INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2010 r. (data wpływu 14 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 3 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania sprzętu wędkarskiego, jako nagrody za zwycięstwo w zawodach wędkarskich w zamian za umieszczenie logo Zainteresowanego w prasie i Internecie bądź umieszczenie banerów reklamowych w czasie trwania imprezy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania sprzętu wędkarskiego, jako nagrody za zwycięstwo w zawodach wędkarskich w zamian za umieszczenie logo Zainteresowanego w prasie i Internecie bądź umieszczenie banerów reklamowych w czasie trwania imprezy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 października 2010 r. o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Działalność firmy polega na sprzedaży sprzętu wędkarskiego. Zakup sprzętu dokonywany jest na terenie Niemiec, zgodnie z zasadami nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Towar zostaje przyjęty na stan magazynowy. Można go podzielić na dwie grupy: towar handlowy i reklamowy.

Towar handlowy jest sprzedawany, natomiast towar, tzw. reklamowy stanowi wsparcie dla sprzedaży. Są to najczęściej: banery reklamowe i plakaty, czapki z logo firmowym, flagi, firmowe torebki foliowe, katalogi, płyty DVD, książki itp.

Wnioskodawca podkreśla, iż towar, zarówno handlowy i reklamowy znajduje się na stanie magazynowym firmy i nabywa go odpłatnie.

Aby budować wizerunek marki na rynku oraz rozwijać sprzedaż Zainteresowany prowadzi szeroko rozumiane działania marketingowe. Najprostszą formą, z punktu widzenia przepisów fiskalnych, jest zamieszczanie reklam np. w prasie branżowej (wędkarskiej) oraz portalach internetowych. Wydawnictwo lub portal wystawia Wnioskodawcy fakturę, którą on rozlicza w ten sposób, że wartość netto – stanowiąca koszt uzyskania przychodu, jest rozliczana w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, natomiast podatek VAT zostaje rozliczony jako naliczony podatek VAT i zapisany w ewidencji zakupów VAT.

Przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest sytuacja, w której przeznacza nieodpłatnie sprzęt wędkarski (towar) jako nagrody. Towar ten stanowi nagrody za zwycięstwo w zawodach wędkarskich bądź nagrody w konkursach prowadzonych przez prasę wędkarską oraz portale internetowe. W zamian za darowane nagrody, logo Zainteresowanego (logo firmy, której sprzęt sprzedaje) zostaje umieszczane w prasie i Internecie przy okazji relacji z imprezy oraz Wnioskodawca może umieścić banery reklamowe w czasie trwania imprezy.

W uzupełnieniu z dnia 29 października 2010 r. Zainteresowany wskazał, iż:

• przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT od sprzętu wędkarskiego (towaru), a następnie nieodpłatnie przekazanego na cele związane z prowadzoną działalnością. Wnioskodawca dokonał nabycia wewnątrzunijnego, faktura niemiecka została wypisana netto, towar przyjął fakturą wewnętrzną, w której naliczył podatek VAT wg stawek obowiązujących na terenie Polski, a następnie ten podatek został odliczony (technicznie),
• przekazywane katalogi, książki i broszury są materiałami reklamowymi i informacyjnymi, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.),
• przekazywany sprzęt wędkarski to nie prezenty o małej wartości (do 10 zł bez wskazania osób oraz do 100 zł rocznie na indywidualnie zewidencjonowaną osobę), aczkolwiek, mogą zdarzyć się sytuacje, że przekazany sprzęt będzie wyczerpywał przesłanki określone w dyspozycji przepisów art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, wtedy Wnioskodawca zastosuje się do ust. 4 art. 7 ustawy o VAT,
• przekazywany sprzęt nie będzie stanowił próbek, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Jeżeli będą to niewielkie ilości towaru, które spełniać będą definicję próbki: „Przez próbkę rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy”, to Zainteresowany zastosuje się wtedy stosownie do przedmiotowego przepisu przytoczonego powyżej.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy naliczać od tego towaru podatek VAT, a jeżeli tak, to czy VAT traktować tak samo jak w fakturach kosztowych, gdzie Wnioskodawca odlicza podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro towar przekazany zostaje na cele reklamowe i jego zadaniem w tym przypadku jest zwiększenie przyszłej sprzedaży oraz zwiększenie dochodów firmy w przyszłości i istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy przekazaniem towaru jako tzw. sponsor a zwiększeniem wielkości sprzedaży, czyli stanowi to koszt uzyskania przychodu, to Zainteresowany uważa, iż naliczony od towaru podatek VAT należy traktować identycznie, jak podatek VAT, który zostaje dodany do usługi reklamowej świadczonej przez np. gazetę wędkarską. Ponieważ w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z nabyciem wewnątrzwspólnotowym, to upraszczając, Wnioskodawca nabywa towar netto (naliczony i należny podatek od towarów i usług zostaje skompensowany). Skoro Zainteresowany przekazuje towar o określonej wartości, to należy doliczyć do niego podatek VAT.

Skoro tak przekazany towar stanowi jego koszt uzyskania przychodu, to naliczony podatek VAT i tak zostałby jemu zwrócony więc można go również potraktować jako kompensatę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Stosownie do treści art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z kolei, stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług.

Mając na względzie powyższe przepisy należy stwierdzić, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa towarów bądź świadczenie usług – co do zasady – podlegają opodatkowaniu tylko wówczas, gdy mają charakter odpłatny (z pewnymi wyjątkami dotyczącymi nieodpłatnych świadczeń zrównanych z czynnościami świadczonymi odpłatnie). Ustawa o podatku od towarów i usług nie wskazuje na formę odpłatności, jak również nie definiuje tego pojęcia.

Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wskazuje, że odpłatność ma miejsce, gdy:

1. Istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym.
2. Dostawcę towarów lub usługodawcę łączy z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności.
3. Wynagrodzenie jest wyrażalne w pieniądzu, co oznacza, że istnieje możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.
   
   

Na podstawie powyższych rozważań należy stwierdzić, iż wynagrodzenie (zapłata) może mieć postać zarówno świadczenia pieniężnego, jak i rzeczowego (określonego w naturze), np. w przypadku dostawy towaru w zamian za świadczenie usługi czy też w sytuacji zamiany usług.

Prawną istotę umowy zamiany regulują przepisy prawa cywilnego, a zwłaszcza art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W rozumieniu Kodeksu cywilnego umowa zamiany jest umową konsensualną, wzajemną i zobowiązującą, a art. 603 k.c. stanowi, że przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie do przeniesienia własności innej rzeczy. A zatem Kodeks cywilny – odnosząc się do zamiany jako rodzaju stosunku zobowiązaniowego – ustalił, że przedmiotem zamiany mogą być tylko rzeczy (zarówno ruchome, jak i nieruchomości).

Natomiast z treści art. 604 k.c. wynika, że do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Świadczenia rzeczowe mogą również zostać uznane za transakcje barterowe. Barter w polskim prawie uważa się za jeden z rodzajów umowy zamiany. Celem umów barterowych jest niedokonywanie dodatkowych rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami, a w konsekwencji maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego, w tym oczywiście rozliczeń podatkowych. Należy podkreślić, że barter polega nie tylko na równoważącej się wartościowo transakcji towar za towar, lecz również: usługa za usługę, towar za usługę, lub usługa za towar. Podstawowym założeniem i istotą umów barteru jest brak konieczności ponoszenia dodatkowych świadczeń, a to, czy strony umówią się na wymianę towaru za towar, usługi za usługę czy też towaru za usługę nie ma istotnego znaczenia.

Barter jest więc pojęciem szerszym, obejmującym swoim zakresem zamianę usług, zamianę towaru na usługę i usługi na towar. Z punktu widzenia polskiego prawa cywilnego barter jest rodzajem umowy zamiany, polegającej na równoważącej się wartościowo wymianie towaru na towar lub usługi na usługę (ewentualnie usługi na towar lub towaru na usługę), gdzie nie wchodzą w grę dodatkowe rozliczenia pieniężne między kontrahentami.

Odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oznacza wykonanie tych czynności za wynagrodzeniem. Przepisy podatkowe nie zawierają jakichkolwiek ograniczeń, co do formy zapłaty. Wynagrodzenie (zapłata) nie musi nastąpić w formie świadczenia pieniężnego. Może to być również świadczenie rzeczowe. Taki sposób rozliczania wzajemnych należności przedsiębiorców nie stanowi naruszenia dyspozycji zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.), który zastrzega jedynie, że bezpośrednie przepływy pieniężne powinny odbywać się w formie bezgotówkowej. Inne sposoby wykonania zobowiązań skutkujące zapłatą nie zostały wyłączone.

Z opisu sprawy wynika, iż działalność firmy polega na sprzedaży sprzętu wędkarskiego. Zakup sprzętu dokonywany jest na terenie Niemiec, zgodnie z zasadami nabycia wewnątrzwspólnotowego. Można go podzielić na dwie grupy: towar handlowy i reklamowy.

Towar handlowy jest sprzedawany, natomiast towar, tzw. reklamowy stanowi wsparcie dla sprzedaży. Są to najczęściej: banery reklamowe i plakaty, czapki z logo firmowym, flagi, firmowe torebki foliowe, katalogi, płyty DVD, książki itp.

Aby budować wizerunek marki na rynku oraz rozwijać sprzedaż Zainteresowany prowadzi szeroko rozumiane działania marketingowe. Najprostszą formą jest zamieszczanie reklam np. w prasie branżowej (wędkarskiej) oraz portalach internetowych.

Przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest sytuacja, w której przeznacza nieodpłatnie sprzęt wędkarski (towar) jako nagrody. Towar ten stanowi nagrody za zwycięstwo w zawodach wędkarskich bądź nagrody w konkursach prowadzonych przez prasę wędkarską oraz portale internetowe. W zamian za darowane nagrody, logo Zainteresowanego (logo firmy, której sprzęt sprzedaje) zostaje umieszczane w prasie i Internecie przy okazji relacji z imprezy oraz Wnioskodawca może umieścić banery reklamowe w czasie trwania imprezy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przekazanie przez Wnioskodawcę sprzętu wędkarskiego, jako nagrody za zwycięstwo w zawodach wędkarskich w zamian za umieszczenie logo Zainteresowanego w prasie i Internecie bądź umieszczenie banerów reklamowych w czasie trwania imprezy, będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy. Forma odpłatności w przedmiotowej sprawie (towar za usługę) wskazuje, że mamy tu do czynienia z transakcjami barterowymi.

Przesłanką opodatkowania, według art. 5 ust. 1 ustawy, jest odpłatność dostawy towarów lub świadczenia usług. W odniesieniu do okoliczności opisanych we wniosku spełniony będzie ten warunek, gdyż w przypadku transakcji barterowych występuje bezpośredni związek między daną czynnością przekazania towarów przez Wnioskodawcę a otrzymanym w zamian wynagrodzeniem w naturze w postaci prawa do umieszczenia logo Zainteresowanego w prasie i Internecie bądź umieszczenia banerów reklamowych w czasie trwania imprezy. Nie dochodzi tu więc do nieodpłatnego przekazania towarów przez Spółkę, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., kwotę podatku naliczonego stanowi:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   1. z tytułu nabycia towarów i usług,
   2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
   • z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
2. w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5;
3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4. kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
5. kwota podatku należnego z tytułu importu towarów - w przypadkach, o których mowa w art. 33a.
   
   

Należy wskazać, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (…).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT, z tytułu wewnątrzwspółnotowego nabycia towarów, które zostaną przekazane jako nagrody w konkursach w zamian za reklamę firmy, ze względu na fakt, iż towary te będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Zatem, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego związanego z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów – sprzętu wędkarskiego, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy w związku z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności obowiązku opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy), dokumentowania transakcji oraz kompensaty.

Ponadto, należy zaznaczyć, iż pojęcie „faktury kosztowej” nie jest regulowane przepisami prawa podatkowego.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania sprzętu wędkarskiego, jako nagrody za zwycięstwo w zawodach wędkarskich w zamian za umieszczenie logo Zainteresowanego w prasie i Internecie bądź umieszczenie banerów reklamowych w czasie trwania imprezy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów. Natomiast, kwestie dotyczące zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach z dnia 14 stycznia 2011 r. w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania sprzętu dla osób fizycznych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów, nr ILPP1/443-1136/10-4/AW,
• opodatkowania podatkiem VAT sprzętu wędkarskiego zużywanego podczas pokazów prowadzonych na zawodach wędkarskich bądź targach lub podczas prezentacji i tworzenia materiałów video oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów, nr ILPP1/443-1136/10-5/AW.
  
  

Natomiast, kwestie dotyczące zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach z dnia 14 stycznia 2011 r., nr ILPB1/415-1163/10-4/AG, ILPB1/415-1163/10-5/AG, ILPB1/415-1163/10-6/AG, ILPB1/415-1163/10-7/AG, ILPB1/415-1163/10-8/AG, ILPB1/415-1163/10-9/AG.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.