INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. BKIP 26 stycznia 2011r.), uzupełnionym w dniu 25 marca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych spółki powstałej w wyniku podziału przez wydzielenie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2011r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych spółki powstałej w wyniku podziału przez wydzielenie.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 21 marca 2011r. Znak: IBPP3/423-129/11/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP 25 marca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - spółka z o.o. (dalej określana jako „Spółka”) powstała w wyniku podziału X. spółka z o. o. (dalej określana jako „Spółka dzielona”), w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. nr 34, poz. 1037 z pózn. zm.) - podział przez wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa wraz z przeniesieniem na nowo zawiązaną spółkę. Niezależnie od trwającego procesu podziału Spółki dzielonej, w dniu 09 czerwca 2010 r. została zawarta umowa Spółki (w organizacji). Wszystkie udziały w Spółce w organizacji objęte zostały przez Wspólników, w zamian za składniki majątku przypisane Spółce w planie podziału Spółki dzielonej stanowiące zorganizowaną część przedsiębiorstwa, funkcjonującego wcześniej jako X. Spółka z o.o. Oddział (dalej „Oddział”). W okresie od 09 czerwca 2010 r. do dnia 30 czerwca 2010 r. Spółka funkcjonowała zatem jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji.

W wyniku dokonanego podziału w dniu 01 lipca 2010 r. Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym, przekształcając się tym samym ze spółki w organizacji w pełnoprawną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zarząd spółki dzielonej X., na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), podjął decyzję o niezamykaniu ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający dzień wpisu podziału do KRS.

Do dnia zarejestrowania podziału wydzielona część Spółki dzielonej, funkcjonująca jako Oddział, nie dokonywała sprzedaży na zewnątrz. Oddział osiągał jedynie od Spółki macierzystej przychody z tytułu czynszu za wynajem przyporządkowanego Oddziałowi budynku biurowego, w którym mieści się siedziba spółki macierzystej. Czynsz płatny był na rachunek Oddziału, na podstawie sporządzonej miesięcznie noty wewnętrznej wystawianej przez Oddział na Spółkę macierzystą. De facto więc, na skutek tych transakcji nie powstawały realne przychody/koszty podatkowe a jedynie przychody/koszty między Spółką macierzystą a jej Oddziałem, które dla celów ustalania dochodu i zaliczki na podatek CIT podlegały odpowiednim eliminacjom w łącznym wyniku finansowym Spółki macierzystej oraz jej Oddziału. Pierwsze faktury sprzedaży wydzielana – nowo powstała Spółka - wystawiła po dniu wpisu do KRS, tj. w miesiącu lipcu 2010 r.

Za miesiąc lipiec 2010 r. Spółka odprowadziła też pierwszą zaliczkę na podatek dochodowy od osób prawnych CIT, której podstawą był przychód osiągnięty w miesiącu lipcu 2010r. oraz koszty jego uzyskania (uwzględniające również koszty Spółki jako spółki w organizacji tj. w okresie 10 czerwca do 30 czerwca 2010 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka prawidłowo ustaliła podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, przyjmując za podstawę przychody po wpisie Spółki do KRS i koszty uzyskania od momentu zawarcia umowy Spółki tj. od powstania Spółki w organizacji, gdyż koszty uzyskania związane z funkcjonowaniem Oddziału do dnia zarejestrowania Spółki, rozpoznawane były w Spółce dzielonej...

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1, kiedy Spółka winna wykazać przychody i koszty wynikające z sukcesji podatkowej za okres 01 stycznia 2010 r. do daty wpisu do KRS, tj. czy w momencie ustalania podstawy opodatkowania za miesiąc lipiec 2010 r., czy też w zeznaniu rocznym za rok 2010...

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 93c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału, składnikami majątku.

Zdaniem Spółki, sukcesja dotyczy wyłącznie zdarzeń przyszłych związanych z tym majątkiem, a więc powstałych po dniu wydzielenia. W spółce dzielonej istnieją bowiem prawa i obowiązki, których nie można jednoznacznie przypisać do poszczególnych składników majątku spółki dzielonej. Dotyczy to kosztów związanych z funkcjonowaniem spółki jako całości.

Ponieważ podatek dochodowy od osób prawnych ustalany jest od dochodu ustalonego z całokształtu działalności spółki dzielonej, nie ma zdaniem Spółki, podstaw do ustalenia dochodu od części działalności wydzielanej oraz od części działalności pozostającej w spółce dzielonej, bowiem w okresie od 01 stycznia – 30 czerwca 2010r. Oddział stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki dzielonej, świadczył usługi jedynie na potrzeby wewnętrzne Spółki dzielonej. Spółka dzielona nie wykazywała ani przychodów, ani kosztów wynikających z wystawianych not wewnętrznych jako przychodów, ani kosztów podatkowych. Te przychody i koszty były jedynie ustalone dla celów prowadzenia wewnętrznego rozrachunku gospodarczego i podlegały eliminacji przy ustalaniu łącznego dochodu Spółki macierzystej i jej Oddziału dla celów podatku CIT.

Zdaniem Spółki, stanowisko to wynika z brzmienia art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U z 2000 r. Nr 54., poz. 654 z późn. zm.), który stanowi iż, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego raku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Tym odrębnym przepisem jest art. 12 ustawy o rachunkowości. Tej reguły nie znosi, zdaniem Spółki, art. 12 ust. 3a cyt. ustawy o rachunkowości zezwalający na niezamykanie ksiąg jeżeli podział jednostki następuje przez wydzielenie, ponieważ należy traktować go jako przepis szczególny. Tym samym rok podatkowy Spółki wydzielonej rozpoczyna się z dniem wydzielenia. Prawa i obowiązki powstałe przed dniem podziału nie podlegają sukcesji podatkowej. Wszystkie prawa i obowiązki powstałe przed dniem podziału pozostają przy spółce dzielonej, a spółka nowopowstała, wydzielona winna rozpoznawać wyłącznie przychody i koszty powstałe od dnia zawiązania spółki wydzielonej.

W odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 2, zdaniem Spółki, ewentualna sukcesja podatkowa będzie rozliczana w zeznaniu rocznym za 2010, a nie w ustalaniu podstawy opodatkowania za miesiąc lipiec.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy zauważyć, iż Spółka nie wskazała w opisie stanu faktycznego, że po podziale majątek, który pozostał w Spółce dzielonej będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Jednakże przedstawiając własne stanowisko w sprawie powołała się na przepisy Ordynacji podatkowej dot. następstwa prawnego, a w szczególności na art. 93c tej ustawy. Z uwagi na powyższe wydając niniejszą interpretację przyjęto założenie, że majątek który pozostał w Spółce po podziale stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm. – zwanej dalej „ksh”), podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Cechą szczególną tego trybu podziału spółki jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną. W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa – tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału). W myśl ogólnej zasady do podziału przez wydzielenie należy stosować przepisy o podziale spółek, dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej z wyjątkami dotyczącymi podziału przez wydzielenie. Odpowiednie stosowanie przepisów uzależnione jest od tego, czy spółka, do której jest wnoszona część majątku spółki dzielonej, istnieje (wtedy stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki przejmującej), czy jest nowo zawiązana.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Spółka powstała w wyniku podziału przez wydzielenie. W dniu 09 czerwca 2010 r. została zawarta umowa Spółki. Wszystkie udziały w Spółce objęte zostały przez Wspólników, w zamian za składniki majątku przypisane Spółce w planie podziału Spółki dzielonej, stanowiące zorganizowaną część przedsiębiorstwa, funkcjonującego wcześniej jako X. Spółka z o.o. Oddział (dalej „Oddział”). Rejestracji Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym dokonano w dniu 1 lipca 201 r. W okresie od 09 czerwca 2010 r. do dnia 30 czerwca 2010 r. Spółka funkcjonowała jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji.

Zgodnie z art. 161 § 1 ksh, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji powstaje z chwilą zawarcia umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Określenie „w organizacji” jest przymiotem właściwym spółce kapitałowej w okresie od zawarcia umowy (zawiązania) spółki do uzyskania wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym. Spółki kapitałowe w organizacji nie posiadają osobowości prawnej, aczkolwiek mogą, na podstawie art. 11 § 1 Kodeksu spółek handlowych, we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywane. Stosownie do art. 12 ww. ustawy, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji z chwilą wpisu do rejestru staje się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i uzyskuje osobowość prawną. Z tą chwilą staje się ona podmiotem praw i obowiązków spółki w organizacji. W rezultacie, spółka kapitałowa po zarejestrowaniu nie tylko jest kontynuatorem, ale – co należy podkreślić w świetle ww. przepisów – staje się podmiotem praw i obowiązków spółki w organizacji, a więc istnieje z mocy prawa ciągłość bytu.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wydzielona część majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostanie przeniesiona do nowo powstałej spółki.

Zgodnie z art. 530 § 2 ksh (…) wydzielenie nowej spółki następuje w dniu jej wpisu do rejestru (…). Punktem wyjścia dla podziału spółki kapitałowej przez wydzielenie, jak w każdym przypadku podziału, jest sporządzany przez zarząd spółki dzielonej plan podziału. Zgodnie z art. 534 ksh plan podziału powinien zawierać m.in. dokładny opis i podział składników majątku (aktywów i pasywów) oraz zezwoleń, koncesji lub ulg przypadających spółkom przejmującym lub spółkom nowo zawiązanym.

Kwestię sukcesji praw i obowiązków podatkowych przy podziale spółek regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Zgodnie z art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału, składnikami majątku. W myśl art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw i obowiązków podatkowych”, będących na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej, przedmiotem sukcesji. Jednakże należy podkreślić, iż przedmiotem sukcesji prawno-podatkowej przewidzianej w art. 93c Ordynacji podatkowej, będą jedynie te prawa i obowiązki dzielonej osoby prawnej, które pozostają w związku z przydzielonymi sukcesorowi w planie podziału składnikami majątku. Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej, zakłada wyodrębnienie praw i obowiązków podatkowych związanych z poszczególnymi zorganizowanymi częściami majątku oraz wskazuje że w odniesieniu do tak wyodrębnionych zespołów praw i obowiązków zachodzi sukcesja podatkowa.

Powyższy przepis wprowadza do systemu podatkowego zasadę sukcesji podatkowej częściowej. Zgodnie z tą zasadą, w przypadku podziału przez wydzielenie, podmiot przejmujący wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, iż w wyniku podziału przez wydzielenie przejmowane są prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, ale pod warunkiem, że majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Analizy zasad sukcesji podatkowej na gruncie prawa podatkowego należy dokonać z uwzględnieniem konstrukcji danego podatku.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397, dalej „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (...). Zgodnie z art. 7 ust. 2 updop, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 updop, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, za okres od pierwszego do przedostatniego miesiąca roku podatkowego podatnik uiszcza w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczka za ostatni miesiąc jest uiszczana w wysokości zaliczki za miesiąc poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok (art. 25 ust. 1a updop).

Stosownie do art. 27 ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Należy zatem przyjąć, iż z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych, reguły sukcesji podatkowej przewidziane w art. 93c Ordynacji podatkowej, powinny być odnoszone do rozliczeń z tytułu tego podatku za dany rok podatkowy - czyli za podstawowy okres rozliczeniowy w tym podatku, z uwzględnieniem określonych w updop zasad jego ustalania (zaliczki na podatek i rozliczenie roczne).

Mając na względzie fakt, iż podział Spółki dzielonej nastąpił w trakcie 2010r., należy rozważyć kwestię ewentualnej sukcesji praw i obowiązków podatkowych, które dotyczą 2010 r. i były związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz istniały na dzień podziału. W ocenie tut. Organu, prawami i obowiązkami, o których mowa w art. 93c Ordynacji podatkowej są m. in. prawo do ujęcia kosztów uzyskania przychodów za rok podatkowy oraz obowiązek rozpoznania przychodów do opodatkowania w rozliczeniu podatkowym. W efekcie, przedmiotem sukcesji będzie obowiązek zadeklarowania przez podmiot dzielony dochodu osiągniętego za rok, w którym nastąpił podział. Zatem jedynym poprawnym sposobem rozliczenia podziału i ustalenia wysokości dochodu (a zatem również podstawy opodatkowania) przez Spółkę dzieloną i Spółkę, za rok w którym nastąpił podział przez wydzielenie, jest ujęcie przez Spółkę wszystkich kosztów i przychodów dotyczących przejmowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa wygenerowanych w całym roku podatkowym 2010r. Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej wprowadza bowiem zasadę sukcesji podatkowej częściowej, zgodnie z którą w przypadku podziału przez wydzielenie, podmiot przejmujący wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana, a więc także obowiązek uwzględnienia przychodów i kosztów związanych z przydzielonymi w planie podziału składnikami majątku (dochodu osiągniętego od początku roku do dnia podziału). Sukcesja prawno-podatkowa w rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych oznacza obowiązek wykazania w rozliczeniu nowo powstałej spółki przychodów i kosztów podatkowych wygenerowanych w trakcie całego roku podatkowego przez przejętą zorganizowaną część przedsiębiorstwa spółki dzielonej. W praktyce oznacza to, iż w rozliczeniu spółki nowo powstałej powinien zostać uwzględniony dochód osiągnięty od początku roku do dnia podziału związany z przydzielonymi w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej.

W rezultacie co do zasady obowiązek wykazania przychodów z tytułu działalności wydzielanej ze Spółki dzielonej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które zgodnie z art. 12 ust. 3a - 3c updop powstały w poszczególnych miesiącach 2010 r., będzie przedmiotem sukcesji prawno-podatkowej i przejdzie na Spółkę. Zważywszy jednak na fakt, iż jak wynika z opisu stanu faktycznego, wydzielona część spółki dzielonej nie „generowała” w 2010 r. żadnych przychodów, nie powstanie obowiązek wykazania przychodów przez Spółkę nowo zawiązaną.

Równocześnie, Spółka będzie sukcesorem Spółki dzielonej w zakresie prawa do wykazania kosztów podatkowych dotyczących zorganizowanej części przedsiębiorstwa powstałych przed dniem podziału w poszczególnych miesiącach 2010 r.

Za nieprawidłowe zatem należy uznać stanowisko Spółki, iż ewentualna sukcesja podatkowa winna była być rozliczana dopiero w zeznaniu rocznym za 2010 rok. Jak wykazano bowiem powyżej, zaliczenia takiego Spółka winna była dokonać w momencie ustalania podstawy opodatkowania dla celów określenia należnej zaliczki na podatek za miesiąc, w którym nastąpiło wydzielenie, tj. w przedstawionym stanie faktycznym za miesiąc lipiec 2010r.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.