INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 14 stycznia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej nabytych w drodze darowizny środków trwałych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w sposobu ustalenia wartości początkowej nabytych w drodze darowizny środków trwałych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W przyszłości Wnioskodawca ma otrzymać od swojego brata w drodze darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci kamienicy, w której wynajmowane są lokale o charakterze mieszkalnym i użytkowym. Kamienica, jako zorganizowana część przedsiębiorstwa zostanie darowana wraz z wszystkimi umowami, całym wyposażeniem, prawem do korzystania z lokali, wierzytelnościami (jeżeli na dzień zawarcia umowy darowizny wystąpią). Od wartości darowanej kamienicy nie zostanie odprowadzony podatek od darowizn, z uwagi na zwolnienie z podatku, o którym mowa w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn. Po otrzymaniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawca zamierza kontynuować realizację umów dotyczących darowanej kamienicy. W związku ze zdarzeniem przyszłym wystąpi problem dokonywania odpisów amortyzacyjnych i ustalenia w tej sytuacji wartości początkowej darowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo amortyzować nabytą w drodze darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa, od wartości początkowej ustalonej na nowo, według wartości rynkowej z dnia nabycia - podanej w umowie darowizny i zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej te odpisy amortyzacyjne...

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 22g ust. 15 ustawy PIT stanowi, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią, a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn. Sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny wskazano w art. 22g ust. 1 pkt 3 i ust. 16 ustawy o PIT. Jest nią wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.

Przy ustalaniu wartości początkowej tak uzyskanych poszczególnych środków trwałych art. 22g ust. 16 nakazuje stosować odpowiednio art. 19. W myśl art. 19 ust. 3 wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, Sz uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku darowizny dokonanej na Jego rzecz przez brata, będzie miał prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od darowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa od wartości początkowej ustalonej na nowo, według wartości rynkowej z dnia nabycia – podanej w umowie darowizny i zaliczenia ich do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej.

Odpisy amortyzacyjne od wartości darowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą zatem kosztem uzyskania przychodów z najmu majątku uzyskanego w darowiźnie.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku otrzymania zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze darowizny, podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość rynkowa środków trwałych określona w umowie darowizny. Reasumując w zaistniałym stanie przyszłym wystąpi prawo do rozliczenia w koszty prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych. Wartość początkową środka trwałego uzyskanego w darowiźnie ustala się - dla celów amortyzacji - na nowo, według wartości rynkowej z dnia nabycia. W razie nabycia środka trwałego w drodze darowizny jego wartość początkowa, od której poprzednik dokonywał odpisów amortyzacyjnych, nie ma znaczenia. Obdarowany ustala ją na nowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

• budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
• maszyny, urządzenia i środki transportu,
• inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1-3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która jest uzależniona m.in. od sposobu nabycia, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

1. w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia,

1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b;

2. w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia
3. w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.
   
   

Art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzyma od swojego brata w formie darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Po jej otrzymaniu zamierza kontynuować realizację umów dotyczących przedmiotu darowizny i dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej, wchodzących w jej skład środków trwałych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy ustalić wg wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19.

W konsekwencji określona przez Wnioskodawcę, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 w związku z art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa, dla każdego z osobna składnika majątku nie może być wyższa niż wartość rynkowa tego składnika (suma wartości początkowej wszystkich składników majątku nie może być wyższa niż suma jednostkowych wartości rynkowych tychże składników). Jeżeli więc wartość rynkowa całej zorganizowanej części przedsiębiorstwa wskazanej w umowie darowizny będzie wyższa niż suma wartości rynkowych poszczególnych środków trwałych, Wnioskodawca nie będzie mógł rozpoznać dla celów przepisów podatkowych jako wartości początkowej darowanych środków trwałych wartości rynkowej całej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ale każdemu z osobna środkowi trwałemu będzie zobligowany przyporządkować odpowiadającą mu wartość rynkową. W takiej wartości będzie również zobligowany wprowadzić składniki majątku wchodzące w skład darowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa do swojej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest, ani ocena czy składniki majątku jakie w drodze darowizny nabędzie Wnioskodawca (stanowią) będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ani interpretacja przepisów ustawy dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009r. Nr 93, poz. 768 ze zm.). W związku z powyższym ocenie nie podlega również prawidłowość działań Wnioskodawcy w wyniku, których nie zostanie odprowadzony podatek od spadków i darowizn od wartości darowanej kamienicy (zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.