INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 02.02.2011 r. (data wpływu 04.02.2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25.03.2011 r. (data wpływu 28.03.2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 17.03.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na remont domu, w części wynajmowanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.02.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na remont domu, w części wynajmowanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 25.03.2011 r. (data wpływu 28.03.2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 17.03.2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem budynku jednorodzinnego, wolnostojącego, w którym mieszka wraz z rodziną od 1994 roku. W 1998 roku uruchomił on działalność gospodarczą polegającą na wynajmie pokoi w w/w budynku. Od prowadzonej działalności odprowadza zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

W 2008 i 2009 roku przeprowadził remont budynku polegający na wymianie pokrycia dachowego z obróbkami, ocieplenie budynku oraz remont tarasu.

W 2009 roku Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego wniosek o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym poniesionych od dnia 01.05.005 r. (VZM-1), w którym uwzględnił 100% powierzchni budynku.

W maju 2010 roku Zainteresowany został poproszony przez pracownika Urzędu Skarbowego o przedstawienie oświadczenia jaką powierzchnię stanowią pokoje przeznaczone pod wynajem, w stosunku do całkowitej powierzchni budynku. Powierzchnia pokoi przeznaczonych do wynajmu w stosunku do powierzchni całkowitej budynku wynosi 38 %.

Na tej podstawie zwrócono Wnioskodawcy 62 % wartości zwrotu wyliczonego we wniosku VZM-1 (od pozostałej powierzchni budynku). Budynek nie posiada prawnie wyodrębnionej cześci usługowej ani hotelarskiej. Działalność gospodarcza polegająca na wynajmowaniu pokoi hotelowych prowadzona jest w budynku mieszkalnym jednorodzinnym na podstawie art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268, z późniejszymi zmianami), który to zezwala na prowadzenie usług hotelarskich nie tylko w obiektach hotelarskich, ale też w innych obiektach, jeżeli obiekty te spełniają minimalne wymagania co do wyposażenia.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca dodał, iż od dnia 02.01.2007 r. jest czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.), a przedmiotowy budynek jest w 62% ogólnej powierzchni wykorzystywany na cele mieszkalne (wraz z częściami wspólnymi budynku), a w 38% przeznaczony na wynajem w ramach prowadzonej działalności. Zainteresowany w dalszej części stwierdza, iż odnosząc się do poniesionych wydatków, w 38% mają one związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano pytanie, które w wyniku uzupełnienia otrzymało następujące brzmienie:

Czy Wnioskodawca ma prawo pomniejszyć podatek VAT należny od prowadzonej działalności o podatek VAT naliczony w fakturach dokumentujących wydatki związane z opisanym powyżej remontem od powierzchni pokoi przeznaczonych pod wynajem ...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo odliczyć podatek naliczony z faktur VAT dokumentujących poniesione wydatki w wysokości 38% tak jak stanowi udział wykorzystania budynku w działalności gospodarczej, a zarazem z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, o czym stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanej ustawy.

W myśl art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Ze wskazanych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, od zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Nadmienić należy, iż treść przywołanego art. 86 ust. 7b ustawy znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy nabyta, bądź wytworzona nieruchomość stanowi majątek przedsiębiorstwa Podatnika, i jest wykorzystywana przez niego zarówno do działalności gospodarczej, jak również np. do celów osobistych (mieszkaniowych), wówczas w odniesieniu do tej części nieruchomości, w stosunku do której Podatnik nie jest w stanie przypisać w całości do działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się przy zastosowaniu udziału procentowego.

Z przestawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT będącym właścicielem budynku jednorodzinnego, wolnostojącego, w którym mieszka wraz z rodziną, prowadząc w nim jednocześnie działalność gospodarczą polegającą na wynajmie pokoi. W 2008 i 2009 roku przeprowadził remont budynku polegający na wymianie pokrycia dachowego z obróbkami, ocieplenie budynku oraz remont tarasu. Zainteresowany zaznacza, iż przedmiotowy budynek jest w 62% ogólnej powierzchni wykorzystywany na cele mieszkalne (wraz z częściami wspólnymi budynku), a w 38% przeznaczony na wynajem w ramach prowadzonej działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do prawa do odliczenia podatku naliczonego do wydatków ponoszonych w związku z remontem tj. czy mógłby odliczyć go w tej części, stosując „klucz” powierzchniowy, w jakiej budynek jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż wydatki związane z przedmiotowym remontem budynku, udokumentowane fakturami VAT, nie służą Wnioskodawcy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących poniesione wydatki tylko w takim zakresie, w jakim będą związane z prowadzoną działalnością opodatkowaną. Podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione w związku z remontem budynku, których Wnioskodawca nie jest w stanie bezpośrednio przyporządkować jako związanych z częścią wynajmowaną w ramach prowadzonej działalności czy też mieszkalną, może być rozliczony współczynnikiem powierzchni przeznaczonej na wynajem do powierzchni całego budynku.

Reasumując, jeżeli jak to wskazał Wnioskodawca we wniosku, udział powierzchni wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT w całkowitej powierzchni budynku wynosi 38%, to w takiej części Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami ponoszonymi z tytułu przeprowadzonego remontu.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że ciężar rzetelnego rozliczenia wydatków związanych z remontem budynku, w części przeznaczonej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i w części wykorzystywanej dla potrzeb osobistych osoby fizycznej prowadzącej działalność, spoczywa zawsze na podatniku.

W związku z tym, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zostanie wydana odrębna interpretacja.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.