Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-695/12-5/KG
z 19 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 26 lipca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu 4 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 października 2012 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Działając na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm.), Gmina (dalej: Gmina) w drodze umowy zamiany zobowiązała się do przeniesienia na rzecz osoby prawnej nie będącej podatnikiem VAT, własność nieruchomości gruntowej niezabudowanej, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działki o numerach 795/1, 795/4, 795/5, stanowiące użytek dr-droga, użytkowane faktycznie jako droga wewnętrzna – wiejska, z nawierzchnią szutrową, w zamian za przeniesienie na rzecz Gminy działki gruntu nr 793/2.

Działki przeznaczone do zamiany powstały z podziału nieruchomości oznaczonej jako działka nr 795-dr-droga, nabytej nieodpłatnie w roku 2009 z mocy prawa na podstawie decyzji Wojewody, w drodze komunalizacji.

Teren działki 795, jak i działek powstałych z podziału nie jest objęty aktualnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Natomiast został objęty decyzją wójta gminy o lokalizacji inwestycji celu publicznego ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę drogi gminnej w obrębie działek nr 793, 795, 796, 797. Zgodnie z wymienioną decyzją, część działki nr 795 – po podziale powstałe działki o nr 795/2, 795/3 zostaną przeznaczone pod drogę gminną, a pozostałe z podziału działki nr 795/1, 795/4, 795/5 będące przedmiotem zamiany zostaną wykorzystane jako plac postojowy.

Celem zamiany jest inwestycja celu publicznego, jako zadanie własne gminy, w zakresie dróg publicznych, jak również zmiana przebiegu drogi.

Gmina nie modernizowała drogi (działki 795), nie dokonywała czynności ulepszających.

W piśmie z dnia 2 października 2012 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Zainteresowany wskazał co następuje:

1. droga wewnętrzna-wiejska z nawierzchnią szutrową jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane,
2. w odniesieniu do działek gruntu 795/1, 795/4 i 795/5 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
3. w ewidencji gruntów i budynków działki nr 795/1, 795/4 i 795/5 oznaczone są symbolem dr-drogi.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa w drodze zamiany działek gruntu o numerach 795/1, 795/4, 795/5, oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków jako dr-droga, użytkowanych od dnia nabycia do nadal - do dnia wybudowania nowej drogi (co ma nastąpić jeszcze w tym roku) jako droga wewnętrzna wiejska, z nawierzchnią szutrową, a wykorzystywanych po wybudowaniu nowej drogi jako plac postojowy, zwolniona będzie od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa w drodze zamiany nieruchomości – działek o numerach 795/1, 795/4, 795/5, oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków użytkiem dr-droga, użytkowanych jako droga wewnętrzna – wiejska z nawierzchnią szutrową, a po wybudowaniu i zmianie przebiegu drogi gminnej, wykorzystywanych jako plac postojowy będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Droga to obiekt inżynierii lądowej wg Polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych sklasyfikowanych pod nr 2112 – ulice i drogi pozostałe, do których zalicza się między innymi drogi na obszarach miejskich, zamiejskich, np. drogi gruntowe, drogi dojazdowe, drogi wiejskie, itp., co oznacza, że dostawa nieruchomości – drogi oznaczonej jako działki nr 795/1, 795/4, 795/5 to dostawa budowli.

W okresie od dnia nabycia do nadal, Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie drogi. Dostawa następuje w ramach pierwszego zasiedlenia, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, co wyłącza zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Gmina nabyła nieruchomość, w drodze decyzji administracyjnej, a więc Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości oraz Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej budowli, a zatem przy dostawie drogi – budowli, Gminie przysługiwać będzie zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, a zgodnie z art. 29 ust. 5 ww. ustawy w przypadku dostawy budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z przytoczonych przepisów wynika, iż - co do zasady – opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych.

Z przytoczonych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie wykonywane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy. Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 158 ww. ustawy Kodeks cywilny, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione. Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną.

Z powyższego wynika, że przeniesienie własności nieruchomości na podstawie umowy zamiany stanowi odpłatną dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Gmina z uwagi na fakt, iż transakcja zamiany traktowana jest na równi z cywilnoprawną umową sprzedaży, w związku z tą dostawą będzie występowała w charakterze podatnika podatku VAT.

Podstawowa stawka podatku – w myśl art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej jak wynika z art. 146a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto, za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W przypadku, gdy dla dostawy budynku, budowli lub ich części nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić czy spełnione zostaną przesłanki do objęcia dostawy zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać również należy, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, iż działając na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, Gmina w drodze umowy zamiany zobowiązała się do przeniesienia na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem VAT, własność nieruchomości gruntowej niezabudowanej, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działki o numerach 795/1, 795/4, 795/5, stanowiące użytek dr-droga, użytkowane faktycznie jako droga wewnętrzna – wiejska, z nawierzchnią szutrową, w zamian za przeniesienie na rzecz Gminy działki gruntu nr 793/2. Działki przeznaczone do zamiany powstały z podziału nieruchomości oznaczonej jako działka nr 795-dr-droga, nabytej nieodpłatnie w roku 2009 z mocy prawa na podstawie decyzji Wojewody, w drodze komunalizacji. Teren działki 795, jak i działek powstałych z podziału nie jest objęty aktualnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Natomiast został objęty decyzją wójta gminy o lokalizacji inwestycji celu publicznego ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę drogi gminnej w obrębie działek nr 793, 795, 796, 797. Zgodnie z wymienioną decyzją, część działki nr 795 – po podziale powstałe działki o nr 795/2, 795/3 zostaną przeznaczone pod drogę gminną, a pozostałe z podziału działki nr 795/1, 795/4, 795/5 będące przedmiotem zamiany zostaną wykorzystane jako plac postojowy. Celem zamiany jest inwestycja celu publicznego, jako zadanie własne gminy, w zakresie dróg publicznych, jak również zmiana przebiegu drogi. Gmina nie modernizowała drogi (działki 795), nie dokonywała czynności ulepszających. Droga wewnętrzna-wiejska z nawierzchnią szutrową jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości – budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział możliwość stosowania zwolnienia od podatku w oparciu o jedną z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Jednakże, dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, czy też nie.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, pierwsze zasiedlenie budowli – drogi wiejskiej o nawierzchni szutrowej – posadowionej na przedmiotowym gruncie nie miało miejsca. Wnioskodawca nabył bowiem nieruchomość nieodpłatnie z mocy prawa (w drodze tzw. procesu komunalizacji mienia Skarbu Państwa), a zatem czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z wniosku nie wynika, by ww. budowla była oddana do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie ponosiła też na przedmiotową nieruchomość żadnych nakładów.

Powyższe oznacza, że dostawa budowli posadowionej na przedmiotowym gruncie (działkach) będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a zatem nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednakże z uwagi na fakt, iż w stosunku do przedmiotowej budowli dokonującemu ich dostawy (Wnioskodawcy) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie drogi, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dla dostawy (zamiany) tejże budowli spełnione zostaną przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W konsekwencji powyższego zbycie działek gruntu o nr 795/1, 795/4 i 795/5, na których posadowiona jest ww. budowa - zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy - również będzie zwolnione od podatku.

Reasumując, dostawa w drodze zamiany działek gruntu o numerach 795/1, 795/4, 795/5, oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków jako dr-droga, użytkowanych od dnia nabycia do nadal jako droga wewnętrzna wiejska z nawierzchnią szutrową, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.