INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu do Biura KIP w Płocku 5 maja 2011 r., do Biura KIP w Piotrkowie Trybunalskim 12 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania w deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej VAT-UE wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania w deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej VAT-UE wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest importerem i sprzedawcą kawy palonej. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji. W ramach prowadzonej działalności dokonał on importu towarów ze Szwajcarii. Odprawy celnej tych towarów dokonano na granicy, następnie towary zostały przetransportowane transportem drogowym na teren Polski.

Zainteresowany nie dokonał rejestracji dla potrzeb VAT w kraju w którym dokonano importu, tj. w Niemczech. Odprawę celną w jego imieniu i na jego rachunek dokonała upoważniona Szwajcarska Agencja Celna, która nie posiada numeru VAT UE, ponieważ Szwajcaria nie należy do Unii Europejskiej.

Powyższa procedura została udokumentowana jedynie pokwitowaniem wystawionym elektronicznie, z którego wynika kod zastosowanej procedury celnej (towar zwolniony z opłat celnych) oraz to, że został pobrany podatek w Niemczech, a także kto jest dostawcą i odbiorcą. Na udokumentowanie wewnątrzwspólnotowego nabycia Wnioskodawca wystawił fakturę wewnętrzną wpisując po stronie nabywcy i sprzedawcy własne dane i swój numer VAT-UE. Wyceny transakcji dokonano wg średniego kursu NBP z dnia powstania obowiązku podatkowego, tj. 15. dnia następnego miesiąca po miesiącu, w którym dokonano dostawy. W deklaracji VAT-7 transakcję tą ujęto jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w poz. 32-33 oraz podatek naliczony w poz. 46-47, bo Zainteresowany występuje zarówno w roli unijnego dostawcy towarów, jak i nabywcy tych towarów.

Natomiast w informacji podsumowującej VAT-UE w części D poz. 1 kolumna a i b Wnioskodawca podał swój numer VAT-UE. Zdaniem Zainteresowanego, wyżej opisany tok postępowania w sprawie importu towarów ze Szwajcarii z odprawą w Niemczech jest prawidłowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisany powyżej sposób ujęcia transakcji w deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej jest prawidłowy, szczególnie, jeśli chodzi o poz. 1 kolumna a i b w części D formularza VAT-UE...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 100 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia w rozumieniu art. 9-12 ustawy (…), zarejestrowani jako podatnicy VAT-UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach za okresy kwartalne. W rozpatrywanej sytuacji występuje szczególny przypadek wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, polegający na nieodpłatnym przemieszczeniu towarów na rzecz Zainteresowanego z Niemiec do Polski. Oznacza to, iż Wnioskodawca występuje zarówno w roli unijnego dostawcy towarów, jak i nabywcy tych towarów, stąd w informacji podsumowującej w części D poz. 1 kolumna a i b powinien on wykazać WNT podając jako numer dostawcy towaru swój numer VAT-UE.

Zdaniem Zainteresowanego, wyżej opisany tok postępowania w sprawie importu towarów ze Szwajcarii z odprawą w Niemczech jest prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl postanowień art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Należy jednak zaznaczyć, że będziemy mieli do czynienia z importem towarów (art. 36 ust. 1 ustawy) tylko wtedy, gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski. Jeśli natomiast procedura celna zostanie zakończona na terytorium innego państwa członkowskiego, import będzie dokonany w tym państwie. W przypadku, gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu w rozumieniu przepisów ustawy.

Przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z wniosku, towary zostały odprawione i dopuszczone do wolnego obrotu w Niemczech, co oznacza, że ich importu dokonano na terytorium Niemiec.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
• podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
• osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

-z zastrzeżeniem art. 10;

2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika – art. 11 ust. 1 ustawy.

Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Ponadto, w świetle art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L Nr 302, str. 1 ze zm.), zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno-podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest importerem i sprzedawcą kawy palonej. Jest także czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji. W ramach prowadzonej działalności dokonał on importu towarów ze Szwajcarii. Odprawy celnej tych towarów dokonano na granicy, następnie towary zostały przetransportowane transportem drogowym na teren Polski. Zainteresowany nie dokonał rejestracji dla potrzeb VAT w kraju w którym dokonano importu, tj. w Niemczech. Odprawę celną w jego imieniu i na jego rachunek dokonała upoważniona Szwajcarska Agencja Celna, która nie posiada numeru VAT UE, ponieważ Szwajcaria nie należy do Unii Europejskiej. Transakcja ta została udokumentowana jedynie pokwitowaniem wystawionym elektronicznie, z którego wynika kod zastosowanej procedury celnej (towar zwolniony z opłat celnych) oraz to, że został pobrany podatek w Niemczech, a także kto jest dostawcą i odbiorcą.

Zatem, w związku z dokonanym na terytorium Niemiec importem, Zainteresowany stał się podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie, a towar dopuszczony do obrotu na terytorium Niemiec uzyskał status towaru wspólnotowego.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że przedmiotowe przemieszczenie zaimportowanych towarów, służących działalności gospodarczej Wnioskodawcy, z Niemiec do Polski w świetle ww. przepisów spełnia przesłanki określone w art. 11 ust. 1 ustawy i należy je traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski według stawek właściwych dla nabytych towarów.

Reasumując, przemieszczanie własnych towarów uprzednio zaimportowanych ze Szwajcarii, których odprawa celna została dokonana na terytorium Niemiec, a następnie ich przetransportowanie na terytorium Polski, stanowi dla Zainteresowanego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania, iż w przedmiotowej sprawie doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należało uznać za prawidłowe.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8-11, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku – art. 99 ust. 14 ustawy.

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów określił wzory deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług w rozporządzeniu z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.).

W załączniku nr 4 do ww. rozporządzenia, w części C dotyczącej rozliczenia podatku należnego zawarte są objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-D), gdzie wskazano, iż w poz. 33 i 34 deklaracji VAT-7 wykazuje się wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Natomiast część D tego załącznika, dotyczy rozliczenia podatku naliczonego. W tej części wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja.

W poz. 49 wykazuje się wartość netto nabytych przez podatnika towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych nabywcy.

W poz. 50 wykazuje się kwotę podatku naliczonego od nabytych przez podatnika towarów i usług wymienionych w poz. 49.

Natomiast w poz. 51 i 52 deklaracji VAT-7 wykazuje się odpowiednio wartość netto oraz podatek naliczony związany z nabyciem towarów i usług pozostałych.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z przytoczonych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zatem, jeżeli towar będący przedmiotem transakcji jest związany z czynnościami opodatkowanymi, wykonywanymi przez Wnioskodawcę, to wewnątrzwspólnotowe nabycie wykazuje się także w części D.2 deklaracji VAT-7, po stronie podatku naliczonego.

Zatem biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów stwierdzić należy, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów Wnioskodawca powinien wykazać w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług VAT-7, zarówno po stronie podatku należnego jak i naliczonego.

Ponadto, zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej - zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7 – art. 100 ust. 3 ustawy.

Art. 100 ust. 8 ustawy stanowi, iż informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:

1. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji, o których mowa w ust. 1;
2. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
3. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
4. łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.
   
   

Minister właściwy do spraw finansów publicznych na podstawie art. 102 ust. 1 ustawy, określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, terminu i miejsca składania oraz wzór korekty informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, uwzględniając specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz przepisy Wspólnoty Europejskiej.

Na podstawie powyższej delegacji, w § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach z dnia 21 grudnia 2009 r. (Dz. U. Nr 222, poz. 1761), Minister Finansów określił wzór informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.

W objaśnieniach do informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach w pkt 4 wskazano m.in., iż w części D informacji (VAT-UE) oraz w części B załącznika do informacji (VAT-UE/B) w kolumnie c należy wpisać łączną wartość nabyć dokonanych w okresie, za który składana jest informacja dla poszczególnych kontrahentów.

Z objaśnień do informacji podsumowującej wynika, iż w części D informacji (VAT-UE)

• w kolumnie a należy wpisać kod kraju kontrahenta (dostawcy towaru),

• w kolumnie b należy wpisać poprawny numer identyfikacyjny kontrahenta (dostawcy towaru) nadany przez państwo członkowskie właściwe dla kontrahenta.
  
  

Jak wynika z powołanego art. 100 ust. 8 pkt 3 ustawy, w przypadku informacji o dokonanym wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, powinna ona zawierać m.in. właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

W niniejszej sprawie mamy do czynienia z nietransakcyjnym przemieszczeniem towarów z państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju przez Wnioskodawcę, który wcześniej dokonał importu tych towarów. W takim przypadku dostawcą i nabywcą towarów jest ten sam podmiot.

Jak wskazano we wniosku odprawę celną dokonała upoważniona Szwajcarska Agencja Celna.

Wobec powyższego mając na uwadze specyfikę przedmiotowej transakcji, w informacji podsumowującej jako numer kontrahenta należałoby wskazać numer agencji celnej, która posiada ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest nietransakcyjne przemieszczenie towarów.

Jak wskazał Wnioskodawca odprawę celną w jego imieniu i na jego rachunek dokonała upoważniona Szwajcarska Agencja Celna, która nie posiada numeru VAT-UE. Procedura ta została udokumentowana jedynie pokwitowaniem wystawionym elektronicznie, z którego wynika kod zastosowanej procedury celnej (towar zwolniony z opłat celnych) oraz, że został pobrany podatek w Niemczech.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że skoro Zainteresowany nie posiada numeru VAT-UE agencji celnej, która w imieniu Wnioskodawcy dokonała na terytorium Niemiec odprawy celnej, to transakcji tej nie wykazuje się w informacji podsumowującej. Bowiem przepisy wyraźnie wskazują, że w informacji podsumowującej wykazuje się wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów od podatników podatku od wartości dodanej zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Skoro szwajcarska agencja celna nie posiada numeru VAT-UE, czyli nie jest zidentyfikowana na potrzeby podatku od wartości dodanej, to takiej transakcji nie wykazuje się w składanej do urzędu skarbowego informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach VAT-UE.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.