INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2010 r. (data wpływu 3 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniu 1 lutego 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla czynności związanych z zawarciem kontraktu odwrotnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 1 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla czynności związanych z zawarciem kontraktu odwrotnego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, czynny podatnik VAT UE, w ramach prowadzonej działalności zajmuje się, w szczególności, zakupem i sprzedażą produktów rolnych na rynku krajowym i unijnym. Transakcje między podmiotami realizowane są w większości na podstawie podpisanych umów, kontraktów, na fizyczną dostawę towarów w określonej ilości, jakości, parametrach, cenie, miejscu i terminie dostawy.

W chwili zawarcia pierwotnego kontraktu nie są możliwe do przewidzenia wszystkie zaistniałe okoliczności na rynku, w związku z czym nie doszło w miesiącu wrześniu do realizacji całej zakontraktowanej ilości towaru, wynikającej z umowy zawartej z niemieckim odbiorcą, czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Kontrakt został zawarty między stronami 11 sierpnia 2010 r., z terminem realizacji na wrzesień 2010 r. Zawarto go na dostawę 1000 ton pszenicy w cenie 175,00 Euro za tonę. Z przyczyn niemożliwych do przewidzenia w momencie zawierania umowy, Spółka nie była w stanie zrealizować zawartych w kontrakcie ilości zboża. Z uwagi na specyfikę rynku rolnego jest to dość częste zjawisko, gdyż ilość dostępnych towarów, ich ceny i jakość, zależą m.in. od trudnych do przewidzenia warunków pogodowych. W związku z powyższym, dla uniknięcia utraty zaufania klienta i zapewnienia dalszej współpracy, w dniu 28 września 2010 r. Spółka zawarła z kontrahentem niemieckim kontrakt odwrotny (wash-out), na podstawie którego dotychczasowy nabywca towarów zobowiązał się dokonać dostawy brakującej ilości towarów 516,58 ton na rzecz Spółki po cenie 178,00 Euro za tonę, zatem inną, niż wynikająca z kontraktu pierwotnego, uwarunkowaną sytuacją na rynku, za jaką będzie w stanie nabyć brakującą ilość towarów. Kontrakt odwrotny nie zawiera żadnych dodatkowych zobowiązań niż zakup/sprzedaż towaru.

Strony uzgodniły wzajemne rozliczenie się kontraktów (pierwotnego i odwrotnego) i traktują je jako zamknięte. Żadna ze stron nie domaga się prawa do towaru, którego miała być właścicielem w wyniku nabycia na podstawie kontraktów. W związku z zawarciem kontraktu odwrotnego strony odstępują od fizycznej dostawy a jedynie rozliczają różnicę w cenie.

W powyższej sytuacji nie doszło do fizycznej dostawy towarów, a strony rozliczyły różnicę w cenie na podstawie faktury, w której powołują się na kontrakt pierwotny i odwrotny. Spółka obciążona została fakturą netto, wystawioną przez kontrahenta niemieckiego dnia 7 października 2010 r. na kwotę 1 549,74 Euro, t.j. różnicę w cenie pomiędzy kontraktem pierwotnym a odwrotnym, pomnożoną przez ilość towaru niedostarczonego przez Spółkę, będącą przedmiotem kontraktu odwrotnego.

Spółka, zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy uznała zafakturowaną czynność za wynagrodzenie tytułem usługi, w tym wypadku wynagrodzenie dla kontrahenta niemieckiego. Dlatego też powyższą czynność rozliczyła w deklaracji VAT-7 za miesiąc wrzesień jako import usług, naliczając podatek należny ze stawką 22%, gdyż nie było przesłanek do zastosowania stawki obniżonej oraz odliczyła podatek naliczony w tej samej wysokości, gdyż zakup tej usługi związany jest ze sprzedażą opodatkowaną (art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 4 ustawy). Spółka rozliczyła import usług w deklaracji wrześniowej, na podstawie art. 19a oraz 28b ustawy przyjmując za datę powstania obowiązku podatkowego datę zawarcia kontraktu odwrotnego, jako dzień wykonania usługi, gdyż w tym momencie kontrahent nabył prawo do sprzedaży/nabycia towaru.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż zawarcie kontraktu pierwotnego i odwrotnego wiąże się z nabyciem usługi polegającej na prawie do zakupu towarów, która nie jest sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, podkreślając, iż wniosek oparła na definicji świadczenia usług zawartej w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła prawidłowo stosując 22% stawkę podatku od towarów i usług ...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji obowiązuje podstawowa stawka podatku od towarów i usług w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W związku z faktem, iż – jak wynika z treści wniosku - przedmiotem zapytania są okoliczności mające miejsce w 2010 r., niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o stan prawny obowiązujący w tym okresie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W przepisie art. 8 ust. 1 ustawy zdefiniowano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Na podstawie § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

W myśl ust. 13 powołanego artykułu, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Z treści wniosku wynika, iż Spółka, czynny podatnik VAT UE, w dniu 11 sierpnia 2010 r. zawarła kontrakt z odbiorcą niemieckim na dostawę 1000 ton pszenicy w cenie 175,00 Euro za tonę, z terminem realizacji na wrzesień 2010 r. Z przyczyn niemożliwych do przewidzenia w momencie zawierania umowy, Spółka nie była w stanie dostarczyć zawartych w kontrakcie ilości zboża, w związku z czym, dla uniknięcia utraty zaufania klienta i zapewnienia dalszej współpracy, w dniu 28 września 2010 r. zawarła z tym kontrahentem kontrakt odwrotny (wash-out), na podstawie którego dotychczasowy nabywca towarów zobowiązał się dokonać dostawy brakującej ilości towarów, t.j. 516,58 ton na rzecz Spółki, po cenie 178,00 Euro za tonę, zatem inną niż wynikająca z kontraktu pierwotnego, uwarunkowaną sytuacją na rynku, za jaką będzie w stanie nabyć brakującą ilość towarów. Kontrakt odwrotny nie zawiera żadnych dodatkowych zobowiązań niż zakup/sprzedaż towaru. Strony uzgodniły wzajemne rozliczenie się kontraktów (pierwotnego i odwrotnego) i traktują je jako zamknięte. Żadna ze stron nie żąda prawa do towaru, którego miała być właścicielem w wyniku nabycia na podstawie kontraktów. W związku z zawarciem kontraktu odwrotnego strony odstępują od fizycznej dostawy a jedynie rozliczają różnicę w cenie. W powyższej sytuacji nie doszło do fizycznej dostawy towarów, a strony rozliczyły różnicę w cenie na podstawie faktury, w której powołują się na kontrakt pierwotny i odwrotny. Spółka obciążona została fakturą netto wystawioną przez kontrahenta niemieckiego dnia 7 października 2010 r. na kwotę 1.549,74 Euro, t.j. różnicę w cenie pomiędzy kontraktem pierwotnym a odwrotnym, pomnożoną przez ilość towaru niedostarczonego przez Spółkę, będącą przedmiotem kontraktu odwrotnego.

W interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-1126a/10/AK przesądzono, iż czynności związane z zawarciem kontraktu odwrotnego wypełniają definicję usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i ze względu na ich odpłatny charakter podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, oraz że miejscem ich świadczenia i opodatkowania jest terytorium kraju, co obliguje Spółkę do rozpoznania importu usług i rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu ich nabycia.

Analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, przy uwzględnieniu konsekwencji wynikających z treści ww. rozstrzygnięcia, stwierdzić należy, iż wobec faktu, że – jak wynika z treści wniosku – ww. usługa nie została wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług jak i przepisach wykonawczych nie określono dla niej innej stawki, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 41 ust. 13 ustawy podlegała ona opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 22%.

Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy). Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby lub usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Zaś w przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu właściwego grupowania, może zwrócić się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego.

Końcowo wskazać należy, iż kwestia dotycząca prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z rozpoznaniem importu usług związanych z zawarciem kontraktu odwrotnego, rozstrzygnięta została w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-1126c/10/AK.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.