Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1509/12-4/JB
z 12 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22.11.2012 r. (data wpływu 26.11.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania źródła przychodu oraz możliwości zastosowania 19% podatku liniowego- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.11.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania źródła przychodu oraz możliwości zastosowania 19% podatku liniowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca do dnia 31 października 2012 r. był zatrudniony na podstawie urnowy o pracę w spółce M. Sp. z o.o. (dalej jako spółka”) na stanowisku Wiceprezesa Zarządu — Dyrektora Finansowego.

Prawno - handlową podstawą pełnienia przez Wnioskodawcę funkcji Wiceprezesa Zarządu jest uchwała walnego zgromadzenia wspólników podjęta w trybie art. 201 par. 4 kodeksu spółek handlowych.

W/w uchwała nie określa wynagrodzenia za sprawowanie funkcji Wiceprezesa Zarządu. Do dnia 31 października 2012 r. zakres obowiązków Wnioskodawcy jako Wiceprezesa Zarządu oraz wynagrodzenie precyzowała umowa o pracę.

W ramach stosunku pracy Wnioskodawca wykonywał zarówno obowiązki o charakterze zarządczym jak i obowiązki z zakresu szeroko pojętego doradztwa gospodarczego (rzeczoznawstwa).

W związku ze zmianami korporacyjnymi w Spółce, w tym w szczególności w związku z poszukiwaniem nowego Inwestora, od dnia 1 listopada 2012 r. zmianie uległy zasady współpracy oraz wynagradzania Wnioskodawcy, które przedstawione zostały poniżej.

Po pierwsze, od dnia 1 listopada 2012 r. Wnioskodawcę łączę ze Spółką dwie odrębne umowy: (i) kontrakt menadżerski oraz (ii) umowa o świadczenie usług doradczych. Umowy zostały podpisane i weszły w życie z dniem 1 listopada 2012 r., które zastępując dotychczasową umowę o pracę (umowa o pracę została rozwiązana z dniem 31 października 2012 r., za porozumieniem stron).

Po drugie, umowy doradcza i zarządcza zostały zawarte w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę (począwszy od dnia 1 listopada 2012 r.) działalności gospodarczej.

W ramach kontraktu menedżerskiego, Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki usługi zarządzania, Kontrakt menedżerski reguluje, w szczególności; (i) zakres obowiązków, (ii) wysokość miesięcznego wynagrodzenia, (ii) termin płatności wynagrodzenia, (iv) okres wypowiedzenia, (v) minimalny wymiar dyspozycyjności menedżera. Kontrakty menadżerskie regulują również kwestię odpowiedzialności członków zarządu wobec Spółki, w sposób zbliżony do zasad wynikających z Kodeksu pracy (art. 119).

Zgodnie z kontraktem menadżerskim Wnioskodawca zobowiązany jest do: (i) bieżącego nadzoru nad pracą i udzielania wytycznych podległym mu bezpośrednio pracownikom Działu Finansowego, (ii) bieżącego nadzoru nad działalnością Spółki w zakresie sprawozdawczości obowiązującej poszczególne komórki organizacyjne, (iii) bieżącego nadzoru wykonywania procedur planowania, budżetowania, kontroli i raportowania, (iv) planowania i zarządzania płynnością finansową Spółki, (v) nadzoru nad poprawnością i terminowością realizacji zadań podległego zespołu (Działu Księgowości oraz komórki Controllingu), (vi) nadzoru nad rzetelnością i poprawnością opracowanych polityk i zasad, (vii) nadzoru nad polityką ubezpieczeń Spółki, (viii) nadzoru merytorycznego i rozwoju narządzi IT wspomagających pracę Działu Księgowości i komórki Controllingu, (ix) podpisywania łącznie z Innym członkiem zarządu kontraktów handlowych, (x) podejmowania decyzji personalnych w Dziale Finansowym Spółki,(xi) rozporządzania majątkiem Spółki łącznie z innym członkiem zarządu Spółki,(xii) akceptacji wniosków o rozporządzanie środkami pieniężnymi (przelewy) łącznie z innym członkiem zarządu.

Usługi o charakterze doradczym wykonywane są przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki na podstawie umowy o świadczenie usług doradczych zawartej 31 października 2012 r. (weszła w życie z dniem 1 listopada 2012 r.). Umowa oświadczenie usług doradczych reguluje w szczególności; (i) zakres usług, (ii) kwestie miesięcznego wynagrodzenia, (iii) okres wypowiedzenia, (iv) minimalny wymiar dyspozycyjności doradcy w roku (225 dni roboczych), (iii) okres trwania umowy, (vi) poufność, (vii) zakaz konkurencji, (viii) kwestie własności intelektualnej. Kwestia odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec Spółki i osób trzecich nie jest uregulowana w umowie doradczej. Tym samym znajdują do niej zastosowanie powszechnie obowiązujące przepisy prawa cywilnego.

Wyrażoną w treści umowy doradczej intencją stron jest wyłączenie z jej zakresu jakichkolwiek czynności zarządzania.

W odpowiedzi na pismo z dnia 07.01.2013 r. Nr IPPB1/415-1509/12-2/JB Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowe zdarzenie przyszłe informując, iż umowa dotycząca świadczenia usług doradczych nie będzie miała charakteru umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego, ani umów o podobnym charakterze.

Dodatkowo Wnioskodawca nadmienił, iż zamiarem stron nie jest świadczenie usług o charakterze zarządczym, co zostało wskazane: „Niniejsza umowa nie obejmuje jakichkolwiek czynności zarządzania”. Przedmiotem umowy doradczej jest wyłącznie świadczenie usług z zakresu doradztwa gospodarczego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie z tytułu świadczenia na rzecz Spółki usług doradczych, w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej w roku 2013 i w latach następnych może podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi doradcze świadczone na rzecz Spółki w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej mogą być opodatkowane w roku 2013 i latach następnych według zasad wskazanych w art. 30c PIT (tj. 19% podatkiem liniowym) jeśli Wnioskodawca powiadomi właściwy urząd skarbowy o wyborze tego sposobu opodatkowania do dnia 20 tycznia 2013 r. Powyższe wynika, w opinii Wnioskodawcy, z następujących przepisów prawa:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 PIT źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z treścią definicji zawartej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa: (i) wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa; (ii) polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż; (iii) polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 PIT.

Zgodnie z art. 5b ust. 1 PIT za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: (i) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za pełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności; (li) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności; (iii) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Stosownie do zapisu art. 9a ust. 1 powołanej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 PIT, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku obowiązani są do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania.

Z kolei w myśl art. 9a ust. 3 PIT, jeżeli podatnik który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki nie mającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali Podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwlokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Należy podkreślić, iż z dniem 20 maja 2010 r. uchylono art. 9a ust. 3 pkt 1 PIT przewidujący, iż podatnicy nie mieli możliwości wyboru podatku liniowego, także jeśli świadczyli usługi na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym zdecydowali o świadczeniu na jego rzecz usług w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę wolę ustawodawcy wyrażoną ustawą nowelizującą PIT (ustawa z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2010, Nr 75, poz. 473), należy jednoznacznie stwierdzić, iż prawo Wnioskodawcy do opodatkowania podatkiem liniowym usług doradczych świadczonych na rzecz Spółki jest wyłączone wyłącznie w roku 2012, gdyż w tym roku podatkowym wykonuje on czynności na rzecz byłego pracodawcy.

Natomiast zgodnie z literalną wykładnią w/w przepisu, począwszy od roku 2013, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do opodatkowania podatkiem liniowym usług doradczych świadczonych na rzecz Spółki, pod warunkiem złożenia oświadczenia w terminie, o którym mowa w art. 9 a ust. 2 PIT.

W opinii Wnioskodawcy nie budzi również wątpliwości okoliczność, iż w świetle przedstawionego stanu taktycznego usługi doradcze mieścić się będą w definicji pozarolniczej działalności gospodarczej z art. 5 a pkt 6 PIT. Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy w omawianym zdarzeniu przyszłym nie są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 5 b ust 1 PIT, tj. w szczególności w omawianym przypadku: (1) nie istnieje stosunek podporządkowania (kierownictwa) pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką, (2) Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki i osób trzecich na zasadach ogólnych wynikających z Kodeksu cywilnego, w szczególności nie znajdują zastosowania regulacje ograniczające wysokość odpowiedzialności przewidziane w prawie pracy, (3) Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez niego działalnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.