INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 26 maja 2011r.), uzupełnionym w dniu 12 lipca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wypłatą honorarium za przeniesienie prawa do stosowania wynalazku:

• w części dotyczącej zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu - jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wypłatą honorarium za przeniesienie prawa do stosowania wynalazku.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku, pismem z dnia 30 czerwca 2011r. Znak: IBPBII/1/415-549/11/AŻ wezwano wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 12 lipca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadząca działalność gospodarczą oraz jest czynnym podatnikiem VAT. W zakresie świadczonych usług oraz sprzedawanych produktów, w ramach swojej działalności gospodarczej, wnioskodawca wykorzystuje rozwiązanie zarejestrowane jako patent w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej. Właścicielem patentu jest inna osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej. Na podstawie zawartej umowy z właścicielem patentu, z tytułu zastosowania patentu, na jego rzecz jest wypłacane honorarium, uzależnione od ilości zastosowań patentu.

W uzupełnieniu wnioskodawca wskazał, iż opisana we wniosku umowa z właścicielem patentu jest umową licencyjną, a wskazane honorarium (wynagrodzenie) stanowi opłatę licencyjną za przeniesienie prawa do stosowania wynalazku. Według wiedzy wnioskodawcy zawarta umowa licencyjna jest pierwszą umową, którą zawarł właściciel patentu. Umowa została zawarta w dniu 18 czerwca 2009r. i po raz pierwszy wykorzystywana była również w 2009r. Natomiast honorarium z tytułu przedmiotowej umowy pierwszy raz zostało wypłacone w 2010r. Umowa wykorzystywana jest nadal.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wnioskodawca jako wypłacający honorarium – wynagrodzenie z tytułu wykorzystania patentu, występuje w roli płatnika...
2. Jeżeli tak, to czy ciąży na nim obowiązek potrącenia zaliczki na podatek dochodowy, po uwzględnieniu 50% kosztów uzyskania przychodu...
3. Czy w konsekwencji wnioskodawca jest zobowiązany po upływie roku podatkowego do wystawienia informacji o wysokości osiągniętego dochodu na formularzu PIT-11, w terminie do 28 lutego następnego roku podatkowego...
4. Czy też wnioskodawca nie ma obowiązku potrącenia zaliczek na podatek dochodowy, a wypłacone honorarium wykazuje na formularzu PIT-8C, zaś podatnik rozlicza należny podatek w zeznaniu rocznym...
   
   

Wnioskodawca wskazując na art. 41 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdził, iż występuje w stosunku do właściciela patentu jako płatnik. Jego zdaniem, zobowiązany jest zatem do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 18% dochodu, po zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodu. W konsekwencji jest zobowiązany do dnia 28 lutego każdego roku sporządzić informację o wysokości osiągniętego przychodu w poprzednim roku podatkowym, na formularzu PIT-11, dostarczając ją do podatnika – właściciela patentu oraz urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania właściciela patentu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy wskazano, iż źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (pkt 7) oraz inne źródła (pkt 9).

Stosownie do treści art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Natomiast stosownie do treści art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W myśl natomiast art. 66 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.) uprawniony z patentu może w drodze umowy udzielić innej osobie upoważnienia (licencji) do korzystania z jego wynalazku (umowa licencyjna). Warunki udzielenia tej licencji, jak również forma i sposób zawarcia umowy na jej udzielenie określają przepisy zawarte w Tytule II, Dziale II rozdziale 6 prawa własności przemysłowej „Umowy licencyjne”.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca - osoba fizyczna, w ramach swojej działalności gospodarczej, wykorzystuje rozwiązanie zarejestrowane jako patent w Urzędzie Patentowym. Właścicielem patentu jest inna osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej. Na podstawie zawartej umowy licencyjnej na rzecz właściciela patentu wypłacane jest przez wnioskodawcę honorarium, które stanowi opłatę licencyjną za przeniesienie prawa do stosowania wynalazku.

W świetle powołanych przepisów i przedstawionego stanu faktycznego wskazać należy, iż wypłacane przez wnioskodawcę wynagrodzenie należy zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 18 ustawy jako przychód z praw majątkowych. Wobec dokonanej kwalifikacji do źródła przychodu na wnioskodawcy, jako na wypłacającym honorarium, ciążą określone obowiązki płatnika.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 42 ust. 2 tej ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

1. w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11);
2. w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.
   
   

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy, w którym stwierdza, iż wypłacane przez niego honorarium należy zakwalifikować do przychodów z praw majątkowych określonych w art. 18 ustawy i w związku z tym ciąży na nim obowiązek poboru zaliczek na podatek oraz obowiązek wystawienia informacji PIT-11 należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnośnie zastosowania kosztów uzyskania przychodów do przychodu uzyskanego z powyższego tytułu należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną – określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Z przepisu powyższego wynika, iż 50% koszty uzyskania przychodów przysługują, jeżeli przychody z tytułu opłaty licencyjnej otrzymano:

• w pierwszym roku trwania licencji oraz
• od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną.
  
  

Z uzupełnia wniosku wynika, iż umowa licencyjna została zawarta w dniu 18 czerwca 2009r. i po raz pierwszy wykorzystywana była również w 2009r. Natomiast honorarium z tytułu przedmiotowej umowy pierwszy raz zostało wypłacone w 2010r. Umowa wykorzystywana jest nadal. Umowa licencyjna jest pierwszą umową, którą zawarł właściciel patentu.

A zatem do wynagrodzenia właściciela patentu za okres od 18 czerwca 2009r. do 17 czerwca 2010r. z tytułu umowy licencyjnej zawartej w dniu 18 czerwca 2009r. mają zastosowanie koszty uzyskania przychodu w wysokości 50 % uzyskanego przychodu w pierwszym roku trwania przedmiotowej licencji.

Natomiast do przychodów uzyskanych z tytułu opłaty licencyjnej naliczane z licencji za drugi rok i następne lata obowiązywania umowy nie będą miały zastosowania 50% koszty uzyskania przychodów.

Jako że wnioskodawca w treści wniosku wskazał, iż umowa licencyjna wykorzystywana jest nadal, a zatem już w drugim roku trwania licencji, natomiast stosowanie do powołanych powyżej przepisów 50% koszty uzyskania przychodów przysługują tylko z tytułu opłaty licencyjnej w pierwszym roku trwania licencji, stanowisko wnioskodawcy dotyczące zastosowania 50% kosztów należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.