INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 02.03.2011 r. (data wpływu 10.03.2011 r.), uzupełnione pismem w dniu 30.05.2011 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 18.05.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, z pierwszej pomocy oraz z zakresu ochrony przeciwpożarowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.03.2011 r. wpłynął wniosek, uzupełniony w dniu 30.05.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, z pierwszej pomocy oraz z zakresu ochrony przeciwpożarowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, szkolenia z pierwszej pomocy oraz szkolenia z zakresu ochrony przeciwpożarowej. Jest osobą fizyczną, swoją działalność prowadzi na zasadach określonych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej działalność klasyfikowaną według aktualnej Polskiej Klasyfikacji Działalności 85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane zaliczane do sekcji P „Edukacja”. Innymi słowy jest to działalność oświatowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, szkolenia z pierwszej pomocy oraz szkolenia z zakresu ochrony przeciwpożarowej są zwolnione z podatku od towarów i usług...

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług zwolnione z podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy skierowane do pracodawców, służby bhp, instruktorów bhp i wykładowców są bez wątpienia usługami kształcenia zawodowego, gdyż osoby wykorzystają wiedzę i umiejętności uzyskane w trakcie szkolenia w trakcie wykonywania swoich obowiązków zawodowych. To samo można odnieść do szkoleń adresowanych do pracowników, ponieważ także oni wykorzystają tę wiedzę podczas wykonywania pracy. Dodatkowo można argumentować, że kodeks pracy nakłada na nich obowiązek posiadania takowej wiedzy, ponieważ w art. 237#179; w par. 1 czytamy:

„Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on (...) dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy”.

Formy i zasady prowadzenia szkoleń z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy są określone w przepisach. Przede wszystkim jest to oparte na delegacji z kodeksu pracy: rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180 poz. 1860 z późn. zm.).

Szkolenia z pierwszej pomocy prowadzone są w oparciu o ustawę z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. nr 191, poz. 1410 z późn. zm.). Program szkolenia oparty jest na kilku rozporządzeniach ogólnych i branżowych wydanych przez Ministra Zdrowia i innych ministrów. Wyznaczenie osoby udzielającej pierwszej pomocy oraz zapewnienie udzielenia pierwszej pomocy w razie wypadku przy pracy należy do obowiązków każdego pracodawcy (art. 209¹ par. 1 pkt 2 lit. a, art. 234 par. 1 kodeksu pracy).

Szkolenia z zakresu ochrony przeciwpożarowej adresowane są do osób, które wykonują czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej (m.in. art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej - Dz. U. z 2009 r. nr 178, poz. 1380 z późn. zm.), a więc również są to szkolenia zawodowe oparte na przepisach (rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 października 2005 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych oraz szkoleń dla strażaków jednostek ochrony przeciwpożarowej i osób wykonujących czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej - Dz. U. nr 215, poz. 1823).

Skoro więc szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, szkolenia z pierwszej pomocy oraz szkolenia z zakresu ochrony przeciwpożarowej spełniają obydwie przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, to są zwolnione z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zw. dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienia od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma obecnie art. 43 pkt 26-29, które regulują kwestie zwolnienia usług od podatku.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.).

Wnioskodawca podaje, że jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą na zasadach określonych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej działalność i jest to działalność oświatowa. Oprócz działalności szkoleniowej w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy prowadzi szkolenia z pierwszej pomocy oraz szkolenia z zakresu ochrony przeciwpożarowej.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 :

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub,
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi możliwość zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych przez siebie usług szkoleniowych z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, z pierwszej pomocy oraz szkolenia z zakresu ochrony przeciwpożarowej. W swoim stanowisku Wnioskodawca opiera się na regulacji art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a oraz przywołuje odrębne przepisy, w których wskazuje formy i zasady prowadzenia tych szkoleń.

Dla prawidłowej oceny tego czy usługi z zakresu BHP, pierwszej pomocy i PPOŻ świadczone przez Wnioskodawcę będą zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

1. czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;
2. czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
   
   

Szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej może dotyczyć pracodawcy, pracowników służby bhp, innych pracowników oraz instruktorów i wykładowców tej tematyki. W sytuacji, gdy szkolenia te dotyczą pracowników pracodawcy, mają bowiem na celu zapewnienie uczestnikom poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, a także nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do podjęcia i wykonywania pracy w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy, uznać je należy za szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego.

Znajomość przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest warunkiem niezbędnym do wykonywania pracy. Każdy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi odbycie, odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy szkolenia, w tym przekazać mu informacje i instrukcje dotyczące zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy. Obowiązek przeszkolenia podwładnych w zakresie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy nałożony został na pracodawcę ustawą z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks Pracy (t. j. Dz. U. 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).

Zgodnie z art. 2373 § 1 Kodeksu Pracy, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860), które określa:

1. szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,
2. zakres szkolenia,
3. wymagania dotyczące treści i realizacji szkolenia,
4. sposób dokumentowania szkolenia oraz
5. przypadki, w których pracodawcy i pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.
   
   

Zgodnie z § 1a ust. 2 lit. e cyt. wyżej rozporządzenia, przez jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy rozumie się osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzi działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

1. zaznajomienie się z czynnikami środowiska pracy mogącymi powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników podczas pracy oraz z odpowiednimi środkami i działaniami zapobiegawczymi,
2. poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy w zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy, a także związanych z pracą obowiązków i odpowiedzialności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,
3. nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób, postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz udzielania pomocy, która ulega wypadkowi.
   
   

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 powołanego rozporządzenia, szkolenie może być organizowane przez pracodawców lub przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, które zostały sprecyzowane w § 1a pkt 2 rozporządzenia, czyli m.in. osoby prawne lub fizyczne prowadzące działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, które na zlecenie pracodawcy prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie BHP.

Analizując powyższe przepisy odrębne z uwzględnieniem przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, stwierdzić należy, że usługi szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy. Szkolenia te mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych. Przedmiotem szkoleń z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy jest poznanie czynników środowiska pracy które mogą powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracownika, poznanie przepisów i zasad bhp w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy na określonym stanowisku, nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych oraz postępowania w sytuacjach awaryjnych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Wszelkie kwestie związane z pojęciem i zakresem pierwszej pomocy oraz obowiązki doskonalenia zawodowego dla ratowników i dyspozytorów medycznych reguluje ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 z póżn. zm.), natomiast szczegółowe zasady organizowania i przeprowadzania szkoleń określa m. in. rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 60, poz. 408), rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie doskonalenia zawodowego ratowników medycznych (Dz. U. Nr 112, poz. 775), wydane na podstawie art. 13 ust. 8 tej ustawy. Rozporządzenie to określa ramowy program kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej "kursem”, kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs, sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs, skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej oraz okres ważności i wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, zwanego dalej "zaświadczeniem".

Obowiązek przeprowadzenia szkoleń z pierwszej pomocy zawarty jest również w Kodeksie pracy, gdzie w myśl art. 2091 § 1 pkt 2 lit. a, pracodawca jest obowiązany wyznaczyć pracowników do udzielania pierwszej pomocy. Liczba pracowników, o których mowa w § 1 pkt 2, ich szkolenie oraz wyposażenie powinny być uzależnione od rodzaju i poziomu występujących zagrożeń (art. 2091 § 3 ww. ustawy).

Przedmiotowe szkolenia, prowadzone przez Wnioskodawcę, kierowane są do określonej grupy odbiorców, tj. do osób zobowiązanych przez pracodawcę do niesienia pomocy na terenie zakładu pracy. Ponadto mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych. Zatem działalność szkoleniowa, polegająca na organizowaniu kursów dla pracowników zobowiązanych przez pracodawcę do niesienia pomocy na terenie zakładu pracy – spełnia definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia te prowadzone są również w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Biorąc pod uwagę, iż forma i zasady przedmiotowych szkoleń regulowane są przez odrębne przepisy, działalność szkoleniowa prowadzona przez Wnioskodawcę w powyższym zakresie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Kwestia ochrony przeciwpożarowej uregulowana została w art. 2091 Kodeksu pracy. Zgodnie z § 1 tego przepisu, pracodawca jest obowiązany:

1. zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
2. wyznaczyć pracowników do:
   1. udzielania pierwszej pomocy,
   2. wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
3. zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej.
   
   

W myśl art. 2091 § 2 ww. ustawy, działania, o których mowa w § 1, powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy oraz rodzaju i poziomu występujących zagrożeń. Liczba pracowników, o których mowa w § 1 pkt 2, ich szkolenie oraz wyposażenie powinny uwzględniać rodzaj i poziom występujących zagrożeń (art. 2091 § 3 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 2091 § 4 Kodeksu pracy, w przypadku zatrudniania przez pracodawcę wyłącznie pracowników młodocianych lub niepełnosprawnych - działania, o których mowa w § 1 pkt 2, może wykonywać sam pracodawca. Przepis § 3 stosuje się odpowiednio. Kwalifikacje pracowników wyznaczonych przez pracodawcę do wykonywania czynności w zakresie ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w Kodeksie pracy, określają przepisy ustawy z 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej oraz przepisu wykonawczego do tej ustawy, a w szczególności rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 25 października 2005 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych oraz szkoleń dla strażaków jednostek ochrony przeciwpożarowej i osób wykonujących czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 215, poz. 1823).

Wnioskodawca, powołując się na cyt. powyżej rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji podaje, że szkolenia z zakresu ochrony przeciwpożarowej adresowane są do osób, które wykonują czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej.

Analizując przedstawione okoliczności w kontekście przywołanych przepisów prawa wskazać należy, że szkolenia w zakresie ochrony przeciwpożarowej mają na celu poznanie czynników, okoliczności i środków umożliwiających określenie zagrożenia i wykonywanie działań w zakresie zwalczania pożarów. Zatem usługi szkolenia w zakresie ochrony przeciwpożarowej spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy. Organizowanie i przeprowadzania ww. szkoleń opiera się na przepisach Kodeksu pracy oraz ustawie o ochronie przeciwpożarowej i przepisach wykonawczych do tej ustawy. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkolenia w zakresie ochrony przeciwpożarowej będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.