INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W sierpniu 2010 r. Spółka wystawiła dla swojego kontrahenta noty księgowe obciążeniowe na kwotę 355.000,00 zł, 50.000,00 zł oraz 50.000,00 zł z powodu opóźnienia w realizacji inwestycji zleconej na podstawie umowy z dnia 03 lutego 2010 r. o roboty budowlane.

W wystawionych notach księgowych Spółka poinformowała dłużnika, iż dokonała potrącenia swoich należności z tytułu naliczonych kar umownych na łączną kwotę 455.000,00 zł ze zobowiązaniem wynikającym z wystawionych przez tego samego kontrahenta faktur.

Spółka kwotę 455.000,00 zł zarachowała w sierpniu 2010 r. jako przychód podatkowy w związku z uznaniem, iż należność z tytułu kar umownych została przez Spółkę otrzymana.

Spółka otrzymała przedsądowe wezwanie do zapłaty a następnie zawezwanie do próby ugodowej z Sądu Rejonowego gdzie kontrahent podnosi, iż opóźnienie, którego następstwem było naliczenie kar umownych nie nastąpiło z jego winy, tylko z przyczyn leżących po stronie Spółki oraz panujących warunków atmosferycznych. W dniu 01 lutego 2011 r. na posiedzeniu sądu doszło do podpisania między stronami ugody sądowej na podstawie której Spółka zobowiązała się do zapłaty na rzecz kontrahenta kwoty 455.000,00 zł tytułem zapłaty należności. W dniu 15 lutego 2011 r. Spółka zapłaciła należną kwotę zgodnie z protokołem rozprawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka ma wątpliwość, czy ugoda stanowi podstawę do dokonania korekty przychodów roku 2010 o kwotę 455.000,00zł tj. w dacie dokonania potrącenia, czy też przychodów roku 2011 tj. w dacie zapłaty zgodnie z zawartą ugodą...

Zdaniem Spółki, zawarta w lutym 2011 r. ugoda sądowa o zapłatę kwoty 455.000,00 zł na rzecz kontrahenta winna znaleźć odzwierciedlenie w księgach rachunkowych w roku, w którym doszło do zawarcia ugody, tj. w roku 2011 i wpływać na podatek dochodowy tego roku. Ponieważ jest to ugoda powodująca zmniejszenie odszkodowania, które dla Spółki stanowiło przychód do opodatkowania w 2010 r. to w roku 2011 zwrócona przez Spółkę kwota, zmniejsza przychody, a nie jest kosztem podatkowym.

Podobnie wypowiedział się Pomorski Urząd Skarbowy w interpretacji z dnia 02 sierpnia 2007 r. Sygn. DP/423-0104/07/AP.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do treści art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zasadą wynikającą z treści art. 12 ust. 3 tej ustawy jest, że przychodem związanym z działalnością gospodarczą osiągniętym w roku podatkowym jest przychód należny, choćby nie został jeszcze otrzymany. Powyższe oznacza, że opodatkowanie rozszerzone zostaje także na przychody, które zgodnie z ich zaksięgowaniem, powinny wpłynąć do przedsiębiorstwa, lecz jeszcze to nie nastąpiło, co jest konsekwencją oparcia opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej na tzw. zasadzie memoriałowej.

Natomiast moment zaliczenia uzyskanych przychodów określają przepisy art. 12 ust. 3a, ust. 3c, ust. 3d i ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis art. 12 ust. 3a tejże ustawy stanowi, iż za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Z kolei z art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Niniejszy przepis znajdzie zastosowanie m.in. w zakresie kar umownych otrzymywanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka wystawiła w 2010 r. noty księgowe dla kontrahenta na łączną kwotę 455 tys. zł i zarachowała tę kwotę w tym samym roku jako przychód podatkowy w związku z uznaniem, iż należność z tytułu kar umownych została otrzymana. Spółka bowiem dokonała potrącenia swoich należności na łączną kwotę 455 tys. zł z zobowiązaniem wobec tego kontrahenta. Po dokonaniu potrącenia Spółka otrzymała przedsądowe wezwanie do zapłaty, a następnie zawezwanie do próby ugodowej.

Kontrahent Spółki (wobec którego zostały naliczone ww. kary umowne) wskazał bowiem, iż opóźnienie w wykonaniu usługi było następstwem okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności tj. działania samej Spółki i warunki atmosferyczne. W wyniku ugody sądowej podpisanej między stronami w lutym 2011 r. Spółka zobowiązała się do zapłaty na rzecz kontrahenta kwoty 455 tys. zł (ww. kwotę Spółka zapłaciła w lutym 2011 r.). Zwrócona kwota odpowiada zatem wysokości uprzednio naliczonych kar umownych, co wskazuje, iż Spółka uznała zasadność roszczeń usługodawcy w zakresie zasadności (braku) obciążenia go ww. karami z tytułu nieterminowego świadczenia usługi (inwestycji).

Zauważyć należy, iż fakt dokonania korekty przychodów nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do dokonania korekty jest zatem zdarzenie pierwotne.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu powiększenia (zmniejszenia) przychodów, tj. czy przychód powiększa (pomniejsza) się w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Późniejsze dokonanie korekty skutkuje jedynie zmianą wysokości przychodów, nie zaś datą ich powstania. Korekta służy rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego za dany okres rozliczeniowy, która to wysokość została wcześniej określona w niewłaściwej wysokości. Innymi słowy, późniejsza korekta nie powoduje zmiany daty powstania tych przychodów.

Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, a w przypadku będącym przedmiotem niniejszej interpretacji dzień otrzymania zapłaty (potrącenia). Późniejsze dokonanie korekty nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu. Korekta powinna mieć zatem wpływ na przychody wynikające z noty księgowej, bowiem dotyczy uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Reasumując powyższe, Spółka powinna dokonać korekty przychodu w stosunku do tego okresu rozliczeniowego, w którym wykazany został przychód z tytułu kary umownej. Zatem korekta przychodu wynikająca z ugody sądowej, powinna być odnoszona do uprzednio wykazanego przychodu (tj. przychodu roku 2010), ponieważ późniejsze dokonanie korekty nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu.

Zatem, stanowisko Spółki, iż w przedmiotowej sprawie należy skorygować przychody w roku dokonania ugody, tj. w roku 2011, uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji organu podatkowego należy wskazać, że została wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.