INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie przedmiotu opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie przedmiotu opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 18 marca 2010 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 9 lipca 2010 r., spadek po X na podstawie ustawy nabyły żona (Wnioskodawczyni) oraz córka. Po uprawomocnieniu się orzeczenia sądowego spadkobiercy dokonali w Urzędzie Skarbowym zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych na formularzu SD-Z2. W zgłoszeniu wskazano następujące składniki majątkowe: lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość w udziale 1/4 o wartości … zł oraz środki pieniężne w udziale 1/4 i wartości … zł.

Następnie postanowieniem z dnia 23 grudnia 2010 r., Sąd Rejonowy dokonał działu spadku po ww. spadkodawcy i podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni i Jej męża w następujący sposób: ustalił, że w skład majątku wspólnego małżonków wchodzi nieruchomość – ww. lokal mieszkalny o wartości … zł (słownie: … złotych) oraz środki pieniężne w łącznej wysokości … zł; jak również, że udziały małżonków w majątku wspólnym są równe; a w skład ww. spadku wchodzi udział we współwłasności ww. nieruchomości oraz środków pieniężnych w wysokości 1/2. Ponadto przedmiotowym postanowieniem Sąd dokonał podziału majątku wspólnego oraz działu spadku po X w ten sposób, że składniki opisane powyżej przyznał Wnioskodawczyni na wyłączną własność bez obowiązku spłaty na rzecz córki. W wyniku opisanego podziału majątku wspólnego oraz działu spadku jedynym właścicielem ww. lokalu mieszkalnego oraz środków pieniężnych stała się Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy nieodpłatny podział majątku wspólnego i dział spadku objęty jest hipotezą art. 1 ustawy podatku od spadków i darowizn...
2. Czy w przypadku dokonania nieodpłatnego podziału majątku wspólnego i działu spadku powstaje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, nieodpłatny podział majątku wspólnego i działu spadku nie jest objęty hipotezą art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn i w takim przypadku nie powstaje obowiązek podatkowy.

Powyższe stanowisko wynika z brzmienia art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, który stanowi, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Zakres przedmiotowy ustawy nie obejmuje nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem nieodpłatnego podziału majątku wspólnego bądź działu spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenie darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem, opisane we wniosku czynności prawne (nieodpłatny podział majątku wspólnego i dział spadku), których skutkiem jest nieodpłatne nabycie przez Wnioskodawczynię własności rzeczy (udziału w nieruchomości oraz środków pieniężnych) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W konsekwencji na gruncie ww. ustawy nie powstanie obowiązek podatkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.