INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2010 r. (data wpływu 3 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dokonanej darowizny działki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dokonanej darowizny działki. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.) o drugą opłatę oraz własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem - na prawach wspólności ustawowej, są właścicielami nieruchomości rolnej o pow. 11,01 ha - na podstawie umowy przekazania posiadania i własności gospodarstwa rolnego z dnia 23 grudnia 1982 r. w skład nieruchomości wchodzą działki gruntu nr 84, 107, 110 i 210. w okresie 2006-2010, działka gruntu nr 84 o pow. 3,73 ha decyzją Burmistrza z dnia 15 maja 2006 r. została podzielona, w wyniku czego powstały działki gruntu 84/1 i 84/2. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z dnia 15 maja 2006 r. działka 84/1 przeznaczona została do zainwestowania wiejskiego (budownictwo mieszkaniowe i zagrodowe). w roku 2008 nastąpił dalszy podział - działki nr 84/2 - na 84/3, 84/4, 85/5, 84/6 z takim samym przeznaczeniem. w okresie od czerwca 2006 r. do dnia 8 grudnia 2010 r. Zainteresowana wraz z mężem sprzedawała wydzielone działki, rozpoznając tę sprzedaż jako opodatkowaną podatkiem VAT i odprowadzając 22% podatek należny. w tym celu, razem z deklaracją VAT-7 składała we właściwym miejscowo urzędzie skarbowym oświadczenie, iż zbycie działek gruntu nie stanowiło przedmiotu działalności (obrót nieruchomościami), a także, że posiada status rolnika ryczałtowego. Podatniczka rozpoznawała obowiązek podatkowy w oparciu o poniższe przesłanki:

1. VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, a grunt jest towarem,
2. dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania nimi jak właściciel,
3. przed podziałem podatniczka na tych gruntach prowadziła działalność rolniczą uzyskując z tego tytułu dochody, oraz otrzymywała dopłaty z Agencji Rolnej,
4. przedmiotowe grunty wchodziły w skład przedsiębiorstwa rolnego, a sprzedaż tych gruntów stanowiła zbycie składników majątkowych tego przedsiębiorstwa,
5. w planie miejscowym zagospodarowania przestrzennego wszystkie zbywane działki były i są ujęte jako tereny pod zabudowę mieszkalną.

W związku z powyższym wszystkie transakcje sprzedaży zostały opodatkowane VAT.

W sierpniu 2010 r., aktem notarialnym x z dnia 9 sierpnia 2010 r., Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, dokonali darowizny jednej z działek x - na rzecz syna. Strony określiły wartość rynkową transakcji na kwotę 17.000 zł. Na tę okoliczność Zainteresowana również złożyła deklarację VAT-7 z wykazaną kwotą netto 13.934 zł oraz należnym podatkiem VAT 22% w wysokości 3.065 zł, który w dniu 12 sierpnia 2010 r. uiściła na konto Urzędu Skarbowego. Jednak po dokonaniu rozliczenia, oraz dokładniejszym przeanalizowaniu stanu faktycznego, w oparciu o art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdziła, iż zapłacony podatek VAT od transakcji zbycia działki gruntu w drodze darowizny, w sytuacji, kiedy nie przysługiwało jej prawo obniżenia podatku należnego przy nabyciu (był to 1982 rok, w którym VAT jako podatek w ogóle nie funkcjonował w obrocie prawnym), kwota podatku zapłaconego od tej darowizny okazała się nienależna, bowiem transakcja ta na moment jej zawarcia, z powyższego powodu - winna być rozpoznana jako niepodlegająca VAT. w związku z powyższym, Wnioskodawczyni zwraca się z wnioskiem o udzielenie następujących informacji i interpretacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni prawidłowo rozpoznała stan faktyczny prawny, według którego transakcja zbycia działki gruntu w drodze darowizny na rzecz syna w okolicznościach wskazanych powyżej - na dzień jej zawarcia - nie podlegała podatkowi VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zapłacony podatek VAT od przedmiotowej darowizny, mając na względzie stan faktyczny i przedstawione okoliczności - jest podatkiem zapłaconym nienależnie. w przeciwieństwie do odpłatnych transakcji sprzedaży, darowizna działki gruntu nie podlegała obowiązkowi podatkowemu, na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 2 pkt 6:

1. przy nabyciu nieruchomości gruntowej Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, o którym to warunku mówi art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy,
2. transakcja zbycia działki gruntu w drodze darowizny miała charakter nieodpłatny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przez działalność gospodarczą, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że każde przekazanie należących do przedsiębiorstwa podatnika towarów bez wynagrodzenia (w szczególności darowizny), niezależnie od tego, czy następują one na cele prowadzonej działalności gospodarczej czy też nie, uznać należy za opodatkowaną dostawę towarów, z wyjątkiem czynności wymienionych w art. 7 ust. 3 ustawy – jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem - na prawach wspólności ustawowej, są właścicielami nieruchomości rolnej o pow. 11,01 ha - na podstawie umowy przekazania posiadania i własności gospodarstwa rolnego z dnia 23 grudnia 1982 r., która to nieruchomość została podzielona na działki, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w x z dnia 15 maja 2006 r. przeznaczone są do zainwestowania wiejskiego (budownictwo mieszkaniowe i zagrodowe). Zainteresowana wraz z mężem sprzedawała wydzielone działki, rozpoznając tę sprzedaż jako opodatkowaną podatkiem VAT i odprowadzając 22% podatek należny. w sierpniu 2010 r., aktem notarialnym Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, dokonali darowizny jednej z działek - na rzecz syna. Strony określiły wartość rynkową transakcji na kwotę 17.000 zł. Na tę okoliczność Zainteresowana również złożyła deklarację VAT-7 z wykazaną kwotą netto 13.934 zł oraz należnym podatkiem VAT 22% w wysokości 3.065 zł, który w dniu 12 sierpnia 2010 r. uiściła na konto Urzędu Skarbowego. Jednak po dokonaniu rozliczenia, oraz dokładniejszym przeanalizowaniu stanu faktycznego, w oparciu o art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdziła, iż zapłacony podatek VAT od transakcji zbycia działki gruntu w drodze darowizny, w sytuacji, kiedy nie przysługiwało jej prawo obniżenia podatku należnego przy nabyciu (był to 1982 rok, w którym VAT jako podatek w ogóle nie funkcjonował w obrocie prawnym), kwota podatku zapłaconego od tej darowizny okazała się nienależna, bowiem transakcja ta na moment jej zawarcia, z powyższego powodu oraz w związku z faktem, że darowizna miała charakter nieodpłatny - winna być rozpoznana jako niepodlegająca VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że darowizna działki w analizowanym przypadku nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ w odniesieniu do ww. gruntów darczyńcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie stwierdzenia nadpłaty została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia 18 marca 2011 r. nr ILPP2/443-26/11-5/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.