Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-227/12-2/MC
z 23 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2012 r. (data wpływu 23.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwestii związanych z amortyzacją podatkową – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwestii związanych z amortyzacją podatkową.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka świadczy usługi w zakresie wynajmu lokali podmiotom wykonującym działalność medyczną. W celu poszerzenia ilości świadczonych usług oraz skoncentrowania ich w jednym miejscu, została rozpoczęta budowa budynku będącego Przychodnią Specjalistyczną z Izbą Porodową na działce, której właścicielem jest Spółka X.

W związku z faktem dużego obciążenia finansowego Spółki na skutek rozpoczętej budowy, Spółka zaciągnęła w 2005 r. kredyt na finansowanie nakładów inwestycyjnych związanych z budową Przychodni Specjalistycznej z Izbą Porodową we X. Budynek, w którym miała być Przychodnia Specjalistyczna z Izbą Porodową jest złożony z parteru, pierwszego piętra, drugiego piętra oraz dwóch klatek schodowych.

W dniu 31.10.2007 r. decyzją Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego dla miasta X udzielił pozwolenia na użytkowanie budynku Przychodni Specjalistycznej z Izbą Porodową w części dotyczącej parteru z zastrzeżeniami, które zostały wykonane, dlatego też w decyzji nr (…) udzielono pozwolenia na użytkowanie parteru.

W dniu 19.07.2011 r. Spółka uzyskała pozwolenie na użytkowanie części pierwszego piętra (część łóżkowa oddziału chirurgii jednego dnia: pomieszczenia 1.2 do 1.1), część drugiego piętra (część rehabilitacyjna i mieszkanie służbowe: pomieszczenia 2.1 do 2.11, 2.15. do 2.20, 2.24 do 2.31), klatki schodowej ewakuacyjnej KS1 z windą oraz klatki schodowej KS2 ewakuacyjnej bez windy - Przychodni Specjalistycznej z oddziałem chirurgicznym jednego dnia. W decyzji dodatkowo zlecono przed wykonaniem następujących robót budowlanych związanych z obiektem:

1. montaż dźwigu przy klatce KS2,
2. robót wykończeniowych (posadzki, sufity podwieszane, biały montaż sanitarny, stolarka drzwiowa, okładziny ścian, niektóre ścianki) w części budynku pomiędzy osiami 6 - 10 na I piętrze,
3. robót wykończeniowych dotyczących klatki schodowej KS2 (okładziny schodów, sufity podwieszane, roboty malarskie).
   
   

Przedmiotowa decyzja z dnia 19.07.2011 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie miała zastrzeżenie udzielenia pozwolenia na użytkowanie pod warunkiem wykonania do dnia 31.12.2011 r. zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym następujących robót:

1. na drugim piętrze w osi 2/B-C: ściany z osadzoną w niej stolarką drzwiową E130,
2. na drugim piętrze w osi 9/B-C: ściany z osadzoną w niej stolarką drzwiową E130.
   
   

Przez cały okres, tj. od dnia zaciągnięcia zobowiązania w postaci kredytu na wybudowanie Specjalistycznej Przychodni z Izbą Porodową spłacane są raty kredytu składające się z części kapitałowej oraz odsetkowej, zgodnie z harmonogramem spłat ustalonym pomiędzy bankiem oraz Spółką.

Na dzień dzisiejszy w częściach posiadających pozwolenia na użytkowanie prowadzona jest już działalność przynosząca dochody Spółce. Spółka wynajmuje poszczególne części budynku podmiotom prowadzącym działalność medyczną w ten sposób, że około 80% nieruchomości jest już wynajmowana na działalność lekarską. Dodatkowo, wartym podkreślenia jest fakt, że Spółka została juz obciążona podatkiem od nieruchomości opłacanym jak od nieruchomości, w której prowadzona jest działalność gospodarcza.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie zaistniałego stanu faktycznego Spółka uprawniona jest do:

1. dokonywania odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów od tej części nieruchomości, będącej Przychodnią Specjalistyczną z Izbą Porodową, jakie posiadają pozwolenie na użytkowanie potwierdzone decyzjami od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego,
2. zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek zapłaconych od kredytu na budowę w/w nieruchomości w części dotyczącej tej części nieruchomości, która posiada pozwolenie na użytkowanie potwierdzone decyzjami od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, jest On uprawniony do zaliczania w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od tej części, która posiada pozwolenie na użytkowanie potwierdzone decyzjami od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego.

Na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają z pewnymi zastrzeżeniami stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością.

Przy bliższym przypatrzeniu się treści tego artykułu widać, że zostały spełnione wszystkie obostrzenia, tzn. budynek stanowi własność Spółki, został wytworzony przez Spółkę, tj. we własnym zakresie, jest kompletny i zdatny do użytku, gdyż zgodnie z wyrokiem WSA Wrocław z dnia 02.09.2008 r. sygn. akt. I SA/Wr 459/08 przekazanie środka trwałego do używania przez podatnika należy rozumieć jako rozpoczęcie wykorzystywania go zgodnie z jego przeznaczeniem.

Ponadto, warunki kompletności i zdatności do użytku środka trwałego, o którym mowa w art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy są spełnione wówczas, gdy obiekt budowlany może na mocy decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, być legalnie przyjęty do używania.

Warto w tym miejscu wskazać, że Spółka posiada przedmiotowe decyzje o pozwoleniu na użytkowanie w częściach dotyczących budynku, tj. parter, część pierwszego i drugiego piętra oraz klatek schodowych.

Jednocześnie, na podstawie art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów są potwierdzone comiesięcznymi przychodami w postaci wynajmu lokali dla działalności medycznych, przez co Spółka legitymuje się możliwością przyjęcia środka trwałego do używania.

Jednocześnie, Spółka stoi również na stanowisku, że część odsetek płaconych od kredytu na budowę w/w nieruchomości w części dotyczącej tej części nieruchomości, która posiada pozwolenie na użytkowanie potwierdzone decyzjami od powiatowego inspektora nadzoru budowlanego stanowi koszty uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis oraz stan faktyczny, w którym Spółka posiada decyzje właściwego powiatowego inspektora nadzoru budowlanego udzielającego pozwolenia na użytkowanie w części dotyczącej parteru, części pierwszego i drugiego piętra, jak również klatek schodowych, to jest Ona również uprawniona do zaliczania w tej części odsetek od spłacanego kredytu do kosztów uzyskania przychodu, gdyż odsetki te nie powiększają juz inwestycji związanej z częściami budynku, jakie zostały już dopuszczone do użytkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Co do zasady, wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są kosztem uzyskania przychodów, chyba że dochodzi do odpłatnego zbycia tych środków i wartości (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Wydatki te mogą natomiast być odniesione w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami podatkowymi.

Treść art. 15 ust. 6 ww. ustawy stanowi bowiem, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do postanowień art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1 - 3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
• stanowią własność lub współwłasność podatnika – amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania – ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, iż warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok – o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,
• nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.
  
  

Jak stanowi art. 16d ust. 2 zdanie pierwsze tej ustawy, składniki majątku, o których mowa w art. 16a - 16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), przez obiekt budowlany należy rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno - użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.
   
   

Zgodnie z art. 54 ustawy Prawo budowlane, do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji.

W myśl art. 55 i art. 59 ww. ustawy, przed przystąpieniem do użytkowania obiektu budowlanego należy uzyskać ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie. Właściwy organ wydaje decyzję w sprawie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego po przeprowadzeniu obowiązkowej kontroli, może w pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego określić warunki użytkowania tego obiektu albo uzależnić jego użytkowanie od wykonania, w oznaczonym terminie, określonych robót budowlanych.

Jak już wcześniej zostało wskazane, środek trwały (np. budynek) podlega amortyzacji w sytuacji, gdy w dniu przyjęcia do używania jest kompletny i zdatny do użytku.

Składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Poprzez sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.

W przypadku nieruchomości budowlanych o kryterium kompletności i zdatności przesądza uzyskanie przez podatnika potwierdzenia w postaci wydanej przez organ administracji państwowej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu.

W konsekwencji, aby wybudowany przez Wnioskodawcę budynek mógł zostać wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a następnie mógł podlegać amortyzacji zgodnie z art. 16a – 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, musi być On w posiadaniu przedmiotowej decyzji.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Spółka świadczy usługi w zakresie wynajmu lokali podmiotom wykonującym działalność medyczną. W celu poszerzenia ilości świadczonych usług oraz skoncentrowania ich w jednym miejscu, została rozpoczęta budowa budynku będącego Przychodnią Specjalistyczną z Izbą Porodową. W związku z faktem dużego obciążenia finansowego Spółki na skutek rozpoczętej budowy, Spółka zaciągnęła w 2005 r. kredyt na finansowanie nakładów inwestycyjnych związanych z budową Przychodni Specjalistycznej z Izbą Porodową. Budynek, w którym miała być Przychodnia Specjalistyczna z Izbą Porodową jest złożony z parteru, pierwszego piętra, drugiego piętra oraz dwóch klatek schodowych. W dniu XX.2007 r. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego udzielił pozwolenia na użytkowanie budynku Przychodni Specjalistycznej z Izbą Porodową w części dotyczącej parteru z zastrzeżeniami, które zostały wykonane. Dlatego też udzielono pozwolenia na użytkowanie parteru. W dniu XX.2011 r. Spółka uzyskała pozwolenie na użytkowanie części pierwszego piętra, część drugiego piętra, klatki schodowej ewakuacyjnej KS1 z windą oraz klatki schodowej KS2 ewakuacyjnej bez windy - Przychodni Specjalistycznej z oddziałem chirurgicznym jednego dnia. Dodatkowo zostały zlecone wykończeniowe roboty budowlane związane z obiektem. Przedmiotowa decyzja z dnia XX.2011 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie miała zastrzeżenie udzielenia pozwolenia na użytkowanie pod warunkiem wykonania do dnia XX.2011 r. zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym robót na drugim piętrze przedmiotowego budynku.

Ponadto, Spółka wskazała, iż przez cały okres, tj. od dnia zaciągnięcia zobowiązania w postaci kredytu na wybudowanie Specjalistycznej Przychodni z Izbą Porodową spłacane są raty kredytu składające się z części kapitałowej oraz odsetkowej, zgodnie z harmonogramem spłat ustalonym pomiędzy bankiem oraz Spółką.

Odpowiedź w zakresie pkt 1.

Wobec powyższego, skoro w wyniku prowadzonej inwestycji doszło do wytworzenia budynku stanowiącego jeden środek trwały, to uzyskanie od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dwóch decyzji na użytkowanie tylko części tego budynku, tj. parteru, części pierwszego piętra, części drugiego piętra, klatki schodowej ewakuacyjnej KS1 z windą oraz klatki schodowej KS2 ewakuacyjnej bez windy, nie stanowi przesłanki do zaliczenia tego budynku do środków trwałych Wnioskodawcy z uwagi na to, iż nie wszystkie elementy oddanego środka trwałego można uznać za spełnione. Wprowadzenie budynku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych może bowiem nastąpić dopiero w momencie spełnienia przez niego wszystkich przesłanek wynikających z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przedmiocie niniejszej sprawy, budynek można uznać za środek trwały tylko wówczas, gdy będzie on kompletny (zakończą się prace na pierwszym i drugim piętrze) oraz zdatny do użytku (Wnioskodawca otrzyma ostateczną decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego na jego użytkowanie). Data otrzymania takiej decyzji stanowi datę oddania do używania przedmiotowego budynku jako środka trwałego, w rozumieniu art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób pranych oraz wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Na powyższą kwalifikację nie ma wpływu okoliczność, iż w częściach budynku posiadających pozwolenia na użytkowanie jest już prowadzona działalność przynosząca Spółce dochody.

Reasumując, uzyskanie wydanych przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego pozwoleń na użytkowanie tylko części budynku (tj. parteru, części pierwszego i drugiego piętra oraz klatek schodowych) nie było warunkiem powstania prawa do wprowadzenia przez Spółkę tych części budynku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Wprowadzenie środka trwałego do tej ewidencji oraz rozpoczęcie jego podatkowej amortyzacji powinno nastąpić w momencie spełnienia wszystkich przesłanek wynikających z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli w tym przypadku, dopiero po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie całego budynku.

Odpowiedź w zakresie pkt 2.

Na tle tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Spółka powzięła również wątpliwość, czy można uznać za koszty uzyskania przychodów odsetki od uzyskanego kredytu w sytuacji, gdy część budynku posiada pozwolenia na użytkowanie potwierdzone decyzjami od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Stosownie zaś do art. 4a pkt 1 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o inwestycjach oznacza to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, Nr 157, poz. 1241 i Nr 165, poz. 1316 oraz z 2010 r. Nr 47, poz. 278).

W świetle powyższego, odsetki naliczone do czasu przekazania do używania budynku jako środka trwałego nie mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, jednakże mogą zwiększać jego wartość początkową.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 4, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

W myśl natomiast art. 16g ust. 4 ww. ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zgodnie zatem z powołanym powyżej przepisem, koszt wytworzenia obejmuje także odsetki naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Tak więc, chwila przekazania danego środka trwałego do używania kończy okres realizacji inwestycji. Odsetki poniesione w tym okresie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, skoro zwiększając koszty inwestycji, powiększą wartość, od której będą dokonywane odpisy amortyzacyjne.

W uzasadnieniu do pkt 1 tut. Organ stwierdził, iż wprowadzenie środka trwałego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz rozpoczęcie jego podatkowej amortyzacji powinno nastąpić w momencie spełnienia wszystkich przesłanek wynikających z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli w tym przypadku, dopiero po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie całego budynku.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż odsetki od kredytu na budowę nieruchomości naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, tj. do dnia otrzymania pozwolenia na użytkowanie całego budynku – będą zwiększały wartość początkową tego środka trwałego, natomiast odsetki naliczone po tym dniu będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich zapłaty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania

(art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż zdaniem Organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.