INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu opłat parkingowych i opłat za korzystanie z przejazdów autostradami poniesionych przez pracowników w związku z odbytymi podróżami służbowymi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu opłat parkingowych i opłat za korzystanie z przejazdów autostradami poniesionych przez pracowników w związku z odbytymi podróżami służbowymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pracownicy Wnioskodawcy oddelegowani w podróż służbową przy wykorzystaniu samochodu prywatnego, korzystają z odpłatnych dróg i parkingów.

Dołączają do rozliczenia delegacji rachunki za parkingi oraz paragony za przejazdy autostradami. Zazwyczaj jest tak, że płatne odcinki autostrad mają możliwości objazdów, lecz są to drogi zatłoczone i dłuższe.

Jeśli celem wyjazdu służbowego są np. szkolenia, to rachunki za parkingi dotyczą postoju kilkudniowego w czasie, kiedy użytkowany samochód nie wykonuje żadnego przebiegu kilometrów.

Podstawą do zaksięgowania wydatków są: polecenie wyjazdu służbowego oraz ewidencja przebiegu pojazdu, sporządzona przez pracownika i każdorazowo zatwierdzona przez pracodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pojęcie "koszty z tytułu używania samochodów", o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, obejmuje również wydatki związane z parkowaniem i opłatami za przejazdy autostradami w czasie używania samochodów prywatnych przez pracowników, na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, stawka za kilometr pomnożona przez liczbę przejechanych kilometrów, stanowi ekwiwalent za koszty przejazdu, odzwierciedlający zużycie własnego samochodu (tzn. zużycie paliwa, olejów oraz jego podzespołów).

W ocenie Wnioskodawcy, opłaty za przejazd autostradą i za parkingi, są wydatkami innymi, udokumentowanymi odpowiednio do uzasadnionych potrzeb, wypłacanymi dodatkowo na podstawie przepisów prawa pracy. Powinny one stanowić koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Powyższe oznacza, iż podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy.

Przy czym, kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Kosztami uzyskania przychodów są również wydatki na rzecz pracowników, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie, wszelkiego rodzaju nagrody, premie oraz zwrot kosztów podróży służbowych, różnego rodzaju świadczenia dodatkowe np. diety oraz inne należności związane z podróżą służbową.

Wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, nie będą jednak mogły być uwzględnione w rachunku podatkowym, jeżeli zostały ujęte w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

W myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a), ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Zgodnie z treścią odpowiednio § 3 pkt 1 oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236 poz. 1990 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów przejazdów. Na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088, ze zm.). Koszty przejazdu obejmują wszelkie koszty ponoszone przez pracownika, które są związane z używaniem przez niego samochodu dla potrzeb pracodawcy. Formą rekompensaty dla pracownika z tytułu powyższych kosztów przejazdu, jest wypłacana przez pracodawcę kwota, wynikająca z przemnożenia ilości przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr.

Zgodnie z art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przebieg pojazdu, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodu nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Ustawodawca nie definiuje pojęcia „wydatków z tytułu używania” samochodu, zatem należy odwołać się do słownika języka polskiego, w którym, przez „wydatek” rozumie się „sumę, która ma być wydana” lub „sumę wydaną na coś”, natomiast „używać” oznacza „stosować coś, użytkować, posługiwać się czymś, robić z czegoś użytek” (Słownik Współczesnego Języka Polskiego pod. red. Bogusława Dunaja, Warszawa 1996, s. 1200 i 1262). Są to zatem wszelkie sumy wydane w związku z posługiwaniem się rzeczą, korzystaniem z rzeczy.

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, iż będą to wszelkie wydatki niezbędne do wykorzystania samochodu dla potrzeb podatnika - podmiotu gospodarczego, takie jak: zakup paliwa, ogumienia i innych materiałów eksploatacyjnych, ubezpieczenia OC i AC, kosztów drobnych napraw i części zamiennych, przeglądów technicznych, opłat parkingowych oraz za przejazd autostradą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż pracownicy Wnioskodawcy oddelegowani w podróż służbową przy wykorzystaniu samochodu prywatnego, korzystają z odpłatnych dróg i parkingów. Do rozliczenia delegacji dołączają rachunki za parkingi oraz paragony za przejazdy autostradami.

Jeśli celem wyjazdu służbowego są np. szkolenia, to rachunki za parkingi dotyczą postoju kilkudniowego w czasie, kiedy użytkowany samochód nie wykonuje żadnego przebiegu kilometrów.

Warunkiem podstawowym zaliczenia należności wypłaconych pracownikowi z tytułu podróży służbowej do kosztów uzyskania przychodów jest jej odbycie w celu osiągnięcia (zachowania lub zabezpieczenia) przychodów. Jeżeli ten warunek jest spełniony to kosztem uzyskania przychodów są należności wypłacone pracownikowi, jako zwrot kosztów odbytej podróży, a więc zarówno diety, jak i zwrot wydatków w formie ryczałtów lub faktycznie poniesionych.

Zwrot powyższych wydatków na rzecz pracownika został przewidziany w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r., w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju w wysokości kwoty wynikającej z iloczynu przejechanych kilometrów oraz stawki za jeden kilometr przebiegu.

Jeżeli podatnik – przedsiębiorca - podejmie decyzję o dodatkowym zwracaniu (rekompensowaniu) pracownikom wydatków na opłacenie parkingów oraz przejazdów autostradą, ponad kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu, wydatki te zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a), ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie mogą zostać uznane jako koszty uzyskania przychodów.

Reasumując, wydatki związane z parkowaniem i opłatami za przejazdy autostradami w czasie używania samochodów prywatnych przez pracowników na potrzeby odbycia podróży służbowej nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, ponad kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.