Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1008/12-2/MN
z 12 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka została zarejestrowana i rozpoczęła działalność gospodarczą w roku 2006. Przedmiotem działalności był wynajem nieruchomości (PKD 2004 70.20.Z). Spółka od początku została zarejestrowana jako podatnik podatku VAT, a swoje usługi sprzedawała dla innych podmiotów gospodarczych i dokumentowała wszystkie operacje fakturami VAT. Z powodów ekonomicznych (zbyt niski poziom sprzedaży) Spółka zaprzestała w roku 2008 sprzedaży usług. W całym roku 2009 i 2010 nie odnotowano ani jednej sprzedaży. Spółka nie została postawiona w stan likwidacji. Składała deklaracje VAT-7K za okresy kwartalne. W roku 2011 nastąpiła zmiana umowy Spółki i rozszerzenie zakresu jej działalności. Od sierpnia 2011 roku Spółka sprzedaje usługi hotelowe i gastronomiczne także dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Łącznie od dnia 8 sierpnia do dnia 31 grudnia 2011 r. – dokumentując każdą usługę fakturą VAT, która identyfikuje odbiorcę – Spółka wykonała 9 operacji świadczenia usług dla 6 różnych odbiorców na łączną kwotę netto 28.371,24 PLN oraz przyjęła wpłaty gotówkowe, jako zaliczki, na przyszłe usługi gastronomiczne (komunie, wesela itp.) od 14 osób fizycznych (także dokumentując te operacje fakturami VAT, które identyfikują przyszłych usługobiorców) na łączną kwotę 8.577,20 PLN. Wśród tych osób wpłacających zaliczki były dwie, dla których Spółka świadczyła usługi jeszcze w roku 2011. W ten sposób Spółka w sumie wystawiła 9 faktur za usługi i 14 faktur za zaliczki dla 18 różnych osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Z powodu nie przekroczenia w roku 2011 obrotu w wysokości 40.000,00 PLN na rzecz osób fizycznych, Spółka nie rozpoczęła ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej. Ponadto, mając na uwadze unormowanie zawarte w pozycji 34 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, Spółka stoi na stanowisku, że spełnia łącznie oba kryteria tam wymienione, gdyż prowadzi dokumentację sprzedaży za pomocą faktur VAT oraz liczba wszystkich operacji za rok 2011 nie przekroczyła 50, dla mniej niż 20 odbiorców. Fakt, że sprzedaż po przerwie Spółka rozpoczęła w sierpniu 2011 roku nie ma w analizowanym przypadku znaczenia, gdyż Spółka pomimo braku sprzedaży pozostawała podatnikiem czynnym i składała deklaracje VAT-7K, tak więc nie mają zastosowania ograniczenia limitów opisane w przypisie nr 3 do pozycji 34 pkt 2 załącznika.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Wątpliwość Spółki budzi pytanie, czy zaliczka na przyszłe usługi jest już „operacją świadczenia usług”? Jeżeli nie – to bez kłopotu Spółka mieści się nawet w połowie limitu opisanego w pozycji 34 pkt 2 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów i korzysta ze zwolnienia z prowadzenia ewidencji do końca roku 2012.

Jeżeli natomiast odpowiedź jest twierdząca – czy zdaniem organów podatkowych Spółka jest podatnikiem, który „rozpoczął wykonywanie czynności w drugiej połowie 2011 roku” i nie może korzystać z pełnego limitu opisanego w pozycji 34 pkt 2 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on warunki opisane w poz. 34 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących i Spółka mieszcząc się w limitach tam opisanych pod punktem 2 (czyli liczba operacji poniżej 50, dla mniej niż 20 odbiorców) korzysta ze zwolnienia do końca roku 2012, a ewidencję za pomocą kasy rejestrującej rozpocznie od dnia 1 stycznia 2013 r. z powodu przekroczenia kwoty 40.000 PLN obrotów na rzecz osób fizycznych w roku 2012.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Według art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Na mocy § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę) – § 10 ust. 3 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z § 10 ust. 5 cyt. rozporządzenia, jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 5 i 7-9, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl § 10 ust. 6 ww. rozporządzenia, jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminie określonym w § 9.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy.

Powyższą tezę wspiera art. 111 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika.

Z powyższej normy prawnej wprost wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje są opodatkowane podatkiem VAT i czy są dokonywane przez podatników będących podatnikami podatku od towarów i usług.

Należy ponadto zauważyć, iż osoby, o których mowa w przepisie art. 111 ust. 1, są ostatecznymi konsumentami, u których nie występuje podatek należny i nie dokonują odliczeń. Wobec tego, że wymienieni nabywcy nie są zainteresowani w wykazywaniu podatku naliczonego, w praktyce mogłoby dojść do nieprawidłowości w ewidencjonowaniu kwot należnych z tytułu sprzedaży towarów i świadczenia usług na ich rzecz. Zatem celem wprowadzenia kas fiskalnych była przede wszystkim potrzeba zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej umożliwia również realizację prawa konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu (paragonu) zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji, w tym strukturze ceny.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

Według § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Na mocy § 3 ust. 6 rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Stosownie do § 3 ust. 7 rozporządzenia, zwalnia się również z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy – podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu. Z powołanych przepisów wynika zatem, iż obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, jak również termin, w którym należy rozpocząć jego realizację, uzależniony jest ściśle od faktu dokonywania sprzedaży w rozumieniu ww. art. 2 pkt 22 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka rozpoczęła działalność gospodarczą w roku 2006. Spółka od początku swoje usługi sprzedawała dla innych podmiotów gospodarczych i dokumentowała wszystkie operacje fakturami VAT. Z powodów ekonomicznych (zbyt niski poziom sprzedaży) Spółka zaprzestała w roku 2008 sprzedaży usług. W całym roku 2009 i 2010 nie odnotowano ani jednej sprzedaży. Spółka nie została postawiona w stan likwidacji. Składała deklaracje VAT-7K za okresy kwartalne. W roku 2011 nastąpiła zmiana umowy Spółki i rozszerzenie zakresu jej działalności. Od sierpnia 2011 roku Spółka sprzedaje usługi hotelowe i gastronomiczne także dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Łącznie od dnia 8 sierpnia do dnia 31 grudnia 2011 r. – dokumentując każdą usługę fakturą VAT, która identyfikuje odbiorcę – Spółka wykonała 9 operacji świadczenia usług dla 6 różnych odbiorców na łączną kwotę netto 28.371,24 PLN.

Oznacza to, że Wnioskodawca nie utracił w 2011 r. zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. nie przekroczył obrotu w wysokości 40.000 zł z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Natomiast, zgodnie z zapisem § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

I tak, w załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano sprzedaż dotyczącą szczególnych czynności, w poz. 34 – świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile łącznie zostaną spełnione następujące warunki: ²⁾

1. każde świadczenie usługi dokonane przez podatnika jest dokumentowane fakturą, w której zawarte są w szczególności dane identyfikujące odbiorcę,
2. liczba wszystkich dokonanych operacji świadczenia usług, o których mowa w pkt 1, w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła 50, przy czym liczba odbiorców tych usług w tym okresie była mniejsza niż 20 ³⁾,
   
   

Przy czym, jak wskazano w przypisach do załącznika do rozporządzenia:

• ²⁾ nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.,
• ³⁾ dotyczy również podatników rozpoczynających w 2011 r. lub 2012 r. wykonywanie sprzedaży, jeżeli do końca 2011 r. lub 2012 r. podatnik spełni warunki, o których mowa w poz. 34 załącznika, z tym że w przypadku podatników rozpoczynających wykonywanie czynności w drugiej połowie 2011 r. lub 2012 r., jeżeli liczba operacji świadczenia tych usług do końca roku nie przekroczy odpowiednio 25, a liczba odbiorców tych usług – 10.
  
  

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka została zarejestrowana i rozpoczęła działalność gospodarczą w roku 2006. Przedmiotem działalności był wynajem nieruchomości (PKD 2004 70.20.Z). Spółka od początku została zarejestrowana jako podatnik podatku VAT, a swoje usługi sprzedawała dla innych podmiotów gospodarczych i dokumentowała wszystkie operacje fakturami VAT. Z powodów ekonomicznych (zbyt niski poziom sprzedaży) Spółka zaprzestała w roku 2008 sprzedaży usług. W całym roku 2009 i 2010 nie odnotowano ani jednej sprzedaży. Spółka nie została postawiona w stan likwidacji. Składała deklaracje VAT-7K za okresy kwartalne. W roku 2011 nastąpiła zmiana umowy Spółki i rozszerzenie zakresu jej działalności. Od sierpnia 2011 roku Spółka sprzedaje usługi hotelowe i gastronomiczne także dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Łącznie od dnia 8 sierpnia do dnia 31 grudnia 2011 r. – dokumentując każdą usługę fakturą VAT, która identyfikuje odbiorcę – Spółka wykonała 9 operacji świadczenia usług dla 6 różnych odbiorców na łączną kwotę netto 28.371,24 PLN oraz przyjęła wpłaty gotówkowe jako zaliczki na przyszłe usługi gastronomiczne (komunie, wesela itp.) od 14 osób fizycznych (także dokumentując te operacje fakturami VAT, które identyfikują przyszłych usługobiorców) na łączną kwotę 8.577,20 PLN. Wśród tych osób wpłacających zaliczki były dwie, dla których Spółka świadczyła usługi jeszcze w roku 2011. W ten sposób Spółka w sumie wystawiła 9 faktur za usługi i 14 faktur za zaliczki dla 18 różnych osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Z powodu nie przekroczenia w roku 2011 obrotu w wysokości 40.000,00 PLN na rzecz osób fizycznych, Spółka nie rozpoczęła ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012 r., w kontekście uznania za „operację świadczenia usług” w rozumieniu limitu określonego w poz. 34 pkt 2 załącznika do rozporządzenia, wystawionych faktur VAT z tytułu otrzymanych zaliczek na poczet usług świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Wobec powyższego w analizowanej sprawie, aby w przypadku świadczenia usług na rzecz osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, wynikającego z poz. 34 załącznika do rozporządzenia, spełnione muszą być następujące warunki:

• każde świadczenie usługi jest dokumentowane fakturą, w której zawarte są w szczególności dane identyfikujące odbiorcę,
• liczba wszystkich dokonanych operacji świadczenia usług w roku 2011 nie przekroczyła 50, przy czym liczba odbiorców tych usług w tym okresie była mniejsza niż 20,
• Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.
  
  

Jak wynika z poz. 34 pkt 2 załącznika do rozporządzenia, aby skorzystać z ww. zwolnienia liczba wszystkich dokonanych operacji świadczenia usług w poprzednim roku podatkowym nie może przekraczać 50, przy czym liczba odbiorców tych usług w tym okresie musi być mniejsza niż 20. Wskazać należy, iż warunek ten odnosi się do ilości kontrahentów, na rzecz których świadczone były usługi oraz do liczby zleceń wykonanych na ich rzecz. Tym samym, w przedmiotowej sprawie zaliczki na przyszłe usługi, które Spółka będzie wykonywać na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych, udokumentowane za pomocą faktury VAT – nie są wliczane do limitu „liczby wszystkich dokonanych operacji świadczenia usług”, o których mowa w poz. 34 pkt 2 załącznika do rozporządzenia.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka świadczy usługi hotelowe i gastronomiczne również na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, dokumentując każdą usługę fakturą VAT, która identyfikuje odbiorcę. Spółka nie rozpoczęła ewidencjonowania obrotu za pomocą kas rejestrujących. W roku 2011 Spółka wykonała 9 operacji świadczenia usług dla 6 różnych odbiorców na łączną kwotę netto 28.371,24 PLN.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka spełnia wszystkie warunki określone w poz. 34 załącznika do rozporządzenia, uprawniające do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej do końca 2012 r.

Reasumując, faktur VAT dokumentujących zaliczki na poczet przyszłych usług świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności lub rolników ryczałtowych, nie wlicza się do limitu liczby wszystkich operacji świadczenia usług, wskazanego w poz. 34 pkt 2 załącznika do rozporządzenia, bowiem limit ten dotyczy liczby kontrahentów oraz liczby wszystkich zleceń wykonanych na rzecz wymienionych podmiotów. W konsekwencji, Spółka może korzystać, do dnia 31 grudnia 2012 r., ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej – zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 34 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z treścią pytania drugiego oraz powyższą odpowiedzią na pytanie pierwsze, pytanie drugie dotyczące określenia, czy zgodnie z przepisami rozporządzenia Spółka jest podatnikiem, który „rozpoczął wykonywanie czynności w drugiej połowie 2011 roku” i nie może korzystać z pełnego limitu opisanego w pozycji 34 pkt 2 załącznika do rozporządzenia – staje się bezprzedmiotowe.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Spółki. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.