INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 07.02.2011 r. (data wpływu 10.02.2011 r.) wezwanym do uzupełnienia wniosku w zakresie zapytania Nr 2, pismem z dnia 14.04.2011 r. (data nadania 15.04.2011 r.) Nr IPPB4/415-126/11-2/SP, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczania z małżonkiem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.02.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczania z małżonkiem.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 14.04.2011 r. Nr IPPB4/415-126/11-2/SP tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wyjaśnienia w zakresie jakich przepisów ma być udzielona interpretacja. Jeżeli interpretacja ma być udzielona również w zakresie ustawy Ordynacja podatkowa, wówczas Wnioskodawczyni winna uiścić dodatkową opłatę, nadesłać kserokopię dowodu wpłaty oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego odnośnie zadanego pytania dotyczącego ustawy Ordynacja podatkowa (pytanie Nr 2). Do dnia wydania niniejszej interpretacji wniosek nie został uzupełniony. W związku z powyższym w zakresie pytania Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest obywatelką Polski. Przebywa i pracuje w kraju. Od 03.07.2000 r. jest zatrudniona w P. S.A. Nie posiada innych dochodów niż ze stosunku pracy w ww. firmie.

W dniu 18.03.2009 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński w Grecji z obywatelem Nigerii. Mąż Wnioskodawczyni od 15.01.2010 r. przebywa na terytorium Polski. Posiada kartę pobytu zezwalającą na zamieszkania na czas oznaczony na terytorium RP wydana dnia 09.08.2010 r. Wcześniej podstawą pobytu były: wiza na państwa Schengen wydaną przez Ambasadę Polski w Grecji, a następnie dwie wizy wydane przez Urząd Wojewódzki na czas toczącego się postępowania.

Mąż Wnioskodawczyni zameldowany jest na pobyt czasowy w Jej mieszkaniu począwszy od 21.01.2010 r. (w R.). Jednocześnie jest to Jego obecne miejsce zamieszkania a w przyszłości miejsce stałego pobytu. Mąż przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni. Jest tu jego centrum interesów osobistych (ośrodek interesów życiowych). Tym samym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy. Ma nadany numer PESEL, jest ubezpieczony i uprawniony do świadczeń z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, zgłoszony jako członek rodziny i dodany do ubezpieczenia zdrowotnego Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadzą wspólne gospodarstwo i wspólnie zamieszkują. Przez cały okres małżeństwa posiadają wspólność majątkową. W roku podatkowym 2010 r. pozostawali małżeństwem.

Od wyjazdu do Polski mąż Wnioskodawczyni nie opuszczał kraju. Przed przyjazdem do Polski przebywał w Grecji. Nie był nigdzie zatrudniony i nie posiada dochodów za 2010 r.

Wnioskodawczyni wraz z mężem nie prowadzą działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym lub liniowym podatkiem dochodowym.

Mąż Wnioskodawczyni złożył NIP-3 o nadanie numeru identyfikacji podatkowej. Zamierzają złożyć oświadczenie woli w formie wniosku w zeznaniu rocznym do 30 kwietnia 2011 r. o zamiarze wspólnego opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, biorąc pod uwagę zapisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, istnieje możliwość łącznego opodatkowania dochodów Wnioskodawczyni i męża za 2010 r....
2. Czy w przypadku braku zmiany stanu faktycznego przedstawionego powyżej, czyli gdy mąż będzie nadal przebywał w Polsce, Wnioskodawczyni z mężem będzie spełniała wszystkie wymienione przesłanki, a mąż podejmie pracę w Polsce i stanowisko przedstawione w niniejszym wniosku będzie prawidłowe, to czy konieczne będzie coroczne występowanie o udzielenie interpretacji, czy może jedynie, gdy stanowisko Wnioskodawczyni okaże się nieprawidłowe...
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie Nr 1. Wniosek w zakresie pytania Nr 2 zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny w świetle zapisów art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni spełnia z mężem przesłanki warunkujące możliwość wspólnego rozliczenia, a mianowicie:

• przez cały rok podatkowy istniała między małżonkami wspólność majątkowa,
• przez cały rok podatkowy małżonkowie pozostawali w związku małżeńskim,
• małżonkowie nie prowadzą działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym lub liniowym podatkiem dochodowym,
• małżonkowie posiadają nieograniczony obowiązek podatkowy (mąż przebywa na terytorium RP. W świetle art. 25 K.c. przebywa fizycznie w określonej miejscowości, jaką jest R. – C., wykazuje wolę, zamiar stałego pobytu – A.),
• mąż Wnioskodawczyni posiada w Polsce centrum interesów życiowych, osobistych (wspólnie zamieszkują i prowadzą gospodarstwo domowe),
• mąż Wnioskodawczyni przebywa na terenie RP dłużej niż 183 dni w roku podatkowym 2010 (od wjazdu do Polski w dniu 15.01.2010 r. przebywa tu nieprzerwanie),
• przez cały rok podatkowy 2010 mąż Wnioskodawczyni nie był nigdzie zatrudniony, w tym w Nigerii ani w Grecji, w której przebywał przed przyjazdem do Polski.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce uważa się zatem osobę fizyczną, która posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (np. ma małżonka, rodzinę, w Polsce koncentrują się najważniejsze czynności życiowe, kształcenie itp.) lub przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Spełnienie choćby jednego z ww. warunków spowoduje, że dana osoba będzie uznana za mającą miejsce zamieszkania w Polsce, a tym samym podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co oznacza w praktyce rozliczenie wszystkich uzyskanych w danym roku podatkowym dochodów w Polsce.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest obywatelką Polski, przebywa i pracuje w kraju. Jest zatrudniona w polskiej firmie i nie posiada innych dochodów niż ze stosunku pracy. W dniu 18.03.2009 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. Jej mąż przebywa na terytorium Polski od 15.01.2010 r.

Mąż Wnioskodawczyni przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni. Jest tu jego centrum interesów osobistych (ośrodek interesów życiowych). Wnioskodawczyni wskazała, iż w Polsce jej mąż posiada nieograniczony obowiązek podatkowy.

Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadzą wspólne gospodarstwo i wspólnie zamieszkują. Przez cały okres małżeństwa posiadają wspólność majątkową. W roku podatkowym 2010 r. pozostawali małżeństwem.

Od wyjazdu do Polski mąż Wnioskodawczyni nie opuszczał kraju. Przed przyjazdem do Polski przebywał w Grecji. Nie był nigdzie zatrudniony i nie posiada dochodów za 2010 r.

Wnioskodawczyni wraz z mężem nie prowadzą działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym lub liniowym podatkiem dochodowym.

Mąż Wnioskodawczyni złożył NIP-3 o nadanie numeru identyfikacji podatkowej. Zamierzają złożyć oświadczenie woli w formie wniosku w zeznaniu rocznym do 30 kwietnia 2011 r. o zamiarze wspólnego opodatkowania.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Stosownie do art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2010 r., małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.

Zgodnie z art. 6 ust. 3, zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Stosownie do przepisów art. 6 ust. 3a powyższej ustawy, zasady i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 2 i 3, mają zastosowanie również do:

1. małżonków, którzy mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
2. małżonków, z których jeden podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej a drugi ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej

- jeżeli osiągnęli podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75 % całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych; przepisy ust. 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 6 ust. 8, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 powołanej ustawy).

Jak wynika z art. 6 ust. 10 sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Zatem w świetle ww. przepisów ustawy z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:

• oboje podlegają nieograniczonemu obowiązku podatkowemu,
• przez cały rok podatkowy pozostają w związku małżeńskim,
• przez cały rok podatkowy istnieje między nimi wspólność majątkowa,
• żaden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatkiem liniowym,
• nie mają do nich zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym.
  
  

Z wnioskiem o wspólne opodatkowanie mogą również wystąpić małżonkowie wymienieni w cyt. art. 6 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że spełniają ww. założenia do wspólnego opodatkowania, tj.:

• przez cały rok podatkowy pozostają w związku małżeńskim,
• przez cały rok podatkowy istnieje między nimi wspólność majątkowa,
• żaden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatkiem liniowym,
• nie mają do nich zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym.
  
  

Wskazać należy, iż ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Spełnienie ww. warunków powoduje możliwość skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Z analizowanego stanu faktycznego wynika, iż przez cały 2010 r. Wnioskodawczyni i jej mąż pozostawali w związku małżeńskim, istniała między nimi wspólność majątkowa, nie prowadzili działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym i liniowym podatkiem dochodowym.

Zatem stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni jest uprawniona do łącznego opodatkowania dochodów wraz z mężem za 2010 r., o ile nie mają do nich zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Panią do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.