INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28.12.2010 r. (data wpływu 31.01.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14.02.2011 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 07.02.2011 r. nr IPPP3/443-142/11-2/JF oraz pismem z dnia 11.04.2011 r. (data wpływu 15.04.2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie nr IPPP3/443-142/11-4/JF z dnia 05.04.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji dla celów wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.01.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji dla celów wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych (umocowanie) i w związku z tym wezwano do uzupełnienia ww. wniosku pismem z dnia 07.02.2011 r. nr IPPP3/443-142/11-2/JF. Wezwanie doręczono w dniu 10.02.2011 r. Odpowiedzi udzielono w dniu 14.02.2011 r. W dniu 05.04.2011 r. wezwano Stowarzyszenie o przeformułowanie zadanego pytania. Wezwanie doręczono w dniu 07.04.2011 r. Odpowiedzi udzielono w dniu 12.04.2011 r. (data wpływu 15.04.2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie, które nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w 2008 r. zakupiło w Niemczech na potrzeby realizacji zadań statutowych mały, używany autobus.

Ponieważ wartość autobusu przekraczała kwotę 50.000 zł, Stowarzyszenie wypełniło deklarację VAT-8 i zapłaciło na konto Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów wynikający z tej deklaracji podatek. W 2010 r. Stowarzyszenie wystąpiło do Naczelnika Urzędu Skarbowego o wydanie zaświadczenia o niezaleganiu z podatkami. Odmówiono wydania zaświadczenia, gdyż do wpłaty ww. podatku brak „przypisu”. Nakazano zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i złożyć od 2008 r. deklaracje VAT-8 za każdy miesiąc.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Stowarzyszenie nie będące zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, dokonując jednorazowej czynności zakupu w 2008 r. w Niemczech autobusu za kwotę powyżej 50.000 zł ma obowiązek zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i składania deklaracji tego podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy jednorazowy zakup autobusu w Niemczech za kwotę powyżej 50 000 zł w celu realizacji zadań statutowych Stowarzyszenia nie powoduje konieczności rejestracji jako czynny podatnik VAT.

Art. 99 ust. 8 ustawy o podatku od towarów usług mówi, że osoby prawne nie będące podatnikami w rozumieniu art. 15 są obowiązane składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe w zakresie dokonywanych nabyć. W opinii Stowarzyszenia, w odniesieniu do tego przepisu, Stowarzyszenie nie jest czynnym podatnikiem VAT i dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia za kwotę powyżej 50 000 zł, winno złożyć deklarację podatkową (VAT-8) w zakresie dokonywanego nabycia bez konieczności rejestrowania się jako czynny podatnik VAT (VAT-R).

Złożenie bowiem deklaracji VAT-R spowoduje, że Stowarzyszenie przestanie być „innymi niż zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. - przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postaci energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawi przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   3. z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, iż powołane wyżej przepisy uzależniają uznanie określonej czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od spełnienia kilku koniecznych warunków.

Z regulacji art. 9 ust. 1 i ust. 2 wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zachodzi wówczas, gdy nabywcy towarów przysługuje prawo do rozporządzania nimi jak właściciel i towary wskutek ich nabycia zostaną przetransportowane pomiędzy krajem rozpoczęcia wysyłki a innym krajem członkowskim.

Poza powyższymi warunkami do zaistnienia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów koniecznym jest stwierdzenie, że:

1. nabywcą towarów jest polski podatnik VAT lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika bądź osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej,
2. dokonującym dostawy jest podatnik VAT lub podatnik podatku od wartości dodanej.
   
   

Jeżeli powyższe warunki nie zostaną spełnione nie będzie można uznać, iż wystąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

1. dotyczy towarów, do których miałyby odpowiednio zastosowanie przepisy art. 45 ust. 1 pkt 9, art. 80, art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, z uwzględnieniem warunków określonych w tych przepisach;
2. dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:
   1. rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,
   2. podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,
   3. podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
   4. osoby prawne, które nie są podatnikami

- jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł.

Jak wynika z powyższych przepisów, w sytuacji, gdy podatnik nabył towary o wartości przekraczającej 50.000 zł, oznacza to, że przekroczył powyższą kwotę w związku z tą transakcją i obowiązany jest do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. W myśl art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Stosownie zaś do art. 97 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

Z powyższych przepisów wynika, że nie tylko podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy zamierzający rozpocząć wykonywanie czynności wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów podlegają obowiązkowi zgłoszenia tego faktu w zgłoszeniu rejestracyjnym. Obowiązek ten ciąży również na podmiotach, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia przekroczyła limit wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2 – 10 i art. 133.

Z art. 99 ust. 8 ustawy wynika, iż podatnicy wymienieni w art. 15, inni niż zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i osoby prawne niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, lub którzy skorzystali z możliwości wymienionej w art. 10 ust. 6, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe w zakresie dokonywanych nabyć za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

W § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.) określony został wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-8), o której mowa w art. 99 ust. 8 ustawy. Deklarację tę, dla celów rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obowiązani są składać podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT UE.

Służy ona do rozliczania podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w przypadku, gdy podatnicy, którzy nie mają obowiązku składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K, dokonują wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, których wartość przekroczyła kwotę 50.000 zł lub w sytuacji, gdy wartość tego nabycia nie przekroczyła ww. kwoty, ale podjęli decyzję o opodatkowaniu nabycia, co potwierdzili stosownym zawiadomieniem złożonym w urzędzie skarbowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w 2008 r. Stowarzyszenie zakupiło w Niemczech do celów prowadzonej działalności statutowej autobus o wartości przekraczającej 50.000 zł. Stowarzyszenie nie będąc czynnym podatnikiem podatku VAT i nie prowadząc działalności gospodarczej dokonało zapłaty do właściwego urzędu skarbowego podatku VAT i złożyło deklarację VAT-8, jednocześnie nie dokonując zgłoszenia rejestracyjnego dla celów VAT-UE.

Z powyższego wynika, iż Stowarzyszenie jako osoba prawna (stowarzyszenie osobowość prawną nabywa z chwilą wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego) dokonało wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru o wartości przekraczającej 50 000 zł. Tym samym spełnione zostały przesłanki wynikające z art. 9 ust. 1 ustawy, tj. nastąpiło przeniesienie przez kontrahenta z Niemiec prawa do rozporządzania towarem (autobusem) jak właściciel, w wyniku którego autobus został przemieszczony z terytorium Niemiec na terytorium kraju, oraz z art. 9 ust. 2 ustawy w zakresie statusu podmiotów, między którymi dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego. Stowarzyszenie, mimo, iż nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy, jest osobą prawną, niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 9 ust. 2 lit. b ustawy.

W takich okolicznościach, skoro wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu przekroczyła kwotę 50.000 zł, w związku z czym w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy. Stowarzyszenie zatem, winno przed dokonaniem nabycia wewnątrzwspólnotowego, zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego na formularzu VAT-R/UE, stanowiącym załącznik do zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, o rozpoczęciu wykonywania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz opodatkować tę czynność podatkiem od towarów i usług.

Na Stowarzyszeniu ciąży również obowiązek wynikający z art. 106 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze. A zatem, Stowarzyszenie zobowiązane jest do udokumentowania nabycia wewnątrzwpólnotowego samochodu poprzez wystawienie faktury wewnętrznej.

Ponadto, Stowarzyszenie, które nie było obowiązane do składania deklaracji VAT-7 lub VAT-7K po przekroczeniu kwoty określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy (tj. kwotę 50.000 zł) zobowiązane było do złożenia deklaracji VAT-8, w której winno wykazać podatek z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru oraz dokonania zapłaty należnego podatku. Następstwem powyższego jest również, wynikający z art. 99 ust. 8 ustawy, obowiązek składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych w zakresie dokonywanych nabyć za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca na stepującego po każdym kolejnym miesiącu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, iż po dokonaniu rejestracji dla celów rozliczeń wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów Stowarzyszenie winno było złożyć deklarację VAT-8 z wykazanym do zapłaty podatkiem od zakupionego autobusu, którego wartość przekroczyła 50 000 zł. W związku z tym winno również składać deklarację VAT-8 za kolejne miesiące.

Wobec powyższego stanowisko Stowarzyszenia w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.