INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Po 989/09 – stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2009 r. (data wpływu 25 maja 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2009 r. (data wpływu 24 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 lipca 2009 r. (data wpływu 24 lipca 2010 r.) o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego oraz o pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest producentem oraz importerem produktów impulsowych: gumy do żucia oraz cukierków. Gama produktów jest bardzo szeroka i znana.

Produkty Spółki wysyłane są zarówno na rynek krajowy, jak i zagraniczny. W celu pozyskania klientów, Zainteresowany przeprowadza różnego rodzaju akcje marketingowo-promocyjne, poprzez które dociera do swoich klientów bezpośrednich (hurtownie, sieci), jak i pośrednich (sklepy, konsumenci). Zazwyczaj są to: samplingi organizowane w miejscach publicznych (np. sklepy, puby, kina, szkoły, itp.), uczestniczenie w organizowanych sezonowo masowo imprezach o charakterze promocyjno-rozrywkowym (np. B(…), D(…)), akcja „A” (propagowanie profilaktyki stomatologicznej poprzez stronę internetową, gabinety stomatologiczne, jak również jeżdżący po kraju autobus stomatologiczny). Działalność ta jest często związana z wydaniami towarów, np. kalendarzy, koszulek, piłek, ręczników, itp., a także produktów w postaci produkowanej gumy lub cukierków. W momencie zakupu wydawanych nieodpłatnie towarów Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części.

Wnioskodawca dba także o swój wizerunek i postrzeganie marki zarówno wśród swoich odbiorców, jak i dostawców poprzez dbałość o kontakty biznesowe związane ze zwyczajowym ofiarowaniem drobnych prezentów z okazji świąt lub spotkań.

Zainteresowany zaznaczył, że opis nie dotyczy wydań materiałów reklamowych drukowanych oraz prezentów o małej wartości w myśl ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowe wydania towarów, ściśle związane z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem, podlegają pod definicję art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (przekazania towarów należących do przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem), a co za tym idzie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w momencie przekazania...

Zainteresowany zaznaczył, że pytanie nie dotyczy przekazania drukowanych materiałów reklamowych oraz prezentów o małej wartości (art. 7 ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane wyżej przekazania bez wynagrodzenia są ściśle związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem – oddziałują na zwiększenie przychodów oraz zmniejszenie kosztów, kształtują także wizerunek firmy.

W świetle przepisów art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przekazanie przez Zainteresowanego bez wynagrodzenia towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (samoopodatkowanie VAT).

Podobne stanowisko podziela np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 listopada 2008 r. sygn. akt I FPS 6/08 – orzekając, że nieodpłatnie przekazanie towarów na cele związane z działalnością firmy nie podlega VAT.

Zdaniem Sądu art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r., nie dają podstaw do przyjęcia, że za odpłatną dostawę towarów należy uznawać także przekazanie towarów bez wynagrodzenia na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Przedmiot opodatkowania, zgodnie z art. 217 Konstytucji RP, musi wynikać z przepisów ustawowych, a skoro dany stan z przepisów tych nie wynika, to należy uznać go za pozostający poza zakresem opodatkowania.

Zainteresowany wskazał również na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 2075/07: „Ustawa o VAT zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, traktując je jako odpłatną dostawę towarów w znaczeniu art. 5 ust. 1, jedynie przy spełnieniu warunków wymienionych w art. 7 ust. 2 i z zastrzeżeniem płynącym z ust. 3 tego artykułu (wyłączenie zrównania z uwagi na rodzaj przedmiotu objętego czynnością nieodpłatną). W ten sposób jakiekolwiek nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów (rozumianych w myśl. art. 2 pkt 6 ustawy o VAT jako rzeczy ruchome oraz wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty), innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części oraz – co jest istotne w niniejszej sprawie – przekazanie nastąpiło na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. To ostatnie zastrzeżenie, umiejscowione we wstępnej części art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, odnosi się również do wyliczonych przykładowo czynności, wśród których znalazło się przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a to oznacza, iż cel przekazania takich towarów jest niezbędnym elementem dopełniającym zakres znaczeniowy tych czynności. Sąd nie podzielił argumentacji organu odwoławczego, który z treści art. 7 ust. 3 ustawy o VAT wywodził, że ust. 2 tego artykułu dotyczy także przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Po pierwsze, stwierdzenie takie jest sprzeczne z literalnym brzmieniem art. 7 ust. 2, który jednoznacznie nawiązuje do przekazania „na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem”. Po drugie, jeśli ratio legis tego przepisu byłoby objęcie zarówno przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jak i na cele z nim niezwiązane, wówczas ustawodawca zrezygnowałby ze wskazania celu przekazania, odwołując się jedynie do samej czynności przekazania; cele bowiem ujęto jako „związane” i „niezwiązane” – czyli pozostałe, dopełniają do całości tak określony możliwy zbiór przekazań. Po trzecie, wbrew temu co twierdzi organ drugiej instancji, zachowanie literalnej wykładni art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie sprawia, iż przepis ust. 3 tego artykułu przy zastosowaniu takiej wykładni traci sens statuując wyłączenie z zakresu opodatkowania czynności, które nie podlegają opodatkowaniu. Nie można bowiem zgodzić się z poglądem organu, iż przekazanie drukowanych materiałów reklamowych lub próbek towarów zawsze będzie realizowało cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Podatnik może przecież przekazać nieodpłatnie drugiemu podmiotowi materiały reklamowe lub próbki towarów, które nie maja związku z jego przedsiębiorstwem. W takiej sytuacji czynność przekazania towaru nie realizuje celów związanych z prowadzeniem tegoż przedsiębiorstwa. Podobne prezenty mogą mieć dwojaki cel przekazywania, co dostrzegł zresztą organ odwoławczy, wskazując w tym zakresie na okoliczność, iż „zazwyczaj” przekazanie prezentów jest związane z działalnością przedsiębiorstwa”.

W związku z powyższym, przekazanie przez Spółkę towarów należących do jej przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Zainteresowanego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 14 sierpnia 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-669/09-4/AD, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W ocenie tut. Organu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), nieodpłatne przekazanie różnego rodzaju towarów (np. kalendarzy, koszulek, piłek, ręczników, itp., a także produktów w postaci produkowanej gumy do żucia lub cukierków), stanowiących reklamę Spółki, co do zasady, traktowane jako związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż miała ona prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów.

Pismem z dnia 1 września 2009 r. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wezwała Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 29 września 2009 r. nr ILPP2/443/W-84/09-2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniosła w dniu 21 października 2009 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Sąd, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 27 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Po 989/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Po 989/09 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również – w myśl art. 7 ust. 2 ustawy – przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 – czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania – jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem oraz importerem produktów impulsowych: gumy do żucia oraz cukierków. Gama produktów jest bardzo szeroka i znana.

Produkty Spółki wysyłane są zarówno na rynek krajowy, jak i zagraniczny. W celu pozyskania klientów, Zainteresowany przeprowadza różnego rodzaju akcje marketingowo-promocyjne, poprzez które dociera do swoich klientów bezpośrednich (hurtownie, sieci), jak i pośrednich (sklepy, konsumenci). Zazwyczaj są to: samplingi organizowane w miejscach publicznych (np. sklepy, puby, kina, szkoły, itp.), uczestniczenie w organizowanych sezonowo masowo imprezach o charakterze promocyjno-rozrywkowym (np. B(…), D(…)), akcja „A” (propagowanie profilaktyki stomatologicznej poprzez stronę internetową, gabinety stomatologiczne, jak również jeżdżący po kraju autobus stomatologiczny). Działalność ta jest często związana z wydaniami towarów, np. kalendarzy, koszulek, piłek, ręczników, itp., a także produktów w postaci produkowanej gumy lub cukierków. W momencie zakupu wydawanych nieodpłatnie towarów Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części.

Wnioskodawca dba także o swój wizerunek i postrzeganie marki zarówno wśród swoich odbiorców, jak i dostawców poprzez dbałość o kontakty biznesowe związane ze zwyczajowym ofiarowaniem drobnych prezentów z okazji świąt lub spotkań.

Zainteresowany zaznaczył, że opis nie dotyczy wydań materiałów reklamowych drukowanych oraz prezentów o małej wartości w myśl ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów oraz opisany we wniosku stan faktyczny stwierdza się, że nieodpłatnie przekazanie różnego rodzaju towarów (np. kalendarzy, koszulek, piłek, ręczników, itp., a także produktów w postaci produkowanej gumy do żucia lub cukierków), w ramach akcji marketingowo -promocyjnych oraz kontaktów biznesowych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.