Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-276/12-4/MC
z 27 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia

20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu 27.08.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powiązań między podmiotami – jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej możliwości zastosowania art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• prawidłowe – w pozostałej części.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 14 listopada 2012 r. (data wpływu 19.11.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powiązań między podmiotami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest wspólnikiem spółki komandytowej z siedzibą na terytorium Polski (dalej jako: „SK”). Spółka oraz SK dokonują między sobą transakcji gospodarczych.

W przyszłości Spółka zamierza również zostać wspólnikiem innej spółki komandytowej z siedzibą w Polsce (dalej jako: „inna SK”). Pomiędzy Spółką a inną SK również będą realizowane transakcje gospodarcze.

Pismem z dnia 14 listopada 2012 r. Spółka wskazała, iż powiązania, o których mowa w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą potencjalnie zaistnieć pomiędzy Spółką a pozostałymi wspólnikami SK / innej SK.

Spółka zauważyła również, iż złożony przez Nią wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej nie dotyczy Jej powiązań z pozostałymi wspólnikami SK / innej SK, a charakteru powiązań Spółki z samą SK / inną SK. Wniosek ten odnosi się bowiem do ewentualnego obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla transakcji gospodarczych zawieranych i realizowanych pomiędzy Spółką a SK (inną SK), występującą jako odrębny od wspólników podmiot gospodarczy, a nie dla transakcji pomiędzy Spółką a ewentualnymi wspólnikami SK. Tym samym, powyższa odpowiedź, niezależnie od jej treści, zdaniem Spółki, nie powinna mieć wpływu na ocenę stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka oraz SK są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i zgodnie z art. 9a tej ustawy, Spółka dokonując transakcji z SK ma obowiązek sporządzać dokumentację podatkową (tzw. dokumentację cen transferowych) dla tych transakcji?
2. Czy Spółka oraz inna SK będą podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i zgodnie z art. 9a tej ustawy, Spółka dokonując transakcji z inną SK będzie miała obowiązek sporządzać dokumentację podatkową (tzw. dokumentację cen transferowych) dla tych transakcji?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka oraz SK nie stanowią podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym Spółka nie ma obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowych (tzw. dokumentacji cen transferowych) dla transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a SK. Podobnie, Spółka oraz inna SK nie będą podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 tej ustawy, w związku z czym Spółka nie będzie miała obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a inną SK.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za podmioty powiązane uznaje się podmioty, w przypadku, gdy:

1. jeden podmiot - podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu drugim podmiotem - przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. jeden podmiot - osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu drugim podmiotem - podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów, albo
4. jeden podmiot - podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu drugim podmiotem - innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
5. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.
   
   

Jeżeli w wyniku powyższych powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

W powyższym przepisie, odnoszącym się do kwestii powiązań pomiędzy podmiotami, ustawodawca posługuje się pojęciami „podmiotu zagranicznego” oraz „podmiotu krajowego”. Pojęcia te zostały zdefiniowane w przepisach Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze szacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. Nr 160, poz. 1268) oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.).

„Podmiot krajowy”, użyty w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oznacza podatnika podatku dochodowego (podatnika podatku dochodowego od osób prawnych lub podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych) mającego siedzibę lub zarząd lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej jako: „RP”) oraz położony na terytorium RP zagraniczny zakład.

Podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych są osoby prawne, spółki kapitałowe w organizacji oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, posiadających na terytorium Polski siedzibę lub zarząd (art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Podatnikami podatku dochodowym od osób fizycznych są natomiast osoby fizyczne (art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Spółki nieposiadające osobowości prawnej, tj. spółki osobowe, nie są podatnikami podatku dochodowego (ani podatku dochodowego od osób prawnych, ani podatku dochodowego od osób fizycznych). Zatem, spółka osobowa nie może stanowić podmiotu powiązanego z innym podmiotem gospodarczym w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co potwierdzają również organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, który w wydanej za jego pośrednictwem interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 16.06.2011 r. sygn. ILPB3/423-96/11-4/EK, stwierdził: „jeżeli Wnioskodawca zawierać będzie transakcję z mającą siedzibę na terytorium Polski spółką osobową prawa handlowego, to transakcje te nie będą podlegały obowiązkowi dokumentacyjnemu”.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zmianami):

• spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo - akcyjna,
• spółka kapitałowa to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.
  
  

SK jest spółką osobową, nieposiadającą osobowości prawnej. SK nie jest zatem podatnikiem podatku dochodowego (ani podatku dochodowego od osób prawnych, ani podatku dochodowego od osób fizycznych). Dochody spółki SK nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników SK (tj. Jej komplementariuszy i komandytariuszy). SK, jako spółka osobowa, jest natomiast transparentna podatkowo.

Inaczej niż na gruncie podatkowym jest w sferze stosunków cywilnoprawnych, gdzie SK jest samodzielnym podmiotem praw i obowiązków, odrębnym od Jej wspólników. Oznacza to, iż mimo że SK nie jest podatnikiem (podatnikami są Jej wspólnicy), to transakcji zawieranych przez SK na podstawie umów cywilnoprawnych dokonuje SK (a nie Jej wspólnicy).

Reasumując, SK jest transparentna podatkowo, w związku z czym nie może stanowić „podmiotu krajowego”, o którym mowa w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym, nie może być podmiotem powiązanym w rozumieniu wskazanego przepisu. „Podmiotem krajowym” mogą być jedynie wspólnicy SK mający siedzibę, zarząd, miejsce zamieszkania na terytorium Polski (np. Spółka - wspólnik SK), jednakże transakcje gospodarcze zawierane i realizowane są pomiędzy SK, występującą jako odrębny od wspólników podmiot gospodarczy, a innym podmiotem gospodarczym (w analizowanej sytuacji pomiędzy SK a Spółką - wspólnikiem SK).

Tym samym, Spółka oraz SK, a także Spółka oraz inna SK nie stanowią / nie będą stanowić podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Obowiązek sporządzania przez podatników dokumentacji (tzw. dokumentacji cen transferowych), określony w art. 9a powołanej ustawy, dotyczy wyłącznie:

• transakcji zawieranych przez podatników z podmiotami powiązanymi w sposób, o którym jest mowa w art. 11 ust. 1 i 4, co nie odpowiada stanowi faktycznemu analizowanemu w niniejszym wniosku, lub
• transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z tych transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, co również nie odpowiada stanowi faktycznemu analizowanemu w niniejszym wniosku.
  
  

Reasumując, jako że Spółka oraz SK / Spółka oraz inna SK, z siedzibą na terytorium Polski, nie stanowią podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka nie ma obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowych (tzw. dokumentacji cen transferowych) dla transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a SK / Spółką a inną SK.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie zarówno w interpretacjach organów podatkowych, m. in.:

– we wspomnianej już interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 16.06.2011 r. sygn. ILPB3/423-96/11-4/EK, wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu oraz

– w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 19.12.2011 r. sygn. IBPBI/2/423-1157/11/AP, wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach;

a także w orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13.10.2010 r. sygn. I SA/Po 526/10, w którym Sąd wskazał, iż: „transakcje zawierane przez spółkę akcyjną ze spółką osobową nie będą podlegały obowiązkowi dokumentacyjnemu. Spółka osobowa nie jest bowiem podmiotem powiązanym w rozumieniu przepisu art. 11 ustawy o CIT”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej możliwości zastosowania art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• prawidłowe – w pozostałej części.
  
  

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), jeżeli:

1. podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

– i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Stosownie natomiast do ust. 2 regulacji wymienionej w zdaniu poprzednim, dochody, o których mowa w ust. 1, określa się w drodze oszacowania, stosując następujące metody:

1. porównywalnej ceny niekontrolowanej;
2. ceny odprzedaży;
3. rozsądnej marży („koszt plus”).
   
   

Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych w ust. 2, stosuje się metody zysku transakcyjnego (art. 11 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 11 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1 - 3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.
   
   

Jak stanowi art. 11 ust. 5 tej ustawy, przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

W tym miejscu wskazać należy, iż artykuł 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest przepisem szczególnym i dotyczy podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo.

Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu.

Celem szczególnej regulacji prawnej art. 11 ww. ustawy jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych transakcjach cen odbiegających od rynkowych, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy.

O przerzucaniu dochodu można mówić wówczas, gdy wykaże się, że podatnik miał możliwość osiągnięcia dochodu, jakiego należałoby oczekiwać. Oznacza to, że zawarte w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych unormowania chronią interesy fiskalne wierzyciela podatkowego przed erozją podstawy opodatkowania na skutek zawierania przez podmioty pozostające ze sobą w szczególnych związkach transakcji, których ceny odbiegają od wolnorynkowych, tj. odbiegają od cen, jakie ustaliłyby ze sobą podmioty niepowiązane.

Przysługująca organowi podatkowemu na podstawie art. 11 ww. ustawy kompetencja do szacunkowego ustalania dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania. Jednocześnie szczegółowy sposób i tryb oszacowania przez organy podatkowe dochodów, o których mowa w tej regulacji został podany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. z 2009 r. Nr 160, poz. 1268).

W tym miejscu wskazać również należy, iż zgodnie z przepisem art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Spółka komandytowa jest spółką osobową (art. 4 § 1 pkt 1 ww. ustawy). W przeciwieństwie do spółek kapitałowych (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjnej), którym art. 12 ustawy Kodeks spółek handlowych przyznaje osobowość prawną, spółki osobowe nie są osobami prawnymi.

Powyższe oznacza, że z punktu widzenia prawa podatkowego dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym spółka komandytowa jest „przejrzysta” (transparentna) podatkowo, natomiast status podatnika przypisywany jest ich wspólnikom. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba prawna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Potwierdzeniem powyższego jest treść art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Z przedstawionego stanu faktycznego / opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest wspólnikiem spółki komandytowej z siedzibą na terytorium Polski (dalej jako: „SK”). Spółka oraz SK dokonują między sobą transakcji gospodarczych. W przyszłości Spółka zamierza również zostać wspólnikiem innej spółki komandytowej z siedzibą w Polsce (dalej jako: „inna SK”). Pomiędzy Spółką a inną SK również będą realizowane transakcje gospodarcze. Wnioskodawca wskazał również, iż pomiędzy Spółką a pozostałymi wspólnikami SK / innej SK mogą potencjalnie zaistnieć powiązania, o których mowa w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy podkreślić, iż użycie w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwrotu: „w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty”, świadczy o zamiarze ustawodawcy objęcia hipotezą tej normy prawnej celowego działania podmiotów powiązanych, w kierunku takiego układania stosunków gospodarczych, które zmierzałoby do uchylania się od opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż z regulacji zawartej w art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wynika, iż określone w niej „warunki” (różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty) dotyczą tylko warunków w transakcjach zawieranych pomiędzy podmiotami (podatnikami) powiązanymi. Takie „warunki” (różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty) dotyczyć więc mogą np. sposobu ustalenia praw do udziału w zyskach utworzonych przez podmioty powiązane spółek osobowych, jak również warunków umów zawieranych przez takie spółki osobowe (tj. podmioty formalnie niepowiązane, ale reprezentowane przez podmioty powiązane), jeżeli podstawą ustalenia tych warunków nie są czynniki rynkowe, lecz warunki takie zostały narzucone lub ustalone w wyniku istniejących powiązań.

W związku z tym, jeżeli Wnioskodawca i podmioty powiązane z Wnioskodawcą utworzyli „SK” / utworzą „inną SK”, a warunki transakcji zawieranych przez Wnioskodawcę z tymi spółkami odbiegałyby od warunków, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane i w następstwie tego Wnioskodawca uzyskiwałby dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania Wnioskodawcy z pozostałymi wspólnikami tych spółek („SK” / „innej SKA”) nie istniały, to w takim przypadku organy podatkowe – na podstawie art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – mogłyby określić dochód Wnioskodawcy bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki;
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
   
   

Powyższy obowiązek, na podstawie art. 9a ust. 2 ww. ustawy, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 100.000 EURO - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
2. 30.000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
3. 50.000 EURO - w pozostałych przypadkach.
   
   

Stosownie do art. 9a ust. 3 powołanej ustawy, obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 EURO.

W myśl art. 19 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej określą, na podstawie art. 11, dochód podatnika w wysokości wyższej (stratę w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika w związku z dokonaniem transakcji, o których mowa w art. 9a, a podatnik nie przedstawi tym organom wymaganej przez te przepisy dokumentacji podatkowej - różnicę między dochodem zadeklarowanym przez podatnika a określonym przez te organy opodatkowuje się stawką 50%.

Wobec powyższego, wskazać należy, iż przepisy art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określają obowiązek sporządzania przez podatników dokumentacji w zakresie:

• transakcji zawieranych przez tych podatników z podmiotami powiązanymi z podatnikiem w sposób, o którym jest mowa w art. 11 ust. 1 i 4,
• transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (art. 11 ust. 4a), oraz
• sposobu określania przez osobę zagraniczną posiadającą położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład w zakresie dochodów uzyskanych za pośrednictwem tego zakładu (art. 11 ust. 8a).
  
  

W związku z powyższym, jeżeli Spółka (będąca wspólnikiem „SK” oraz „innej SK”) zawiera / będzie zawierać transakcje z mającymi siedziby na terytorium Polski spółkami osobowymi prawa handlowego („SK” oraz „inną SK”), to transakcje te nie podlegają / nie będą podlegać obowiązkowi dokumentacyjnemu, chyba że zapłata należności wynikających z takiej transakcji dokonywana jest / będzie bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową. Wówczas z tytułu ww. transakcji, jeśli zajdą okoliczności wskazane w art. 19 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepis ten będzie miał zastosowanie do Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji, stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Ponadto, należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż zdaniem Organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy:

– zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

– zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.