INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 23 marca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania zakupu okularów korygujących wzrok oraz przeprowadzenia badań lekarskich na wniosek pracownika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania zakupu okularów korygujących wzrok oraz przeprowadzenia badań lekarskich na wniosek pracownika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca kieruje pracowników na badania lekarskie zgodnie z przepisami obowiązującego prawa pracy, które mają potwierdzić zdolność pracownika do wykonywania pracy na danym stanowisku. Obowiązkowe badania profilaktyczne to: wstępne (przed zatrudnieniem pracownika), okresowe (co kilka lat w zależności od warunków pracy i decyzji lekarza) oraz kontrolne (po każdej nieobecności w pracy spowodowanej chorobą, która trwała dłużej niż 30 dni), o których mowa w art. 229 Kodeksu pracy oraz § 4 rozporządzenia MZIOS z dnia 30 maja 1998r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników z zakresu opieki profilaktycznej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 ze zm.). Jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę używania okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikowi okularów zgodnie z § 8 ust. 2 rozporządzenia MPIPS z 01 grudnia 1998r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973).

Jeżeli pomimo ważnych badań okresowych, pracownik stwierdzi, że pogorszył mu się wzrok i sam zwraca się z wnioskiem do pracodawcy o przeprowadzenie badań w jednostce medycyny pracy i badanie potwierdzi konieczność stosowania okularów korygujących, wówczas wnioskodawca zwraca koszty zakupu szkieł i robocizny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy kwota dofinansowania zakupu okularów korygujących wypłacona pracownikowi na podstawie zaświadczenia lekarza w wyniku przeprowadzonych badań profilaktycznych (wstępnych, okresowych, kontrolnych) stanowi przychód pracownika i podlega opodatkowaniu...
2. Czy koszty przeprowadzonych badań lekarskich z zakresu medycyny pracy na wniosek pracownika stwierdzającego pogorszenie wzroku stanowią przychód dla pracownika i podlegają w tym przypadku opodatkowaniu...
3. Czy kwota refundacji kosztów szkieł i robocizny w przypadku pogorszenia wzroku i konieczność wymiany szkieł na wniosek pracownika podlega opodatkowaniu...
   
   

Na podstawie wewnętrznego regulaminu określającego zasady zakupu okularów korygujących wzrok pracownikom zatrudnionym przy obsłudze komputera, kwota dofinansowania do zakupu okularów wynosi 200 zł i jest, zdaniem wnioskodawcy, zwolniona z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrot, o którym mowa w zarządzeniu dokonywany jest, na podstawie wniosku o refundację kosztów zakupu okularów korekcyjnych wraz z fakturą za zakup okularów i zaświadczeniem od lekarza okulisty.

Zdaniem wnioskodawcy zwrot kosztów zakupu okularów korygujących wzrok jest świadczeniem przysługującym na podstawie właściwego przepisu o bezpieczeństwie i higienie pracy, w związku z czym przychód z tego tytułu nie podlega poborowi zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W przypadku, gdy pracownik zwraca się z wnioskiem do pracodawcy o przeprowadzenie badań wzroku w zakładzie medycyny pracy, wówczas uzyskane przez pracownika dofinansowanie do zakupu okularów, jak również koszt badań okulistycznych poniesionych przez pracodawcę stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Są to bowiem dodatkowe świadczenia na rzecz pracownika, nie wynikające z obowiązujących w tym zakresie przepisów BHP. Obowiązkiem pracodawcy jest pobranie wówczas zaliczki na podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 – 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca kieruje pracowników na badania lekarskie zgodnie z przepisami obowiązującego prawa pracy, które mają potwierdzić zdolność pracownika do wykonywania pracy na danym stanowisku. Obowiązkowe badania profilaktyczne to: wstępne (przed zatrudnieniem pracownika), okresowe (co kilka lat w zależności od warunków pracy i decyzji lekarza) oraz kontrolne (po każdej nieobecności w pracy spowodowanej chorobą, która trwała dłużej niż 30 dni), o których mowa w art. 229 Kodeksu pracy oraz § 4 rozporządzenia MZIOS z dnia 30 maja 1998r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników z zakresu opieki profilaktycznej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 ze zm.).

Jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę używania okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikowi okularów zgodnie z § 8 ust. 2 rozporządzenia MPIPS z 01 grudnia 1998r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973). Jeżeli pomimo ważnych badań okresowych, pracownik stwierdzi, że pogorszył mu się wzrok i sam zwraca się z wnioskiem do pracodawcy o przeprowadzenie badań w jednostce medycyny pracy i badanie potwierdzi konieczność stosowania okularów korygujących, wówczas wnioskodawca zwraca koszty zakupu szkieł i robocizny.

Zgodnie z art. 2376 § 1 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Przepis art. 23715 § 1 i 2 ww. Kodeksu pracy wskazuje natomiast, iż Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

W rozpatrywanym przypadku należy odwołać się do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 01 grudnia 1998r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973).

Z przepisu § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, iż pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Zgodnie z § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Należy zauważyć, iż ww. przepisy nie określają formy zapewnienia pracownikowi zalecanych okularów. Tym samym to pracodawca określa sposób zaopatrzenia pracownika w okulary.

Może to nastąpić poprzez:

• otrzymanie od pracodawcy zalecanych okularów korygujących wzrok,
• dokonanie przez pracownika (w porozumieniu z pracodawcą) zakupu zalecanych okularów i otrzymanie zwrotu poniesionych na ten cel wydatków udokumentowanych wystawioną fakturą.
  
  

W świetle ww. uregulowań, jeżeli:

• badania okulistyczne przeprowadzone w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę stosowania okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, co potwierdzi aktualne zaświadczenie lekarza medycyny pracy,
• pracodawca w regulaminie pracy lub innym akcie wewnętrznym określi maksymalną kwotę dofinansowania,
• zakup udokumentowany jest fakturą, przy czym bez znaczenia jest, czy fakturę wystawiono na pracownika, czy na pracodawcę,
• pracownicy stosownie do § 2 pkt 4 rozporządzenia użytkują monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy

-to uzyskana przez pracownika kwota dofinansowania zakupu okularów korygujących wzrok korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę używania okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, to kwota dofinansowania zakupu okularów korygujących wzrok dokonywana na podstawie wniosku o refundację kosztów zakupu okularów korygujących wraz z fakturą na zakup okularów (bez względu na kogo wystawiona została faktura, czy na pracodawcę, czy pracownika) do kwoty 200 zł wynikającej z wewnętrznego regulaminu zwolniona jest z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w przypadku, gdy nie mamy do czynienia z badaniami okulistycznymi przeprowadzonymi w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, bowiem pracownik posiada ważne badania okresowe i sam zwrócił się z wnioskiem do pracodawcy o przeprowadzenie badań, ponieważ stwierdził, że pogorszył mu się wzrok, nie można uznać, że koszty przeprowadzonych badań lekarskich na wniosek pracownika oraz kwota zwracanych kosztów zakupu szkieł i robocizny wynikają z obowiązujących w tym zakresie przepisów ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe. W związku z tym koszty przeprowadzonych badań lekarskich oraz kwota zwróconych kosztów zakupu szkieł i robocizny – jeżeli istotnie, wydatki te nie zostały poniesione w ramach ustawowego obowiązku nałożonego na pracodawcę – stanowić będą dodatkowe świadczenia na rzecz pracownika nie podlegające zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Świadczenia te, jak również i nadwyżka ponad kwotę 200 zł w przypadku gdy kwota dofinansowania zakupu okularów korygujących wzrok przez wnioskodawcę będzie wyższa niż kwota wynikająca z regulaminu wewnętrznego, tj. w przedstawionym stanie faktycznym w wysokości 200 zł, będą stanowiły przychód pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu. Zgodnie bowiem z jego treścią za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Skoro bowiem wg wewnętrznych uregulowań zostało ustalone, iż dofinansowania wydatków dotyczących zakupu okularów wynosiła będzie maksymalnie 200 zł (i kwota ta jest tak skalkulowana, że istotnie umożliwia zakup okularów korygujących wzrok zgodnych z zaleceniem lekarza), to refundacja tylko do tej kwoty, dokonywana w ramach obowiązkowej profilaktycznej opieki zdrowotnej, korzysta ze zwolnienia.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.