Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-196/11-4/PG
z 7 czerwca 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP4/443-196/11-4/PG
Data
2011.06.07



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku


Słowa kluczowe
leasing
leasing operacyjny
odliczenia od podatku
podatek naliczony
podatek od towarów i usług
prawo do odliczenia
samochód
wymiana (towarów)


Istota interpretacji
Czy w wyniku wymiany samochodu na nowy zostanie zachowana możliwość odliczenia podatku VAT od dalszych rat leasingowych?



Wniosek ORD-IN 372 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2011 r. (data wpływu 4 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od rat leasingowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od rat leasingowych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 29 marca 2010 r. podpisał umowę na leasing operacyjny. Przedmiotem leasingu były samochody z homologacją ciężarową.

Umowy zostały zarejestrowane w urzędzie skarbowym, zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 2 w celu zachowania prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ratach wynikających z ww. umów.

W miesiącu lutym 2011 r. jeden z pojazdów uległ awarii. W autoryzowanym serwisie została stwierdzona awaria, której nie można już naprawić i zaproponowano wymianę na nową sztukę w ramach wymiany gwarancyjnej. Byłby to samochód o takich samych parametrach co uszkodzony i za dokładnie taką samą wartość.

Stanowisko leasingodawcy jest takie, że w ramach tej samej umowy wymieni się auto na nowe, jednak będzie na tę okoliczność sporządzony aneks.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, że:

  1. Leasingowany przez niego na podstawie umowy z dnia 29 marca 2010 r., który uległ awarii w stopniu uniemożliwiającym jego naprawę i który w ramach gwarancji ma być wymieniony na nowy pojazd - był samochodem spełniającym wszystkie warunki techniczne i wymogi prawne od których zależała zdolność odliczania podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych. Użytkowanie tego pojazdu miało wyłączny związek z prowadzoną działalnością opodatkowaną. Leasingodawca uznając zasadność zgłoszonych reklamacji w ramach obowiązków gwarancyjnych dokona jego wymiany na pojazd nowy spełniający te same kryteria i wymogi co pojazd wymieniany;
  2. Podstawą użytkowania tego pojazdu jest pierwotnie zawarta umowa leasingu i warunki w niej określone, zaś aneks do tej umowy ze względu na to, że każdy samochód jest towarem określonym co do tożsamości (numer …) - jest niezbędny i dotyczyć będzie tylko tej kwestii. W odniesieniu do problemu harmonogramu spłat kwoty raty i innych zagadnień finansowo-rozliczeniowych Wnioskodawca wyjaśnił, że gwarancyjna wymiana towaru nie jest nową dostawą, nie jest nowym świadczeniem usługi, a nieodpłatną wymianą towaru wadliwego na towar taki sam wolny od wad. Koszty związane z takim świadczeniem gwarancyjnym są wkalkulowane w cenę towaru na który udzielana jest gwarancja;
  3. Zarówno pojazd pierwotnie użytkowany, jak i pojazd wymieniony, jak wskazano wcześniej, spełniają kryteria art. 3 ust. 2 pkt 1 do 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652);
  4. Jak wcześniej wskazano pojazd podlegający wymianie gwarancyjnej, jak i pojazd bez wad dostarczony w ramach gwarancji mają niezmiennie wyłączny związek z działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w wyniku wymiany auta z powodów niezależnych od Zainteresowanego, zachowa on możliwość odliczenia podatku VAT od dalszych rat leasingowych, mimo zapisu art. 6 ust. 2 pkt 1...

Zdaniem Wnioskodawcy, wymiana gwarancyjna towaru na towar identyczny wolny od wad nie ma wpływu na prawa nabyte w związku z niezmienioną co do istoty umową leasingu. W tym przypadku uznaje on, że zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od pozostałych do spłaty rat leasingowych, zaś aneks o jakim była mowa wcześniej nie stanowi nowej umowy leasingowej, co oznacza, że nie zachodzi po jego stronie konieczność sporządzania jakichkolwiek korekt dotychczasowych rozliczeń publiczno-prawnych, ani też nie nabywa nowych uprawnień dotyczących zasad i limitów odliczeń. Dla celów podatkowych wymiana gwarancyjna towaru z zachowaniem niezmiennych cech techniczno-użytkowych i przeznaczenia gospodarczego jest zjawiskiem obojętnym dla realizacji praw i obowiązków podatkowych użytkownika tego pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z postanowień art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.


Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym. Stosownie do treści powołanych przepisów każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę. Ta z kolei, w przypadku gdy jest odpłatna, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 29 marca 2010 r. podpisał umowę na leasing operacyjny. Przedmiotem leasingu były samochody z homologacją ciężarową. Umowy te zostały zarejestrowane w urzędzie skarbowym w celu zachowania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w ratach wynikających z ww. umów. W miesiącu lutym 2011 r. jeden z pojazdów uległ awarii. W autoryzowanym serwisie została stwierdzona awaria, której nie można już naprawić i zaproponowano wymianę na nową sztukę w ramach wymiany gwarancyjnej. Byłby to samochód o takich samych parametrach co uszkodzony i za dokładnie taką samą wartość.

Zainteresowany poinformował także, że samochód zarówno uszkodzony jak i nowy spełnia wszystkie warunki techniczne i prawne od których zależy zdolność odliczania podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych. Aneks do umowy leasingowej jest niezbędny i będzie dotyczyć tylko zmiany numeru VIN. Zarówno pojazd pierwotnie użytkowany, jak i pojazd wymieniony spełniają kryteria art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) oraz przedmiotowe samochody mają niezmiennie wyłączny związek z działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Stosownie zaś do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego, w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Obowiązek wykonywania napraw rzeczy lub dostarczenia rzeczy wolnej od wad na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

  1. z tytułu nabycia towarów i usług,
  2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
  3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z przytoczonych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Do dnia 31 grudnia 2010 r., zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy, natomiast kwestię prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem paliwa do samochodów regulował przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą, z dniem 1 stycznia 2011 r., ww. przepisy art. 86 ust. 3-7a oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy zostały uchylone. Natomiast dodano m.in.:

  • przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
  • przepis art. 88a ustawy, określający zasady odliczenia paliwa silnikowego, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem określonego rodzaju samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tego przepisu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

  1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
  2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
  3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
  4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
  5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
  6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
  7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
    1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
    2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia (art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej).

Stosownie do art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Natomiast art. 6 ust. 1 ustawy nowelizującej stwierdza, że przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1.

W myśl art. 6 ust. 2 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 ma zastosowanie:

  1. w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy, oraz
  2. pod warunkiem że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.


Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że użytkowane przez Zainteresowanego samochody w ramach zawartej umowy leasingu operacyjnego spełniają warunki do odliczenia podatku VAT. Jak sam wskazał, samochody te spełniają kryteria wymienione w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Zatem, w momencie zawierania umowy leasingu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego zawartego w ratach. W celu zachowania tego prawa przedmiotowa umowa leasingu została zarejestrowana w urzędzie skarbowym, zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy nowelizującej. W lutym 2011 r. jeden z samochodów uległ awarii, której nie można naprawić, w związku z czym zostanie on wymieniony na nową sztukę w ramach wymiany gwarancyjnej.

Przepisy regulujące umowę leasingu stanowią, że z chwilą zawarcia przez finansującego umowy ze zbywcą z mocy ustawy przechodzą na korzystającego uprawnienia z tytułu wad rzeczy przysługujące finansującemu względem zbywcy, z wyjątkiem uprawnienia odstąpienia przez finansującego od umowy ze zbywcą (art. 7098 § 2 ustawy Kodeks cywilny). Na uprawnienia te składają się rękojmia za wady oraz gwarancja jakości. Obie te instytucje w określonych ustawowo okolicznościach dają nabywcy m.in. prawo do żądania dostarczenia zamiast rzeczy wadliwych takiej samej ilości rzeczy wolnych od wad (art. 560 § 1, art. 577 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

Zgodnie z art. 7092 ustawy Kodeks cywilny, umowa leasingu powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności. Zmiana umowy, której ważność zależy od zachowania formy pisemnej może być - pod rygorem nieważności tej zmiany - dokonana również tylko w formie pisemnej (wyrok SN z 17 maja 2002 r., I CKN 827/00).

Jak poinformował Zainteresowany, w wyniku wymiany samochodu na nowy, o takich samych parametrach co uszkodzony, zostanie sporządzony aneks do umowy leasingu dotyczący tylko nr VIN. Pozostałe warunki umowy będą niezmienione.

W takim przypadku wymiana samochodu w ramach rękojmi lub gwarancji przy zachowaniu - jak wskazał Wnioskodawca - dotychczasowych ustaleń umownych pomiędzy leasingodawcą a leasingobiorcą, w ocenie tut. Organu nie będzie stanowić zmiany umowy, skutkującej brakiem prawa do odliczenia podatku VAT. Tym samym zostanie ono zachowane od opłat związanych z umową leasingu samochodu. Opierając się na konstrukcji prawa cywilnego stwierdzić należy, że wpływające na prawo do odliczenia podatku naliczonego zmiany umowy występują wówczas, gdy dla zachowania ich ważności zostaną wprowadzone do umowy aneksy. W analizowanej sprawie dochodzi do wymiany samochodu na egzemplarz niewadliwy, w związku z czym czynność taka ma charakter nieodpłatny i de facto stanowi jedynie dalszy ciąg pierwotnego świadczenia. Czynność ta wynika wyłącznie z uprzednio zawartej umowy pomiędzy stronami umowy.

Reasumując, w wyniku wymiany samochodu na nowy, z powodów niezależnych od Zainteresowanego, o takich samych parametrach, zachowa on możliwość do odliczenia podatku VAT od dalszych rat leasingowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj