INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17.06.2011r. (data wpływu 24.06.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług szkoleniowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.06.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma działająca na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, nie będąca placówką oświatową, która nie uzyskała akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, będzie świadczyć usługi edukacyjne - szkolenia z zakresu prawa zamówień publicznych, finansów publicznych, prawa pracy, szkolenia z zakresu kompetencji miękkich dla jednostek sektora finansów publicznych oraz firm prywatnych. Przykładowo chodzi o szkolenia takie jak: ABC zamówień publicznych, Błędy w zamówieniach publicznych, Zarządzanie ryzykiem w sektorze finansów publicznych, Budżet zadaniowy w sektorze publicznym, Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych w świetle kontroli ZUS i PIP, negocjacje, komunikacja interpersonalna. Firma będzie organizować zarówno tzw. szkolenia otwarte, których oferta kierowana jest do różnych instytucji sektora publicznego i prywatnego jak również tzw. szkolenia zamknięte, gdzie będziemy szkolić pracowników jednej firmy lub instytucji. Część usług związanych z organizacją szkolenia będzie podzlecana innym firmom m.in.: wynajem sal szkoleniowych, usługi gastronomiczne, powielanie materiałów szkoleniowych, a w przypadku szkoleń 3-dniowych noclegi dla uczestników szkoleń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Jak rozumieć wyrażenie „finansowanie ze środków publicznych” - czy tylko w przypadku finansowania usług kształcenia zawodowego ze środków UE przynajmniej w 70 %, lub finansowaniem szkolenia bezrobotnemu przez urząd pracy można zastosować zwolnienie z VAT, czy też „finansowanie” jest równoznaczne z „zapłatą” za szkolenie ze środków publicznych...
2. Czy prowadząc szkolenia otwarte z dziedziny finansów publicznych, zamówień publicznych, prawa pracy, dla pracowników jednostek sektora finansów publicznych Wnioskodawca powinien opodatkować usługę stawką VAT 23 %, czy też zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT... Strona zaznacza, że szkolenia będą organizowane w wynajętych przez nią od firmy zewnętrznej salach szkoleniowych, zapewniane uczestnikom materiały szkoleniowe będą powielane przez inną firmę, zewnętrzna firma będzie odpowiedzialna za usługi gastronomiczne: przerwy kawowe plus obiad.
3. Czy prowadząc szkolenia otwarte, w 3-5 dniowe takie jak opisane w pytaniu nr 2 ale dodatkowo uwzględniające w cenie koszt noclegów dla uczestników Wnioskodawca powinien wystawić fakturę z opisem usługa edukacyjna i opodatkować usługę stawką VAT 23 % czy też zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT...
4. Jak postępować w przypadku szkoleń takich jak opisane w pytaniach nr 2 i 3, z tą różnicą, że oprócz pracowników jednostek sektora finansów publicznych będą brać w nich udział pracownicy firm prywatnych... Czy obliczanie 70% poziomu finansowania ze środków publicznych powinno następować w odniesieniu do całkowitego przychodu z danego szkolenia, czy też w odniesieniu do każdego z osobna podmiotu zgłaszającego swoich pracowników na szkolenie... Przykładowo w otwartym szkoleniu weźmie udział 10 osób, z których 4 zostaną zgłoszone przez jednostki sektora finansów publicznych, a 6 przez firmy prywatne. Czy szkolenie powinno w całości zostać opodatkowane stawką 23 %, gdyż poziom finansowania ze środków publicznych jest niższy niż 70%, czy też jednostki sektora finansów publicznych powinny dostać faktury ze stawką zwolnioną a tylko firmy prywatne z naliczeniem VAT 23%, gdyż dla jednostek finansów publicznych również w takim przypadku szkolenie jest w całości finansowane ze środków publicznych...
5. Czy prowadząc szkolenia zamknięte z dziedziny finansów publicznych, zamówień publicznych, prawa pracy, dla jednostek sektora finansów publicznych Wnioskodawca powinien opodatkować usługę stawką VAT 23 % czy też zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, przy założeniu, że salę szkoleniową, przerwy kawowe i obiad zapewni zamawiający szkolenie, a wynagrodzenie Spółki uwzględni wyłącznie koszty zapewnienia wykładowcy i materiałów szkoleniowych...
6. Czy prowadząc szkolenia zamknięte z dziedziny finansów publicznych, zamówień publicznych, prawa pracy dla jednostek sektora finansów publicznych Wnioskodawca powinien opodatkować usługę stawką VAT 23 % czy też zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, przy założeniu, że wynagrodzenie uwzględni wynajęcie sali szkoleniowej, zapewnienie przerw kawowych i obiadów oraz materiałów szkoleniowych dla uczestników...
7. Czy prowadząc szkolenia zamknięte i otwarte dla jednostek sektora finansów publicznych dotyczące kompetencji miękkich np. negocjacji w zamówieniach publicznych, komunikacji interpersonalnej, zarządzania stresem, zarządzania czasem, etyki urzędniczej, Wnioskodawca powinien opodatkować usługę stawką VAT 23 % czy też zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT...
8. Czy w przypadku przyjęcia przez organ podatkowy szerokiej interpretacji pojęcia „finansowania szkolenia ze środków publicznych” za warunek korzystania ze zwolnienia należy uznać uzyskanie każdorazowo od jednostki sektora finansów publicznych zgłaszającej swoich pracowników na szkolenie oświadczenia o finansowaniu danego szkolenia ze środków publicznych...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy

Ad. pytania 1.

Zdaniem Wnioskodawcy pojęcie „szkolenie finansowane ze środków publicznych” należy rozumieć szeroko, a więc przykładowo jako sytuację gdy szkolenie organizuje beneficjent dotacji ze środków unijnych oraz gdy następuje opłacanie szkoleń przez jednostki sektora finansów publicznych. Taką interpretację również stosuje Ministerstwo Finansów - co znajduje odzwierciedlenie w piśmie nr PT1/063-27-406/EFU/2011/488 skierowanym do MSWiA.

Ad. pytania 2 i 3.

Zdaniem Wnioskodawcy szkolenia opisane w pytaniach nr 2 i 3 powinny być zwolnione z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT. Zapewnienie uczestnikom przerwy kawowej i obiadu, materiałów szkoleniowych a w przypadku szkoleń wyjazdowych (3-5 dni) również noclegów naszym zdaniem jest ściśle związane z usługą podstawową (szkoleniową) oraz niezbędne do wykonania usługi podstawowej. Szkolenia trwają zwykle około 6 godzin zegarowych dziennie, co wiąże się z koniecznością zapewnienia uczestnikom napojów i posiłku. Trudno sobie wyobrazić sytuację, że uczestnik szkolenia zamieszkały kilkaset kilometrów od miejsca szkolenia nie ma zapewnionego wyżywienia i noclegu w trakcie szkolenia. Konieczność zapewnienia materiałów szkoleniowych jest bezdyskusyjna - bez nich szkolenie nie może być przeprowadzone. Zdaniem Wnioskodawcy firma szkoleniowa powinna wystawić zamawiającemu szkolenie fakturę za kompleksową usługę szkoleniową z opisem usługa edukacyjna oraz stawką zwolnioną (cena usługi edukacyjnej powinna zawierać m.in. koszty noclegów, wyżywienia, materiałów szkoleniowych, wynajmu sal konferencyjnych, wynagrodzenia wykładowcy).

Ad. pytania 4.

Zdaniem Wnioskodawcy szkolenie opisane w pytaniu nr 4 powinno być zwolnione z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT w przypadku zgłoszenia uczestnika przez jednostkę sektora finansów publicznych, a opodatkowane stawką 23% w przypadku zgłoszenia uczestnika przez firmę prywatną. Odmienna interpretacja prowadzi do sytuacji absurdalnych, gdyż zwolnienie z podatku szkolenie na które zgłasza się jednostka sektora finansów publicznych zależałoby od tego czy co najmniej 70% przychodu z danego szkolenia będzie pochodzić ze środków publicznych, a więc od czynnika nieprzewidywalnego w chwili wysyłania oferty szkolenia przez firmę szkoleniową i dokonania zgłoszenia na szkolenie. Mogłoby się więc okazać, że ostatecznie jednostka sektora finansów publicznych otrzyma fakturę z naliczonym podatkiem VAT mimo, że zgłaszając uczestników na szkolenie otwarte zakładała, że będzie ono zwolnione z podatku. Zdaniem Wnioskodawcy trafnym rozwiązaniem będzie zaznaczenie w ofercie szkolenia, że jest ono opodatkowane podatkiem VAT z wyjątkiem sytuacji, gdy jest finansowane ze środków publicznych.

Ad. pytania 5 i 6.

Zdaniem Wnioskodawcy szkolenia opisane w pytaniach nr 5 i 6 powinny być zwolnione z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT. Zapewnienie materiałów szkoleniowych jest bezdyskusyjnie ściśle związane z usługą podstawową (szkoleniową) oraz niezbędne do jej wykonania. Zdarza się, że zamawiający szkolenie wewnętrzne nie ma odpowiednich warunków lokalowych do jego przeprowadzenia. W takich przypadkach zleca to firmie szkoleniowej. Jest to więc również ściśle związane z usługą podstawową (szkoleniową) oraz niezbędne do jej wykonania. To samo można powiedzieć o zapewnieniu uczestnikom przerwy kawowej i obiadu skoro szkolenie trwa około 6 godzin zegarowych dziennie.

Ad. 7.

Zdaniem Wnioskodawcy szkolenie opisane w pytaniu nr 7 powinno być zwolnione z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT. Należy je uznać za usługi kształcenia zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu. Zdaniem Wnioskodawcy tzw. szkolenia o tematyce kompetencji miękkich np. negocjacje, komunikacja, zarządzanie stresem, zarządzanie czasem czy etyka urzędnicza mają za zadanie zwiększanie kompetencji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych tak samo jak szkolenia o tzw. tematyce twardej np. dotyczące zmian w przepisach prawa.

Ad. pytania 8.

Zdaniem Wnioskodawcy dla stwierdzenia zwolnienia nie jest konieczne oświadczenie jednostki sektora finansów publicznych zgłaszającej swoich pracowników na szkolenie o finansowaniu danego szkolenia ze środków publicznych. Wszystkie środki wydatkowane przez jednostkę sektora finansów publicznych mają bowiem charakter środków publicznych. Oświadczenie byłoby niezbędne w przypadku gdyby na szkolenie kierowała swoich pracowników jednostka nie zaliczona do sektora finansów publicznych gospodarująca środkami publicznymi np. beneficjent dotacji unijnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Od 1 stycznia 2011 r. podstawowa stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 23%, z wyłączeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy). Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011r. nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W myśl § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową. Zgodnie natomiast z § 13 ust. 9 ww. rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem że:

1. są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, lub
2. ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dz. U. UE. L. Nr 77 str. 1).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Ponadto, należy zauważyć, że środkami publicznymi, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   • ze sprzedaży papierów wartościowych,
   • z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   • ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   • z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   • z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

Do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b (ust. 3 pkt 1). Przy czym w pkt 5 lit. a i b wymienione zostały środki przeznaczone na realizację:

1. programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna, o których mowa w rozdziale III rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1080/2006 z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 1),
2. programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1).
   
   

Jak powyższe wskazuje, ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł (pkt 4 i 5). Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych. O ile zatem usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego są finansowane środkami pochodzącymi z ww. źródeł spełniona zostanie dyspozycja określona ww. przepisem art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca będzie świadczyć usługi edukacyjne - szkolenia z zakresu prawa zamówień publicznych, finansów publicznych, prawa pracy, szkolenia z zakresu kompetencji miękkich dla jednostek sektora finansów publicznych oraz firm prywatnych. Firma będzie organizować zarówno tzw. szkolenia otwarte, których oferta kierowana jest do różnych instytucji sektora publicznego i prywatnego jak również tzw. szkolenia zamknięte, gdzie będzie szkolić pracowników jednej firmy lub instytucji. Część usług związanych z organizacją szkolenia będzie podzlecana innym firmom m.in.: wynajem sal szkoleniowych, usługi gastronomiczne, powielanie materiałów szkoleniowych, a w przypadku szkoleń 3-dniowych noclegi dla uczestników szkoleń. Zainteresowany nie jest placówką oświatową, nie uzyskał również akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Reasumując, Wnioskodawca świadczy usługi polegające na prowadzeniu szkoleń z zakresu prawa zamówień publicznych, finansów publicznych, prawa pracy. Organizowane szkolenia niezaprzeczalnie są kursami zawodowymi, gdyż związane są bezpośrednio z wykonywanymi zawodami i służą poszerzaniu wiedzy i umiejętności, w szczególności w zakresie finansów i prawa. Również szkolenia dotyczące kompetencji miękkich, np. negocjacje, komunikacja interpersonalna, należy uznać za kształcenie bezpośrednio związane z wykonywanym zawodem, wypełniające dyspozycję art. 44 rozporządzenia Rady w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, spełniona jest pierwsza z przesłanek warunkująca zwolnienie dla realizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń. Ponadto, z wniosku wynika, że szkolenia będą finansowane w całości ze środków publicznych. W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przypadku, gdy przedmiotowe szkolenia będą finansowane w całości ze środków publicznych, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, spełniona bowiem w tym przypadku będzie przesłanka wynikająca z tego przepisu umożliwiająca to zwolnienie.Odnośnie natomiast świadczeń dodatkowych związanych z przedmiotowymi szkoleniami, takich jak nocleg, wyżywienie będą one również zwolnione od podatku pod warunkiem, że będą ściśle z tymi usługami związane, lub wręcz będą elementem kompleksowej usługi szkoleniowej.

Dokonując oceny zdarzenia przyszłego pod kątem zastosowania zwolnienia, należy bowiem mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT, także wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle, wąsko, tak aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień. Podkreślenia wymaga fakt, iż środki jakie zleceniodawca szkoleń przeznaczy na zakup usług od podwykonawcy, nie stanowią w istocie środków publicznych, bowiem nawet w przypadku gdy na zapłatę zleceniodawca szkoleń przeznaczyłby fizycznie pieniądze otrzymane za wykonane usługi finansowane ze środków publicznych to środki te stanowią w tym momencie przychody zleceniodawcy, tracąc charakter pozwalający uznać je za środki publiczne. Zleceniodawca otrzymując zapłatę za świadczone usługi sam decyduje jak wykorzysta otrzymane środki, które stanowią już jego aktywa. A zatem, w sytuacji, w której usługę szkolenia realizuje podwykonawca, nie może on zastosować zwolnienia od podatku od towarów i usług. W przeciwnym razie, przyjęcie stanowiska, iż nie tylko faktyczny beneficjent, który zwrócił się o dofinansowanie określonego projektu ze środków publicznych, ale każdy kolejny podmiot w łańcuchu podwykonawców korzysta ze zwolnienia od podatku, prowadziłoby w rezultacie do nieuprawnionego rozszerzenia zakresu zwolnień, pomijając tym samym wyrażoną powyżej zasadę prawa nakazującą dokonywanie możliwie wąskiej i ścisłej wykładni przepisów wprowadzających odstępstwa od powszechności opodatkowania.

Reasumując, Wnioskodawca świadczy usługi polegające na organizacji i przeprowadzaniu szkoleń. Organizowane szkolenia są kursami zawodowymi, gdyż związane są z wykonywaniem określonych zawodów.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, spełniona jest pierwsza z przesłanek warunkująca zwolnienie dla realizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń. Ponadto, z uwagi, iż szkolenia finansowane są w całości ze środków publicznych, usługa w stosunku tylko i wyłącznie do tych szkoleń, będzie korzystać od 01.01.2011r. ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy.

Wnioskodawca wskazał również w opisie zdarzenia przyszłego, iż w niektórych szkoleniach, oprócz pracowników jednostek sektora finansów publicznych będą brać udział pracownicy firm prywatnych. Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy uznać, iż organizowane szkolenia zawodowe w części odnoszącej się do uczestników których udział jest finansowany ze środków publicznych, będą korzystały ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy w przypadku finansowania w 100% lub będą korzystać ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia w przypadku finansowania w co najmniej 70%. Natomiast w części odnoszącej się do pozostałych uczestników, którzy pokrywają koszty szkolenia z sektora firm prywatnych nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy oraz w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia. W tej części świadczone usługi szkolenia będą opodatkowane podatkiem VAT według stawki podstawowej.

Odnosząc się do sposobu wykazania okoliczności pochodzenia środków publicznych należy zauważyć, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług jak i w rozporządzeniach ustawodawca nie przewidział obowiązku posiadania konkretnych dokumentów potwierdzających te okoliczności. Jednakże po stronie podmiotu korzystającego z preferencji podatkowych leży ciężar dowodu zaistniałych okoliczności faktycznych. Bowiem to podmiot prowadzący działalność gospodarczą ponosi konsekwencje będące wynikiem naruszenia obowiązujących przepisów. Podatnik korzystający ze zwolnienia podatkowego powinien więc być w posiadaniu takich dokumentów i powinien to zrobić we własnym interesie. Wobec tego winien posiadać stosowne dowody potwierdzające prawo do zastosowania zwolnienia. Podmioty dokonujące sprzedaży usług szkoleniowych zwolnionych z podatku ze względu na sposób ich finansowania powinny dołożyć wszelkiej staranności przy weryfikacji nabywców ponieważ ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne.

W odniesieniu do szkoleń finansowanych ze środków publicznych, które są realizowane na zlecenie jednostki sektora finansów publicznych podmiotem, gdzie tym samym płacącym za usługi szkolenia jest w każdym przypadku jednostka sektora publicznego, uznać należy, iż źródłem finansowania takich szkoleń są środki publiczne – niezależnie czy jednostka sektora publicznego finansuje szkolenia z dochodów własnych czy ze środków unijnych.

Podsumowując:

Ad. 1) - „szkolenie finansowane ze środków publicznych” – oznacza szkolenie finansowane zarówno z dotacji ze środków unijnych, jak również z sektora finansów publicznych;

Ad. 2 i 3) - prowadząc szkolenia otwarte zarówno jednodniowe jak i 3-5 dniowe, finansowane w całości ze środków publicznych, Wnioskodawca ma prawo zastosowania zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT;

Ad. 4) - jeżeli w szkoleniu uczestniczą pracownicy jednostek sektora finansów publicznych oraz pracownicy firm prywatnych, Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania zwolnienia z podatku VAT tylko i wyłącznie w stosunku do uczestników szkoleń finansowanych ze środków publicznych, zaś dla uczestników szkoleń finansowanych z sektora prywatnego zastosowanie będzie miała podstawowa stawka VAT;

Ad. 5 i 6) - Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c zarówno wówczas, gdy jego wynagrodzenie zawiera wyłącznie koszty zapewnienia wykładowcy i materiałów szkoleniowych, jak również, gdy jego wynagrodzenie uwzględnia wynajęcie sali szkoleniowej, zapewnienie przerw kawowych i obiadów oraz materiałów szkoleniowych dla uczestników, stanowiących niezbędny element kompleksowej usługi szkoleniowej;

Ad. 7) - prowadząc szkolenia zamknięte i otwarte dla jednostek sektora finansów publicznych dotyczące kompetencji miękkich np. negocjacji w zamówieniach publicznych, komunikacji interpersonalnej, zarządzania stresem, zarządzania czasem, etyki urzędniczej, Wnioskodawca może zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT;

Ad. 8) - dla stwierdzenia zwolnienia nie jest konieczne oświadczenie jednostki sektora finansów publicznych zgłaszającej swoich pracowników na szkolenie o finansowaniu danego szkolenia ze środków publicznych.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.