INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2011 r. (data wpływu 10 czerwca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 25 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad opodatkowania i rozliczania czynności zakupu i sprzedaży butelek szklanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad opodatkowania i rozliczania czynności zakupu i sprzedaży butelek szklanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie skupu i sprzedaży złomu oraz butelek ze szkła. Skupu dokonuje Pan od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaży - na rzecz podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 wspomnianej ustawy.

W związku ze zmianą przepisów o podatku od towarów i usług od dnia 1 kwietnia 2011 r. w stosunku do sprzedawanego przez Pana złomu metali, to nabywcy, będący podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy, są zobowiązani do rozliczenia podatku. Wystawiana przez Pana faktura VAT zawiera odpowiednią adnotację, nie zawiera natomiast informacji o stawce i kwocie podatku.

W stosunku do skupowanych i sprzedawanych butelek ze szkła i odpadków szklanych, zwanych w języku branżowym złomem szklanym, stosuje Pan zasady ogólne przewidziane ustawą o podatku od towarów i usług tj. podatek należny ujmuje Pan na fakturach i rozlicza osobiście jako podatnik VAT czynny.

Ze względu na planowane kolejne zmiany w podatku VAT od dnia 1 lipca 2011 r. i wprowadzenie do ustawy załącznika nr 11, od dnia wejścia w życie planowanych zmian do sprzedawanych odpadów szklanych stosować Pan będzie zasady analogiczne, jak dla sprzedaży złomu w chwili obecnej.

W piśmie uzupełniającym wskazano, iż przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest wydanie interpretacji indywidualnej w oparciu o stan prawny, obowiązujący od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. wystawianie faktury, która dokumentuje sprzedaż złomu szklanego, zawierającej stawkę i kwotę podatku oraz rozliczenie podatku VAT należnego z tego tytułu obciąża Pana jako sprzedawcę tego towaru, czy też obowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca, prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy, a zatem jest Pan zobowiązany do wystawiania faktury zgodnie z art. 106 ust. 1a ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do sprzedaży butelek ze szkła i innego złomu szklanego, obowiązanym do wykazywania podatku na fakturach i do rozliczenia podatku jest sprzedawca towaru. Ze względu na fakt, iż ustawodawca nie zdefiniował określenia "złom" konieczne jest odwołanie się do słownikowego rozumienia tego pojęcia. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN "złom" oznacza "zużyte, zniszczone przedmioty metalowe, maszyny lub ich części, także odpady produkcyjne w hutach, przeznaczone do przetopienia na surowiec wtórny". Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 2 maja 2011 r. w sprawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT (PT3/033/2/188/LWA/11/569) "kierując się wykładnią historyczną i celowościową należy zaznaczyć, że przez złom dla potrzeb stosowania art. 17 ust. 7 cyt. ustawy należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych, jak również złom metali szlachetnych. Podkreślenia wymaga, że w cel przyjętej w art. 17 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy regulacji wpisuje się również obrót zużytymi akumulatorami ołowianymi lub ich częściami zaliczanymi, zgodnie z normą europejską nr PN-EN 14057:2003, mającą status Polskiej Normy, do złomu."

Z powyższych względów - w Pana opinii - w stosunku do "złomu szklanego", tj. określanych w ten sposób w języku branżowym odpadów ze szkła, art. 17 ust. 1 pkt 7 i art. 106 ust. 1a ustawy o VAT, nie mają zastosowania. W związku z tym, Pan, jako sprzedawca tego towaru, zobowiązany jest do uwzględniania stawki podatku VAT na fakturach oraz rozliczania podatku VAT należnego.

Za powyższym rozumieniem przepisów ustawy przemawia także okoliczność, iż dopiero w dniu 25.05.2011 r. odbyło się pierwsze czytanie na posiedzeniu Sejmu projektu rządowego ustawy zmieniającej ustawę o VAT. Wprawdzie w opisie projektu zawarto sformułowanie wskazujące na doprecyzowanie katalogu odpadów przetwarzalnych objętych systemem odwróconego obciążenia, jednakże obecnie obowiązująca ustawa zawiera zwrot "złom", a nie "odpady przetwarzalne". A zatem konieczne jest posługiwanie się obowiązującymi w polskim systemie prawnym regułami interpretacyjnymi, które w pierwszej kolejności przewidują tzw. wykładnię językową niezdefiniowanych w ustawach pojęć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające złom, jeżeli dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 (art. 17 ust. 7 ustawy).

Powyższe regulacje wprowadzają mechanizm, polegający na przesunięciu obowiązku rozliczania podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego dokonywana jest dostawa złomu. Kluczową kwestią dla zastosowania właściwego sposobu rozliczania podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy dany towar mieści się w pojęciu złomu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., nie definiują pojęcia złomu. Natomiast kierując się wykładnią historyczną i celowościową omawianej normy prawa (art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy) na potrzeby jej stosowania, wskazać należy, iż przez złom należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych, jak również złom metali szlachetnych. Wskazaną regulacją art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, należy również objąć obrót zużytymi akumulatorami ołowianymi lub ich częściami, zaliczanymi, zgodnie z normą europejską nr PN-EN 14057:2003, mającą status Polskiej Normy, do złomu.

Z kolei, w słowniku języka polskiego (Współczesny Słownik Języka Polskiego, Tom II, Wydawnictwo Langenscheidt Polska Sp. z o.o.) znajduje się definicja złomu. Jak wynika z tej definicji, złom to zużyte, zniszczone przedmioty metalowe, także odpady produkcyjne przeznaczone do ponownego przetopienia w hutach jako surowiec wtórny; odłamany, odłupany kawał czegoś (s. 1075).

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

1. nabywcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
2. dostawcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
3. dostawca złomu nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
4. dostawa złomu nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywcy złomu nie powinni rozliczać VAT z tytułu dostaw złomu.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a ustawy).

W oparciu o art. 106 ust. 4 podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Zasadą jest zatem wystawianie faktur VAT dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jedynie w przypadku, gdy tego zażądają.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż dokonuje Pan skupu i sprzedaży butelek ze szkła, zwanych w języku branżowym „złomem”. Skupu dokonuje Pan od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zaś sprzedaży - na rzecz podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe transakcje rozlicza Pan na zasadach ogólnych. Jednak po zmianie przepisów od dnia 1 kwietnia 2011 r. powziął Pan wątpliwości, co do kwestii rozliczania i dokumentowania transakcji sprzedaży i skupu butelek szklanych.

Odnosząc się do okoliczności przestawionych we wniosku, w świetle stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. należy stwierdzić, iż skoro z wniosku nie wynika, aby przedmiotem nabycia i zbycia był złom, ponadto skup butelek szklanych dokonywanych jest od osób niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy, w przedmiotowej sprawie nie powstanie obowiązek opodatkowania tych transakcji na zasadzie określonej w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego jest Pan zobowiązany do dokumentowania (jako zarejestrowany podatnik VAT czynny), ww. czynności na zasadach ogólnych, tj. poprzez wystawianie faktur VAT, za wyjątkiem sytuacji, o których mowa w ww. art. 106 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.