INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 24 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych,
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku dostawy towarów związanych z usługami szkoleniowymi.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych oraz dostawy towarów związanych z usługami szkoleniowymi. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 sierpnia 2011 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe polegające na dokształcaniu m. in. pracowników oświaty oraz innych jednostek samorządu terytorialnego. Do końca roku 2010 Zainteresowany sprzedawał swoje usługi jako przedmiotowo zwolnione od podatku VAT. Zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej, działalność, którą wykonuje Wnioskodawca jest sklasyfikowana jako działalność wspomagająca edukację - PKD 2007 85.60.Z.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty i nie posiada akredytacji w rozumieniu tych przepisów. Szkolenia prowadzone przez Zainteresowanego polegają na:

1. Szkolenia certyfikujące z metody „A” są prowadzone dla nauczycieli, pedagogów, psychologów, logopedów. Metoda „A” polega na treningu mózgu. Pomocna jest w terapii ADHD, depresji, dysleksji.
2. Szkolenia z metody „B” są prowadzone dla logopedów, nauczycieli, pedagogów, psychologów. Metoda „B” polega na terapii funkcji podstawowych i lateralizacji. Pomocna jest w terapii dzieci i dorosłych z dysleksją.
3. Szkolenia z metody „C” - prowadzone są dla psychologów i neuroterapeutów. Metoda umożliwia analizę pracy mózgu.
   
   

Wśród nabywców usług szkoleniowych i aparatury ściśle związanej z tymi szkoleniami są jednostki finansowane w 100% przez sektor finansów publicznych, a ostatnio Wnioskodawca podpisał umowę na usługę cyklu szkoleń dla nauczycieli ze Stowarzyszeniem, która to usługa finansowana jest w 95% ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Kapitał Ludzki.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 18 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Efektem szkoleń zawsze jest kształcenie zawodowe a przedmiotowe usługi zawsze pozostają w związku z branżą i zawodem psychologa i nauczyciela. Celem szkoleń jest doskonalenie zawodowe i uzyskanie nowej wiedzy do celów zawodowych.
2. Świadczone usługi są realizowane wg przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) - art. 2 pkt 3a. Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że z dniem 1 sierpnia 2011 r. Zainteresowany uzyskał wpis do ewidencji szkół i placówek niepublicznych (Zaświadczenie wydane przez Urząd Miejski). Czy w tej sytuacji w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 lipca 2011 r. Wnioskodawca miał prawo do korzystania ze stawki VAT „ZW” na usługi szkolenia i towar ściśle związany z tymi usługami...
3. Nabywcami towarów Wnioskodawcy w ramach sprzedaży towarów ściśle związanej z przedmiotowymi usługami szkoleniowymi, są zawsze podmioty nabywające usługę szkoleniową.
   Wnioskodawca jako jednostka wpisana (od dnia 1 sierpnia 2011 r.) do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzi szkolenia certyfikujące z zakresu:
   • metoda diagnostyczna „C” dla dzieci i dorosłych,
   • metoda terapeutyczna „A” dla dzieci i dorosłych z deficytami uwagi, koncentracji,
   • metoda „B” do diagnostyki i terapii dzieci dyslektycznych,
   • metoda „D” do terapii funkcji podstawowych dla dzieci i dorosłych,
   • metoda diagnostyczna „E”- do obiektywnej diagnostyki dzieci z ADHD.
   Wnioskodawca jest dostawcą produktów, które ściśle wiążą się z oferowanymi usługami szkoleniowymi.
   Wnioskodawca po szkoleniu z metody „C” dostarcza nabywcy zestaw aparatury medycznej.
   Wnioskodawca po szkoleniu z metody „B” dostarcza nabywcy zestaw aparatury medycznej do metody „B”.
   Wnioskodawca po szkoleniu z metody „D” dostarcza nabywcy aparaturę medyczną „D”.
   Wnioskodawca po szkoleniu z metody „E” dostarcza nabywcy aparaturę medyczną.
   Wnioskodawca po szkoleniu z metody „A” dostarcza nabywcy zestaw aparatury medycznej „A”.
   Wnioskodawca jest wyłącznym dostawcą ww. towarów poza aparaturą „A”. Jednak zgodnie ze standardami Polskiego Towarzystwa Neurologii Klinicznej nabywcą/użytkownikiem aparatury „A” może zostać osoba, która ukończyła szkolenie certyfikujące w jednym z ośrodków w Polsce. Wnioskodawca przed sprzedażą systemu „A” sprawdza czy nabywca posiada certyfikat ukończenia szkolenia.
4. Dostawa ww. towarów jest niezbędna. Usługa szkoleniowa jest ściśle związana z dostawą ww. towarów
5. Celem Wnioskodawcy nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu lecz chęć zwiększenia dostępności usług i towarów Wnioskodawcy dla jednostek finansowanych z funduszy publicznych. Wnioskodawcy zależy na tym, aby oferowane usługi i towary były dostępne cenowo dla szkół i placówek publicznych, aby te mogły realizować obowiązki statutowe. W szczególności chodzi tu o nowe zadania szkół związane z przejęciem od poradni obowiązków diagnostyczno terapeutycznych.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca ma prawo korzystać ze stawki VAT „ZW” na usługę, w przypadku gdy nabywcą jest jednostka z sektora finansów publicznych lub organizacja (Fundacja, Stowarzyszenie) finansowana ze środków publicznych lub unijnych...
2. Czy Wnioskodawca ma prawo korzystać ze stawki VAT „ZW” na towar ściśle związany z ww. usługą szkoleniową, w przypadku gdy nabywcą jest jednostka z sektora finansów publicznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo, w myśl wyżej powołanych przepisów, do korzystania ze stawki „ZW” zarówno na usługę i towar ściśle z usługą związany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych,
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku dostawy towarów związanych z usługami szkoleniowymi.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Art. 5a został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
   
   

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż dla zastosowania zwolnienia wynikającego z powyższego przepisu nie jest konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ponadto, zwolnienie określone w powyżej wskazanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z kolei, stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Jednocześnie w art. 43 ust. 17a ustawy, wprowadzonym powołaną wyżej ustawą z dnia 18 marca 2011 r., postanowiono, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Ponadto, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), środkami publicznymi są dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2, przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące ze sprzedaży papierów wartościowych, z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych, z otrzymanych pożyczek i kredytów, z innych operacji finansowych oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005 , które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe polegające na dokształcaniu m. in. pracowników oświaty oraz innych jednostek samorządu terytorialnego. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty i nie posiada akredytacji w rozumieniu tych przepisów. Szkolenia prowadzone przez Zainteresowanego obejmują:

1. Szkolenia certyfikujące z metody b. prowadzone dla nauczycieli, pedagogów, psychologów, logopedów. Metoda „A” polega na treningu mózgu. Pomocna jest w terapii ADHD, depresji, dysleksji.
2. Szkolenia z metody „B” prowadzone dla logopedów, nauczycieli, pedagogów, psychologów. Metoda „B” polega na terapii funkcji podstawowych i lateralizacji. Pomocna jest w terapii dzieci i dorosłych z dysleksją.
3. Szkolenia z metody „C” prowadzone dla psychologów i neuroterapeutów. Metoda umożliwia analizę pracy mózgu.
   
   

Wśród nabywców usług szkoleniowych i aparatury ściśle związanej z tymi szkoleniami są jednostki finansowane w 100% przez sektor finansów publicznych, a ostatnio Wnioskodawca podpisał umowę na usługę cyklu szkoleń dla nauczycieli, która to usługa finansowana jest w 95% ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Kapitał Ludzki.

Efektem szkoleń prowadzonych przez Wnioskodawcę zawsze jest kształcenie zawodowe a przedmiotowe usługi zawsze pozostają w związku z branżą i zawodem psychologa i nauczyciela. Celem szkoleń jest doskonalenie zawodowe i uzyskanie nowej wiedzy do celów zawodowych.

Świadczone usługi są realizowane wg przepisów ustawy o systemie oświaty (art. 2 pkt 3a).

Nabywcami towarów dostarczanych przez Wnioskodawcę w ramach sprzedaży towarów ściśle związanej z przedmiotowymi usługami szkoleniowymi, są zawsze podmioty nabywające usługę szkoleniową.

Zainteresowany z dniem 1 sierpnia 2011 r. został wpisany do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Wnioskodawca jako jednostka wpisana do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzi szkolenia certyfikujące z zakresu:

• metoda diagnostyczna „C” dla dzieci i dorosłych,
• metoda terapeutyczna „A” dla dzieci i dorosłych z deficytami uwagi, koncentracji,
• metoda „B” do diagnostyki i terapii dzieci dyslektycznych,
• metoda „D” do terapii funkcji podstawowych dla dzieci dorosłych,
• metoda diagnostyczna „E” - do obiektywnej diagnostyki dzieci z ADHD.
  
  

Wnioskodawca jest dostawcą produktów, które ściśle wiążą się z oferowanymi usługami szkoleniowymi. Wnioskodawca po szkoleniu z metody „C” dostarcza nabywcy zestaw aparatury medycznej, po szkoleniu z metody „B” dostarcza nabywcy zestaw aparatury medycznej do metody „B”, po szkoleniu z metody „D” dostarcza nabywcy aparaturę medyczną „D”, po szkoleniu z metody „E” dostarcza nabywcy aparaturę medyczną „E”, po szkoleniu z metody „A” dostarcza nabywcy zestaw aparatury medycznej „A”.

Wnioskodawca jest wyłącznym dostawcą ww. towarów poza aparaturą „A”. Jednak zgodnie ze standardami Polskiego Towarzystwa Neurologii Klinicznej nabywcą/użytkownikiem aparatury „A” może zostać osoba, która ukończyła szkolenie certyfikujące w jednym z ośrodków w Polsce. Wnioskodawca przed sprzedażą systemu „A” sprawdza czy nabywca posiada certyfikat ukończenia szkolenia.

Dostawa ww. towarów jest niezbędna. Usługa szkoleniowa jest ściśle związana z dostawą ww. towarów a celem Wnioskodawcy przy dostawie tych towarów nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu lecz chęć zwiększenia dostępności usług i towarów Wnioskodawcy dla jednostek finansowanych z funduszy publicznych. Wnioskodawcy zależy na tym, aby oferowane usługi i towary były dostępne cenowo dla szkół i placówek publicznych, aby te mogły realizować obowiązki statutowe. W szczególności chodzi tu o nowe zadania szkół związane z przejęciem od poradni obowiązków diagnostyczno terapeutycznych.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy usługi szkoleniowe wykonywane przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

1. czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub
2. czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz
   1. czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub
   2. czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub
   3. czy są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.
   
   

W opisie stanu faktycznego Zainteresowany wskazał, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty a z uzupełnienia do wniosku wynika ponadto, iż na moment złożenia wniosku Wnioskodawca nie posiadał wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. W związku z powyższym wskazać należy, iż realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia organizowane dla jednostek z sektora finansów publicznych lub organizacji, nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy. Wnioskodawca nie spełnia bowiem podstawowych wymogów niezbędnych do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w powyższym przepisie. W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a – c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, iż przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca efektem przedmiotowych szkoleń zawsze jest kształcenie zawodowe a przedmiotowe usługi zawsze pozostają w związku z branżą i zawodem psychologa i nauczyciela. Celem szkoleń jest doskonalenie zawodowe i uzyskanie nowej wiedzy do celów zawodowych. W związku z powyższym spełniona została podstawowa przesłanka umożliwiająca stosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w ww. przepisie.

Z opisu sprawy nie wynika natomiast, aby Zainteresowany spełniał warunki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia określone w lit. a i lit. b analizowanego przepisu. Wnioskodawca wskazał wprawdzie, iż świadczone usługi są realizowane wg przepisów ustawy o systemie oświaty, jednakże powołany przez Zainteresowanego akt prawny nie reguluje zasad organizowania i przeprowadzania szkoleń, którymi Wnioskodawca się zajmuje. Innymi słowy powołana przez Wnioskodawcę ustawa o systemie oświaty nie wskazuje w jaki sposób, w jakiej formie i przestrzegając jakich zasad należy przeprowadzać szkolenia, o których mowa we wniosku. Organizowane przez Zainteresowanego szkolenia przyczyniają się z pewnością do pogłębiania wiedzy i umiejętności uczestników oraz umożliwiają bardziej efektywne wykonywanie obowiązków zawodowych, jednak nie można stwierdzić, iż spełniają warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, tzn. prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Ponadto, w związku z faktem, iż - jak wskazano we wniosku – Zainteresowany nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, przedmiotowe usługi nie korzystają także ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy.

Szkolenia organizowane przez Zainteresowanego spełniają jednakże warunek determinujący prawo do zwolnienia od podatku określony w lit. c analizowanego przepisu ustawy oraz w § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, są bowiem – jak wskazał Wnioskodawca – w całości bądź w 95% finansowane ze środków publicznych.

Rozpatrując natomiast możliwość zwolnienia od podatku dostawy towarów określanych przez Wnioskodawcę jako ściśle związane z organizowanymi szkoleniami, podkreślić należy, iż z uregulowań zawartych w cytowanym przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi, jeżeli są usługami w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innymi niż wymienione w pkt 26, pod warunkiem, że prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone są przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub finansowane są w całości ze środków publicznych. Zaznaczyć należy, iż tylko w przypadku spełnienia obu powyższych warunków ze zwolnienia tego może korzystać również dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związana. Zwolnienie, o którym mowa wyżej, na podstawie art. 43 ust 17 i ust. 17a ustawy, ma zastosowanie tylko do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, zwolnionymi od podatku (czyli usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego), jeżeli są one niezbędne do wyświadczenia usługi podstawowej i są dokonywane przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z opisu stanu faktycznego wynika natomiast, iż Wnioskodawca po przeprowadzeniu szkoleń z zakresu: metod diagnostycznych „C”, metod terapeutycznych „A”, metod „B”, metod „D”, metod diagnostycznych „E”, dostarcza nabywcom aparaturę medyczną niezbędną do korzystania z ww. metod. Zainteresowany wskazał ponadto, iż dostawa ww. towarów jest niezbędna, jednakże nie wskazał do czego, a usługi szkoleniowe są ściśle związane z dostawą ww. towarów – nie natomiast dostawa towarów jest ściśle związana z usługami szkoleniowymi. Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż dostawa towarów, o których mowa we wniosku nie może korzystać ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 w związku z art. 43 ust. 17 i ust. 17a ustawy. Z wniosku nie wynika bowiem, aby przedmiotowe towary były niezbędne do przeprowadzania szkoleń skierowanych do jednostek z sektora finansów publicznych oraz organizacji. Z przedstawionego opisu sprawy można wywnioskować natomiast, iż ww. aparatura jest niezbędna jedynie do korzystania z wiedzy zdobytej podczas szkolenia oraz stosowania metod będących przedmiotem ww. szkolenia w wypełnianiu obowiązków zawodowych już po zakończeniu kształcenia. O powyższym przesądza fakt, iż – jak wskazał Zainteresowany – ww. aparatura medyczna dostarczana jest nabywcy po przeprowadzeniu szkolenia z danej metody.

Jednocześnie w przypadku aparatury medycznej „A”. Zainteresowany wskazał, że przed jej sprzedażą sprawdza, czy nabywca posiada certyfikat ukończenia szkolenia, co oznacza, iż szkolenia z metody „A” nie zawsze przeprowadza Wnioskodawca, który wówczas jedynie dostarcza potrzebną do tej metody aparaturę. Powyższe wyklucza prawo do zwolnienia od podatku dostawy aparatury medycznej „A”, gdyż warunkiem zastosowania zwolnienia jest dokonywanie dostawy towarów i świadczenia usług ściśle związanych z usługą podstawową przez podmiot świadczący usługę podstawową.

Reasumując, usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz jednostek sektora finansów publicznych lub organizacji (Stowarzyszenie), w przypadku gdy szkolenia te są w całości finansowane ze środków publicznych, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, z kolei, gdy są finansowane ze środków publicznych w co najmniej 70%, korzystają ze zwolnienia w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia.

Z kolei dostawa towarów, które – jak wskazano wyżej – nie są niezbędne do wykonania usługi szkoleniowej, zwolnionej od podatku, dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz jednostek z sektora finansów publicznych, po przeprowadzeniu przedmiotowego szkolenia, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii zwolnienia od podatku przedmiotowych usług szkoleniowych po uzyskaniu przez Wnioskodawcę wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, iż indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego dotyczyć może tylko kwestii przedstawionych w opisywanym stanie faktycznym, wskazać należy, iż wydana interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania czynności wykonywanych na rzecz organizacji (Fundacji, Stowarzyszeń), które nie zostały opisane w stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.