INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 02 marca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 04 marca 2011r.), uzupełnionym w dniu 18 maja 2011r. oraz w dniu 01 czerwca 2011r. (fax), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy zapłacony podatek dochodowy od osób prawnych będzie kosztem uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 marca 2011r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy zapłacony podatek dochodowy od osób prawnych będzie kosztem uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 13 maja 2011r. Znak: IBPBI/2/423-285/11/MS wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 18 maja 2011r. oraz w dniu 01 czerwca 2011r. (fax).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia Mieszkaniowa użytkuje nieodpłatnie obiekty kotłowni miejskiej na podstawie umowy z dnia 30 lipca 1993r. o prowadzenie gospodarki energetyki cieplnej zawartej z Urzędem Miejskim. Z umowy tej wynika, że Spółdzielnia otrzymała zlecenie od Urzędu Miejskiego na prowadzenie gospodarki cieplnej na terenie miasta, tzn. realizuje zadanie użyteczności publicznej w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym). W ślad za tym zleceniem Urząd Miejski przekazał Spółdzielni obiekty wraz z urządzeniami energetycznymi i sieciami ciepłowniczymi w formie użyczenia tj. nieodpłatnie. Z powyższego wynika, że Spółdzielnia świadczy na rzecz Urzędu Miasta rodzaj usługi nazwanej „prowadzeniem gospodarki energetycznej” i uzyskała we władanie nieruchomości gminne celem świadczenia w imieniu Gminy usług w zakresie dostarczania ciepła odbiorcom łącznie z pobieraniem i egzekwowaniem należności za te usługi. Jest to zatem rodzaj umowy o świadczenie usług w rozumieniu art. 750 K.C.

Wartość księgowa obiektów kotłowni wraz z siecią cieplną wynosi około 2.560.000 zł, amortyzacja roczna kotłowni 73.334,50 zł nie jest kosztem uzyskania przychodów Spółdzielni, ponieważ m.in. umowa o użytkowanie nie spełnia warunków art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości.

Odbiorcami ciepła z kotłowni są w około 70% własne spółdzielcze zasoby mieszkaniowe oraz w 30% obiekty użyteczności publicznej: Szkoła Podstawowa, Gimnazjum, Przedszkole, Hala Sportowa i Basen. Całkowita moc zainstalowana kotłowni wynosi 5,8 MW, natomiast moc wykorzystana na potrzeby wszystkich odbiorców 2,985 MW, z tego na potrzeby zasobów spółdzielczych 1,87 MW.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Ponieważ przychód z nieodpłatnego użytkowania występuje tylko dla celów podatkowych, czy zapłacony podatek dochodowy CIT będzie kosztem uzyskania przychodów Spółdzielni... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się podatku dochodowego, zapłacony podatek od nieodpłatnego użyczenia obiektów można zaliczyć do kosztów wytworzenia ciepła z uwagi na to, że Spółdzielnia zgodnie z umową z Urzędem Miejskim obciąża wszystkich odbiorców ciepła tylko do wysokości ponoszonych kosztów bez naliczania zysku; dochód z tej działalności nie występuje i brak jest środków na zapłacenie podatku. Może to być koszt podatkowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuację należy oceniać odrębnie. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależnia uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu od skutku w postaci powstania lub powiększenia konkretnego przychodu lub jego zachowania oraz zabezpieczenia. Należy podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, który ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. W związku z tym, może się zdarzyć, że podatnik ponosi określony koszt, który ma niewątpliwy związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak nie spowoduje on powstania lub powiększenia przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach. Z literalnego brzmienia powyższego przepisu wprost wynika, iż podatek dochodowy nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Stanowisko Spółdzielni jest zatem nieprawidłowe.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania Nr 1 i 3 wydano odrębne interpretacje.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.