INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31.03.2011r. (data wpływu 04.04.2011r.), uzupełnione pismem z dnia 18.04.2011r. (data wpływu 20.04.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.04.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 11.04.2011r. znak IPPP2/443-428/11-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dom Maklerski S.A. świadczy usługi oferowania przez Spółkę, na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, w ofercie publicznej, zgodnie z wymogami ustawy o ofercie publicznej, akcji kontrahenta oraz podjęcie działań, mających na celu ich wprowadzenie do obrotu na rynku regulowanym, organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych S.A. . W ramach Usługi Oferowania Spółka zobowiązuje się do wykonania bardzo wielu różnorodnych czynności m.in. do przygotowania prospektu emisyjnego w określonym zakresie, uczestnictwa w procedurze przed Komisją Nadzoru Finansowego, koordynacji czynności składających się na przyjęcie akcji do Krajowego Depozytu Papierów wartościowych S.A. oraz dopuszczenia wprowadzenia akcji do notowań na Giełdzie Papierów Wartościowych, obsługi subskrypcji i sprzedaży akcji.

Działania Spółki obejmują przede wszystkim całokształt zadań ukierunkowanych na wprowadzenie akcji kontrahenta do obrotu na rynku regulowanym. W ramach Usługi Oferowania Spółka zobowiązana jest do świadczenia całego katalogu czynności, które jako całość - mają na celu skuteczne oferowanie akcji kontrahenta w ofercie publicznej i wprowadzenie ich do obrotu na rynku regulowanym, organizowanym przez Giełdę Papierów wartościowych. W pewnych sytuacjach wynagrodzenie DM z tytułu świadczenia Usługi Oferowania określane jest odrębnie dla poszczególnych komponentów tej usługi, w tym także dla przygotowania prospektu emisyjnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Dom Maklerski usługi oferowania instrumentów finansowych obejmującej m.in. do przygotowania prospektu emisyjnego w określonym zakresie, uczestnictwa w procedurze przed Komisją Nadzoru Finansowego, koordynacji czynności składających się na przyjęcie akcji do Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. oraz dopuszczenia i wprowadzenia akcji do notowań na Giełdzie Papierów Wartościowych, obsługi subskrypcji i sprzedaży akcji podlegają zwolnieniu z podatku VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Świadczone przez Dom Maklerski usługi oferowania instrumentów finansowych obejmującej m.in. do przygotowania prospektu emisyjnego w określonym zakresie, uczestnictwa w procedurze przed Komisją Nadzoru Finansowego, koordynacji czynności składających się na przyjęcie akcji do Krajowego Depozytu papierów wartościowych S.A. oraz dopuszczenia wprowadzenia akcji do notowań na Giełdzie Papierów wartościowych, obsługi subskrypcji i sprzedaży akcji podlegają zwolnieniu z podatku VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy VAT. Ustawodawca w art. 41 ust. 1 ustawy VAT zawarł generalną zasadę dotyczącą stawki opodatkowania towarów i usług podatkiem od towarów i usług, zgodnie z którą stawka podatku wynosi 22% (w okresie od 1 stycznia 2011r. do 31 grudnia 2013 r. stawka podatkowa wynosi 23%). Od tej reguły przewidziano jednak szereg wyjątków w postaci zwolnień z podatku VAT. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy VAT zwolnione z opodatkowania są usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie o obrocie, z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie. W świetle powołanego przepisu należy uznać, że dwa rodzaje usług podlegają zwolnieniu z podatku VAT: usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe (z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów oraz zarządzania nimi) oraz usługi pośrednictwa w zakresie instrumentów finansowych. W myśl art. 43 ust. 15 pkt 2 ustawy VAT przedmiotowe zwolnienie nie ma zastosowania do usług doradztwa oraz usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających tytuł prawny do towarów, tytuł własności nieruchomości, prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości, udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części jak również praw majątkowych, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku. Zgodnie z art. 43 ust. 13-14 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy VAT zwolnienie od podatku stosuje się również do usługi stanowiącej element usługi, której przedmiotem są instrumenty finansowe, która sama stanowi odrębną całość (jest właściwa oraz niezbędna do świadczenia tej usługi, z wyjątkiem usług stanowiących element usług pośrednictwa w zakresie instrumentów finansowych.

W praktyce obrotu gospodarczego często występują sytuacje, gdy przedmiotem świadczenia jest usługa kompleksowa (zwana inaczej świadczeniem złożonym) składająca się z usługi głównej (zasadniczej) oraz usług pomocniczych. W sytuacji, gdy usługa zasadnicza i usługa pomocnicza są odmiennie traktowane na gruncie podatku VAT to powstaje wówczas kwestia do rozstrzygnięcia, czy wszystkie świadczenia składające się na usługę kompleksową traktować dla celów podatku VAT tak jak usługę zasadniczą, czy też osobno traktować usługę zasadniczą oraz usługi pomocnicze. W związku z tym, że ustawa VAT stanowi implementację unijnych dyrektyw dotyczących podatku VAT, w szczególności Dyrektywy 2006/112, krajowe organy podatkowe oraz sądy przy wykładni przepisów ustawy VAT zobowiązane są uwzględniać orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczące podatku VAT. TS UE stoi na stanowisku, że w sytuacji, w której dwie lub więcej czynności dokonane przez podatnika na rzecz nabywcy są tak ściśle ze sobą związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku VAT. W tym kontekście, tytułem przykładu powołać można wyrok z 25 lutego 1999r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan, gdzie TS UE wskazał że „w celu ustalenia, dla celów VAT, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu artykułu 2(1) VI Dyrektywy , zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT”. Ponadto Trybunał wskazał, że „pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”. Podobne poglądy TS UE zaprezentował w wyroku z 27.10.2005r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen i OV Bank. Stanowisko wyrażone przez TS UE jest akceptowane przez krajowe organy podatkowe, które uznają, że „w przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług” (tak interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2009 r. (nr IPPP2/443-83/09-2/AS). Podobne stanowisko zajmują sądy administracyjne, w szczególności NSA, uznając, że w przypadku usług kompleksowych z uwagi na kompleksowy charakter takich czynności mający doprowadzić do uzyskania określonego efektu gospodarczego, do opodatkowania takich świadczeń należy przyjmować jednolitą stawkę podatku od towarów i usług, biorąc pod uwagę charakter usługi zasadniczej, które stanowi cel działalności wykonywanej przez podatnika (przykładowo wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2006r, sygn. akt I FSK 945/05; z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. akt I FSK 51/09; z dnia 16 czerwca 2010r. sygn. akt FSK 1064/09 dotyczące opodatkowania usług budowlano- montażowych powiązanych z dostawą materiałów budowlanych; wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 966/09 i I FSK 1068/09 dotyczące opodatkowania dostawy towaru w postaci przeniesienia własności lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 września 2010 r., sygn. akt I FSK 779/10 dotyczący dostawy sprzętu medycznego wraz z towarzyszącymi usługami instalacyjnymi). Ponadto, warto przypomnieć wyrok Sądu Najwyższego z 21 maja 2002r. (sygn. III RN 66/01), w którym stwierdzono: „Podział jednorodnej, kompleksowej usługi na dwa odrębne rodzaje jest podziałem sztucznym i nie może stanowić podstawy do podziału kwoty należnej za tę usługę na dwie części, z czego każda jest objęta inną stawką VAT”.

W analizowanym przypadku istota świadczenia DM sprowadza się do oferowania papierów wartościowych w ramach oferty publicznej. W myśl obowiązujących przepisów prawa ofertą publiczną jest przekazanie informacji skierowanej do grupy co najmniej 100 osób lub do nieoznaczonego adresata, dotyczących publicznej oferty, w dowolnej formie i w dowolny sposób, o papierach wartościowych i warunkach dotyczących ich nabycia, stanowiących dostateczną podstawę do podjęcia decyzji o odpłatnym nabyciu tych papierów wartościowych. Zgodnie z art. 72 ust. 1 pkt 1 Ustawy o obrocie w umowie o oferowanie instrumentów finansowych firma inwestycyjna zobowiązuje się do pośrednictwa w proponowaniu przez emitenta nabycia papierów wartościowych nowej emisji lub w zbywaniu tych papierów. Oferowanie papierów wartościowych w ramach IPO (ang. initial public offering), czyli wprowadzania akcji spółki po raz pierwszy do obrotu giełdowego składa się z szeregu czynności, wśród których jest m.in. przygotowanie prospektu emisyjnego oraz prowadzenia postępowania przed Komisją Nadzoru Finansowego. W świetle obowiązujących przepisów prawa, w szczególności ustawy o ofercie publicznej, co do zasady nie jest możliwym oferowanie instrumentów finansowych, w szczególności przeprowadzenie IPO, bez przygotowania prospektu emisyjnego. W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy o ofercie publicznej „oferta publiczna lub dopuszczenia papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym wymaga sporządzenia prospektu emisyjnego, zatwierdzenia go przez Komisję Nadzoru Finansowego oraz udostępnienia go do publicznej wiadomości”. W ramach Usługi Oferowania następuje wykonanie szeregu tych czynności, czyli przygotowania prospektu emisyjnego oraz prowadzenie postępowania przed KNF w celu uzyskania zatwierdzenia prospektu. Świadczenia te byłyby jednak gospodarczo niecelowe w oderwaniu od całego zbioru różnorodnych czynności wykonywanych przez Spółkę dotyczących oferty publicznej akcji. Kontrahent ten nie jest zatem zainteresowany wyłącznie usługą przygotowania prospektu jako taką, ale takim przeprowadzeniem całego procesu związanego z oferowaniem akcji w ofercie publicznej, który stanowi prawidłowe wypełnienie obowiązków ustawowych wiążących się z taką ofertą co pozwoli mu na osiągnięcie maksimum korzyści. Wszystkie te okoliczności pozwalają na uznanie, że usługa przygotowania prospektu emisyjnego jest tylko częścią szerszej usługi oferowania instrumentów finansowych i stanowi świadczenie pomocnicze, bez którego Usługa Oferowania nie miałaby racji bytu. Dla kontrahenta Spółki jej poszczególne działania, w tym przygotowania prospektu emisyjnego, nie mają bowiem od strony gospodarczej waloru przydatności, który występuje wyłącznie w odniesieniu do kompleksowej usługi, czyli przeprowadzenia oferty publicznej. W rezultacie, świadczeniu w postaci przygotowania prospektu emisyjnego należy przypisać znaczenie pomocnicze, gdyż nie stanowi ono dla kontrahenta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykonania usługi zasadniczej. W konsekwencji, biorąc pod uwagę powyżej przytoczone argumenty do ustalenia konsekwencji podatkowych usługi przygotowania prospektu emisyjnego należy zastosować reguły odnoszące się do usługi głównej (zasadniczej) - Usługi Oferowania czyli czynności zwolnionej z VAT. Powyższych wniosków nie podważa okoliczność, że wynagrodzenie z poszczególnych komponentów Usługi Oferowania może zostać określone odrębnie. W świetle przywołanych poglądów judykatury ustalenie wynagrodzenia za poszczególne czynności nie stanowi bowiem przesłanki wykluczającej uznanie, że przedmiotem świadczenia jest usługa kompleksowa (świadczenie złożone) (podobnie jest np. w przypadku usługi najmu lokalu i obciążaniu najemcy kosztami mediów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwana dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w myśl art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Stosownie do art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przy czym, w myśl art. 43 ust. 14 ustawy o VAT, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 43 ust. 15 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Należy również wskazać, iż na podstawie art. 43 ust. 16 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

1. tytuł prawny do towarów;
2. tytuł własności nieruchomości;
3. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
4. udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;
5. prawa majątkowe, których instrumentami są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.
   
   

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi oferowania, na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, w ofercie publicznej, zgodnie z wymogami ustawy o ofercie publicznej, akcji kontrahenta oraz podjęcie działań, mających na celu ich wprowadzenie do obrotu na rynku regulowanym, organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych S.A. . W ramach Usługi Oferowania Spółka zobowiązuje się do wykonania bardzo wielu różnorodnych czynności m.in. do przygotowania prospektu emisyjnego w określonym zakresie, uczestnictwa w procedurze przed Komisją Nadzoru Finansowego, koordynacji czynności składających się na przyjęcie akcji do Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. oraz dopuszczenia wprowadzenia akcji do notowań na Giełdzie Papierów Wartościowych, obsługi subskrypcji i sprzedaży akcji.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), zwanej dalej „ustawą”, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są papiery wartościowe.

Z przepisu art. 3 pkt 1 lit. a ustawy wynika, iż ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych – rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy papiery wartościowe będące przedmiotem oferty publicznej lub dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu lub emitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski

• nie mają formy dokumentu od chwili ich zarejestrowania na podstawie umowy, której przedmiotem jest rejestracja tych papierów wartościowych w depozycie papierów wartościowych (dematerializacja).
  
  

Istotnym na gruncie niniejszej sprawy jest zagadnienie usługi kompleksowej. Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Uwzględniając wyżej wskazane przepisy, wskazać należy, iż akcje są instrumentami finansowymi, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi. Z opisu sprawy wynika ponadto, iż świadczona przez Wnioskodawcę usługa sprowadza się do oferowania papierów wartościowych w ramach oferty publicznej – nie jest zatem usługą przechowywania i zarządzania tymi instrumentami finansowymi. Ponadto cały kompleks zadań realizowanych przez Wnioskodawcę sprowadza się do wprowadzenia akcji kontrahenta do obrotu na rynku regulowanym.

Zatem biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, iż realizowane przez Wnioskodawcę usługi oferowania instrumentów finansowych, na którą składają się różne czynności należy traktować jako jedną usługę kompleksową, która ma na celu skuteczne oferowanie akcji kontrahenta w ofercie publicznej i wprowadzenie ich do obrotu na rynku regulowanym, organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych.

W konsekwencji w ocenie tut. Organu podatkowego wskazaną usługę oferowania instrumentów finansowych zaliczyć należy do usług pośrednictwa finansowego, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi.

Z uwagi na fakt, iż wszystkie czynności opisane we wniosku realizowane są kompleksowo, uregulowania, o których mowa w art. 43 ust. 13-14 ustawy o VAT nie znajdą w niniejszej sprawie zastosowania. Przepisy te bowiem dotyczą czynności polegających na świadczeniu odrębnych usług stanowiących element usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT. Przedmiotowe usługi nie zostały również wymienione w katalogu wyłączeń ze zwolnienia wymienionych w art. 43 ust. 15-16 ustawy o VAT.

Konkludując usługa oferowania instrumentów finansowych obejmującej m.in. czynności takie jak: przygotowanie prospektu emisyjnego w określonym zakresie, uczestnictwo w procedurze przed Komisją Nadzoru Finansowego, koordynacja czynności składających się na przyjęcie akcji do Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. oraz dopuszczenie wprowadzenia akcji do notowań na Giełdzie Papierów Wartościowych, obsługa subskrypcji i sprzedaży akcji spełnia przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011r. i korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.