INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 08 lutego 2011r. (data wpływu 14 lutego 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług organizacji wypoczynku dzieci i młodzieży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług organizacji wypoczynku dzieci i młodzieży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach swojej działalności statutowej (paragraf 6 statutu) organizuje wypoczynek letni i zimowy w czasie wolnym od zajęć dla dzieci i młodzieży na zlecenie Urzędu Miasta w ramach podpisanej umowy. Za wykonaną usługę Organizator (UM) wypłaca Wnioskodawcy dodatkowe wynagrodzenie wynikające z kalkulacji poniesionych kosztów na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT (bez naliczania kosztów własnych, które Wnioskodawca pokrywa z dotacji podmiotowej i środków własnych). Koszty te dotyczą dodatkowych zakupionych materiałów dydaktycznych, różnych usług - bilety wstępu, transport wycieczek, ubezpieczenia, organizacji teatrzyków, kuligów, wyżywienia, wynagrodzeń bezosobowych – pielęgniarka, czasami wychowawcy itp. poniesionych bezpośrednio w ramach wypoczynku).

Usługa ta dla uczestników półkolonii jest w formie nieodpłatnej. Rekrutację Wnioskodawca prowadzi we współpracy ze szkołami na podstawie kart wypełnionych przez wychowawców, rodziców i higienistkę szkolną. Wyboru uczniów dokonują pedagodzy szkolni (głownie wypoczynek jest kierowany do dzieci z rodzin biednych, zagrożonych alkoholizom itp. według zlecenia UM, czasami w ramach wolnych miejsc są też inne chętne dzieci). W przypadku zgłoszenia się większej liczby dzieci niż ujęte w umowie z UM zwiększone koszty organizacji Wnioskodawca ponosi z własnych środków i nie są ujęte w rozliczeniu z UM, gdyż przewyższają ustalony limit z umowy).

Zajęcia prowadzone są od 9-14 w różnych formach - edukacyjne, plastyczne, muzyczne. taneczne, sportowe, różnego rodzaju zabawy, konkursy, teatrzyki, kuligi, basen, wycieczki do ciekawych miejsc itp. przez uprawnionych wychowawców (głównie instruktorzy Wnioskodawcy). Dzieci muszą mieć zapewnioną również opiekę pielęgniarki oraz wyżywienie zamawiane w formie cateringu.

Powyższe wymogi Wnioskodawca wypełnia zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi organizacji wypoczynku dla dzieci. Wnioskodawca wypełnia obowiązek zgłoszenia organizacji półkolonii w Kuratorium Oświaty, wypoczynek kontrolowany jest przez tą instytucję oraz przez Sanepid w zakresie warunków bezpieczeństwa i higieny w placówkach (Dz. U. z 2003 Nr 6, poz. 69) oraz przez zleceniodawcę czyli UM.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku VAT Wnioskodawca powinien opodatkować usługę organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej na fakturze wystawionej dla Urzędu Miasta...

Zdaniem Wnioskodawcy, może On skorzystać ze zwolnienia zarówno z mocy art. 43 pkt 24a ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku i towarów i usług, bowiem usługa organizacji wypoczynku obejmuje zakres opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną wykonywaną w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty, jak również ze zwolnienia z mocy art. 43 ust. 1 pkt 33a w/w ustawy, ponieważ powyższa usługa jest działalnością statutową Wnioskodawcy (Wnioskodawca jest instytucją kultury wpisaną w Rejestr Instytucji Kultury, posiada osobowość prawną i głównym celem tej usługi nie jest osiągniecie dodatkowego dochodu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy na podstawie art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym na mocy art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 cyt. ustawy, który na podstawie art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) został uchylony z dniem 1 stycznia 2011 r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Natomiast w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.) – dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 pkt 2 wskazanej ustawy z dnia 29 października 2010 r., do ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza się art. 5a w następującym brzmieniu:

„Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne”.

Stosownie zaś do art. 1 pkt 8 lit. a) nowelizacji z dnia 29 października 2010 r., uchyla się – z dniem 1 stycznia 2011 r. – art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41.

W przeciwieństwie zatem do stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z którym wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem od towarów i usług następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU), w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Z kolei stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucję kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworu.
   
   

Jednocześnie zgodnie z art. 41 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit.a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności statutowej organizuje wypoczynek letni i zimowy w czasie wolnym od zajęć dla dzieci i młodzieży w formie półkolonii na zlecenie Urzędu Miasta w ramach podpisanej umowy. Za wykonaną usługę Organizator (tj. Urząd Miasta) wypłaca Wnioskodawcy dodatkowe wynagrodzenie wynikające z kalkulacji poniesionych kosztów na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT (bez naliczania kosztów własnych, które Wnioskodawca pokrywa z dotacji podmiotowej i środków własnych). Wnioskodawca wypełnia obowiązek zgłoszenia organizacji półkolonii w Kuratorium Oświaty, wypoczynek kontrolowany jest przez tą instytucję oraz przez Sanepid w zakresie warunków bezpieczeństwa i higieny w placówkach oraz przez zleceniodawcę czyli Urząd Miasta.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, należy zwrócić uwagę na postanowienia zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a cyt. ustawy. Określając krąg usług objętych zwolnieniem na podstawie tego przepisu, ustawodawca odwołał się do przepisów o systemie oświaty. I tak zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zm.) w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku. Na podstawie dyspozycji zawartej w ust. 2 tego artykułu minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określił zasady organizowania form wypoczynku dla dzieci i młodzieży, o czym stanowi rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 ze zm.).

Stosownie do zapisów ww. rozporządzenia organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej. Rozporządzenie nie określa żadnych szczególnych wymagań co do formy prawnej, ani też warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej.

Zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, organizator wypoczynku może zorganizować wypoczynek po przedstawieniu kuratorowi oświaty, właściwemu ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania organizatora, zgłoszenia wypoczynku, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, zawierającego:

1. dane dotyczące organizatora wypoczynku,
2. informację na temat formy wypoczynku, czasu trwania wypoczynku i liczby uczestników wypoczynku,
3. dane dotyczące kwalifikacji pracowników pedagogicznych lub wolontariuszy i kierownika wypoczynku,
4. informację na temat programu pracy z dziećmi i młodzieżą,
5. informację na temat rodzaju zakwaterowania, miejsca wypoczynku i opieki medycznej podczas wypoczynku,
6. w przypadku obozów wędrownych - informację na temat przebiegu trasy obozu wędrownego.
   
   

Reasumując, wskazać należy, iż odnośnie usług związanych z organizacją wypoczynku letniego i zimowego w czasie wolnym od zajęć dla dzieci i młodzieży na zlecenie Urzędu Miasta w ramach podpisanej umowy, przy spełnieniu ww. warunków wynikających z przepisów o systemie oświaty, Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie od podatku na postawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT. W tym tez zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, badanie czy Wnioskodawca korzysta także ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT stało się bezprzedmiotowe. Należy również zauważyć, że z opisu stanu faktycznego wynika, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę mają przede wszystkim na celu zapewnienie opieki nad dziećmi i młodzieżą. Zajęcia kulturalne prowadzone w ramach organizacji wypoczynku mają znaczenie drugorzędne i nie przesądzają o charakterze świadczonych usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.