INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2010 roku (data wpływu 24.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2010 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest krajowym producentem wód perfumowanych, zużywającym w procesie produkcji skażony alkohol etylowy. Zgodnie art. 30 ust. 9 oraz art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym skażony alkohol etylowy zwolniony jest z podatku akcyzowego.

Spółka rozważa obecnie możliwość nabycia wewnątrzwspólnotowego skażonego alkoholu etylowego (zakup we Francji od producenta francuskiego) w celu zużycia go przez Spółkę (podmiot zużywający) do produkcji wód perfumowanych w Polsce.

Z uwagi na aspekty technologiczne wytwarzanych wyrobów (wód perfumowanych) Spółka chciałaby nabyć alkohol etylowy we Francji skażony środkami wskazanymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. U. L 288 z 23.11.1993, str. 12), jednak skażony wskazanymi przez inne niż Francja Państwo Członkowskie do celów całkowitego skażenia alkoholi - Łotwę (izopropylalkohol 3 l i benzoesan denatonium 2g na 100 I spirytusu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w rozumieniu art. 30 ust. 9 ustawy o podatku akcyzowym nabyty wewnątrzwspólnotowo alkohol etylowy przez krajowy podmiot zużywający, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, jest zwolniony od akcyzy, w przypadku skażenia go środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93, lecz dopuszczonymi przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej niż państwo pochodzenia wyrobu...

Zdaniem Wnioskodawcy, w ustawie o podatku akcyzowym oraz rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy brak jest jednoznacznego uregulowania prawnego w tym zakresie.

W ocenie Spółki alkohol etylowy importowany, nabyty wewnątrzwspólnotowo przez podmiot zużywający, skażony innymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej (w tym przypadku Łotwa), niż państwa pochodzenia wyrobu (w tym przypadku Francja) powinien być zwolniony z podatku akcyzowego w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3 poz. 11 ze zm.), zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Analiza zaprezentowanego przepisu wskazuje, iż w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkami wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93, jest on zwolniony od podatku akcyzowego.

Ponadto w przepisach ustawy o podatku akcyzowym jak i przepisach zawartych w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy prawodawca nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka planuje nabycie alkoholu etylowego we Francji skażonego środkami wskazanymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93, które wskazała Łotwa (izopropylalkohol 3 l i benzoesan denatonium 2g na 100 I spirytusu).

Wskazać należy, iż w załączniku do ww. rozporządzenia Komisji, Łotwa określiła w trzecim wariancie jako środki służące do całkowitego skażenia alkoholu etylowego mieszankę acetonu lub izopropylalkoholu 3 l z dodatkiem benzoesanu denatonium 2g w minimalnej ilości na 100 I spirytusu.

Zatem odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy stwierdzić należy, iż nabyty wewnątrzwspólnotowo alkohol etylowy skażony innymi środkami skażającymi niż państwa pochodzenia wyrobu - Francja, jednak wskazanymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93 jako łotewskie, jest zwolniony od podatku akcyzowego, w związku z czym uznano je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.