INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 03 lutego 2011r. (data wpływu 11 lutego 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 09 maja 2011r. (data wpływu 13 maja 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT zajęć rekreacyjnych typu: aerobic i callanetics oraz półkolonii dla dzieci i młodzieży - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT zajęć rekreacyjnych typu: aerobic i callanetics oraz półkolonii dla dzieci i młodzieży.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 09 maja 2011r. (data wpływu 13 maja 2011r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia Mieszkaniowa zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982r. Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2003r. Nr 188 poz. 1848 z późn. zm.) oraz ze statutem prowadzi działalność społeczną i oświatowo-kulturalną na rzecz swoich członków i ich rodzin. Są to zajęcia rekreacyjne typu: aerobic, callanetics, półkolonie dla dzieci i młodzieży. Za w/wym. usługi pobierane są częściowe odpłatności od uczestników.

W związku z nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 29 października 2010r. (Dz. U. 226 poz. 1476) obowiązującą od dnia 1 stycznia 2011 r. i brakiem zwolnienia z podatku w art. 43 ustawy od otrzymywanych odpłatności za zajęcia kulturalno-oświatowe i rekreacyjne Spółdzielnia nalicza 23% podatku VAT, który zostaje odprowadzony do Urzędu Skarbowego.

W uzupełnieniu wniosku (pismo z dnia 09 maja 2011r.) Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, iż:

• częściowa odpłatność za zajęcia rekreacyjne typu: aerobic, callanetics pobierana jest od uczestników w formach wpłaty gotówkowej w kasie Spółdzielni za udział w w/wym. zajęciach,
• półkolonie dla dzieci i młodzieży prowadzone są w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty. Na podstawie ustawy z dnia 07 września 1991 r. o systemie oświaty oraz zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania, Spółdzielnia zgłasza organizację każdego turnusu półkolonii kuratorowi oświaty,
• usługi świadczone przez Spółdzielnię na rzecz swoich członków i ich rodzin wymienione we wniosku sklasyfikowane s w „PKWiU 2008” pod symbolem 90.04 – usługi związane z działalnością obiektów kulturalnych,
• działalność, o której mowa we wniosku prowadzona jest przez Spółdzielnię w formie klubu osiedlowego.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 29 października 2010r. (Dz. U. 226 poz. 1476) w art. 43 ust. 1 został uchylony pkt 1 - załącznik nr 4 do ustawy (wykaz usług zwolnionych z podatku), gdzie w poz. 11 "ex 92" występowały "usługi związane z kulturą". Obecnie zakres zwolnień z podatku od towarów i usług został przeniesiony bezpośrednio do przepisów ustawy - art. 43 ust. 1.

Czy Spółdzielnia Mieszkaniowa może skorzystać ze zwolnień zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 21 lub pkt 33 cytowanej ustawy odnośnie częściowych odpłatności członków Spółdzielni za zajęcia organizowane w zakresie działalności społecznej i oświatowo-kulturalnej...

Zdaniem Wnioskodawcy, analizując przepisy ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od 1 stycznia 2011r. Spółdzielnia Mieszkaniowa znajduje podstawę do zastosowania zwolnienia z podatku VAT z art. 43 ust. 1 pkt 21 odnośnie częściowej odpłatności za uczestnictwo w zajęciach organizowanych przez spółdzielnię w ramach prowadzonej działalności społecznej i oświatowo-kulturainej na rzecz swoich członków i ich rodzin.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym na mocy art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, który na podstawie art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) został uchylony z dniem 1 stycznia 2011 r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Natomiast w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.) – dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 pkt 2 wskazanej ustawy z dnia 29 października 2010 r., do ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza się art. 5a w następującym brzmieniu:

„Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne”.

Stosownie zaś do art. 1 pkt 8 lit. a) nowelizacji z dnia 29 października 2010 r., uchyla się – z dniem 1 stycznia 2011 r. – art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41.

W przeciwieństwie zatem do stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z którym wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem od towarów i usług następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU), w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Stosownie do postanowień art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez niezależne grupy osób, na rzecz swoich członków, których działalność jest zwolniona od podatku lub w zakresie której członkowie ci nie są uznawani za podatników, w celu świadczenia swoim członkom usług bezpośrednio niezbędnych do wykonywania tej działalności zwolnionej lub wyłączonej od podatku, w przypadku gdy grupy te ograniczają się do żądania od swoich członków zwrotu kosztów do wysokości kwoty indywidualnego udziału przypadającego na każdego z nich w ogólnych wydatkach tych grup, poniesionych we wspólnym interesie, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Z kolei stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucję kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworu.
   
   

Jednocześnie zgodnie z art. 41 ust. 17 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit.a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. 1, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Ponadto w myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, wprowadzonym na mocy art. 19 pkt 5 ww. ustawy z dnia 26 listopada 2010 r., zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.

• W poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy, wskazano „Usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne” - bez względu na symbol PKWiU.
• Natomiast w poz. 186 wskazane są „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.
  
  

Z objaśnienia „1)” do powyższego załącznika wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Ze złożonego wniosku, jak również jego uzupełnienia wynika, że Spółdzielnia Mieszkaniowa zgodnie z art. 1 § 2 ustawy Prawo spółdzielcze oraz ze statutem prowadzi działalność społeczną i oświatowo-kulturalną na rzecz swoich członków i ich rodzin. Są to zajęcia rekreacyjne typu: aerobic, callanetics, półkolonie dla dzieci i młodzieży. Częściowa odpłatność za zajęcia rekreacyjne typu: aerobic, callanetics pobierana jest od uczestników w formach wpłaty gotówkowej w kasie Spółdzielni za udział w ww. zajęciach. Półkolonie dla dzieci i młodzieży prowadzone są natomiast w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty.

W opinii Wnioskodawcy ww. zajęcia organizowane w ramach prowadzonej przez Spółdzielnie działalności społecznej i oświatowo-kulturalnej na rzecz jej członków i ich rodzin podlegają zwolnieniu od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT.

Ustosunkowując się do powyższego, należy wskazać, że ww. przepis art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT, stanowi implementację do polskiego systemu prawnego art. 132 ust. 1 lit. f Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1). Wskazany przepis ustawy o VAT, który w swoim brzmieniu odpowiada przepisowi art. 132 ust. 1 lit. f Dyrektywy, wskazuje kryteria, jakie powinny spełniać usługi, by można było zastosować do nich zwolnienie od VAT.

Warunki te kształtują się następująco:

• Istnieje jednostka (niezależna grupa osób) świadcząca usługi dla osób, które są jej członkami. Zarówno dyrektywa, jak i orzecznictwo ETS nie definiują formy, w jakiej powinny działać niezależne grupy osób, o których mowa w analizowanym przepisie, a jedynie wskazują warunki, jakie grupa powinna spełniać, aby można było stosować zwolnienie z VAT do usług świadczonych przez grupę na rzecz jej członków. Aby usługi świadczone przez grupę mogły być uznane za zwolnione od podatku, sama grupa powinna spełniać kryteria wymienione w art. 15 ustawy o VAT pozwalające uznać ją za podatnika tego podatku.
• Działalność podmiotów wchodzących w skład grupy jest zwolniona od podatku od towarów i usług lub w zakresie tej działalności członkowie ci nie są uznawani za podatników. Należy wyjaśnić, że zakres działalności zwolnionej od VAT wynika z przepisów ww. ustawy o VAT (m.in. art. 43) oraz aktów wykonawczych do ustawy. Do czynności wyłączonych spod opodatkowania VAT należą czynności, które nie są wymienione w art. 5 ustawy o VAT. Nie podlegają VAT również czynności wykonywane przez podmioty, które nie mają statusu podatnika VAT.
• Usługi niezależnej grupy osób są świadczone przez grupę na rzecz członków tej grupy i są to usługi bezpośrednio niezbędne do wykonywania tej działalności – zwolnionej lub wyłączonej od podatku.
  
  

Jak wynika, z opisu stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność społeczną i oświatowo-kulturalną na rzecz swoich członków i ich rodzin zgodnie ze statutem oraz art. 1 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982r. – Prawo spółdzielcze (t.j. Dz. U. z 2003r. Nr 188, poz. 1848 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 § 2 ww. ustawy, spółdzielnia może prowadzić działalność społeczną i oświatowo-kulturalną na rzecz swoich członków i ich środowiska. Ponadto zgodnie z art. 2 ww. ustawy, spółdzielnia prowadzi działalność na podstawie niniejszej ustawy, innych ustaw oraz zarejestrowanego statutu.

Ze względu na fakt, że Wnioskodawca jest Spółdzielnią Mieszkaniową odnoszą się do niej bezpośrednio przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.).

Zgonie z art. 1 ust 1. ww. ustawy celem spółdzielni mieszkaniowej, zwanej dalej "spółdzielnią", jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Ponadto w myśl art. 1 ust. 6 ww. ustawy spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, o którym mowa w ust. 1.

Członkiem spółdzielni (zgodnie z art. 3 ust. 1 i 3 cyt. ustawy) może być osoba fizyczna, choćby nie miała zdolności do czynności prawnych lub miała ograniczoną zdolność do czynności prawnych, jak również osoba prawna, jednakże takiej osobie nie przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (podobne zasady dotyczą osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali).

Z kolei w ust. 2 ww. artykułu postanowiono, że członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (podobne zasady dotyczą właściciele lokali niebędących członkami spółdzielni).

Ponadto zgodnie z art. 4 ust. 5 ww. ustawy członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią.

Jak wynika z wyżej powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT, warunkiem koniecznym do zastosowania zwolnienia od podatku VAT jest:

1. bycie grupą zrzeszającą podmioty, których działalność jest zwolniona lub w związku z którą nie są one uznawane za podatników VAT;
2. świadczenie usług na rzecz członków niezależnej grupy podmiotów,
3. wynagrodzenie powyższych grup musi ograniczać się do żądania od swoich członków całkowitego zwrotu przypadającej im części we wspólnie poniesionych wydatkach;
4. zwolnienie dla niezależnych grup osób nie może powodować zakłóceń konkurencji.
   
   

Z powyższych uregulowań wynika zatem, że Spółdzielnia Mieszkaniowa nie spełnia ww. przesłanek, aby jej usługi w zakresie działalności społecznej i oświatowo-kulturalnej wykonywanej na rzecz członków i ich rodzin korzystały ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT. Wskazać bowiem należy, że członkami spółdzielni są zazwyczaj osoby fizyczne a ich przynależność do Spółdzielni wiąże się z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych nie zaś z prowadzeniem jakiejkolwiek działalności. Spółdzielnia Mieszkaniowa nie jest zatem grupą zrzeszającą podmioty, których działalności jest zwolniona lub w związku z którą nie są one uznawane za podatników podatku VAT, co oznacza, że pierwszy z ww. warunków określony w art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT nie został spełniony. Zatem zwolnienie, o które wnosi Wnioskodawca nie ma zastosowania.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego, wskazać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi wymienione we wniosku nie mogą również korzystać od dnia 1 stycznia 2011r. ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie jest bowiem podmiotem zidentyfikowanym w ww. przepisie.

Spółdzielnia Mieszkaniowa nie może być uznana za podmiot prawa publicznego, którym zgodnie z Dyrektywą 2004/18/WE jest wyłącznie podmiot:

• ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, które nie mają charakteru przemysłowego ani handlowego;
• posiadający osobowość prawną; oraz
• finansowany w przeważającej części przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego; albo taki, którego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów; albo taki, w którym ponad połowa członków organu administrującego, zarządzającego lub nadzorczego została wyznaczona przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego.
  
  

Z opisu stanu faktycznego nie wynika również, że Wnioskodawca jest instytucją kultury wpisaną do rejestru instytucji kultury w rozumieniu przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jak również innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. Sam fakt prowadzenia działalności kulturalnej w formie organizacyjnej jaką jest klub osiedlowy nie przesądza bowiem o uznaniu danego podmiotu za instytucję o charakterze kulturalnym. Instytucjami takimi są niewątpliwie państwowe i samorządowe instytucje kultury określone w art. 8 i 9 ww. ustawy o organizowaniu działalności kulturalnej oraz podmioty, które na podstawie innych przepisów prawa uznawane są za instytucje i świadczą usługi kulturalne na warunkach określonych w tych przepisach.

Ponadto Wnioskodawca nie spełnia przesłanki podmiotowej określonej w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT odnoszącej się do usługodawcy będącego i indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając powyższe na uwadze, jak również opis stanu faktycznego, wskazać należy, że świadczona przez Spółdzielnię w klubach osiedlowych działalność społeczno-kulturalna, w formie częściowo odpłatnych usług w zakresie zajęć rekreacyjnych typu: aerobic, callanetics nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33, jak również na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT. Spółdzielni nie przysługuje również uprawnienie do stosowania preferencyjnej stawki podatku VAT na mocy poz. 183 i 186 załącznik Nr 3 do ustawy, gdyż pobiera opłaty za udział w zajęciach typu: aerobic i callanetics nie zaś za „opłaty za wstęp”. Z tych też względów opisane czynności podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Ze stanu faktycznego wynika, także że Spółdzielnia organizuje półkolonie dla dzieci i młodzieży. Półkolonie dla dzieci i młodzieży prowadzone są w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty. Na podstawie ustawy z dnia 07 września 1991 r. o systemie oświaty oraz zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania, Spółdzielnia zgłasza organizację każdego turnusu półkolonii kuratorowi oświaty.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że czynności wykonywane w ww. zakresie nie korzystają ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 21, czy też pkt 33 ustawy o VAT – ze względów wyżej przedstawionych. Jednakże zwrócić należy uwagę na postanowienia zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT. Określając krąg usług objętych zwolnieniem na podstawie tego przepisu, ustawodawca odwołał się do przepisów o systemie oświaty. I tak zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zm.) w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku. Na podstawie dyspozycji zawartej w ust. 2 tego artykułu minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określił zasady organizowania form wypoczynku dla dzieci i młodzieży, o czym stanowi rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 ze zm.). Stosownie do zapisów ww. rozporządzenia organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej. Rozporządzenie nie określa żadnych szczególnych wymagań co do formy prawnej, ani też warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej.

Zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, organizator wypoczynku może zorganizować wypoczynek po przedstawieniu kuratorowi oświaty, właściwemu ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania organizatora, zgłoszenia wypoczynku, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, zawierającego:

1. dane dotyczące organizatora wypoczynku,
2. informację na temat formy wypoczynku, czasu trwania wypoczynku i liczby uczestników wypoczynku,
3. dane dotyczące kwalifikacji pracowników pedagogicznych lub wolontariuszy i kierownika wypoczynku,
4. informację na temat programu pracy z dziećmi i młodzieżą,
5. informację na temat rodzaju zakwaterowania, miejsca wypoczynku i opieki medycznej podczas wypoczynku,
6. w przypadku obozów wędrownych - informację na temat przebiegu trasy obozu wędrownego.
   
   

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że odnośnie czynności związanych z organizacją półkolonii dla dzieci i młodzieży, Spółdzielni przysługuje zwolnienie od podatku VAT, aczkolwiek na podstawie innych przepisów niż wskazane we wniosku, bo na mocy art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem w całości uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.