INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22.06.2011 r. (data wpływu 27.06.2011 r.) oraz w piśmie z dnia 19.08.2011 r. (data nadania 22.08.2011 r., data wpływu 24.08.2011 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 16.08.2011 r. Nr IPPB4/415-534/11-2/JK2 (data nadania 16.08.2011 r., data doręczenia 19.08.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku złożenia zeznania podatkowego w związku z zawieszeniem działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.06.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku złożenia zeznania podatkowego w związku z zawieszeniem działalności gospodarczej oraz możliwości wspólnego rozliczenia małżonków.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-534/11-2/JK2 z dnia 16.08.2011 r. (data nadania 16.08.2011 r., data doręczenia 19.08.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego oraz sprecyzowanie pytania Nr 2 przyporządkowanego do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Pismem z dnia 19.08.2011 r. (data nadania 22.08.2011 r., data wpływu 24.08.2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca do grudnia 2009 r. prowadził jednoosobową działalność gospodarczą, którą zgodnie ze złożonym oświadczeniem poddawał opodatkowaniu podatkiem liniowym (PIT-36L). W grudniu 2009 r. Wnioskodawca złożył Naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego oświadczenie o zawieszeniu tej działalności, a po wezwaniu organu w 2009 r., zaktualizował zgłoszenie NIP-3 w związku z tym zawieszeniem. Od czasu zgłoszenia zawieszenia działalności Wnioskodawca faktycznie tej działalności nie prowadził oraz nie uzyskiwał w związku z nią żadnych przychodów, jak również nie ponosił jej kosztów. W składanych za lata wcześniejsze, tj. do 2007 r. deklaracjach, Wnioskodawca nie wykazywał strat, które podlegałyby rozliczeniu w latach kolejnych. W związku z zawieszeniem działalności gospodarczej Wnioskodawca nie złożył oświadczenia o zmianie formy opodatkowania tej działalności (na zasadach ogólnych). Wnioskodawca jest żonaty i pozostaje z żoną w ustroju wspólności majątkowej przez cały okres małżeństwa. Oboje są podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (rezydentami podatkowymi w Polsce).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 19.08.2011 r. (data nadania 22.08.2011 r., data wpływu 24.08.2011 r.) pełnomocnik Wnioskodawcy wyjaśnił, iż Wnioskodawca nie zlikwidował samodzielnie działalności gospodarczej i w dniu składania wniosku o interpretację nie miał o takiej likwidacji żadnej informacji. Wnioskodawca posiada jedynie informację o wydaniu przez organ prowadzący ewidencję działalności gospodarczej decyzji o wykreśleniu Go z ewidencji z uwagi na okres zawieszenia działalności. Decyzja administracyjna w tej sprawie nie została Mu do chwili obecnej doręczona, co oznacza, że jest formalnie (w sensie rejestrowym) zarejestrowanym przedsiębiorcą. W związku z tym, podanie daty likwidacji działalności Wnioskodawcy nie jest możliwe, gdyż data ta jeszcze nie nastąpiła. Ponadto pełnomocnik Wnioskodawcy poinformował, iż zawieszenie działalności nadal trwa (nie złożono oświadczenia o podjęciu działalności) oraz, że Wnioskodawca nie osiągał żadnych przychodów i nie ponosił kosztów w działalności gospodarczej przez cały 2009 i 2010 r., a także od 1 stycznia 2011 roku do chwili obecnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z zawieszeniem działalności gospodarczej Wnioskodawca ma obowiązek składania deklaracji rozliczenia rocznej PIT-36L (zerowych)...
2. Czy w latach podatkowych, w których Wnioskodawca ma zawieszoną działalność gospodarczą przysługuje mu prawo do wspólnego rozliczenia pozostałych dochodów (opodatkowanych na zasadach ogólnych) wspólnie z małżonką...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 2 updof podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c. Wobec tego przepis ten nakłada obowiązek składania zeznania na tych podatników, którzy w danym roku osiągnęli dochód albo zrealizowali stratę na pozarolniczej działalności gospodarczej.

Według Wnioskodawcy oznacza to zarazem, że podatnicy, którzy takiego dochodu/straty nie osiągnęli, tzn. ci którzy nie uzyskali przychodów i kosztów w działalności, np. z uwagi na jej nieprowadzenie lub zawieszenie, nie mają obowiązku składania deklaracji. W sprawie, jak wynika z opisu stanu faktycznego mamy do czynienia z taką sytuacją – podatnik nie prowadził faktycznie działalności (mimo posiadania statusu przedsiębiorcy) i nie uzyskiwał w niej przychodów i kosztów. Wnioskodawca wskazuje, iż nie posiada również strat z lat ubiegłych, które mogłyby być wykazane w rozliczeniach za 2009 i 2010 r. Wobec tego Wnioskodawca uważa, iż nie miał obowiązku składania deklaracji PIT-36L. Składanie deklaracji, sprowadzające się do objęcia nimi danych osobowych znanych organowi podatkowemu, jak również ,,0” we wszystkich pozycjach kalkulacyjnych, nie ma żadnego uzasadnienia prawnego i praktycznego. Biorąc zatem pod uwagę, że nie ma podstawy prawnej nakładającej obowiązek składania zeznań na podatników nie osiągających dochodu albo straty podatkowej - uznanie stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie za prawidłowe, jest konieczne i uzasadnione.

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy rozpatrzenia wniosku w zakresie obowiązku złożenia zeznania podatkowego w związku z zawieszeniem działalności gospodarczej. Natomiast w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia małżonków zostanie wydana odrębna interpretacja.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Jednocześnie ww. ustawa wśród źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 wymienia m.in. wskazany w pkt 3 tego przepisu, pozarolniczą działalność gospodarczą. Zgodnie z art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Stosownie do art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30c ust. 6 tej ustawy, dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30b i 30e. Ponadto w myśl przepisów art. 14a ust. 4 pkt 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.) w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa.

Przepis art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada obowiązek składania rocznych zeznań podatkowych i nie zawiera zwolnienia z tego obowiązku podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej.

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca do grudnia 2009 r. prowadził jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym zgodnie ze złożonym oświadczeniem W grudniu 2009 r. Wnioskodawca złożył Naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenie o zawieszeniu tej działalności, a po wezwaniu organu w 2009 r., zaktualizował zgłoszenie NIP-3 w związku z tym zawieszeniem. Wnioskodawca wskazał, iż od czasu zgłoszenia zawieszenia działalności faktycznie tej działalności nie prowadził oraz nie uzyskiwał w związku z nią żadnych przychodów, jak również nie ponosił jej kosztów. W składanych za lata wcześniejsze, tj. do 2007 r. deklaracjach, Wnioskodawca nie wykazywał strat, które podlegałyby rozliczeniu w latach kolejnych. Ponadto w związku z zawieszeniem działalności gospodarczej Wnioskodawca nie złożył oświadczenia o zmianie formy opodatkowania tej działalności oraz nie zlikwidował samodzielnie działalności gospodarczej.

Jak wskazano wyżej, obowiązek składania zeznań o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu został określony w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. 1a. Natomiast w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (art. 45 ust. 1a pkt 2 ustawy).

Należy wyjaśnić, iż w przypadku, kiedy to Wnioskodawca nie powiadomił organu podatkowego o likwidacji działalności gospodarczej, obowiązek w zakresie składania zeznań podatkowych nie ustaje. Z obowiązku tego nie zwalnia fakt, iż w ramach tego źródła przychodu nie są uzyskiwane żadne przychody, ani też nie są ponoszone żadne koszty, jak również, że działalność gospodarcza została zawieszona.

Wobec powyższego, w świetle przytoczonych przepisów, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w okresie zawieszenia działalności gospodarczej jest obowiązany do złożenia zeznań podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu przeznaczonym dla podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą (na gruncie niniejszej sprawy na formularzu PIT-36L), bez względu na fakt, iż nie osiąga żadnych przychodów i nie ponosi kosztów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.