Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-225/12-2/DS
z 22 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2012 r. (data wpływu 23 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych likwidacji spółki komandytowo - akcyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych likwidacji spółki komandytowo - akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, utworzonym zgodnie z przepisami ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej: k.s.h.).

Spółka planuje utworzenie spółki komandytowo - akcyjnej (dalej: SKA), w której posiadałaby status akcjonariusza. Założeniem jest, iż Spółka będzie otrzymywać dywidendy należne Jej jako akcjonariuszowi SKA. Możliwy jest jednakże scenariusz, w którym SKA, przed podjęciem uchwały o wypłacie dywidendy, zostanie zlikwidowana. Majątkiem SKA na moment likwidacji byłyby jedynie środki pieniężne. Wówczas odpowiednia część majątku polikwidacyjnego SKA, który będą stanowić wyłącznie środki pieniężne, zostanie przekazana do Spółki jako wspólnika SKA.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym, Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu:
   
   • z tytułu udziału w zyskach SKA,
     
   • z tytułu otrzymania środków pieniężnych w związku z likwidacją SKA?
2. Jeśli odpowiedź na powyższe pytanie będzie negatywna, to czy Spółka powinna wykazać przychód z jakiegoś innego tytułu?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Spółki, w przedstawionym modelu postępowania, Spółka w żadnym momencie nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu i rozliczenia podatku dochodowego.

W pierwszej kolejności, Spółka pragnie zauważyć, iż zasada ogólna dotycząca konieczności rozpoznania przychodu z tytułu udziału w zyskach spółek osobowych została zawarta w art. 5 ust. 1 i 2 w zw. z art. 12 ust. 1 i 3 oraz art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przywołanych przepisów wynika, że przychody i koszty z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału), przy czym wspólnik jest zobowiązany wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

W ocenie Spółki, sformułowana w powyższy sposób reguła ogólna nie odnosi się jednak do wspólników spółki komandytowo - akcyjnej, będących akcjonariuszami, ze względu na ich szczególny status.

Z przepisów k.s.h. wynika, iż w przypadku spółek komandytowo - akcyjnych mamy do czynienia z dwoma rodzajami wspólników: komplementariuszem i akcjonariuszem, których zakres aktywności w odniesieniu do działań podejmowanych w związku z taką spółką jest w znaczącym stopniu zróżnicowany. Komplementariusz jest zobligowany do działania na rzecz spółki komandytowo - akcyjnej – do prowadzenia jej spraw i do reprezentacji wobec osób trzecich. Komplementariusz ma zatem nałożony przepisami obowiązek do podejmowania aktywności, która charakteryzuje się działaniami typowymi dla prowadzenia działalności gospodarczej. Akcjonariusz z kolei jest wspólnikiem biernym, a jego udział w spółce ogranicza się co do zasady do wniesienia określonego wkładu. Nie prowadzi on spraw spółki – dla akcjonariusza uczestnictwo w spółce komandytowo - akcyjnej ma charakter inwestycyjny, nie jest on bowiem zaangażowany w bieżące nią zarządzanie. Ponadto, należy zauważyć, że o ile zasady w zakresie wypłaty zysku komplementariuszowi podlegają reżimowi właściwemu dla spółki jawnej, o tyle w przypadku akcjonariusza stosuje się zasady przewidziane dla spółek akcyjnych. W praktyce oznacza to konieczność spełnienia szeregu przesłanek, do których można zaliczyć m.in.:

• wypracowanie zysku, wykazanego później w sprawozdaniu finansowym, w stosunku, do którego spółka jest uprawniona do przeznaczenia go do wypłaty na rzecz wspólników,
• ocena sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta,
• podział zysku przez walne zgromadzenie, po uzyskaniu zgody wszystkich komplementariuszy.
  
  

Wypełnienie warunków wskazanych w k.s.h. jest czynnikiem niezbędnym, aby po stronie akcjonariusza można było w ogóle mówić o powstaniu roszczenia w stosunku do spółki komandytowo - akcyjnej o wypłatę dywidendy. Ważne ponadto jest, że sam zysk związany jest z akcją, nie zaś bezpośrednio z akcjonariuszem, który powinien być posiadaczem akcji na moment podjęcia uchwały o wypłacie z zysków (ewentualnie w innym momencie – jeżeli taki moment przewiduje umowa Spółki). Co do zasady, tylko posiadanie akcji w momencie podjęcia uchwały o wypłacie z zysku uprawnia do otrzymania dywidendy. Tymczasem, w praktyce możliwa jest sytuacja, gdy posiadacz akcji w ciągu roku dokona ich zbycia przed podjęciem takiej uchwały. Wówczas nastąpi rozbieżność pomiędzy podmiotem, który posiadał akcje w ciągu roku, a podmiotem, który będzie uprawniony do otrzymania dywidendy za ten rok. Uznanie za prawidłowy poglądu, zgodnie z którym akcjonariusz spółki komandytowo - akcyjnej jest zobowiązany odprowadzać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od zysków osiągniętych w związku z udziałem w takiej spółce mogłoby zatem doprowadzić do sytuacji, w której dojdzie do opodatkowania dochodu, który de facto nie został przez akcjonariusza uzyskany.

Zdaniem Spółki, powyższe uwagi prowadzą do wniosku, iż opodatkowanie przychodu z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowo- akcyjnej nie powinno następować przed podjęciem przez tą spółkę decyzji o podziale zysku, w której cały lub część zysku zostanie przeznaczony na dywidendy dla wspólników. W ocenie Spółki, akcjonariusz nie jest zobowiązany do wpłacania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy, a konieczność rożliczenia podatku nastąpi dopiero w chwili podjęcia uchwały o podziale zysków (ewentualnie w dniu dywidendy- jeśli takowy został określony), pod warunkiem, iż w uchwale tej zostanie podjęta decyzja o wypłacie dywidendy.

Stanowisko, zgodnie z którym przychód akcjonariusza z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowo - akcyjnej powinien podlegać opodatkowaniu dopiero w momencie faktycznego uzyskania dywidendy został wyrażony m.in. w uchwale siedmiu sędziów z 16 stycznia 2012 r. sygn. akt II FPS 1/11, w której zaprezentowano stanowisko: „przychód akcjonariusza spółki komandytowo - akcyjnej nie będącego komplementariuszem z tytułu dywidendy wypłaconej na podstawie uchwały walnego zgromadzenia o podziale zysku podlega opodatkowaniu w dniu faktycznego otrzymania dywidendy. Przychodem akcjonariusza spółki komandytowo - akcyjnej z tytułu posiadanych udziałów w tej spółce są bowiem środki pieniężne lub wartości pieniężne otrzymywane w wyniku podziału zysku, a więc przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przychód ten podlega opodatkowaniu dopiero w momencie faktycznej wypłaty z zysku zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Może to nastąpić po zamknięciu roku obrotowego, a także w trakcie roku obrotowego w przypadku wypłaty zaliczki na poczet wypłaty z zysku. W takim wypadku, akcjonariusz spółki komandytowo - akcyjnej obowiązany jest na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody z udziału w spółce komandytowo - akcyjnej połączyć z innymi swymi przychodami. Następnie na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązany jest on uiścić zaliczkę na podatek dochodowy z tytułu otrzymanego przychodu ze spółki za miesiąc, w którym otrzymał wypłatę z zysku.

Natomiast powstanie przychodu należnego w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych, lecz jeszcze nie wypłaconego nie rodzi skutków w postaci obowiązku odprowadzania zaliczek z tytułu prawa do udziału w zysku akcjonariusza, gdyż przychody te nie są wynikiem prowadzonej działalności gospodarczej. Przychód (dochód) potencjalnie związany z posiadaniem akcji w spółkach komandytowo - akcyjnych nie podlega więc opodatkowaniu w ciągu roku obrotowego, poprzez ustalanie co miesiąc dochodu przypadającego na akcjonariusza i zapłatę zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób prawnych”.

Stanowisko NSA zdaje się potwierdzać również interpretacja ogólna prawa podatkowego wydana przez Ministra Finansów 11 maja 2012 r. nr DD5/033/1/12/KSM/DD-125, w której czytamy: „Zatem z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo - akcyjnej o wypłacie dywidendy albo - jeżeli określony został dzień dywidendy - w tym dniu, przychód akcjonariusza z tytułu udziału w zysku takiej spółki staje się jego przychodem należnym, podlegającym z tą datą - stosownie do art. 5 updop oraz art. 5b ust. 2 i art. 8 updof – w połączeniu z pozostałymi przychodami, o których mowa w art. 12 updop oraz art. 10 ust. 1 pkt 3 updof.

Stosownie więc do przepisów obu tych ustaw - kwota przyznanej przez walne zgromadzenie SKA akcjonariuszowi (osobie fizycznej, osobie prawnej) dywidendy, na podstawie uchwały o podziale zysku tej spółki, stanowi przychód z działalności gospodarczej, od którego należy odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, stosownie do art. 25 updop oraz art. 44 ust. 1 pkt 1 updof za miesiąc, w którym go uzyskano. Jeżeli podatnik oprócz ww. przychodu uzyskuje także inne przychody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, przyznana dywidenda zwiększać zatem będzie wysokość należnej zaliczki na podatek dochodowy za miesiąc, w którym podjęta została uchwała o wypłacie dywidendy akcjonariuszom spółki komandytowo - akcyjnej (albo w którym został określony „dzień dywidendy”)”.

Pogląd, zgodnie z którym momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu uzyskania przez akcjonariusza udziału w zysku spółki komandytowo - akcyjnej jest data podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie wspólników o wypłacie dywidendy (albo dzień dywidendy) znajduje także potwierdzenie w najnowszych interpretacjach organów podatkowych. Dla przykładu można wskazać interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 29 czerwca 2012 r. nr ILPB1/4160-48/12-2/AP; interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 28 czerwca 2012 r. nr IPTPB3/423-129/12-2/IR oraz z 12 czerwca 2012 r. nr IPTPB1/415-189/12-4/ASZ.

Spółka pragnie przy tym podkreślić, iż w Jej ocenie, z poczynionych powyżej uwag wynika, że w sytuacji, gdy nie dojdzie do podjęcia uchwały o podziale zysku, która będzie przewidywać wypłatę zysków wspólnikom, nie może być mowy o osiągnięciu dochodu, który będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Do powstania przychodu należnego nie dojdzie w szczególności, jeśli wspólnicy nie zdecydują się na wypłatę dywidendy, lecz podjęta uchwała będzie przewidywać przesunięcie wypracowanego zysku w całości na kapitał zapasowy.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przyjmuje się, iż termin „przychody należne” trzeba rozpatrywać w kontekście ich wymagalności w sensie cywilnoprawnym – dla momentu ustalenia, kiedy możemy mówić o przychodzie należnym istotny jest moment, od którego podatnik może domagać się wypłaty należnego mu zysku. Innymi słowy, dla sklasyfikowania danego zysku jako przychodu należnego konieczne jest zaistnienie po stronie podatnika roszczenia o jego wypłatę.

W takim kontekście, należy zauważyć, iż zgodnie z art. 347 § 1 k.s.h., akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom. Zdaniem Spółki, treść powyższego przepisu implikuje wniosek, iż w przypadku, gdy walne zgromadzenie wspólników nie zdecyduje, iż zyski za dany rok obrotowy będą podlegać wypłacie w formie dywidendy dla wspólników, nie można mówić, iż po stronie tych wspólników zmaterializuje się roszczenie o wypłatę dywidendy. Powyższa regulacja jasno wskazuje, że tylko w sytuacji, gdy cały lub część zysku zostanie przekazany na mocy uchwały walnego zgromadzenia do akcjonariuszy, po ich stronie powstanie prawo do udziału w zysku. Tylko w takim przypadku będzie im zatem przysługiwać roszczenie do spółki o wypłatę dywidendy i będzie można mówić o przychodzie należnym.

A contrario – jeśli walne zgromadzenie wspólników zrezygnuje z wypłaty wypracowanego zysku do akcjonariuszy (w szczególności, jeśli zdecyduje o przekazaniu zysku na kapitał zakładowy), nie zostanie osiągnięty żaden przychód. W takim przypadku bowiem – w związku z brakiem decyzji o wypłacie dywidendy – akcjonariusz nie będzie miał prawa do żądania od spółki komandytowo - akcyjnej wypłaty dywidendy. Przychód należny po stronie akcjonariusza w ogóle zatem nie powstanie.

Powyższe stanowisko, zdaniem Spółki, potwierdza również pogląd wyrażony m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 31 maja 2012 r. nr IPPB3/423-196/12-4/PK1, w której stwierdzono: „Reasumując, stosownie do art. 5 w zw. z art. 12 ust. 3 oraz art. 25 ust. 1 i 1a ustawy o CIT Wnioskodawca będzie obowiązany do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w razie uzyskiwania przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, innej aniżeli związana z partycypacją w spółce komandytowo - akcyjnej, przy czym wymagalna / należna dywidenda uzyskiwana w dacie uchwały o jej podjęciu (albo w dniu dywidendy) powiększać będzie wysokość zaliczki w miesiącu, w którym prawo do dywidendy zmaterializuje się w postaci roszczenia o jej wypłatę.”

Podsumowując, w ocenie Spółki, obowiązek rozliczenia podatku dochodowego z tytułu udziału w zyskach SKA powstaje w momencie podjęcia uchwały o podziale zysków, w której walne zgromadzenie wspólników przeznaczy cały lub część zysku na wypłatę dywidendy dla akcjonariuszy.

W dalszej kolejności Spółka pragnie zauważyć, iż - jak wskazano w opisie stanu faktycznego – możliwy jest scenariusz, w którym dojdzie do likwidacji SKA jeszcze przed podjęciem uchwały, w której walne zgromadzenie wspólników przeznaczy ewentualne zyski wypracowane przez SKA do wypłaty w formie dywidendy na rzecz akcjonariuszy.

W takim kontekście Spółka chciałaby zwrócić uwagę, iż w przypadku likwidacji spółki komandytowo - akcyjnej, do środków uzyskanych z tytułu zakończenia działalności takiej spółki należy stosować rozwiązanie przewidziane w art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, do przychodów nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Z kolei pkt 3b ust. 4 art. 12 ww. ustawy stanowi, że do przychodów nie zalicza się także wartości innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji. Przychodem jest jednak w przypadku odpłatnego zbycia tych składników majątku ich wartość wyrażona w cenie, za którą wspólnik je zbywa.

Ustanawiając z dniem 1 stycznia 2011 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych cytowane regulacje, ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie unormowań, które uzależniają podatkowe rozliczenie środków otrzymanych przez wspólnika przy likwidacji spółki osobowej od rodzaju tych środków. Z tego względu, w aspekcie podatkowym, inaczej należy traktować sytuacje, w których wspólnik z tytułu likwidacji spółki osobowej otrzyma majątek w postaci środków pieniężnych, a inaczej sytuacje, w których w związku z zakończeniem działalności przez taką spółkę otrzyma on innego rodzaju majątek - np. dotychczasowe środki trwałe spółki. O ile w tym drugim przypadku rozpoznanie przychodu jest odroczone do momentu, gdy wspólnik spółki osobowej zdecyduje się na zbycie otrzymanych w wyniku likwidacji spółki składników majątku (art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), o tyle w sytuacji, gdy wspólnik uzyska środki pieniężne, nie będzie konieczności rozpoznania przychodu w żadnym momencie. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają żadnego zapisu, który nakazywałby uznanie za przychód środków pieniężnych otrzymanych w wyniku likwidacji spółki osobowej – jest to zawsze zdarzenie neutralne podatkowo.

Należy zatem zauważyć, że jeżeli Spółka, jako wspólnik zlikwidowanej SKA, otrzyma środki pieniężne z tytułu jej likwidacji, to ich wartość nie będzie dla niej stanowiła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zdaniem Spółki, w przypadku gdy w momencie likwidacji SKA jedynym jej majątkiem będą środki pieniężne, to całość tych środków, uzyskanych przez Spółkę w związku z likwidacją SKA, nie będzie stanowić dla Niej przychodu do opodatkowania.

W ocenie Spółki zatem, treść art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwala na uznanie, iż w przedstawionym stanie faktycznym, likwidacja SKA i przekazanie Spółce jako wspólnikowi jej majątku polikwidacyjnego w formie środków pieniężnych nie spowoduje po stronie Spółki powstania zobowiązania do rozpoznania przychodu do opodatkowania.

Podobne stanowisko, na gruncie art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), którego brzmienie jest tożsame z brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyrażono w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 lipca 2011 r. nr ITPB3/415-6b/11/MT, w której możemy przeczytać: „Podsumowując, Wnioskodawca prawidłowo wskazał, że z uwagi na regulację art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opisana w zdarzeniu przyszłym likwidacja spółek osobowych, z tytułu której Wnioskodawca otrzyma środki pieniężne, nie będzie skutkować powstaniem po jego stronie przychodów (dochodów) podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

Podsumowując powyższe rozważania, Spółka stoi na stanowisku, iż w modelu przedstawionym w stanie faktycznym Spółka nie będzie w ogóle zobowiązana do rozpoznania przychodu i rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych. Jak bowiem wynika z przepisów, opodatkowaniu podlega przychód należny, który w przypadku akcjonariuszy spółek komandytowo - akcyjnych powstaje w momencie podjęcia uchwały o podziale zysków, w której zdecydowano o wypłacie dywidendy. Jeżeli zatem w SKA nie doszło do podjęcia takiej uchwały przed jej likwidacją, nie można mówić o powstaniu przychodu należnego z tytułu udziału w zyskach SKA, w stosunku do którego Spółka byłaby zobowiązana do dokonania rozliczenia i odprowadzenia podatku dochodowego. Ponadto, zdaniem Spółki, przychód do opodatkowania nie powstanie także w momencie likwidacji SKA, z uwagi na dyspozycję przepisu art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i fakt, że majątek SKA będą stanowiły jedynie środki pieniężne.

Konkludując, Spółka jest zdania, iż w przedstawionym stanie faktycznym, po stronie Spółki w ogóle nie zaistnieje zobowiązanie do wykazania przychodu do opodatkowania i do rozliczenia podatku dochodowego, jeżeli:

1. walne zgromadzenie wspólników przed likwidacją SKA nie podejmie uchwały, w której wypracowany przez SKA zysk zostanie przeznaczony na dywidendę dla Spółki,
2. w wyniku likwidacji SKA Spółka otrzyma jedynie środki pieniężne.
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

W ocenie Spółki, nie ma podstaw, aby środki, które Spółka może uzyskać w związku z realizacją modelu postępowania przedstawionego w stanie faktycznym podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowy od osób prawnych. Przede wszystkim, zdaniem Spółki, w obowiązujących regulacjach brak jest przepisu, który nakazywałby rozpoznanie przychodu w opisanej we wniosku sytuacji. Co więcej, można wskazać na przepisy, które wręcz wskazują na brak konieczności rozpoznania przychodu w przypadku, gdy likwidacja spółki osobowej (m.in. spółki komandytowo - akcyjnej) zakończy się wypłatą środków pieniężnych.

Spółka jest zatem zdania, iż obowiązujący obecnie w zakresie podatku dochodowego porządek prawny nie zawiera regulacji, która nakazywałaby Spółce rozpoznanie przychodu w przypadku przedstawionym w opisie stanu faktycznego. Spółka nie będzie zatem zobowiązana do rozliczania podatku z tytułu uzyskania środków pieniężnych w związku z likwidacją SKA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, iż w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.