INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2011r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest producentem wyrobów ze stali (konstrukcji stalowych, kondensatorów, dennic itp.) bardzo często zakupując materiały lub usługi Wnioskodawca otrzymuje oferty od dostawców, w których ceny podawane są w np. EUR. W każdym przypadku kiedy rozliczenie (zapłata) ma nastąpić w walucie polskiej uzgadniany zostaje kurs służący do wyliczenia ceny w PLN (np. średni kurs waluty NBP lub kurs sprzedaży waluty banku kontrahenta Wnioskodawcy z dnia wykonania usługi, wystawienia faktury lub dostarczenia towaru). W zamówieniu na usługę przewozu elementów kondensatora zapisane zostało „Cena za usługę 8 400,00 EUR + VAT za całość, wg kursu średniego NBP z dnia wykonania usługi”. Firma transportowa wystawiła Wnioskodawcy fakturę za wykonaną 5 maja 2010 r. usługę przyjmując do wyliczenia ceny średni kurs EUR z 4 maja 2010 r., Wnioskodawca uważa, że należało przyjąć kurs z 5 maja 2010 r. (tj. z dnia wykonania usługi, tak jak to zostało zapisane w zamówieniu). Firma transportowa przesłała Wnioskodawcy fakturę korektę przyjmując do wyliczenia ceny kurs z 6 maja 2010 r. tj. z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury, powołując się na ustalenia przeprowadzonej kontroli skarbowej. „W wyniku kontroli faktur oraz załączonych do nich zleceń/zamówień od usługobiorców stwierdzono, iż ceny usług transportowych świadczonych przez kontrolowaną spółkę ustalane są w większości przypadków nie w złotych, lecz w euro. Stwierdzono, iż kontrolowana spółka dokonując ustalenia podstawy opodatkowania oraz podatku VAT w złotych stosuje kurs walut z dnia załadunku, co stanowi naruszenie przepisów zawartych w art. 31 a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zgodnie z którymi w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się wg kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, jednak w przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury”.

Wnioskodawca, uważa że wskazany w protokole przepis nie ma zastosowania w opisanym przypadku, ponieważ w fakturze kwoty do określenia podstawy opodatkowania nie są określone w walucie obcej lecz w PLN zgodnie z zasadami sposobu wyliczenia ceny określonymi w zamówieniu. Wnioskodawca uważa, że przyjęcie faktury korygującej pozbawi Wnioskodawcę, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 4b, prawa do obniżenia kwoty podatku należnego, gdyż podane kwoty będą niezgodne z rzeczywistością ze względu na to, że cena została ustalona w inny sposób niż zostało to umówione.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ze względu na nieprawidłową ocenę, spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturze korygującej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazany w protokole przepis nie ma zastosowania w opisanym przypadku, ponieważ w fakturze kwoty do określenia podstawy opodatkowania nie są określone w walucie obcej lecz w PLN zgodnie z zasadami sposobu wyliczenia ceny określonymi w zamówieniu.

Przyjęcie przesłanej faktury korygującej pozbawi Wnioskodawcę, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 4b, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, gdyż podane kwoty będą niezgodne z rzeczywistością ze względu na to, że cena została ustalona w inny sposób niż zostało to umówione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług,

Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4b ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje na podstawie przepisów ustawy o VAT, każdemu, kto jest nabywcą towarów (usług) i podatnikiem podatku od towarów i usług oraz otrzymał fakturę stwierdzającą to nabycie, a nabycie ma związek ze sprzedażą opodatkowaną. Oznacza to, że warunkiem koniecznym dla odliczenia jest nie tylko fakt posiadania faktury, lecz przede wszystkim związek zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Kwoty podane na fakturze muszą odzwierciedlać kwoty zgodne z rzeczywistością.

Podanie na fakturze, fakturze korygującej czy też duplikacie faktury kwot niezgodnych z rzeczywistością powoduje u nabywcy brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takiego dokumentu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika iż, Wnioskodawca jest producentem wyrobów ze stali (konstrukcji stalowych, kondensatorów, dennic itp.) bardzo często zakupując materiały lub usługi Wnioskodawca otrzymuje oferty od dostawców, w których ceny podawane są w np. EUR. W każdym przypadku kiedy rozliczenie (zapłata) ma nastąpić w walucie polskiej uzgadniany zostaje kurs służący do wyliczenia ceny w PLN (np. średni kurs waluty NBP lub kurs sprzedaży waluty banku kontrahenta Wnioskodawcy z dnia wykonania usługi, wystawienia faktury lub dostarczenia towaru). W zamówieniu na usługę przewozu elementów kondensatora zapisane zostało „Cena za usługę 8 400,00 EUR + VAT za całość, wg kursu średniego NBP z dnia wykonania usługi”. Firma transportowa wystawiła Wnioskodawcy fakturę za wykonaną 5 maja 2010 r. usługę przyjmując do wyliczenia ceny średni kurs EUR z 4 maja 2010 r., Wnioskodawca uważa że należało przyjąć kurs z 5 maja 2010 r. (tj. z dnia wykonania usługi, tak jak to zostało zapisane w zamówieniu). Firma transportowa przesłała Wnioskodawcy fakturę korektę przyjmując do wyliczenia ceny kurs z 6 maja 2010 r. tj. z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury, powołując się na ustalenia przeprowadzonej kontroli skarbowej. Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturze korygującej.

Z powyższego wynika zatem że przedmiotowa faktura podaje cenę ustaloną z kontrahentem Wnioskodawcy zgodną z zawartą umową, czyli zgodna z rzeczywistością. W opisanej przez Wnioskodawcę sytuacji ewentualna pomyłka co do zastosowania właściwego średniego kursu waluty i tym samym błędnego określenia podstawy opodatkowania u wystawcy faktury nie stanowi o tym, że kwota na fakturze jest niezgodna z rzeczywistością. Zatem ewentualny błąd polegający na zastosowaniu niewłaściwego kursu waluty nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego pod warunkiem, że nabycie to pozostawało w związku z czynnościami opodatkowanymi VAT.

Wskazana przez Wnioskodawcę norma art. 88 ust. 3a pkt 4b dotyczy bowiem sytuacji, gdy kwoty podane na fakturze nie są zgodne z rzeczywistością, tj. w sytuacji gdy cena faktycznie uzgodniona pomiędzy stronami transakcji, bądź rzeczywiście zapłacona różni się od ceny podanej w fakturze.

Zatem Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z przedmiotowej faktury korygującej, bowiem art. 88 ust. 3a pkt 4b ww. ustawy nie odnosi się do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.

Skoro w tych konkretnych okolicznościach nie znajduje zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 4b ustawy o VAT, to bezprzedmiotowe pozostaje wyjaśnienie czy wystawca faktury zastosował prawidłowy kurs.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, że kwestia zastosowania prawidłowego kursu nie jest indywidualną sprawą Wnioskodawcy i nie może być przedmiotem niniejszej interpretacji.

Według regulacji prawnej zawartej w Rozdziale 1a Interpretacje przepisów prawa podatkowego (art. 14a-14p ustawy Ordynacja podatkowa), Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych. Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wnioskujący o wydanie interpretacji indywidualnej składa oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. W razie złożenia fałszywego oświadczenia wydana interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych. Nie wydaje się interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym.

Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. Zastosowanie się do interpretacji ogólnej przed jej zmianą nie może szkodzić temu, kto się do niej zastosował, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. W zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę.

Jak wskazano wyżej - według art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej zostaje wszczęte na pisemny wniosek zainteresowanego.

Omawiana regulacja prawna stanowi zatem o tym, że dla skutecznego wszczęcia postępowania podatkowego w sprawie wydania interpretacji indywidualnej koniecznym jest, aby wniosek o jej wydanie złożył podmiot zainteresowany, którym może być tylko i wyłącznie podmiot zainteresowany skutkami prawnopodatkowymi w sferze swoich rozliczeń z budżetem państwa. Okoliczność ta ma szczególne znaczenie z uwagi na określenie przez ustawodawcę skutków udzielenia takiej interpretacji zarówno dla organu jak i dla podmiotu, który złożył wniosek o interpretację.

Osobą, która z uwagi na swój interes prawny może żądać wydania interpretacji indywidualnej jest między innymi podatnik, który składa oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. W ramach interesu prawnego podatnika mieści się nabyta na skutek uzyskania interpretacji gwarancja, że zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy. W ramach tego interesu mieści się również uzyskana w trybie art. 14o Ordynacji podatkowej tzw. milcząca interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska wnioskodawcy w pełnym zakresie, w sytuacji kiedy Minister Finansów nie wyda interpretacji w terminie trzymiesięcznym.

Z powołanych przepisów wynika, że wnioskodawca może pytać tylko o własną sytuację prawnopodatkową, a nie o sytuację prawnopodatkową swojego kontrahenta-tj. wystawcy faktury korygującej tym bardziej, że ewentualny błąd popełniony przez wystawcę dotyczy zastosowania kursu waluty nie wpływa na sytuację prawnopodatkową samego Wnioskodawcy. Należy bowiem zauważyć, iż w kwestii zastosowania prawidłowego kursu zainteresowanym podmiotem - nie będzie Wnioskodawca, lecz kontrahent Wnioskodawcy.

W przypadku składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej mieć na uwadze należy, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie mogą być przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowaniem kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W związku z tym tutejszy organ podatkowy w niniejszej interpretacji nie odniósł się do ww. kwestii.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.