INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2010 r. (data wpływu 29 października 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie spalania olejów fuzlowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie spalania olejów fuzlowych.

Pismem z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) uzupełniono ww. wniosek w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest składem podatkowym produkującym alkohol etylowy rektyfikowany. Proces produkcji wymaga energii cieplnej, której część chce on uzyskać spalając oleje fuzlowe, które są produktem ubocznym rektyfikacji.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, iż ww. oleje fuzlowe mieszczą się w kodzie CN 3824 90 97.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykorzystywany na potrzeby własne (źródło energii potrzebnej w procesie rektyfikacji spirytusu) olej fuzlowy będzie zwolniony od podatku akcyzowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycie oleju fuzlowego jako źródła energii wykorzystywanej przy rektyfikacji spirytusu będzie zwolnione od podatku akcyzowego.

Zainteresowany wskazał, iż jego stanowisko znalazło potwierdzenie w wydanej interpretacji sygn. IPPP3/443-144/09-7/SM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11) wyroby akcyzowe oznaczają – wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Jak wynika z powyższego, wyroby akcyzowe okręcone zostały w załączniku nr 1 do ustawy.

Zauważyć należy, iż prawodawca wskazał w poz. 41 tego załącznika na wyroby o kodzie CN ex 3824 90 97, tj. na pozostałe produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej nie wymienione ani niewłączone – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka jest składem podatkowym produkującym alkohol etylowy rektyfikowany. Proces produkcji wymaga energii cieplnej, której część chce ona uzyskać spalając oleje fuzlowe o kodzie CN 3824 90 97, które są produktem ubocznym rektyfikacji.

Wyjaśnić zatem należy, iż zgodnie z art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie, jeżeli wyroby akcyzowe są w składzie podatkowym.

W myśl art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; jeżeli ilość napoju alkoholowego zużyta do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego przekracza dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. a lub ust. 2 pkt 1 lit. b, w stosunku do ilości przekraczającej te normy obowiązek podatkowy nie wygasa, a zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem wyprowadzenia wyprodukowanego wyrobu akcyzowego ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Uwzględniając powyższe, ww. oleje fuzlowe będące produktem dodatkowym uzyskiwanym w procesie produkcji alkoholu etylowego, stanowiące wyrób akcyzowy, objęte zostaną procedurą zawieszenia poboru akcyzy (wyprodukowane zostały w składzie podatkowym), która zostanie zakończona w momencie ich wykorzystania (do celów opałowych) w tym procesie.

Nietrafnie przy tym twierdzi Wnioskodawca, iż zużycie oleju fuzlowego jako źródła energii wykorzystywanej przy rektyfikacji spirytusu będzie zwolnione od podatku akcyzowego. Nie będzie ono na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, podlegało opodatkowaniu i choć efekt pozostaje taki sam – podatek akcyzowy nie będzie uiszczany – to stanowisko Wnioskodawcy, jako nietrafne uznać należało za nieprawidłowe.

Reasumując, stwierdzić należy, iż nie powstanie zobowiązanie podatkowe a obowiązek podatkowy wygaśnie i w rezultacie czynność uzyskania olejów fuzlowych oraz ich wykorzystanie (w ramach procesów produkcyjnych służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu) w opisanym zdarzeniu przyszłym nie będzie wiązała się z koniecznością zapłaty podatku akcyzowego.

Zauważyć również należy, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów lub usług.

Dodać należy, iż jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny (Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.