INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad ewidencjonowania zakupu towarów handlowych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad ewidencjonowania zakupu towarów handlowych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Faktura za zakup towarów handlowych została wystawiona dnia 30 czerwca 2011 r. Towar wraz z fakturą Wnioskodawca otrzymał dnia 6 lipca 2011 r. Na fakturze figuruje data przyjęcia towarów oraz podpis osoby przyjmującej dostawę.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą uproszczoną. Zaksięgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów dokonał w dniu otrzymania towarów oraz faktury, wpisując w kolumnie 2 „data zdarzenia gospodarczego” datę faktycznego otrzymania towarów, tj. datę 6 lipca 2011 r. Podaje, iż zakup towarów będzie kosztem podatkowym w lipcu 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest wpisanie do księgi podatkowej kosztu zakupu towarów handlowych pod datą otrzymania towarów, tj. datą 6 lipca 2011 r., opierając się na § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów...
2. Czy w opisanej sytuacji koszt zakupu towarów należało wpisać do księgi podatkowej pod datą wystawienia faktury zakupu, tj. datą 30 czerwca 2011 r., stosując zapis art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zakupu towarów handlowych, w kolumnie 2 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, należy wpisać datę otrzymania towarów, zamieszczoną każdorazowo na dowodzie zakupu. Tym samym, moment powstania kosztu wyznacza data otrzymania towarów. Wpisanie do księgi podatkowej zakupu towarów, na podstawie faktury wystawionej przed dostarczeniem towarów jest sprzeczne z literalnym brzmieniem § 17 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stanowiącym przepis szczególny w stosunku do przepisu art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy, wprowadzenie w 2007 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definicji dnia poniesienia kosztu nie ma wpływu na sposób ujęcia zakupu towarów handlowych, bowiem w przepisach rozporządzenia nie dokonano żadnych nowelizacji w omawianym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.
  
  

W myśl art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, tj. podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Zauważyć należy, iż definicja momentu poniesienia kosztu zawarta w tym artykule dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowanych zdarzeń gospodarczych.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy (…).

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określił Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Stosownie do treści § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi m. in. w myśl pkt 1 tego przepisu są faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej „fakturami”, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach. Tym samym podstawowym dokumentem potwierdzającym dokonanie transakcji jest faktura zakupu, a co za tym idzie podstawą wpisu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jest w pierwszym rzędzie faktura.

Z przepisów zawartych w § 17 ust. 1 cyt. rozporządzenia wynika, iż zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

W sytuacji kiedy faktura dokumentująca nabycie towaru handlowego została wystawiona przed dostawą towaru (np. w miesiącu poprzedzającym dostawę), to w kolumnie 2 podatkowej księgi przychodów i rozchodów „Data zdarzenia gospodarczego” należy wpisać datę wystawienia faktury. Data wystawienia faktury jest datą poniesienia kosztu uzyskania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w lipcu 2011 r. otrzymał towar wraz z fakturą zakupu wystawioną w czerwcu 2011 r.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym zapisu dotyczącego zakupu towarów handlowych należy dokonać w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów w oparciu o otrzymaną fakturę.

Jednocześnie pamiętać należy, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu w odniesieniu do podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów przyjmuje się dzień wystawienia dowodu stanowiącego podstawę do ujęcia kosztu w księgach. Dlatego też wydatki poniesione na zakup towarów handlowych będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w czerwcu 2011 r., a więc w miesiącu, w którym została wystawiona faktura, a nie w lipcu 2011 r., w którym dostarczono towar i dokonano zapisu w księdze.

Tym samym przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – według którego, za datę zdarzenia gospodarczego (kol. 2) uznać należy datę otrzymania towaru - należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.