INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2011 r. (data wpływu 15 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz faktury VAT– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz faktury VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest producentem wyrobów z plastyku. 96% sprzedaży to dostawy wewnątrzwspólnotowe. Otrzymuje on zamówienia od firmy zagranicznej (są to przeważnie duże hurtownie) np. od firmy z Niemiec. Na zamówieniu określony jest rodzaj produktu, sztuki, rodzaj pakowania, umieszczenia na paletach i później na samochodach (TIR) i miejsce rozładunku. Często wskazane jest miejsce rozładunku jako inna nazwa firmy, a nawet bywa inne państwo UE.

Spółka jako odbiorcę na fakturze wskazuje nazwę tej firmy – magazynu i miejsce rozładunku. Na dokumencie CMR jest również wskazane miejsce rozładunku. Potwierdzenie tej dostawy potwierdza firma zamawiająca z Niemiec. Jest ona wskazana na fakturze jako nabywca i jako płatnik. Firma ta wykazuje tą dostawę jako WNT.

Faktura Zainteresowanego jest bezpośrednio wysyłana do nabywcy towaru, czyli firmy zamawiającej w Niemczech.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% jako WDT, po potwierdzeniu odbioru towarów przez firmę zamawiającą z Niemiec...
2. Czy Zainteresowany może na fakturze nie wpisywać bezpośrednio odbiorcy, który nie otrzymuje jego faktury...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie stawki 0% jako WDT występuje po potwierdzeniu dostawy przez nabywcę towaru, tj. firmy zamawiającej i będącej zarazem płatnikiem za jego wyroby. Nie ma wpływu gdzie klient każe dowieźć i rozładować towar.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

W oparciu o art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (…).

Przez sprzedaż - na mocy art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Zainteresowany jest producentem wyrobów z plastyku. 96% sprzedaży to dostawy wewnątrzwspólnotowe. Otrzymuje on zamówienia od firmy zagranicznej, np. firmy z Niemiec. Na zamówieniu określony jest rodzaj produktu, sztuki, rodzaj pakowania, umieszczenia na paletach i później na samochodach i miejsce rozładunku. Często wskazane jest miejsce rozładunku jako inna nazwa firmy, a nawet bywa inne państwo UE.

Spółka jako odbiorcę na fakturze wskazuje nazwę tej firmy – magazynu i miejsce rozładunku. Na dokumencie CMR jest również wskazane miejsce rozładunku. Potwierdzenia tej dostawy dokonuje firma zamawiająca z Niemiec. Jest ona wskazana na fakturze jako nabywca i jako płatnik. Firma ta wykazuje tą dostawę jako WNT.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, towary będące przedmiotem dostaw wewnątrzwspólnotowych są wywożone z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego przez przewoźnika.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

   - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Z analizy opisu sprawy wynika, że dla celów dowodowych w zakresie potwierdzenia dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, Wnioskodawca posiada kopię faktury wystawionej na nabywcę, zamówienie od firmy zagranicznej na którym określony jest rodzaj produktu, sztuki, rodzaj pakowania, umieszczenia na paletach i później na samochodach i miejsce rozładunku oraz dokument CMR, na którym wskazane jest miejsce rozładunku oraz potwierdzenie odbioru dostawy przez firmę zamawiającą z Niemiec.

Zdaniem tut. Organu, Zainteresowany będąc w posiadaniu ww. dokumentów, posiada dowody uprawniające go do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% do dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Bowiem z powyższych dokumentów wynika, że towar został dostarczony do miejsca jego przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Zatem stwierdzić należy, że dokumenty posiadane przez Spółkę łącznie potwierdzają, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska.

Zatem, uwzględniając wskazane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że spełnione są wszystkie warunki do zastosowania stawki podatku VAT 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowych dostaw.

Reasumując, Zainteresowanemu przysługuje prawo do zastosowania stawki podatku VAT 0% z tytułu wewnątrzwspółnotowych dostaw towarów, po potwierdzeniu odbioru towarów przez firmę zamawiającą z Niemiec, zgodnie z art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W oparciu o art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Na podstawie powyższej delegacji zawartej w powołanym przepisie, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Zainteresowany wskazał, iż nabywcą towaru jest firma zamawiająca z Niemiec.

W związku z powyższym, faktura dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę winna zawierać m.in. nazwę bądź nazwę skróconą nabywcy oraz jego adres.

Reasumując, w sytuacji gdy nabywcą towaru jest firma zamawiająca z Niemiec a towar transportowany jest do innego odbiorcy, Zainteresowany może na fakturze nie wpisywać odbiorcy towarów, który nie otrzymuje jego faktury.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej stawki podatku dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz faktury VAT. W zakresie ww. podatku w części dotyczącej opodatkowania nabycia towarów w dniu 15 lipca 2011 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPP4/443-308/11-2/JKa. Natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych w dniu 13 lipca 2011 r. została wydana odrębna interpretacja indywidualna nr ILPB2/436-80/11 -3/MK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.