INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI

W związku ze skargą z dnia 28 marca 2011 r. (data stempla pocztowego 30 marca 2011 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 20 stycznia 2011 r. znak ILPP2/443-1726/10-3/BA w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach działań promocyjno-marketingowych, doręczoną w dniu 24 stycznia 2011 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 20 stycznia 2011 r. znak ILPP2/443-1726/10-3/BA w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach działań promocyjno-marketingowych, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów wydał na wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług Spółki z o.o. reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego z dnia 18 października 2010 r. (data wpływu 21 października 2010 r.) – zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 20 stycznia 2011 r., znak ILPP2/443-1726/10-3/BA, stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

We wniosku z dnia 18 października 2010 r. o wydanie interpretacji indywidualnej został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie m.in. dystrybucji pojazdów samochodowych oraz części samochodowych. Spółka organizuje akcje promocyjno-marketingowe, w szczególności jazdy testowe, prezentacje, konferencje, imprezy promocyjne, programy lojalnościowe, mailing, jak i spotkania promocyjne, spotkania businessowe adresowane do potencjalnych, jak i dotychczasowych klientów, do dziennikarzy, do dystrybutorów towarów Spółki. W trakcie powyższych akcji Spółka przekazuje nieodpłatnie gadżety, upominki reklamowe, materiały reklamowe (nie tylko drukowane). Są to np.: długopisy, kalendarze, listowniki, wizytówki, kwiaty, parasolki, ręczniki, kubki, koszulki, torby, smycze, portfele, polary, etc. Spółka przekazuje również materiały „point of sales” (np.: standy reklamowe, półki, regały, wieszaki umożliwiające lepszą ekspozycję towarów Spółki w miejscach ich sprzedaży).

Przekazywane przez Spółkę towary w ramach powyżej wymienionych akcji promocyjnych często nie spełniają kryterium próbki, o którym mowa w art. 7 ust. 7 oraz prezentu o małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 ustawy VAT.

Przekazywanie towarów w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym, w ramach akcji promocyjno-marketingowych wspierających sprzedaż towarów Spółki, jest czynnością ukierunkowaną na zwiększenie i zachowanie źródła przychodów z tytułu sprzedaży przez Spółkę samochodów i części samochodowych.

Celem tej działalności jest kształtowanie i wzmacnianie wizerunku towarów, marki i Spółki jako takiej, pozyskiwanie i premiowanie indywidualnych klientów, zachęcanie dystrybutorów do efektywnej sprzedaży samochodów i części samochodowych, wreszcie nakłanianie konsumentów do nabywania towarów Spółki, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie wielkości sprzedaży.

Spółka korzysta także z możliwości dotarcia do jak najszerszego kręgu potencjalnych odbiorców jej towarów za pośrednictwem dziennikarzy. Spółka realizuje cel w postaci zwiększenia świadomości dziennikarzy odnośnie właściwości (zalet) oferowanych samochodów, tak, aby pozytywnie wpływali na wzrost sprzedaży towarów Spółki.

Podejmowane przez Spółkę działania wpływają więc korzystnie na pozyskanie dodatkowych kanałów dystrybucyjnych, a tym samym na wzrost opodatkowanej VAT sprzedaży jej towarów. Przekazując nieodpłatnie towary, Spółka realizuje cel w postaci zwiększenia świadomości zalet towarów oferowanych przez Spółkę, co gwarantuje pozyskanie nowych, stałych klientów, jak i utrzymanie dotychczasowych. Spółka swoimi działaniami rozbudza świadomość marki, a także motywuje odbiorców działań promocyjnych do nabywania jej towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów w ramach działań promocyjno-marketingowych opisanych powyżej, niebędących próbkami, prezentami o małej wartości i drukowanymi materiałami reklamowymi, stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie towarów w ramach działań promocyjno -marketingowych opisanych powyżej w sposób oczywisty jest związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem, a zatem nie podlega ono opodatkowaniu podatkiem VAT w stanie prawnym obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. Działania takie wpływają bowiem bezpośrednio na wielkość udziału w rynku, wielkość sprzedaży, współpracę handlową z kontrahentami, wizerunek Spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przywołanego przepisu wynika, iż zakresem przedmiotowym ustawy VAT objęte są czynności o charakterze odpłatnym. Jednocześnie art. 7 ust. 2 ustawy VAT, określa przypadki, w których w drodze wyjątku oraz przy spełnieniu ustawowo określonych przesłanek za odpłatne, a więc podlegające opodatkowaniu, uznaje się również dostawy towarów bez wynagrodzenia.

W myśl przywołanego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Z brzmienia art. 7 ust. 2 wynika, iż nieodpłatne dostawy towarów podlegają opodatkowaniu wyłącznie w sytuacji, gdy wskazane w tym przepisie przesłanki są łącznie spełnione, tj.:

• nieodpłatne przekazanie nie jest związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem oraz
• podatnikowi przysługiwało w całości lub części prawo do odliczenia podatku naliczonego.
  
  

W przypadku natomiast, gdyby chociaż jeden z powyższych warunków nie został spełniony, wówczas nieodpłatna dostawa towarów pozostaje neutralna w zakresie VAT, tj. nie podlega opodatkowaniu VAT.

Spółka stoi na stanowisku, iż przekazanie towarów w ramach podejmowanych działań promocyjno-marketingowych opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku w sposób oczywisty związane jest z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem, a zatem nie podlega ono opodatkowaniu VAT. W chwili obecnej brak jest bowiem jakiegokolwiek przepisu, który uzasadniałby opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów lub świadczenia usług na cele promocyjne, tj. cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Stanowisko to potwierdza wykładnia historyczna omawianego przepisu. Należy zwrócić uwagę, iż w odniesieniu do nieodpłatnych przekazań towarów znacząca jest regulacja zawarta w art. 7 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Od 1 maja 2004 r., tj. od dnia wejścia w życie ustawy o podatku od towarów i usług, przepis art. 7 ust. 2 obowiązuje w niezmienionym, przywołanym powyżej brzmieniu. Istotna zmiana dotyczyła natomiast art. 7 ust. 3 ustawy. Do 31 maja 2005 r. przepis ten stanowił, iż: art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywania prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Od 1 czerwca 2005 r. w zakresie opodatkowania nieodpłatnych dostaw towarów zmienił się stan prawny. W wyniku nowelizacji ustawy o VAT w art. 7 ust. 3 uchylony został zapis o warunku bezpośredniego związku z prowadzonym przedsiębiorstwem nieodpłatnych przekazań prezentów o małej wartości i próbek. W obecnym brzmieniu przepis ten stanowi, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Jeśli ratio legis powyższych przepisów byłoby objęcie zarówno przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jak i na cele z nim niezwiązane, wówczas ustawodawca zrezygnowałby z nowelizacji przepisów VAT w 2005 roku. Brzmienie przepisu przed nowelizacją dawało podstawy do przyjęcia, że nieodpłatne przekazanie towarów pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT jedynie w sytuacji, gdy dotyczyło przekazania - w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem - próbek oraz prezentów o małej wartości. Ustawodawca wprowadzając od 1 czerwca 2005 r. zmiany w art. 7 ust. 3 ustawy VAT, jednoznacznie wyłączył z opodatkowania VAT czynności nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z przedsiębiorstwem. Powyższa zmiana jednoznacznie wyklarowała, iż przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega VAT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyrokach sądów, które wskazują, że: „przepisy art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. nie dają podstaw do przyjęcia, odmiennie niż było to przed tą datą, że w warunkach określonych w tych przepisach za odpłatną dostawę towarów należy uznawać także przekazanie towarów bez wynagrodzenia na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem”. Sądy zauważają przy tym, że inne odczytanie normy zawartej w art. 7 ust. 2 ustawy VAT byłoby sprzeczne z ratio legis wprowadzenia zmiany tego przepisu.

Zdaniem Spółki, w świetle przepisów art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3 ustawy VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r., żadne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Bez znaczenia pozostaje rodzaj przekazywanego towaru. Liczy się przede wszystkim fakt związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem mogą mieć na celu w szczególności budowę marki. wzmocnienie wizerunku przedsiębiorstwa na rynku, pozyskanie nowych klientów, kontrahentów, utrzymanie dobrych kontaktów z dotychczasowymi kontrahentami, przywiązanie klienta do towaru, jak ma to miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym.

Spółka prezentuje powyższe stanowisko, mając na uwadze literalne brzmienie analizowanych przepisów, wskazując równocześnie, iż przy wykładni przepisów podatkowych decydujące znaczenie spełnia wykładnia gramatyczna, która umożliwia prawidłowe odczytanie treści normy prawnej w niej zawartej. Z założenia językowej racjonalności prawodawcy wyprowadza się regułę, iż jeżeli przepis jednoznacznie w danym języku formułuje normę postępowania, to tak właśnie należy ten przepis rozumieć. Odstępstwo od tej wykładni jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy przepis nie jest sformułowany w sposób jasny i jednoznaczny. Nie budzi wątpliwości, iż przepis art. 7 ust. 2 ustawy VAT jest jasno sprecyzowany, a jego interpretacja prowadzi do wniosku, że nieodpłatne przekazanie towaru może zostać potraktowane jak odpłatna dostawa jedynie w przypadku spełnienia obu warunków wskazanych w art. 7 ust. 2 ustawy VAT - tj. w sytuacji, gdy przekazanie to daje prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego oraz następuje na cele niezwiązane z przedsiębiorstwem podatnika.

Stanowisko potwierdzające nadrzędność wykładni gramatycznej przy interpretacji przepisów podatkowych utrwalone zostało zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Prymat wykładni językowej i związanych z nią dyrektyw interpretacyjnych w interpretacji przepisów prawa podatkowego wynika z tego, że ta dziedzina prawa ma charakter ingerencyjny w podstawowe prawa podatnika gwarantowane Konstytucją. Przepisy podatkowe muszą jasno i wyraźnie określać obowiązki, jakie nakładają na podatników oraz prawa, które podatnikom przysługują. Prawidłowość tą potwierdza również orzecznictwo Sądu Najwyższego.

Jednocześnie nie ma żadnych podstaw by kwestionować poprawność konstrukcji art. 7 ust. 2 ustawy VAT, w kontekście art. 7 ust. 3 ustawy VAT. Nie jest możliwe bowiem wnioskowanie z przepisu szczególnego (zawartego w art. 7 ust. 3 ustawy VAT) na ogólny, w sytuacji, gdy nie zachodzi przesłanka zastosowania tego przepisu szczególnego. Nie można zmieniać treści jednoznacznej i jasnej zasady poprzez odwołanie się do przepisu szczególnego, który stosuje się w ściśle określonych przypadkach. Interpretacja taka wypacza bowiem treść jasnej normy przepisu art. 7 ust. 2 czytanej zgodnie z regułami wykładni językowej.

W tym kontekście zwrócić należy także uwagę, że stosowanie wykładni rozszerzającej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy VAT jest niedopuszczalne, gdyż jest to przepis szczególny, sankcjonujący wyjątek od zasady, jaką jest nieobejmowanie opodatkowaniem VAT dostawy o charakterze nieodpłatnym.

Pogląd oparty na literalnej wykładni przepisów podatkowych, o braku obowiązku opodatkowania wszelkich nieodpłatnych świadczeń związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, zgodny jest z dominującym stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz ze stanowiskiem części organów podatkowych.

Spółka pragnie w szczególności przywołać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2008 r. (sygn. akt I FSK 600/07), w którym orzeczono, iż: „nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT nawet w sytuacji, gdy podatek ten został odliczony przy ich zakupie”.

Stanowisko takie potwierdza prezentowany w dotychczasowym orzecznictwie wojewódzkich sądów administracyjnych pogląd o braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnych przekazań na cele związane z przedsiębiorstwem. Przykładowo można przywołać wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I SA/Wr 152/07), w którym Sąd orzekł, iż: „obecnie zestawiając brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy z ust. 3 nie powinno ulegać wątpliwości, że opodatkowaniu podlega wyłącznie nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa na cel inny niż związany z prowadzoną działalnością. Natomiast ze znowelizowanych przepisów art. 7 ust. 3-7 ustawy wynika, że nie podlega opodatkowaniu nieodpłatne przekazanie, mające charakter darowizny, wszelkich towarów na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika”.

Wyłącznie z zakresu opodatkowania VAT nieodpłatnych przekazań towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem zaprezentowane zostało również w wyrokach WSA w Warszawie, w tym m.in. w wyroku z dnia 17 sierpnia 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 984/2007), z dnia 25 września 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 811/2007), z dnia 5 października 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 1255/2007) oraz z dnia 20 listopada 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 1268/2007).

Także organy podatkowe podzielają pogląd o braku obowiązku opodatkowania VAT wszelkich nieodpłatnych dostaw towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu w postanowieniu z dnia 1 sierpnia 2007 r., nr ZP/443-115/07, Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniach z dnia 28 lutego 2006 r., nr PV/443-496/IV/2005/JD, z dnia 4 października 2005 r., nr PV/443-300/IV/2005/DP oraz z dnia 23 grudnia 2005 r., nr PV/443-426/IV/2005/JW, stwierdzają m.in. iż: „(…) od dnia 1 czerwca 2005 r. nieodpłatna czynność przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w tym również na cele reprezentacji i reklamy przedsiębiorstwa, nie podlega opodatkowaniu podatkiem towarów i usług”.

W analogiczny sposób wypowiada się większość przedstawicieli doktryny prawa podatkowego, w tym m.in.: A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarze, 2 wydanie, Warszawa 2007, tezy 12-20 do art. 7, s. 122 i n., T. Michalik, VAT 2007. Komentarz, Warszawa 2007, tezy 20-21 do art. 7, s. 111 i nast.

Reasumując, podatnik nie ma obowiązku opodatkowania czynności polegających na nieodpłatnym przekazaniu towarów należących do przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, tj. na cele promocyjne i marketingowe.

W wydanej w dniu 20 stycznia 2011 r. interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-1726/10-3/BA, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu – działając w imieniu Ministra Finansów – uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe

W interpretacji wskazano, iż nieodpłatne przekazanie towarów w ramach działań promocyjno -marketingowych, niebędących próbkami, prezentami o małej wartości i drukowanymi materiałami reklamowymi, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. czynność podlegającą opodatkowaniu. Ponadto należy wskazać, iż nieodpłatnie przekazanie materiałów „point of sale” (np.: standy reklamowe, półki, regały, wieszaki) również stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 8 lutego 2011 r. do Biura KIP w Lesznie wpłynęło wezwanie Spółki z o.o. reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego do usunięcia naruszenia prawa i zmiany interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach działań promocyjno-marketingowych.

Pismem z dnia 8 marca 2011 r. nr ILPP2/443/W-11/11-2/SJ, stanowiącym odpowiedź na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach działań promocyjno-marketingowych.

W dniu 1 kwietnia 2011 r. Spółka z o.o. reprezentowana przez Doradcę Podatkowego za pośrednictwem Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację z dnia 20 stycznia 2011 r. znak ILPP2/443-1726/10-3/BA.

W powyższym piśmie Skarżąca, przedmiotowej interpretacji indywidualnej zarzuca naruszenie:

1. przepisów prawa materialnego polegające na błędnej wykładni przepisu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którą wszelkie nieodpłatne przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (w ramach działań o charakterze marketingowym), z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniające warunki uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki, stanowią odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT;
2. przepisów prawa materialnego polegające na błędnej wykładni przepisu art. 7 ust. 2 ustawy VAT, zgodnie z którą nieodpłatne przekazanie materiałów „point of sale” (np. standy reklamowe, półki, regały, wieszaki) również stanowi dostawę towarów i polega opodatkowaniu podatkiem VAT;
3. przepisów postępowania, wynikające z niezastosowania zasady wyrażonej w art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w związku z art. 14h ww. ustawy, nakazującej Organowi prowadzenie postępowania na podstawie przepisów prawa;
4. przepisów postępowania, wynikające z niezastosowania zasady wyrażonej w art. 14c § 1 oraz § 2 Ordynacji podatkowej, nakazującej Organowi sformułowanie prawidłowego uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Spółki;
5. przepisów postępowania, wynikające z niezastosowania zasady wyrażonej w art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, nakazującej Organowi uwzględnienie ocen prawnych, formułowanych w orzecznictwie;
6. przepisów postępowania, wynikające z niezastosowania zasady wyrażonej w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej, w związku z art. 14h ww. ustawy, nakazującej Organowi prowadzenie postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.
   
   

Wobec powyższego, Spółka wnosi na podstawie art. 146 § 1 i § 2 oraz art. 200 uppsa o:

1. uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej w całości,
2. zasądzenie na rzecz Skarżącej kosztów postępowania, wraz z kosztami zastępstwa procesowego, według norm prawem przepisanych.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 28 marca 2011 r. uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2010 r. (data wpływu 21 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach działań promocyjno-marketingowych – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Przepisu ust. 2 – na mocy art. 7 ust. 3 ustawy – nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy).

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które są ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2 – czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania – jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie m.in. dystrybucji pojazdów samochodowych oraz części samochodowych. Spółka organizuje akcje promocyjno -marketingowe, w szczególności jazdy testowe, prezentacje, konferencje, imprezy promocyjne, programy lojalnościowe, mailing, jak i spotkania promocyjne, spotkania businessowe adresowane do potencjalnych, jak i dotychczasowych klientów, dziennikarzy, dystrybutorów towarów Spółki. W trakcie powyższych akcji Spółka przekazuje nieodpłatnie gadżety, upominki reklamowe, materiały reklamowe (nie tylko drukowane). Są to np.: długopisy, kalendarze, listowniki, wizytówki, kwiaty, parasolki, ręczniki, kubki, koszulki, torby, smycze, portfele, polary, etc. Spółka przekazuje nieodpłatnie również materiały „point of sales” (np.: standy reklamowe, półki, regały, wieszaki umożliwiające lepszą ekspozycję towarów Spółki w miejscach ich sprzedaży). Przekazywane przez Spółkę towary w ramach powyżej wymienionych akcji promocyjnych często nie spełniają kryterium próbki, o którym mowa w art. 7 ust. 7 oraz prezentu o małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 ustawy VAT. Przekazywanie towarów w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym, w ramach akcji promocyjno-marketingowych wspierających sprzedaż towarów Spółki, jest czynnością ukierunkowaną na zwiększenie i zachowanie źródła przychodów z tytułu sprzedaży przez Spółkę samochodów i części samochodowych. Celem tej działalności jest kształtowanie i wzmacnianie wizerunku towarów, marki i Spółki jako takiej, pozyskiwanie i premiowanie indywidualnych klientów, zachęcanie dystrybutorów do efektywnej sprzedaży samochodów i części samochodowych, wreszcie nakłanianie konsumentów do nabywania towarów Spółki, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie wielkości sprzedaży. Spółka korzysta także z możliwości dotarcia do jak najszerszego kręgu potencjalnych odbiorców jej towarów za pośrednictwem dziennikarzy. Spółka realizuje cel w postaci zwiększenia świadomości dziennikarzy odnośnie właściwości (zalet) oferowanych samochodów, tak, aby pozytywnie wpływali na wzrost sprzedaży towarów Spółki.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie towarów w ramach działań promocyjno -marketingowych , nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, także nieodpłatnie przekazanie materiałów „point of sale” (np.: standy reklamowe, półki, regały, wieszaki) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2010 r. w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach działań promocyjno -marketingowych, było zatem prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygniecie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.