INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2010r. (data wpływu 2 września 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2010r. (data wpływu 23 listopada 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku skorygowania podatku VAT od pozostawionych przez małżonka Wnioskodawcy środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku skorygowania podatku VAT od pozostawionych przez małżonka Wnioskodawcy środków trwałych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 listopada 2010r. (data wpływu 23 listopada 2010r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 listopada 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca razem z małżonkiem prowadził działalność rolniczą. W trakcie trwania małżeństwa małżonek Wnioskodawcy otrzymał umową darowizny w formie aktu notarialnego budynek mieszkalny, budynki gospodarcze oraz użytki rolne łącznie 7,20 ha. Na pozostałych aktach notarialnych Wnioskodawca figuruje razem z małżonkiem jako współwłaściciel użytków rolnych w ilości 3,42 ha. Gospodarstwo rolne stanowiło wspólny majątek Wnioskodawcy i jego małżonka, ale reprezentowane było przez małżonka. We wrześniu 2008 roku małżonek Wnioskodawcy zrezygnował ze zwolnienia z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 3 ustawy o VAT. W 2009 roku obrót gospodarstwa przekroczył 20 000 zł.

W dniu 11 sierpnia 2010 małżonek Wnioskodawcy zmarł. Pozostawił gospodarstwo rolne wraz z środkami trwałymi, od zakupu których dokonał zwrotu podatku VAT w listopadzie 2008r. Postępowanie spadkowe zakończyło się (nieprawomocny wyrok) w wyniku, którego spadkobiercami został Wnioskodawca oraz dwie córki - każda po 1/3 spadku. Córki zamierzają podpisać z Wnioskodawcą umowy użyczenia budynków oraz umowy dzierżawy obejmujące całość przypadającego im spadku. Wnioskodawca będzie kontynuować prowadzoną do tej pory działalność rolniczą, w związku z tym w sierpniu 2010 złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R). Wnioskodawca zamierza wykorzystywać w działalności rolniczej pozostawione środki trwałe. Tylko jedna z córek zamierza kontynuować działalność wraz z Wnioskodawcą, ale nie będzie się rejestrować w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego jako podatnik podatku od towarów i usług.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 20 listopada 2010r. wynika, że od dnia 27 października 1987r. Wnioskodawca wspólnie z małżonkiem prowadzili gospodarstwo rolne, a małżonek Wnioskodawcy był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym wyłącznie z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego w okresie 1 października 2008r. do 11 sierpnia 2010r. Składał do Urzędu Skarbowego deklaracje VAT-7 za okres październik 2008r. - lipiec 2010r. Deklaracja za okres 1 - 11 sierpień 2010r. została złożona do Urzędu Skarbowego przez Wnioskodawcę jako spadkobiercę w dniu 15 września 2010r.

Po śmierci małżonka Wnioskodawca postanowił kontynuować działalność w gospodarstwie. Tego rodzaju produkcji rolnej nie można zaprzestać z dnia na dzień, ponieważ zwierzęta wymagają ciągłej opieki (pielęgnacji, pojenia, karmienia, dojenia). Zaniedbanie powyższych czynności może skutkować chorobą lub śmiercią zwierząt. Ponadto poza zmianą osoby upoważnionej do wystawiania faktur sprzedaży oraz dokonywaniem zakupów towarów i usług związanych z prowadzoną działalnością rolniczą, nic więcej nie uległo zmianie. Powierzchnia gospodarstwa oraz obsada i liczebność zwierząt pozostała ta sama. Również kierunek produkcji gospodarstwa (produkcja mleka) nie uległy zmianie. Dlatego też Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego jak podatnik czynny VAT od dnia 12 sierpnia 2010r. jako kontynuację prowadzonej działalności rolniczej.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca zaznacza, iż zaistniały nowe okoliczności polegające na tym, że po przeprowadzonej sprawie spadkowej w Sądzie Rejonowym w J. w dniu 22 września 2010r. został sporządzony akt notarialny dotyczący zniesienia współwłasności nieruchomości. Na postawie tego aktu Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem całego gospodarstwa rolnego (córki udziały przyznane w sprawie spadkowej w całości przeniosły na Wnioskodawcę). W związku z tym, że całość gospodarstwa rolnego jest wyłącznie własnością Wnioskodawcy, nie będą sporządzane umowy dzierżawy gruntów z córkami oraz umowy użyczenia środków trwałych i wyposażenia.

Środki trwałe nabyte przez małżonka zostały zaliczone do środków trwałych podlegających amortyzacji (na podstawie przepisów o podatku dochodowym). Środki trwałe o wartości początkowej nieprzekraczającej 15 000 zł to: pług oddany do użytkowania 27 listopada 2008r. oraz plac dojazdowy do zbiornika z mlekiem oddany 22 grudnia 2008r.

Pozostałe środki trwałe są o wartości początkowej przekraczającej 15 000 zł. Są to: dojarka przewodowa oddana do użytkowania 27 listopada 2008r., ciągnik rolniczy oddany do użytkowania 27 listopada 2008r., wóz asenizacyjny oddany do użytkowania 27 listopada 2008r., owijarka oddana do użytkowania 28 listopada 2008r., ładowacz czołowy oddany do użytkowania 27 listopada 2008r., prasa zwijająca oddana do użytkowania 26 listopada 2008r., agregat uprawowy oddany do użytkowania 27 listopada 2008r.

Zakup wszystkich ww. środków trwałych udokumentowany był na podstawie faktur zakupu VAT. Małżonkowi Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z ww. faktur i z tego prawa skorzystał. Łącznie kwota podatku naliczonego wyniosła 82 167 zł, w tym 81 817 zł wykazana w deklaracji VAT-7 za okres listopad 2008r. oraz 350 zł w deklaracji VAT-7 za okres grudzień 2008r. Była to cała kwota podatku naliczonego.

Ww. środki trwałe były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ww. środki trwałe są (będą) wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma obowiązek skorygować podatek VAT od środków trwałych pozostałych po śmierci męża (zamierza wykorzystywać je nadal wyłącznie w działalności opodatkowanej)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 97 ust. 1 i 2 Ordynacji podatkowej, nie powinien korygować podatku VAT od środków trwałych, które będzie nadal wykorzystywał wyłącznie w działalności opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

Natomiast § 2 ww. artykułu przewiduje, że jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Z powyższego wynika, że spadkobiercy przejmują z mocy prawa wszelkie prawa i obowiązki o charakterze majątkowym, a prawa niemajątkowe pod warunkiem kontynuacji działalności prowadzonej uprzednio przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 98 § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przesądza, że spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia (art. 925 Kodeksu cywilnego). Prawa i obowiązki zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na spadkobierców. Z tym momentem następuje ustalenie, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Natomiast w myśl art. 96 ust. 6 i ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT. Zgłoszenia o zaprzestaniu działalności w wyniku śmierci podatnika dokonuje jego następca prawny.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, statuując podstawową zasadę podatku od towarów i usług - zasadę potrącalności - przesądza, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwoty podatku naliczonego, dającej podatnikowi prawo do odliczenia, podatnik w celu ustalenia tej kwoty stosuje proporcję określoną zgodnie z ust. 2-10 powołanego artykułu.

Z kolei zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ww. ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Jak stanowi art. 91 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W myśl art. 91 ust. 3 ww. ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ww. ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ww. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W myśl art. 91 ust. 7b ww. ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 7c ww. ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż małżonek Wnioskodawcy nabył dla celów prowadzonej działalności gospodarczej (rolniczej) środki trwałe, dokonując jednocześnie odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. Przedmiotowe środki trwałe były wykorzystywane w gospodarstwie rolnym, stanowiącym składnik majątku objętego wspólnością majątkową Wnioskodawcy i małżonka, jednak to małżonek Wnioskodawcy był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym z tego tytułu. W związku ze śmiercią małżonka Wnioskodawcy, Wnioskodawca będzie kontynuować prowadzenie działalności rolniczej, przy wykorzystaniu tych samych środków trwałych. Wnioskodawca, powołując się na odpowiednie przepisy ustawy Ordynacja podatkowa, wskazuje – w jego ocenie - na brak obowiązku korygowania podatku VAT od środków trwałych, które będzie nadal wykorzystywał wyłącznie w działalności opodatkowanej.

Dla rozstrzygnięcia przedmiotowego zagadnienia istotne znaczenie ma ustalenie charakteru prawa bądź obowiązku, które wynikają z przepisów ustaw podatkowych, a przechodzących na spadkobierców podatnika. Jak wynika z powołanego wyżej art. 97 § 1 - 2 Ordynacji podatkowej określającego zakres przejmowanych przez spadkobierców praw i obowiązków, prawa i obowiązki o charakterze majątkowym spadkodawcy przejmują z mocy prawa bezwarunkowo, prawa o charakterze niemajątkowym tylko pod warunkiem kontynuowania działalności prowadzonej wcześniej przez spadkodawcę, natomiast niemajątkowe obowiązki nie przechodzą w ogóle na spadkobierców (wyjątkiem jest przejęcie obowiązków płatnika na mocy art. 97 § 3 Ordynacji podatkowej, nie znajdujące zastosowania w niniejszej sprawie).

W prawie podatkowym nie zdefiniowano pojęcia praw i obowiązków „majątkowych”, ani też „niemajątkowych”. W związku z tym wskazane jest w tej sytuacji odwołanie się do wykładni systemowej, posiłkowego zastosowania ustaleń doktryny prawa podatkowego opartych na regulacjach prawa cywilnego. Co do zasady, za prawa majątkowe uważa się takie prawa, które mają bezpośredni wpływ na ekonomiczny interes podmiotu, w przypadku uprawnień niemajątkowych brak jest takiego bezpośredniego oddziaływania.

W niniejszej sprawie należy zwrócić uwagę na fakt kontynuowania działalności spadkodawcy, gdyż nawet w przypadku trudności z precyzyjnym rozgraniczeniem na linii – prawo majątkowe, prawo niemajątkowe - przestaje mieć ono decydujące znaczenie, gdy ma miejsce właśnie taka kontynuacja. Wówczas niezależnie od charakteru przedmiotowych praw z mocy prawa może z nich korzystać następca prawny.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż zarówno w przypadku sukcesji praw i obowiązków o charakterze majątkowym, jak i niemajątkowym - muszą one wynikać z przepisów prawa podatkowego. Podkreślenia wymaga również, iż na spadkobierców przechodzą tylko te obowiązki spadkodawcy, które miał on jako podatnik, i tylko te, które są związane z realizacją obowiązków wynikających z ustaw regulujących kwestie podatków.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca wskazuje na brak obowiązku dokonania przez niego korekty podatku naliczonego od środków trwałych nabytych przez małżonka. Jak wynika z opisu stanu faktycznego, małżonkowi Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie środków trwałych i z tego prawa skorzystał.

Jednocześnie z treści wniosku nie wynika, aby małżonek Wnioskodawcy był obowiązany do dokonywania jakichkolwiek korekt podatku naliczonego z tytułu nabytych środków trwałych na mocy obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem małżonek Wnioskodawcy w trakcie wykonywanej działalności gospodarczej (rolniczej) nabył środki trwałe niezbędne do prowadzenia gospodarstwa rolnego, miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego i z tego prawa skorzystał, wykorzystywał przedmiotowe środki trwałe wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a następnie Wnioskodawca (następca prawny) kontynuuje działalność rolniczą przy wykorzystaniu tych samych środków trwałych, ww. środki trwałe służą wykonywaniu przez niego wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, wówczas – o ile w okresie ewentualnej korekty określonej w art. 91 ust. 2 ww. ustawy o VAT, nie dojdzie do zmiany przeznaczenia przedmiotowych środków trwałych – to Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT.

Zatem, opierając się na przedstawionym stanie faktycznym, regulacjach ogólnego prawa podatkowego oraz przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, należy uznać, iż jeżeli spadkodawca wykorzystywał przedmiotowe środki trwałe wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych i nie był zobowiązany do dokonywania korekty, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT, wówczas spadkobierca również takiego obowiązku nie ma – o ile oczywiście w okresie ewentualnej korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ww. ustawy o VAT, nie dojdzie do zmiany przeznaczenia przedmiotowych środków trwałych (nie zostaną one wykorzystane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Nadmienia się, iż pozostałych kwestiach poruszonych we wniosku, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.