INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu do tut. Organu w dniu 03 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zmiany stawek amortyzacyjnych środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zmiany stawek amortyzacyjnych środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży oraz obróbki stali nierdzewnej oraz świadczenia usług związanych z wykorzystaniem stali nierdzewnej. Spółka jest częścią Grupy A., czołowego europejskiego producenta produktów stalowych.

Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych z zastosowaniem stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”). Zgodnie z decyzją podjętą przez Zarząd Spółki, na mocy art. 16h ust. 4 updop, Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych w równych ratach jednorazowo na koniec roku podatkowego. Omawiane odpisy amortyzacyjne są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie, Zarząd Spółki zamierza podjąć decyzję o zmianie stawek amortyzacyjnych dla wybranych środków trwałych działając w oparciu o art. 16i ust. 5 updop. Powyższa zmiana może dotyczyć zarówno amortyzowanych środków trwałych, jak również nowych środków trwałych, które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku dokonywania odpisów amortyzacyjnych dotyczących środków trwałych jednorazowo na koniec roku podatkowego, decyzja o zmianie stawek amortyzacyjnych powinna zostać podjęta nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym tj. nie później niż do końca roku podatkowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16i ust. 1 updop odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie do art. 16h ust. 4 updop podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i.

Jednocześnie, w myśl art. 16i ust. 5 updop podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zdaniem Spółki, powyższe sformułowanie przepisów oznacza, że w przypadku zarówno nowych środków trwałych, które będą wprowadzone do ewidencji, jak również środków trwałych już amortyzowanych, zmiana stawek amortyzacyjnych jest możliwa nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym (jest zatem uwarunkowana okresem, w jakim podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych). Tym samym, decyzja Zarządu Spółki dotycząca zmiany stawek amortyzacyjnych powinna zostać podjęta nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym (tj. w praktyce przed końcem roku podatkowego, jako że Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych jednorazowo na koniec roku podatkowego). Zdaniem Wnioskodawcy, podjęcie omawianej decyzji przez Zarząd Spółki w trakcie roku podatkowego jednak przed dokonaniem pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego dla wybranych środków trwałych, umożliwia zastosowanie zmienionych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do przedmiotowych środków trwałych już tym roku podatkowym (również wówczas, gdy odpisy są dokonywane jednorazowo na koniec roku podatkowego).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, z których przykładowo można wymienić:

• interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 2010 r. (nr IBPBI/2/423-1158/10/CzP), w której organ podatkowy potwierdził, że: „Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej, czyli jej obniżenie może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Natomiast możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, a także zwiększenia uprzednio obniżonej odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. (...) W przypadku obniżenia/podwyższenia stawki amortyzacyjnej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych np. co kwartał lub na koniec roku, zmniejszenie stawki nastąpi praktycznie na koniec kwartału lub koniec roku.";
• interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 stycznia 2010 r. (nr ITPB3/423-594/09/MK), w której organ podatkowy potwierdził, że: „W przypadku obniżenia/podwyższenia stawki amortyzacyjnej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych, np. co kwartał lub na koniec roku, zmniejszenie stawki nastąpi praktycznie na koniec kwartału lub koniec roku. Tak więc obniżenie/podwyższenie stawki w trakcie roku podatkowego powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.";
• interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 lipca 2008 r. (nr ILPB3/423-226/08-2/EK), w której organ podatkowy potwierdził, że „Zgodnie z art. 16h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i (...). Zatem, w aktualnie obowiązującym stanie prawnym podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych miesięcznie, kwartalnie lub jednorazowo na koniec roku. Powyższe oznacza, iż w przypadku środków trwałych wprowadzonych do ewidencji, obniżenie stawek amortyzacyjnych powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego”;
• postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydane przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 5 czerwca 2007 (nr 1471 /DPR1/423-31/07/MK), w którym organ podatkowy potwierdził, że: (...) „w danym roku podatkowym - w przypadku środków trwałych wprowadzonych wcześniej do ewidencji - obniżenie lub podwyższenie stawki amortyzacyjnej może nastąpić: np. w styczniu danego roku, w przypadku, gdy rok podatkowy pokrywa się rokiem kalendarzowym, a amortyzacja dokonywana jest miesięcznie; na koniec pierwszego kwartału, jeśli amortyzacja dokonywana jest kwartalnie; na koniec roku, w przypadku, gdy podatnik nalicza odpisy amortyzacyjne jednorazowo".
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie także w innych, nieprzytoczonych powyżej interpretacjach indywidualnych, np. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 lutego 2011 r., nr IPPB5/423-23/11-5/RS, interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 grudnia 2010 r., nr ILPB4/423-226/10-3/DS, interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 listopada 2009 r., nr IBPBI/2/423-962/09/BG.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, podjęcie decyzji przez Zarząd Spółki o zmianie stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do wybranych przez Spółkę środków trwałych nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym (tj. przed końcem roku podatkowego), będzie uprawniać Wnioskodawcę do zastosowania zmienionych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do omawianych środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim, a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo – skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, jego zabezpieczenie lub zachowanie.

Stosownie do art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Stosownie do art. 16h ust. 2 updop, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i - 16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Zgodnie z art. 16h ust. 4 updop, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego.

W aktualnie obowiązującym stanie prawnym podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych miesięcznie, kwartalnie lub jednorazowo na koniec roku. W przypadku obniżenia /podwyższenia stawki amortyzacyjnej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych np. co kwartał lub na koniec roku, zmniejszenie stawki nastąpi praktycznie na koniec kwartału lub koniec roku.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 updop, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 updop, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Co istotne, zmiana, o której mowa w powołanym przepisie, dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Wobec powyższego zmiana stawki amortyzacyjnej, tj. zmniejszenie bądź zwiększenie uprzednio obniżonej może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik ma więc możliwość zastosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym że zmienione stawki nie mogą być wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych z zastosowaniem stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Zgodnie z decyzją podjętą przez Zarząd, Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych w równych ratach jednorazowo na koniec roku podatkowego. Omawiane odpisy amortyzacyjne są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Zarząd Spółki zamierza podjąć decyzję o zmianie stawek amortyzacyjnych dla wybranych środków trwałych działając w oparciu o art. 16i ust. 5 updop. Powyższa zmiana może dotyczyć zarówno amortyzowanych środków trwałych, jak również nowych środków trwałych, które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

W świetle powyższego, zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno odnośnie środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i odnośnie środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej, czyli jej obniżenie może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Natomiast możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, a także zwiększenia uprzednio obniżonej odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych i postanowień stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.