INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2011r. (data wpływu 1 czerwca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 sierpnia 2011r. (data wpływu 25 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT z faktur dokumentujących zakup pojazdów przeznaczonych do wynajmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2011r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 25 sierpnia 2011r. (data wpływu 25 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT z faktur dokumentujących zakup pojazdów przeznaczonych do wynajmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

1. Wnioskodawca poszerza zakres swojej działalności o wynajem pojazdów (samochody osobowe, motocykle, busy do 9 osób), we wpisie do ewidencji widnieje zapis o wynajmie samochodów i motocykli. W tym celu Wnioskodawca dokonał zakupu busa 9 osobowego (8 osób + kierowca) marki Nissan Primastar oraz motocykla. Oba pojazdy zostały zakupione z przeznaczeniem pod wynajem. W przypadku busa został on zakupiony 28.04.2011 r. na fakturę VAT (Wnioskodawca sporządza deklarację VAT-7 kwartalnie). Wnioskodawca składa wniosek o indywidualną interpretację w związku z uzyskaniem rozbieżnych informacji od Urzędów Skarbowych oraz biura rachunkowego na temat faktycznej możliwości odliczenia podatku VAT od zakupu pojazdów zawartych w tym punkcie. Od niektórych Urzędów Skarbowych Wnioskodawca otrzymał informację, iż może odliczyć pełen VAT, a od innych, iż nie może go odliczyć wcale. Stąd też Wnioskodawca składa ten wniosek, który wyjaśni te nieścisłości.
2. Wnioskodawca planuje zakup kolejnych pojazdów przeznaczonych pod wynajem i chce dokonywać zakupu na fakturę VAT. Będą to samochody osobowe, motocykle jak również limuzyny Lincoln Town Car 9,5 m.
3. W związku z prowadzonym profilem działalności dużym kosztem dla Wnioskodawcy jest zakup paliwa. W przypadku wynajmu samochodów bez kierowcy, koszty paliwa pokrywa wynajmujący. Jednakże zdarza się sytuacja, że klienci wynajmują od Wnioskodawcy pojazd z jednym z jego kierowców, wówczas Wnioskodawca jest zobligowany do pokrycia kosztów paliwa, które jest wliczone w cenę wynajmu pojazdu.
   
   

W piśmie uzupełniającym z dnia 25 sierpnia 2011r., Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

1. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Dopuszczalna masa poszczególnych pojazdów wymienionych we wniosku o indywidualną interpretację wynosi odpowiednio:
• Nissan Primastar 3040 kg
• Lincoln Town Car 3221 kg
• Yamacha XJR 450 kg.
3. Zakupiony bus Nissan Primastar będzie przeznaczony wyłącznie na cele wynajmu, przez okres ok. 2 lat.
4. Za wynajem pojazdów będą wystawiane faktury VAT.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku jako nr 2):

Czy powołując się na przeznaczenie pojazdów Wnioskodawcy do wynajmu, który jest zgodny z zakresem jego działalności wpisanej do Ewidencji Działalności Gospodarczej może on dokonać pełnego odliczenia VAT-u...

Zdaniem Wnioskodawcy, może on odliczyć pełny VAT od zakupu pojazdu, bez względu na jego rodzaj. Warunkiem jednak jest, aby pojazd był przeznaczony pod wynajem na okres nie krótszy niż 6 miesięcy, jak również wynajem pojazdów musi być ujęty w zakresie działalności Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego (oznaczonego we wniosku jako nr 2) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów oraz paliwa wykorzystywanego do ich napędu zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Analiza przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ww. ustawy odnoszące się do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów na podstawie umowy m.in. najmu a ponadto samochody (pojazdy) te przeznaczone są przez niego wyłącznie do wykorzystywania na cele wskazane w tym przepisie na okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług poszerza zakres swojej działalności o wynajem pojazdów (samochody osobowe, motocykle, busy do 9 osób), we wpisie do ewidencji widnieje zapis o wynajmie samochodów i motocykli. Wnioskodawca planuje zakup kolejnych pojazdów przeznaczonych pod wynajem i chce dokonywać zakupu na fakturę VAT. Będą to samochody osobowe, motocykle jak również limuzyny Lincoln Town Car 9,5 m.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest oddawanie w odpłatne używanie samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu i samochody (pojazdy) te przeznaczone są wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego określonego w fakturach VAT dokumentujących zakup przedmiotowych pojazdów, o ile nie wystąpi żadna z okoliczności wyłączających prawo do odliczenia podatku naliczonego, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miało zatem zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT z faktur dokumentujących zakup pojazdów przeznaczonych do wynajmu. Natomiast w zakresie części dotyczącej prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT z faktury dokumentującej zakup busa marki Nissan Primastar oraz prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu samochodu wynajmowanego wraz z kierowcą, zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.