Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-117/11-4/MW
z 1 sierpnia 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPP1/443-117/11-4/MW
Data
2011.08.01


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi


Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia --> Zwolnienie od podatku


Słowa kluczowe
egzaminy
kurs
szkolenie
usługi edukacyjne


Istota interpretacji
W przedmiotowej sytuacji występuje świadczenie kompleksowej usługi pomiędzy Wnioskodawcą (tj. samorządową jednostką budżetową), a Okręgową Komisją Egzaminacyjną (tj. państwową jednostką budżetową). W związku z tym, iż jak wskazano we wniosku zarówno Wnioskodawca, jak i Okręgowa Komisja Egzaminacyjna, są jednostkami budżetowymi, przedmiotowa usługa korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia.



Wniosek ORD-IN 626 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 29 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla jednorazowej opłaty za zrealizowane zadania egzaminacyjne oraz zużyte materiały w trakcie egzaminu praktycznego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług dla jednorazowej opłaty za zrealizowane zadania egzaminacyjne oraz zużyte materiały w trakcie egzaminu praktycznego,

Pismem z dnia 13 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.), uzupełniono wniosek o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Centrum Edukacji Zawodowej jest placówką oświatową zajmującą się kształceniem i dokształcaniem zarówno młodzieży jak i dorosłych.

Centrum Edukacji Zawodowej jest ośrodkiem egzaminacyjnym upoważnionym przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną i spełniającym warunki do przeprowadzania etapu praktycznego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w szczególności poprzez:

  1. wyposażenie stanowisk egzaminacyjnych w urządzenia, narzędzia i materiały potrzebne do realizacji zadań egzaminacyjnych;
  2. dostosowanie stanowisk egzaminacyjnych do wymogów bhp;
  3. dostosowanie stanowisk egzaminacyjnych do indywidualnych potrzeb psychofizycznych egzaminowanych.

Szczegółowe procedury i instrukcje zostały opracowane na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 roku w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. z 2007 roku Nr 83, poz. 562 z późniejszymi zmianami, rozporządzenie MEN z 29 maja 2009 roku, Dz. U. Nr 83, poz. 694 z 2009 roku)

Kierujący ośrodkiem egzaminacyjnym Dyrektor Centrum Edukacji Zawodowej zobowiązuje się realizować nie tylko obowiązki wprost wynikające z podpisanej umowy z Okręgową Komisją Egzaminacyjną. Powinien się podporządkować również wykazom Dyrektora OKE lub upoważnionej przez niego osoby w zakresie realizacji egzaminów.

Z tytułu realizacji zadań przewidzianych w umowie z OKE, ośrodek egzaminacyjny otrzyma jednorazową opłatę po zakończonej sesji egzaminacyjnej i po przekazaniu do OKE wszystkich wymaganych dokumentów egzaminacyjnych. Ponadto Okręgowa Komisja Egzaminacyjna zobowiązuje się zwrócić ośrodkowi egzaminacyjnemu Wnioskodawcy kwoty wydatków poniesionych na zapewnienie materiałów do wykonywania zadań egzaminacyjnych i zużytych podczas egzaminów przez zdających. Materiały dla zdających egzaminy muszą być zgodne ze specyfikacją materiałową i liczbową egzaminowanych. Podstawą rozliczenia wydatków ma być faktura wystawiona przez Centrum Edukacji Zawodowej na okręgową Komisję Egzaminacyjną wraz z kopiami faktur zakupu.

Egzaminy spawania przeprowadzane są dla słuchaczy po kursie spawania organizowanym przez Centrum Edukacji Zawodowej w wybranej metodzie spawania (MAG, MIG, TIG, MMA, GAZ) na podstawie atestu nr 335/2010 wydanego przez Instytut Spawalnictwa dającego prawo szkolenia spawaczy. Egzamin stanowi zakończenie kursu, czyli jest jego częścią (zgodnie z normą, EN 287-1 i EN ISO 9606). Kursy spawania organizowane są dla osób dorosłych (pracujących i bezrobotnych) chcących zdobyć nowe kwalifikacje lub się przekwalifikować. Całkowity koszt kursu pokrywany jest bezpośrednio przez słuchacza lub jego pracodawcę. Wyjątkiem są kursy organizowane w ramach projektów Unii Europejskiej, poprzez Powiatowy Urząd Pracy lub Wojewódzki Urząd Pracy, gdzie koszty pokrywane są z budżetu projektu lub przez ww. urzędy. Wnioskodawca organizuje także egzaminy dla uczniów Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych. Uczniowie biorący udział w tych egzaminach zrealizowali kurs spawania organizowany przez inne ośrodki. Jeden z ośrodków złożył Wnioskodawcy zamówienie na zorganizowanie i przeprowadzenie egzaminu spawania po podstawowym kursie spawania.

Ponadto w egzaminie uczestniczyć będą osoby potwierdzające swoje kwalifikacje, którym skończył się okres dwuletniej ważności ich uprawnień spawalniczych. Osoby te pokrywały w całości koszty egzaminu we własnym zakresie. Forma organizacji kursów spawania i egzaminów potwierdzających kwalifikacje spawalnicze jest zgodna z wytycznymi Instytutu Spawalnictwa (W-07/IS) i nie będzie zmieniana.

W uzupełnieniu z dnia 13 lipca 2011 r. Wnioskodawca podał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarowi usług. Jest publiczną placówką oświatowo - wychowawczą objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania.

Podstawą działalności CEZ-u jest Statut opracowany na podstawie:

  1. art. 60 ust. 2, art. 71 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.),
  2. ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97 poz. 674 z późn. zm.),
  3. rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 13 czerwca 2003 r. w sprawie rodzajów, organizacji oraz sposobu działania publicznych placówek kształcenia ustawicznego, publicznych placówek kształcenia praktycznego, w tym publicznych ośrodków dokształcania i doskonalenia zawodowego (Dz. U. 132, poz. 1255),
  4. rozporządzenie Ministra Edukacji i Sportu z 13 czerwca 2003 r. w sprawie ramowych statutów publicznego centrum kształcenia ustawicznego, publicznego ośrodka dokształcania i doskonalenia zawodowego oraz publicznego centrum kształcenia praktycznego (Dz. U. 132, poz. 1226),
  5. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 30.04.2007 r. w sprawie warunkowi sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562).

Wnioskodawca jest publiczną placówką oświatowo - wychowawczą powołaną Uchwałą Rady Powiatu w sprawie założenia Ośrodka Dokształcania i Doskonalenia Zawodowego i utworzenia Centrum Edukacji Zawodowej na podstawie art. 5 ust. 5a oraz art. 58 w związku z art. 62 ust. 1-3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (z późn. zm.):

  • § 1 z dniem 1 września 2008 r., zakłada się Ośrodek Dokształcania i Doskonalenia Zawodowego
  • § 2 z dniem 1 września 2008 r. tworzy się zespół placówek pod nazwą Centrum Edukacji Zawodowej wynikający z połączenia Ośrodka Dokształcania i Doskonalenia Zawodowego i Centrum Kształcenia Praktycznego.

W Statucie CEZ zawarte jest doskonalenie zawodowe dorosłych i przeprowadzenie egzaminów końcowych w zakresie wynikającym z potrzeb środowiska i lokalnego rynku pracy.

Szkolenia i egzaminy spawalnicze prowadzone są zgodnie z otrzymanym i aktualnym Atestem Instytutu Spawalnictwa uprawniającym Wnioskodawcę do szkolenia i egzaminów spawaczy wg wytycznych Instytutu Spawalnictwa.

Usługi szkoleniowe świadczone w ramach kursów organizowanych przez Powiatowy Urząd Pracy odbywają się na podstawie zaświadczenia o wpisie Wnioskodawcy do Rejestru Instytucji Szkoleniowej i w całości finansowane są ze środków publicznych.

Wnioskodawca i Okręgowa Komisja Egzaminacyjna są jednostkami budżetowymi, posiadają akredytację OKE na organizowanie zewnętrznych egzaminów zawodowych zgodnie z zawartymi wytycznymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę VAT należy zastosować w przypadku:

  • jednorazowej opłaty za zrealizowane zadania egzaminacyjne,
  • za zużyte materiały w trakcie praktycznego egzaminu...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wystawienie faktury z tytułu jednorazowej opłaty za prawidłowe zrealizowanie zadań egzaminacyjnych i za zużyte materiały podczas egzaminów praktycznych z zastosowaniem stawki VAT zwolnionej na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 22.12.2010 roku rozdz. 6 par. 13 ust. 1 pkt 13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z powyższych przepisów wynika, iż opodatkowaniu co do zasady podlegają usługi świadczone odpłatnie, przy czym związek pomiędzy otrzymaną odpłatnością, a świadczeniami na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje za to świadczenie.

Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE, m.in. w sprawie G-16/93 Tolsma wynika, że aby określone świadczenie mogło być uznane za opodatkowaną usługę musi zachodzić bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem, a należnym wynagrodzeniem. A zatem korzyści wynikające z wykonywanych przez usługodawcę zadań muszą mieć bezpośredni związek z usługobiorcą, w sytuacji zaś, gdy taki związek nie istnieje, nie można uznać takich czynności za usługi opodatkowane podatkiem VAT. Przede wszystkim wskazać należy, że pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanymi świadczeniami powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że zaistnienie czynności opodatkowanej ma miejsce wyłącznie wówczas, gdy istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymywanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie strony umowy określiły wynagrodzenie należne z tytułu danego świadczenia. W sytuacji zatem gdy czynności polegające na zorganizowaniu etapu praktycznego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe są realizowane na zlecenie zamawiającego, który będzie odbiorcą usługi, dysponentem czy zarządzającym prawami do wykorzystania efektów wykonanej usługi, wówczas czynność taką należy uznać za świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest publiczną placówką oświatowo - wychowawczą powołaną Uchwałą Rady Powiatu w sprawie założenia Ośrodka Dokształcania i Doskonalenia Zawodowego i utworzenia Centrum Edukacji Zawodowej na podstawie art. 5 ust. 5a oraz art. 58 w związku z art. 62 ust. 1-3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (z późn. zm.).

Centrum Edukacji Zawodowej jest również ośrodkiem egzaminacyjnym upoważnionym przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną i spełniającym warunki do przeprowadzania etapu praktycznego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w szczególności poprzez:

  1. wyposażenie stanowisk egzaminacyjnych w urządzenia, narzędzia i materiały potrzebne do realizacji zadań egzaminacyjnych;
  2. dostosowanie stanowisk egzaminacyjnych do wymogów bhp;
  3. dostosowanie stanowisk egzaminacyjnych do indywidualnych potrzeb psychofizycznych egzaminowanych.

Kierujący ośrodkiem egzaminacyjnym Dyrektor Centrum Edukacji Zawodowej zobowiązuje się realizować nie tylko obowiązki wprost wynikające z podpisanej umowy z Okręgową Komisją Egzaminacyjną. Powinien się podporządkować również wykazom Dyrektora OKE lub upoważnionej przez niego osoby w zakresie realizacji egzaminów.

Z tytułu realizacji zadań przewidzianych w umowie z OKE Wnioskodawca otrzyma jednorazową opłatę po zakończonej sesji egzaminacyjnej i po przekazaniu do OKE wszystkich wymaganych dokumentów egzaminacyjnych. Ponadto Okręgowa Komisja Egzaminacyjna zobowiązuje się zwrócić ośrodkowi egzaminacyjnemu Wnioskodawcy kwoty wydatków poniesionych na zapewnienie materiałów do wykonywania zadań egzaminacyjnych i zużytych podczas egzaminów przez zdających. Materiały dla zdających egzaminy muszą być zgodne ze specyfikacją materiałową i liczbową egzaminowanych. Podstawą rozliczenia wydatków ma być faktura wystawiona przez Centrum Edukacji Zawodowej na okręgową Komisję Egzaminacyjną wraz z kopiami faktur zakupu.

Wnioskodawca i Okręgowa Komisja Egzaminacyjna są jednostkami budżetowymi, posiadają akredytację OKE na organizowanie zewnętrznych egzaminów zawodowych zgodnie z zawartymi wytycznymi.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż pomiędzy Okręgową Komisją Egzaminacyjną, a Wnioskodawcą istnieje świadczenie wzajemne, bowiem istnieje podmiot będący bezpośrednim beneficjentem tego zobowiązania, czyli OKE w postaci przeprowadzonego praktycznego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe oraz świadczący usługę przeprowadzenia egzaminu tj. Wnioskodawca

Ponadto należy zauważyć, iż w sytuacji gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – świadczeniem dwóch lub więcej usług, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego.

Zatem na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, brak jest podstaw do dokonywania „sztucznego podziału czynności polegającej na zorganizowaniu etapu praktycznego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe” na czynności związane z przeprowadzeniem egzaminu oraz na czynności związane z zapewnieniem materiałów do wykonywania zadań egzaminacyjnych i zużytych podczas egzaminów przez zdających, bowiem czynności te są ściśle ze sobą powiązane.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie występuje usługodawca (Centrum Edukacji Zawodowej), który wykonuje usługi na rzecz innego podmiotu (Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej). Tym samym wykonywane czynności w ramach zorganizowania etapu praktycznego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe stanowią kompleksową usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Jednakże zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) zwolnione od podatku są usługi świadczone pomiędzy:

  1. jednostkami budżetowymi,
  2. samorządowymi zakładami budżetowymi,
  3. jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi

- z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140—153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej;

Zatem z cytowanego wyżej przepisu § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia wynika, iż:

  1. zwolnienie, o którym mowa, dotyczy wyłącznie usług, świadczonych pomiędzy jednostkami budżetowymi, samorządowymi zakładami budżetowymi, jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi
  2. zwolnienie to nie obejmuje usług związanych z:
    • uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych ,
    • handlem wodą dostarczaną za pośrednictwem sieci wodociągowych rozprowadzania wody Usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków oraz usług w zakresie gospodarki ściekami Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu oraz wywozu i Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu,
    • infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów innych niż niebezpieczne,
    • zbieraniem odpadów niebezpiecznych,
    • infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów niebezpiecznych nadających się do recyklingu,
    • obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia,
    • usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne,
    • przetwarzaniem pozostałych odpadów niebezpiecznych,
    • unieszkodliwianiem odpadów promieniotwórczych i pozostałych odpadów niebezpiecznych, z wyłączeniem usług zagospodarowania odpadów promieniotwórczych (ponownego przetwarzania paliw i odpadów) (PKWiU ex 38.22.21.0),
    • odkażaniem i czyszczeniem
    oraz
    • pozostałych usług związanych z rekultywacją oraz specjalistyczne usługi w zakresie kontroli zanieczyszczeń,
    • usług zamiatania śmieci i usuwania śniegu,
    • pozostałych usługi sanitarne,
    • usług komunikacji miejskiej.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć: jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe.

Definicje ww. podmiotów zawarte zostały w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240).

W świetle art. 9 ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

  1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
  2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
  3. jednostki budżetowe;
  4. samorządowe zakłady budżetowe;
  5. agencje wykonawcze;
  6. instytucje gospodarki budżetowej;
  7. państwowe fundusze celowe;
  8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
  9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
  10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
  11. uczelnie publiczne;
  12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
  13. państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
  14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy o finansach publicznych, jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności (art. 11 ust. 2 ustawy o finansach publicznych).

Stosownie do treści art. 12 ust 1 cyt. ustawy, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują:

  1. ministrowie, kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych ustaw - państwowe jednostki budżetowe;
  2. organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

Wobec powyższego mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji występuje świadczenie kompleksowej usługi pomiędzy Wnioskodawcą (tj. samorządową jednostką budżetową) a Okręgową Komisją Egzaminacyjną (tj. państwową jednostką budżetową).

W związku z tym, iż jak wskazano we wniosku zarówno Wnioskodawca jak i Okręgowa Komisja Egzaminacyjna są jednostkami budżetowymi, przedmiotowa usługa korzysta ze zwolnienia o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stawki podatku dla jednorazowej opłaty za zrealizowane zadania egzaminacyjne oraz zużyte materiały w trakcie egzaminu praktycznego. Natomiast w zakresie części dotyczącej zastosowania właściwej stawki podatku dla poszczególnych uczestników kursu spawalniczego oraz dla poszczególnych uczestników odnawiających nabyte uprawnienia spawalnicze zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie Nr IPTPP1/443-117/11-/MW

Należy nadmienić, iż powołane przez Wnioskodawcę we wniosku rozporządzenie Ministra Finansów z dnia z 22.12.2010 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, utraciło moc obowiązującą. Od dnia 6 kwietnia 2011 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Zwolnienie, o którym mowa w cytowanym § 8 ust. 1 pkt 13 reguluje obecnie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj