INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2010r. (data wpływu 22 września 2010r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu dnia 16 grudnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, kiedy Wnioskodawca staje się podatnikiem podatku od towarów i usług – z dniem włączenia w jego skład Gimnazjum, czy też z momentem przekroczenia kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, kiedy Wnioskodawca staje się podatnikiem podatku od towarów i usług – z dniem włączenia w jego skład Gimnazjum, czy też z momentem przekroczenia kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu dnia 16 grudnia 2010r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 25 listopada 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Do dnia 31 sierpnia 2010r. działały dwie niezależne jednostki budżetowe:

• Zespół Szkół z siedzibą przy ulicy A.,
• Gimnazjum z siedzibą przy ulicy E.
  
  

Uchwałą Rady Miasta z dnia 24 czerwca 2010r. z dniem 1 września 2010r. w skład Zespołu Szkół włączono Gimnazjum i cały Zespół Szkół przeniesiono do budynku przy ulicy E.

Zgodnie z § 3 ust. 1 cytowanej Uchwały z dniem włączenia Gimnazjum do Zespołu Szkół - Zespół Szkół przejął wszelkie należności i zobowiązania Gimnazjum.

Zgodnie z § 3 ust. 2 cytowanej Uchwały Rady Miasta majątek Gimnazjum z dniem 1 września 2010r. stał się w całości majątkiem Zespołu Szkół.

Od 1 października 2008 roku Zespół Szkół korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast samodzielnie działające do 31 sierpnia 2010r. Gimnazjum było płatnikiem podatku VAT.

Podatek za miesiąc sierpień 2010r. tj. ostatni miesiąc działalności szkoły został rozliczony i wynikające z deklaracji VAT-7 zobowiązanie uregulowane przez Gimnazjum w Urzędzie Skarbowym.

W tym samym miesiącu (sierpień 2010r.) Gimnazjum zostało wyrejestrowane z ewidencji NIP.

Przed dniem 1 września 2010r. każda z wymienionych we wniosku jednostek budżetowych tj. Zespół Szkół oraz Gimnazjum posiadała swój odrębny NIP.

Gimnazjum zgłosiło zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego oraz zostało wykreślone z rejestru podatników VAT z dniem 31 sierpnia 2010r.

Wnioskodawca po włączeniu w jego skład Gimnazjum nadal zachowuje status jednostki budżetowej.

Włączenie Gimnazjum z dniem 1 września 2010r. w skład Zespołu Szkół nie spowodowało powstania nowego podmiotu, posiadającego odrębny numer NIP.

Zespół Szkół nadal kontynuuje działalność, a posiadany numer NIP nie uległ zmianie.

Wnioskodawca nie jest następcą prawnym - podatkowym Gimnazjum w rozumieniu przepisów ustawy Ordynacja podatkowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Zespół Szkół staje się z dniem 1 września 2010r. płatnikiem podatku od towarów i usług w wyniku włączenia w jego skład Gimnazjum, czy też stanie się tym podatnikiem dopiero w momencie przekroczenia przez Zespół kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w omawianym problemie w odniesieniu do Zespołu Szkół jako podatnika podatku VAT powinien mieć zastosowanie art. 113 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Stanowisko to wynika z art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 11 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U Nr 157, poz. 1240 ze zm.) jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy o finansach publicznych, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują:

1. ministrowie, kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych ustaw - państwowe jednostki budżetowe;
2. organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.
   
   

Jak stanowi art. 12 ust. 3 ww. ustawy, likwidując jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, określa przeznaczenie mienia znajdującego się w zarządzie tej jednostki, z zastrzeżeniem ust. 7. W przypadku państwowej jednostki budżetowej decyzja o przeznaczeniu tego mienia jest podejmowana w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa.

Stosownie do ust. 4 tegoż przepisu, z zastrzeżeniem ust. 7, należności i zobowiązania likwidowanej:

1. państwowej jednostki budżetowej - przejmuje organ, który podjął decyzję o likwidacji;
2. gminnej, powiatowej lub wojewódzkiej jednostki budżetowej - przejmuje urząd odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego.
   
   

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ww. ustawy o finansach publicznych, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do łączenia jednostek budżetowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 96 ust. 3 ww. ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do ust. 4 tegoż przepisu, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Natomiast zgodnie z art. 96 ust. 6 ww. ustawy, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz. U z 2004r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej, zwane dalej „NIP”.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 powołanej ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, że art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), otrzyma brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ww. ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. wskazuje, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

W myśl art. 113 ust. 2 ww. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z dokumentów celnych oraz o kwotę podatku zapłaconą od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem:

1. sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów posiadanych w dniu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty, o której mowa w ust. 1, oraz
2. przedłożenia w urzędzie skarbowym spisu, o którym mowa w pkt 1, w terminie 14 dni, licząc od dnia utraty zwolnienia.
   
   

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 40.10.10) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   3. nowych środków transportu,
   4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.
   
   

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl § 2 art. 93 przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Natomiast zgodnie z art. 93a § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   2. spółki kapitałowej;
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa (art. 93a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
   
   

Stosownie do postanowień art. 93b ww. ustawy Ordynacja podatkowa przepisy art. 93 i art. 93a stosuje się odpowiednio do łączenia się i przekształceń komunalnych zakładów budżetowych.

W myśl art. 93c § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 ww. ustawy Ordynacja podatkowa).

Przepisy art. 93-93c mają zastosowanie również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego (art. 93d ustawy Ordynacja podatkowa).

Artykuł 93e ww. ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, iż przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 94 ww. ustawy Ordynacja podatkowa przepisy art. 93 § 1, art. 93d i art. 93e, z zastrzeżeniem art. 95, stosuje się również do nabywców przedsiębiorstw państwowych oraz do spółek, które na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nabyły lub przejęły te przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż do dnia 31 sierpnia 2010r. działały dwie niezależne jednostki budżetowe: Zespół Szkół z siedzibą przy ulicy A. oraz Gimnazjum z siedzibą przy ulicy E.

Uchwałą Rady Miasta z dniem 1 września 2010r. w skład Zespołu Szkół włączono Gimnazjum i cały Zespół Szkół przeniesiono do budynku przy ulicy E. Zgodnie postanowieniami Uchwały z dniem włączenia Gimnazjum do Zespołu Szkół - Zespół Szkół przejął wszelkie należności i zobowiązania Gimnazjum, zaś majątek Gimnazjum z dniem 1 września 2010r. stał się w całości majątkiem Zespołu Szkół.

Od 1 października 2008 roku Zespół Szkół korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast samodzielnie działające do 31 sierpnia 2010r. Gimnazjum było płatnikiem podatku VAT.

Przed dniem 1 września 2010r. każda z wymienionych we wniosku jednostek budżetowych tj. Zespół Szkół oraz Gimnazjum posiadała swój odrębny NIP.

Gimnazjum zgłosiło zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego oraz zostało wykreślone z rejestru podatników VAT z dniem 31 sierpnia 2010r.

Wnioskodawca po włączeniu w jego skład Gimnazjum nadal zachowuje status jednostki budżetowej.

Włączenie Gimnazjum z dniem 1 września 2010r. w skład Zespołu Szkół nie spowodowało powstania nowego podmiotu, posiadającego odrębny numer NIP.

Zespół Szkół nadal kontynuuje działalność, a posiadany numer NIP nie uległ zmianie.

Wnioskodawca nie jest następcą prawnym - podatkowym Gimnazjum w rozumieniu przepisów ustawy Ordynacja podatkowa.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy staje się on z dniem 1 września 2010r. podatnikiem podatku od towarów i usług w wyniku włączenia w jego skład Gimnazjum, czy też stanie się tym podatnikiem dopiero w momencie przekroczenia przez niego kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawca jako jednostka budżetowa (jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej) jest (był) odrębnym od Gimnazjum podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, iż każdy z wymienionych we wniosku podmiotów (Zespół Szkół oraz Gimnazjum) stanowił niezależną jednostkę budżetową, posiadającą swój odrębny NIP. Od 1 października 2008r. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast samodzielnie działające do 31 sierpnia 2010r. Gimnazjum było podatnikiem podatku VAT (wykreślenie z rejestru podatników VAT z dniem 31 sierpnia 2010r.).

Jak wskazał Wnioskodawca, nie jest on następcą prawnym - podatkowym Gimnazjum w rozumieniu przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, zaś włączenie Gimnazjum z dniem 1 września 2010r. w skład Wnioskodawcy nie spowodowało powstania nowego podmiotu, posiadającego odrębny numer NIP. Wnioskodawca nadal kontynuuje działalność, a posiadany numer NIP nie uległ zmianie.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy cyt. art. 93-93e, art. 94 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, bowiem w katalogu podmiotów wymienionych w tych przepisach brak jednostek budżetowych.

A zatem Wnioskodawca nie wstępuje – z mocy ww. przepisów ustawy Ordynacja podatkowa – we wszelkie, przewidziane przepisami prawa podatkowego, prawa i obowiązki przejmowanej jednostki budżetowej.

Rozstrzygając zatem kwestię ewentualnego obowiązku dokonania rejestracji Wnioskodawcy jako „podatnika VAT czynnego” z dniem 1 września 2010r. zasadnym jest stwierdzenie, iż sam fakt włączenia z dniem 1 września 2010r. Gimnazjum w skład Wnioskodawcy (nie będącego następcą prawnopodatkowym Gimnazjum) pozostaje bez wpływu na status Wnioskodawcy korzystającego ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem, jeżeli Wnioskodawca nie wykonuje/nie będzie wykonywał żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, wyłączających prawo do zwolnienia od podatku na mocy art. 113 ust. 1 ww. ustawy, wówczas Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, jednakże wyłącznie do momentu, gdy faktyczna wartość sprzedaży przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę limitu określoną w tym przepisie. Wówczas zastosowanie znajdzie powołany wyżej art. 113 ust. 5 ww. ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Na marginesie należy zauważyć, że zgodnie z art. 8 powołanej wyżej ustawy Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu, natomiast w myśl art. 7 § 1 ww. ustawy podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Zatem w kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, zapytania i własnego stanowiska tut. organ przyjął (i przy takim założeniu wydał niniejszą interpretację), że Wnioskodawca pod pojęciem „płatnika” rozumie podatnika podatku od towarów i usług. Tut. organ pozwolił sobie na przyjęcie takiego założenia, gdyż z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca używa ww. pojęć zamiennie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.