Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-628/11-2/AS
z 12 lipca 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP1/443-628/11-2/AS
Data
2011.07.12
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Wystawianie faktury
Słowa kluczowe
faktura
faktura elektroniczna
podatek od towarów i usług
Istota interpretacji
wystawianie i udostępnianie faktur elektronicznych;
Wniosek ORD-IN 603 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11.04.2011 r. (data wpływu 13.04.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania i udostępniania faktur elektronicznych - jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 13.04.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania i udostępniania faktur elektronicznych. W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:
Zdarzenie przyszłe nr 1
Zdarzenie przyszłe nr 2
Zdarzenie przyszłe nr 3
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Stanowisko wnioskodawcy do pytań W ocenie Spółki na wszystkie trzy pytania należy odpowiedzieć twierdząco, tj. procedura wystawiania i udostępniania faktur elektronicznych klientom opisana w każdym zdarzeniu przyszłym będzie zgodna z obowiązującymi przepisami VAT. W zakresie zdarzenia przyszłego nr 1
Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia autentyczność pochodzenia i integralność faktury są zachowane w szczególności w przypadku wykorzystania bezpiecznego podpisu elektronicznego weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub elektronicznej wymiany danych (EDl) zgodne z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych. Zwrot „w szczególności” użyty w rozporządzaniu jednoznacznie wykazuje, że autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej treści może być również zapewniona przy pomocy innych środków. Powyższy wniosek potwierdza również punkt 11 preambuły do dyrektywy Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz. U. WE L 189 z 22.07.2010), w którym wyraźnie wskazano, że nie należy wymagać od podatników stosowania żadnej szczególnej technologii fakturowania. Dyrektywa 2010/45/UE zmieniła art. 233 Dyrektywy 2006/112/WE - który dotyczy faktur elektronicznych, a polskie rozporządzenie implementuje do krajowego porządku prawnego regulacje dyrektyw w zakresie faktur elektronicznych.
Tymczasem w przypadku faktur papierowych nie wymaga się zamieszczania na nich chociażby podpisu wystawcy - co na pewno utrudniałoby sfałszowanie czy podrobienie lub przerobienie takiego dokumentu. Faktura papierowa potencjalnie może zostać podrobiona, przerobiona - chociażby przez nabywcę, niemniej jednak nie skłoniło to prawodawcy do określenia jakichkolwiek szczególnych wymogów dla wystawiania tego rodzaju faktur. Nie wymaga się, aby wystawca dostarczał je odbiorcy w jakikolwiek sformalizowany sposób. Nie ma obowiązku czuwania nad tym, czy np. faktury przesyłanej do odbiorcy nie wykradziono w trakcie transportu i czy jej nie podmieniono, itp. W związku z powyższym nie ma powodów żeby tego rodzaju szczególne wymogi nakładać na wystawców faktur elektronicznych. Za wystarczające należy uznać dołożenie należytej staranności przy wystawianiu faktury w taki sposób, aby zmiana jej treści była niemożliwa bez podejmowania szczególnych wysiłków wbrew woli wystawcy faktury. Niewątpliwie w przypadku Spółki będzie ona dochowywać najwyższej staranności dla zapewnienia tego rezultatu.
Powyższy przepis wskazuje, jaki jest praktyczny cel analizowanych przepisów. Chodzi o to, aby można było skontrolować, od kogo pochodzi faktura i czy zawarte w niej dane odpowiadają transakcji, która została faktycznie przeprowadzona. W sytuacji Spółki niewątpliwie możliwa będzie taka kontrola. Będzie, bowiem istniała faktura, w postaci pliku PDF. Ponadto zawarte w niej dane będzie można skonfrontować z zamówieniem złożonym przez klienta, a także z dokumentem dostawy wystawianym przez spedytora doręczającego towar do klienta i dodatkowo klient będzie zobowiązany informować o nieprawidłowościach w treści faktury. Sposób udostępniania faktury klientowi będzie ustalony w drodze akceptacji faktur elektronicznych przez klienta. Niewątpliwie, zatem planowany przez Spółkę system wystawiania i udostępniania faktur będzie zgodny zarówno z literalną treścią jak i z celem i sensem przepisów zarówno Dyrektywy 2006/112 jak i tym samym przepisów rozporządzenia - które musi być zgodne z przepisami Dyrektywy, którą implementuje do polskiego porządku prawnego.
Co więcej, nie ma wątpliwości, że prawidłowe jest doręczenie faktury elektronicznej na skrzynkę e-mail odbiorcy. Nie ma żadnych wymogów, czy musi być to skrzynka na własnym serwerze klienta, (które w praktyce są relatywnie rzadko stosowane), czy może być to np. darmowy serwer pocztowy (jak Onet, gmail). Funkcję takiej skrzynki spełniać będzie konto na portalu D. , na które będzie mógł zalogować się klient celem zapoznana się z treścią faktury, jej pobrania itp. W przypadku faktur elektronicznych niewątpliwie doręczenie i udostępnienie faktury są niemożliwe do racjonalnego rozróżnienia. Stąd też sposób udostępniania faktur, jaki planuje wdrożyć Spółka bez wątpienia jest prawidłowy, będzie, bowiem spełniał cel analizowanych przepisów - zapewnienie możliwości zapoznania się z fakturą przez klienta i uzyskanie jej egzemplarza (a właściwie pliku zawierającego treść faktury) - tym bardziej, że na taki sposób dostarczania faktur klient będzie wyrażał zgodę.
W zakresie zdarzenia przyszłego nr 2
W zakresie zdarzenia przyszłego nr 3
Reasumując należy wskazać, że we wszystkich przedstawionych zdarzeniach przyszłych sposób wystawiania i udostępniania faktur przez Spółkę będzie zapewniał autentyczność pochodzenia i integralność treści oraz czytelność wystawianych faktur elektronicznych, a tym samym będzie zgodny z obowiązującymi przepisami. W związku z tym prosimy o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska Spółki. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 6. Kwestię wystawiania i przechowywania faktur VAT reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), wydane na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy. Zgodnie z dyspozycją wyrażoną w § 19 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Stosownie do ust. 2 ww. paragrafu przepisu ust. 1 nie stosuje się do faktur i faktur korygujących przesyłanych w formie elektronicznej. W przypadku tych faktur sprzedawca przesyła je, w tym udostępnia nabywcy, zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji. Kwestię udostępniania faktur w formie elektronicznej reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661) wydane na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT. Stosownie do § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania przez odbiorcę faktury, zwanej dalej „akceptacją”. Ust. 2 powyższego paragrafu stanowi, iż akceptacja lub jej cofnięcie może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej. W myśl § 4 powyższego rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury. Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się – zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia – pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury, natomiast przez integralność faktury rozumie się – zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia – to, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. Natomiast w myśl § 2 ust. ww. rozporządzenia autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Spółka rozważa trzy modele udostępniania faktur klientom. W pierwszym modelu Spółka będzie udostępniać klientom unikalny login i hasło, za pomocą których klient będzie mógł zalogować się na własne konto (profil) w systemie D. Za pośrednictwem systemu będą klientowi wystawiane i udostępniane faktury w postaci plików PDF. Klient w umowie zobowiązuje się do nie udostępniania loginu i hasła osobom nieuprawnionym, ponadto wyraża zgodę na dostarczanie mu faktur poprzez umieszczenie ich w indywidualnym profilu D. Po zalogowaniu do sytemu D. klient uzyska informację o wystawionej fakturze i będzie miał do niej natychmiastowy dostęp, nie będzie natomiast odrębnie informowany o fakcie wystawienia faktury przez Spółkę. W drugim modelu Spółka rozważa analogiczny system, z tą różnicą, iż niezwłocznie po udostępnieniu pliku PDF zawierającego fakturę w indywidualnym profilu klienta w systemie D., Spółka prześle klientowi powiadomienie o wystawieniu faktury na podany przez klienta adres e-mail. Trzeci model będzie polegał na przesyłaniu faktur klientom za pomocą poczty elektronicznej – na adres wskazany przez klienta w odpowiedniej umowie. Sposób wystawienia faktury i jej zabezpieczeń będzie identyczny jak w modelu nr 1, przy czym nie będzie ona udostępniana klientowi za pośrednictwem systemu D., ale będzie przesyłana na adres e-mail wskazany przez klienta. W ocenie tut. Organu należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż wszystkie trzy zaproponowane modele wystawiania i udostępniania faktur elektronicznych, w przypadku gdy będą wynikały z obustronnych umów z klientami, są zgodnie z ww. przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktur. Należy zauważyć, iż obecnie obowiązujące regulacje prawne nie narzucają podatnikom żadnej szczególnej technologii fakturowania elektronicznego. Faktury muszą odzwierciedlać faktyczne transakcje, dlatego też konieczne jest zapewnienie ich autentyczności, integralności i czytelności, jednakże można gwarantować autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur wg metody określonej przez podatnika. Zarówno bezpieczny podpis elektroniczny, jak i elektroniczna wymiana danych (EDI) zostały wskazane jedynie jako rozwiązania fakultatywne w celu zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury. Zatem jest to katalog otwarty i dopuszczalne są wszelkie metody gwarantujące spełnienie powyższych wymogów. Ww. rozporządzenie nie precyzuje, czy autentyczność pochodzenia i integralność treści należy zapewnić stosując rozwiązania informatyczne czy też odpowiednio opisane rozwiązania biznesowe (np. zapisane w umowie procedury). W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał iż, proponowane metody zapewniają kryterium autentyczności i integralności faktur. Faktury będą udostępniane na indywidualnych profilach klientów w systemie D. , gdzie żaden klient nie będzie miał możliwości zalogowania się (celowo lub przez pomyłkę) na stronie w powyższym systemie i pobrania faktury wystawionej i udostępnionej innemu klientowi z uwagi na fakt, iż login i hasło będzie przypisane wyłącznie do danego klienta, bądź przesyłane na wskazaną przez klienta skrzynkę email. Nienaruszalność danych zawartych w fakturze będzie gwarantowana formatem jej zapisu w pliku PDF, który z zasady nie jest formatem przeznaczonym do edytowania i utrudnia modyfikację treści przez przypadkowego użytkownika. W przypadku udostępniania faktur elektronicznych przepisy nie precyzują, czy musi to być skrzynka na serwerze własnym klienta, czy darmowy ogólnodostępny serwer pocztowy, czy indywidualne konto na portalu D. (jak w przedmiotowej sprawie). Zatem obydwa sposoby, które planuje wdrożyć Wnioskodawca, tj. udostępnianie klientom faktur poprzez email na wskazaną przez klienta skrzynkę, jak i na indywidualnym koncie przedmiotowego portalu jest dopuszczalne, po uzyskaniu wcześniejszej akceptacji przez klienta i po zagwarantowaniu autentyczności pochodzenia i integralności treści faktur. Odnośnie przesyłania powiadomienia klientowi o wystawionej fakturze, należy zgodzić się z Wnioskodawcą iż nie jest ono konieczne z punku widzenia przepisów o VAT, ale także nie jest zabronione. Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż dane zawarte na fakturze będzie można każdorazowo skonfrontować z zamówieniem złożonym przez klienta, a także dokumentem dostawy wystawianym przez spedytora doręczającego towar do klienta. Klient będzie w umowie zobowiązany informować o nieprawidłowościach w treści faktury. Zatem kontrola prawidłowości dokumentowania przeprowadzanych transakcji będzie zapewniona. Zatem biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należy stwierdzić, że faktury, o których mowa we wniosku będą zabezpieczone przed modyfikacjami ich treści oraz będą dawały pewność co do tożsamości wystawy. Zatem przedstawione procedury wystawiania i udostępniania faktur elektronicznych – zarówno pobieranie faktur ze strony internetowej jako plik PDF, jak również wysyłanie e-faktur w formie pliku PDF – zapewnią autentyczność pochodzenia oraz integralność treści tych faktur, co też potwierdza Wnioskodawca w opisie sprawy. Tym samym wskazane przez Wnioskodawcę procedury wystawiania i udostępniania faktur zgodne są z obowiązującymi przepisami w zakresie podatku od towarów i usług. Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.