INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 11.02.2011 r. (data wpływu 17.02.2011 r. ) oraz w piśmie z dnia 03.05.2011 r. (data nadania 04.05.2011 r., data wpływu 09.05.2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 20.04.2011 r. Nr IPPB4/415-152/11-2/MP (data nadania 20.04.2011 r., data odbioru 28.04.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości na potrzeby podziału majątku wspólnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.02.2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości na potrzeby podziału majątku wspólnego.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-152/11-2/MP z dnia 20.04.2011 r. (data nadania 20.04.2011 r., data doręczenia 28.04.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wskazanie właściwego numeru identyfikacji podatkowej (NIP) Wnioskodawczyni, sprecyzowanie pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, które winno być związane z przepisami prawa podatkowego, będącymi przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz przyporządkowane do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do sprecyzowanego pytania.

Pismem z dnia 03.05.2011 r. (data nadania 04.05.2011 r., data wpływu 09.05.2011 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni posiada podwójne obywatelstwo polskie i kanadyjskie. Od 1992 r. zamieszkuje na stałe i pracuje w Kanadzie. Jest podatnikiem w Kanadzie. Przyjazdy do Polski wiążą się jedynie z wizytami rodzinnymi. W trakcie pobytu w Polsce, Wnioskodawczyni nie podejmuje żadnej pracy, nie posiada też innych przychodów, w związku z czym nie jest podatnikiem w myśl prawa polskiego, zatem nie jest zobowiązana do posiadania numeru identyfikacji podatkowej (NIP).

W dniu 28.09.2005 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem, zakupiła działkę budowlaną w G., która została sprzedana dnia 16.09.2010 r. W dniu 07.05.2010 r., przed sądem, Wnioskodawczyni uzyskała rozwód. Majątek małżonków w Kanadzie i w Polsce, zgodnie z zawartym porozumieniem, podlega podziałowi w równych częściach na każdego z byłych małżonków. Z uwagi na brak zainteresowania obu stron budową domu w Polsce, została podjęta decyzję o sprzedaży działki, co miało miejsce 16.09.2010 r. (już po rozwodzie). Nabywca działki wpłacił uzgodnioną cenę na konto Wnioskodawczyni w Polsce. Połowa tej kwoty została przetransferowana, zgodnie z porozumieniem i decyzją męża Wnioskodawczyni, na jego konto w Kanadzie. Transakcja ta wynikała z konieczności podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedmiotowej sytuacji mają zastosowanie przepisy art. 2 ust.1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działki nastąpiła na skutek ustania małżeńskiej wspólności majątkowej i konieczności podziału majątku. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej. Według Wnioskodawczyni, w sprawie zgłaszanej we wniosku zastosowanie ma art. 2 ust. 1 pkt 5. W chwili sprzedaży działki, dokonanej przez pełnomocnika, małżeństwo było rozwiązane (orzeczony rozwód przez sąd w Calgary dnia 07.05.2010 r.). Z porozumienia między małżonkami wynika, że majątek wspólny w Kanadzie i w Polsce podlega podziałowi w równych częściach. Pieniądze ze sprzedaży działki (przychód) również zostały podzielone, a połowę kwoty Wnioskodawczyni przetransferowała, na konto byłego męża do banku w Kanadzie, ponieważ pieniądze z tej transakcji w całości wpłynęły na Jej konto w Polsce. Podatku od przychodu nie uiszczała, gdyż uważa, że na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jestem zwolniona z opodatkowania (wyłączenie stosowania przepisów Ustawy).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast art. 3 ust. 2a przytoczonej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę, która nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce uważa się, zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzona w Warszawie dnia 04.05.1987 r. (Dz. U. z 1990 r. Nr 38, poz. 216), dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochody z eksploatacji gospodarstw rolnych i leśnych), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W związku z powyższym wobec osoby nieposiadającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, która uzyskuje dochody z nieruchomości położonej na terytorium Polski mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) – c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Przepis ten ma zastosowanie do opodatkowania, a dokładnie braku opodatkowania nabycia majątku otrzymanego w wyniku podziału wspólnego majątku małżonków. Chodzi tu o brak opodatkowania w momencie, kiedy małżonkowie dokonują podziału majątku. Wskazuje na to jednoznacznie treść przepisu, z którego wynika, że nie podlega opodatkowaniu „przychód z podziału wspólnego majątku (…)”. Natomiast przepis ten nie ma już zastosowania do zbycia majątku nabytego w wyniku podziału majątku małżonków.

Tak więc przychodem z podziału majątku wspólnego jest wartość otrzymanego przez każdego z małżonków majątku, a także wartość spłat (dopłat) otrzymywanych przez jednego z nich z tytułu podziału majątku. Wartość majątku oraz wartość spłat uzyskanych z tego tytułu przez małżonków nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność ustawową charakteryzują dwie podstawowe cechy: jest to wspólność dorobku i wspólność o charakterze łącznym. Z powyższego przepisu wynika również, że wspólność majątkowa małżeńska oparta jest na małżeństwie, jako stosunku prawnym osobistym. Powyższe oznacza, że ustanie małżeństwa, w wyniku np. orzeczenia sądu rozwiązującego małżeństwo, powoduje ustanie z mocy prawa tej wspólności. Wspólność majątkowa małżeńska ustaje ponadto w przypadku zawarcia przez małżonków umowy ją znoszącej i wprowadzającej rozdzielność majątkową, orzeczenia sądu ustanawiającego w miejsce wspólności majątkowej pełną rozdzielność na żądanie jednego z małżonków, orzeczenia separacji małżonków, ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków oraz w przypadku ogłoszenia upadłości jednego z nich.

Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W myśl art. 501 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż małżonkowie w dniu 28.09.2005 r. nabyli działkę budowlaną, którą sprzedali w dniu 16.09.2010 r. W dniu 07.05.2010 r., przed sądem w Calgary, Wnioskodawczyni uzyskała rozwód. Majątek małżonków w Kanadzie i w Polsce, zgodnie z zawartym porozumieniem, podlega podziałowi w równych częściach na każdego z byłych małżonków. Nabywca działki wpłacił uzgodnioną cenę na konto Wnioskodawczyni w Polsce. Połowa tej kwoty została przetransferowana, zgodnie z porozumieniem i decyzją męża Wnioskodawczyni, na jego konto w Kanadzie. Transakcja ta wynikała z konieczności podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej. Zatem w analizowanym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z podziałem wspólnego majątku pomiędzy małżonkami, tylko ze sprzedażą przez nich wspólnej nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie z chwilą sprzedaży nieruchomości małżonkowie byli jej właścicielami w udziałach 1/2 każdy. Zatem każdy z małżonków dokonał sprzedaży swojego udziału. Z uwagi na to, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości została dokonana przez upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, należy wskazać, iż dochód ustalony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.