Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-931/12/AB
z 19 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2012r. (data wpływu 10 września 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2012r. (data wpływu 11 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług zarządzania nieruchomością objętych symbolem PKWiU 68.32.11 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług zarządzania nieruchomością objętych symbolem PKWiU 68.32.11.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 grudnia 2012r. (data wpływu 11 grudnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 26 listopada 2012r. znak: IBPP2/443-931/12/AB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo G. (Wnioskodawca) powstało w 1997 r. w wyniku przekształcenia Zakładu Budżetowego. Podstawowym przedmiotem działalności jest zarządzanie w imieniu i na rzecz Gminy komunalnym zasobem mieszkaniowym i lokalami użytkowymi. Spółka zajmuje się zarządzaniem 103 wspólnotami mieszkaniowymi powstałymi i działającymi na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. W czterech budynkach wspólnot mieszkaniowych znajdują się lokale użytkowe, które stanowią 17,37%, 30,23%, 16,15%, 16,73% ogólnej powierzchni każdego z budynków, dla których usługę zarządzania Wnioskodawca opodatkowuje stawka 23%.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wskazał, iż symbol PKWiU dla świadczonych usług to 68.32.11, nazwa grupowania – usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie. Przedmiotem zarządzania jest cały budynek. Budynki są sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) pod numerem 1.11.1122 „budynki o trzech i więcej mieszkaniach”. Usługi zarządzania nieruchomościami Wnioskodawca świadczy na zlecenie. Usługi zarządzania świadczone przez Wnioskodawcę nie obejmują usługi w zakresie wyceny nieruchomości mieszkalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługę zarządzania w części lokali użytkowych, które stanowią powierzchnię mniejszą niż 50% ogólnej powierzchni budynku można potraktować jako zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnione z podatku od towarów i usług są wyłącznie usługi w zakresie zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi świadczone na zlecenie, zaś w części związanej z lokalami użytkowymi czynności zarządu opodatkowane są stawką 23% niezależnie od tego jaką część powierzchni budynku mieszkalnego stanowią pomieszczenia użytkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Stosownie do art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją towarów i usług, która ma aktualnie zastosowanie do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Zaznaczyć należy, iż zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oznacza to, że wymienioną wyżej stawkę należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa o VAT, jak też rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ww. ustawy o VAT, przez - PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”.

Tak więc, wynikająca z konkretnego przepisu stawka VAT dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania - konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Z powołanych przepisów wynika, iż zwolnieniem od podatku od towarów i usług objęte są jedynie te usługi zarządzania nieruchomościami, które mieszczą się w grupowaniach PKWiU 2008 wymienionych w przywołanym wyżej przepisie § 13 ust. 1 pkt 6 cyt. rozporządzenia, dotyczą nieruchomości mieszkalnych i są świadczone na zlecenie a jednocześnie nie są usługami w zakresie wyceny nieruchomości mieszkalnych.

Z ww. przepisów wynika, iż zastosowanie zwolnienia od podatku na mocy § 13 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, uzależnione jest od mieszkalnego charakteru całej zarządzanej nieruchomości, nie zaś od przeznaczenia poszczególnych, znajdujących się w niej lokali. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy zarządzanie odnosi się nie do nieruchomości jako całości, ale do pojedynczego lokalu znajdującego się w tej nieruchomości. W tej sytuacji bowiem taki pojedynczy lokal należy traktować jak odrębną nieruchomość.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „nieruchomość mieszkalna”. W tym zakresie należy odwołać się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne wg PKOB, to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych, natomiast w przypadkach gdy proporcja powierzchni wykorzystywanej na cele mieszkalne jest mniejsza, budynek klasyfikowany jest jako niemieszkalny.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca Spółka zajmuje się zarządzaniem 103 wspólnotami mieszkaniowymi powstałymi i działającymi na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. W czterech budynkach wspólnot mieszkaniowych znajdują się lokale użytkowe, które stanowią 17,37%, 30,23%, 16,15%, 16,73% ogólnej powierzchni każdego z budynków. Wnioskodawca wskazał, iż symbol PKWiU dla świadczonych usług to 68.32.11, nazwa grupowania – usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie. Przedmiotem zarządzania jest cały budynek. Budynki sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) pod numerem 1.11.1122 „budynki o trzech i więcej mieszkaniach”. Usługi zarządzania nieruchomościami Wnioskodawca świadczy na zlecenie. Usługi zarządzania świadczone przez Wnioskodawcę nie obejmują usługi w zakresie wyceny nieruchomości mieszkalnych.

Zatem biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, jak również przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż skoro przedmiotem zarządzania przez Wnioskodawcę jest cały budynek mieszkalny, w którym znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i lokale użytkowe, usługa zarządzania nieruchomością w odniesieniu do całej zarządzanej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia przewidzianego przepisem § 13 ust. 1 pkt 6 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania świadczonych przez niego usług według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych przez niego usług, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.