INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 16.11.2010 r. (data wpływu 22.11.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania wyrobów o kodzie CN 2710 19 99 za wyroby akcyzowe oraz zasad kontroli tych wyrobów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.08.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania wyrobów o kodzie CN 2710 19 99 za wyroby akcyzowe oraz zasad kontroli tych wyrobów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia na skład podatkowy Destylatu F10 o kodzie CN 2710 19 99. Destylat ten jest następnie zużywany, jako komponent smarujący do produkcji na składzie podatkowym oleju opałowego o kodzie CN 2707 99 99. Przyjmowanie powyższego destylatu odbywa się w obecności urzędnika Urzędu Celnego oraz zdejmowana jest z zabezpieczenia akcyzowego kwota akcyzy w wysokości 1180 zł/1 000 litrów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do przyjęcia na skład podatkowy produktu o nazwie Destylat F10 o kodzie CN 2710 19 99 (kod oleju smarowego) oraz o własnościach oleju smarującego konieczny jest urzędnik Urzędu Celnego, oraz czy surowiec ten jest produktem akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie wymagana jest obecność urzędnika Urzędu Celnego przy przyjęciu Destylatu F10 oraz produkt ten nie jest wyrobem akcyzowym, gdyż oleje smarowe oraz inne produkty petrochemiczne przeznaczone do celów innych niż napędowe lub opałowe nie powinny podlegać w Polsce akcyzie jako wyłączone z europejskiego systemu opodatkowania tą daniną – wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 października 2010 r. (sygn. I GSK 1171/09) i dnia 22 września 2010 r. (sygn. I GSK 1075/09).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Źródłami prawa wspólnotowego w zakresie podatku akcyzowego od wyrobów energetycznych są dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz. Urz. UE L 9 str. 12), oraz dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283 str. 1 ze zm.).

W myśl art. 3 dyrektywy 2003/96/WE, w zakresie w jakim mają zastosowanie do olejów mineralnych, są interpretowane jako obejmujące wszystkie produkty energetyczne, energię elektryczną i krajowe podatki pośrednie określone odpowiednio w art. 2 i art. 4 ust. 2 niniejszej dyrektywy.

Tym samym są to wyroby podlegające zharmonizowanej unijnej akcyzie, która w przypadku produktów energetycznych nakładana jest zgodnie z dyrektywą 2003/96/WE (art. 1 dyrektywy 2003/96/WE).

Zgodnie z uregulowaniem art. 2 ust. 1 lit. b dyrektywy 2003/96/WE, dla celów niniejszej dyrektywy, pojęcie „produkty energetyczne” stosuje się do produktów objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715.

Wskazany tu stan prawny prowadzi zatem do wniosku, w myśl którego wyroby będące przedmiotem wniosku (oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 99), są wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi, a zatem ich opodatkowanie akcyzą następuje w ramach zharmonizowanego systemu określonego w przepisach wspólnotowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 4 dyrektywy Rady 2003/96/WE, nie ma ona zastosowania do produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania. Na mocy art. 2 ust. 1 lit. b w związku z ust. 5 tej dyrektywy, produktami energetycznymi są produkty objęte kodem CN 2710, czyli między innymi oleje smarowe. Zatem oleje smarowe wykorzystywane do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania nie są objęte zakresem stosowania dyrektywy 2003/96/WE.

Powyższe nie oznacza, że państwa członkowskie pozbawione są możliwości wprowadzenia własnych regulacji, nie podlegających harmonizacji z prawem wspólnotowym w tym zakresie. Należy podkreślić, że państwa członkowskie są uprawnione do opodatkowania olejów smarowych wykorzystywanych do innych celów niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania, z poszanowaniem prawa wspólnotowego.

Zgodnie z art. 1 ust. 3a dyrektywy Rady 2008/118/WE, państwa członkowskie mogą nakładać podatki na produkty inne niż wyroby akcyzowe. Nakładanie takich podatków nie może jednak powodować zwiększenia formalności przy przekraczaniu granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.

Mając na uwadze powyższe, Polska utrzymała opodatkowanie podatkiem akcyzowym olejów smarowych, w tym także olejów smarowych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania, nie będących wyrobami, o których mowa w art. 1 ust. 3a dyrektywy Rady 2008/118/WE. Jednocześnie Polska dochowała warunku, o którym mowa w art. 1 ust. 3 dyrektywy Rady 2008/118/WE.

Polskie uregulowania dotyczące opodatkowania wyrobów akcyzowych, zawarte zostały m.in. w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy do wyrobów energetycznych zalicza się m.in. wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702, oraz 2704 do 2715.

Pod poz. 27 załącznika nr 1 wskazano, na wyroby mieszczące się w pozycji kodu CN 2710.

Zatem wyrób będący przedmiotem wniosku tj. Destylat F10 o kodzie CN 2710 19 99 jest wyrobem akcyzowym, który podlega regulacjom ustawy o podatku akcyzowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia na skład podatkowy Destylatu F10 o kodzie CN 2710 19 99. Destylat ten jest następnie zużywany, jako komponent smarujący do produkcji na składzie podatkowym oleju opałowego o kodzie CN 2707 99 99. Przyjmowanie powyższego destylatu odbywa się w obecności urzędnika Urzędu Celnego oraz zdejmowana jest z zabezpieczenia akcyzowego kwota akcyzy w wysokości 1180 zł/1 000 litrów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii obowiązku przyjmowania do składu podatkowego przedmiotowych wyrobów w obecności funkcjonariusza celnego.

Wykaz wyrobów objętych kontrolą oraz warunki ich przyjmowania, magazynowania, wydawania i przewożenia określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 maja 2010 r. w sprawie kontroli niektórych wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 86, poz. 555 ze zm.).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia kontroli podlega przestrzeganie przepisów o podatku akcyzowym w zakresie produkcji, przemieszczania i zużycia wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy olejów smarowych otrzymywanych z ropy naftowej, gdzie indziej niesklasyfikowanych, o kodach CN 2710 19 71 do 2710 19 99.

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia kontrola jest wykonywana doraźnie lub jako kontrola stała i polega na:

1. bezpośrednim uczestniczeniu funkcjonariusza celnego, zwanego dalej "funkcjonariuszem", w czynnościach związanych z działalnością objętą kontrolą;
2. kontroli obrachunkowej stanu zapasów i obrotu wyrobami akcyzowymi, o których mowa w § 3 ust. 1, oraz stosowania i oznaczania tych wyrobów znakami akcyzy, na podstawie prowadzonej przez podmiot dokumentacji;
3. pobieraniu i badaniu próbek wyrobów akcyzowych;
4. kontroli dokumentacji.
   
   

W myśl § 45 ust. 1 ww. rozporządzenia podmiot przyjmujący wyroby akcyzowe, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1-3, jest obowiązany przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, a w przypadku wykonywania kontroli stałej – komórce kontrolnej, co najmniej na dzień przed planowanym przyjęciem przesyłki, pisemną informację, podając datę i godzinę planowanego przyjęcia przesyłki.

Przyjęcie przesyłki wyrobów akcyzowych, o której mowa w ust. 1, odbywa się w obecności funkcjonariusza. Jednakże naczelnik urzędu celnego może odstąpić od wymogu obecności funkcjonariusza podczas przyjęcia przesyłki wyrobów akcyzowych, o której mowa w ust. 1. (§ 45 ust. 2 i ust. 4 ww. rozporządzenia)

Ponadto, w przypadku gdy podmiot poinformował właściwego naczelnika urzędu celnego o planowanym przyjęciu przesyłki wyrobów akcyzowych, o której mowa w ust. 1, a funkcjonariusz nie przybył do podmiotu we wskazanym terminie planowanego przyjęcia, podmiot dokonuje przyjęcia przesyłki bez obecności funkcjonariusza, w myśl § 45 ust. 5 ww. rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Destylat F10 o kodzie CN 2710 19 99 jest wyrobem akcyzowym, który, w przypadku gdy jest przemieszczany w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, podlega kontroli w myśl ww. przepisów. A zatem, Wnioskodawca planując przyjęcie do składu podatkowego wyrobów akcyzowych o kodzie CN 2910 19 99 objętych na terytorium kraju procedurą zawieszenia poboru akcyzy ma obowiązek przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego lub komórce kontroli pisemną informację o terminie planowanego przyjęcia. Przyjęcie przedmiotowych wyrobów odbywa się bowiem w obecności funkcjonariusza, jednakże naczelnik urzędu celnego może odstąpić od tego wymogu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo, należy zauważyć, że wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego przytoczone przez Wnioskodawcę odnoszą się do stanu prawnego obowiązującego przed dniem 01.03.2009 r. tj. przed wejściem w życie obecnie obowiązującej ustawy o podatku akcyzowym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.