Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-505/12/BP
z 12 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2012r. (data wpływu 14 listopada 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2013r. (data wpływu 11 lutego 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu alkoholem etylowym pochodzącym z odzysku (recyklingu) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu alkoholem etylowym pochodzącym z odzysku (recyklingu). Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2013r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 lutego 2013r. znak: IBPP4/443-505/12/BP.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowego nabycia alkoholu etylowego otrzymywanego w procesie odzysku (recyklingu), który w swym składzie zawiera różne substancje chemiczne:

Np. Etanol: więcej niż 88%
Octan etylu:mniej niż 3%
Keton etylowo metylowy (MEK): mniej niż 2%
Etoksypropanol: mniej niż 4%
Woda: mniej niż 1%
Substancje nieznane: mniej niż 2%

Usunięcie tych substancji w dalszym procesie oczyszczenia jest technologicznie i ekonomicznie nieuzasadnione. Produkt jest uznany w krajach UE jako całkowicie skażony, ponieważ odpady, z którego uzyskano ten produkt pierwotnie był skażony zgodnie z Rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93. Produkt został wprowadzony przez producenta do obrotu gospodarczego poza składem podatkowym. Alkohol etylowy odzyskiwany w procesie recyklingu pierwotnie był alkoholem całkowicie skażonym. Kupowany produkt będzie następnie konfekcjonowany do paletopojemników 1000 litrów lub do beczek 200 litrów i oferowany do sprzedaży w kraju pod własną nazwą handlową X lub będzie dodawany jako półprodukt do własnych wyrobów.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, iż:

• kod CN nabywanego wewnątrzwspólnotowego wyrobu (alkoholu etylowego odzyskiwanego w procesie recyklingu) to 22072000
• nabycie wewnątrzwspólnotowe nie będzie dokonywane z zastosowaniem uproszczonego dokumentu towarzyszącego o którym mowa w rozporządzeniu komisji EWH 3649/92 z 17 grudnia 1992r.
• alkohol etylowy uzyskany w drodze recyklingu będzie całkowicie skażony zgodnie z wymogami wynikającymi z dyrektywy unijnej (rozporządzenie Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obrót gospodarczy etanolem pochodzącym z recyclingu musi odbywać się w składzie podatkowym?

W ocenie Wnioskodawcy obrót gospodarczy etanolem pochodzącym z recyclingu nie musi odbywać się w składzie podatkowym. Wewnątrzwspólnotowe nabycie pozwala na akceptację wymogów innych Państw UE w sprawie podatku akcyzowego.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. „w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego” (Dz. Urz. WE L 288). Zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) z dnia 10 sierpnia 2005r. zmieniającym Rozporządzenie (WE) Nr 3199/93 (Dz. Urz. L 208, 11/08/2005 P.012-0015).

Ustawa z 6 grudnia 2008 o podatku akcyzowym, art. 16 ust. 1 oraz art. 30 pkt 9 (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.)

Rozporządzenie Ministra Finansów z 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowe § 4.1.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Różnorodność substancji chemicznych zawartych w produkcie nie pozwala na zastosowanie go do innych celów niż przemysłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn.zm.) zwanej dalej „ustawą”, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego. Zgodnie zaś z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Pod poz. 17 tego załącznika został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone – o kodzie CN 2207.

Ponadto alkohol etylowy skażony o kodzie 22072000 ujęty jest również w poz. 17 załącznika nr 2 do ustawy stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG.

Zgodnie zaś z art. 2 ust 1 pkt 10 ustawy składem podatkowym ustawodawca określił miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

W myśl art. 92 ustawy, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Ponadto stosownie do art. 93 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

Przy czym zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zatem warunkiem zwolnienia alkoholu etylowego od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym jest jego skażenie środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93. Stosownie do art. 1 ww. rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r., substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG, są takie jak określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabywany przez Wnioskodawcę alkohol etylowy o kodzie CN 22072000 otrzymywany w procesie odzysku (recyklingu) jest w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym wyrobem podlegającym opodatkowaniu akcyzą, który jeżeli jest całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażenia alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego.

Należy dodać, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w przepisach zawartych w rozporządzeniach wykonawczych do ww. ustawy prawodawca nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowego nabycia alkoholu etylowego otrzymywanego w procesie odzysku (recyklingu), który w swym składzie zawiera różne substancje chemiczne:

Np. Etanol: więcej niż 88%

Octan etylu: mniej niż 3%

Keton etylowo metylowy (MEK): mniej niż 2%

Etoksypropanol: mniej niż 4%

Woda: mniej niż 1%

Substancje nieznane: mniej niż 2%

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca wskazał, iż ww. alkohol będzie całkowicie skażony zgodnie z wymogami Rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993r.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż nabywany wewnątrzwspólnotowo przez Wnioskodawcę alkohol etylowy całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażenia alkoholu etylowego na podstawie ww. rozporządzenia Komisji będzie podlegał zwolnieniu z podatku akcyzowego.

Tym samym, obrót gospodarczy etanolem pochodzącym z recyclingu wg Rozporządzenia Komisji WE Nr 3199/93 będzie mógł odbywać się poza składem podatkowym.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy jednakże zauważyć, iż zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 3649/92 z dnia 17 grudnia 1992r. w sprawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego w wewnątrzwspólnotowym przepływie produktów objętych podatkiem akcyzowym, przeznaczonych do konsumpcji w Państwie Członkowskim wysyłki (Dz. U. UE. L. Nr 369 str. 17) uproszczony dokument towarzyszący jest także stosowany w przepływie wewnątrzwspólnotowym w przypadku przewozu alkoholu całkowicie denaturowanego przewidzianego w art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 92/83/EWG.

Zgodnie zaś z art. 2 pkt 16 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. uproszczony dokument towarzyszący - to dokument, na którego podstawie przemieszcza się, w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej lub nabycia wewnątrzwspólnotowego, wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą oraz alkohol etylowy całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993, str. 12, ze zm.; Dz .Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 249, ze zm.).

Tym samym nabycie wewnątrzwspólnotowe przedmiotowego alkoholu etylowego powinno odbywać się na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego.

Powyższe nie ma jednak wpływu na rozstrzygnięcie przedstawione w niniejszej interpretacji, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy ani jego własnego stanowiska w sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.