INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 03 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 czerwca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 05 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości likwidowanych środków trwałych - jest prawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości likwidowanych środków trwałych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 22 lipca 2011 r. Znak IBPBI/2/423-684/11/SD, IBPBI/2/423-685/11/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 05 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wniosek składany jest przez Wnioskodawcę, jako spółkę reprezentującą zgodnie z art. 1a ustawy o pdop, podatkową grupę kapitałową w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o pdop oraz z przepisów Ordynacji Podatkowej.

Spółka M będąc jedną ze spółek tworzących ww. podatkową grupę kapitałową, w związku z nowymi inwestycjami dotyczącymi modernizacji sieci ciepłowniczej będzie likwidować środki trwałe kolidujące z prowadzonymi pracami modernizacyjnymi. Nowe środki trwałe będą przebiegały po trasie istniejących rurociągów.

Czasami będą to składniki niecałkowicie umorzone podatkowo, które będą podlegać likwidacji na postawie spisanego protokołu fizycznej likwidacji oraz zostaną wycofane z ewidencji środków trwałych. Równocześnie nowe nakłady inwestycyjne będą miały charakter prac modernizacyjnych – powstaną nowe środki trwałe o nowych numerach inwentarzowych. Jednocześnie w trakcie likwidacji starych środków trwałych będzie możliwe odzyskanie części wartości materiałów w postaci np. złomu, który zostanie sprzedany do odpowiednich zakładów skupu złomu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy niezamortyzowaną wartość środków trwałych, które zostaną zlikwidowane w związku z nowymi pracami inwestycyjnymi, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu likwidacji na podstawie spisanego protokołu fizycznej likwidacji, czy też wartość ta powinna zwiększyć wartość początkową nowych środków trwałych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Spółki, (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 29 lipca 2011 r. – data wpływu do tut. BKIP 05 sierpnia 2011 r.), niezamortyzowana część wartości środków trwałych likwidowanych w związku z nowymi pracami inwestycyjnymi związanymi z podstawową działalnością Spółki, powinna stanowić koszty uzyskania przychodów w miesiącu zakończenia likwidacji tych środków potwierdzonej stosownym protokołem.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdop, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

Zatem, zdaniem Spółki, jeżeli likwidacja środka trwałego następuje bez zmiany rodzaju działalności, wówczas strata z tego tytułu winna stanowić koszty uzyskania przychodów. Warunkiem zaliczenia do kosztu uzyskania przychodów nieumorzonej wartości środka trwałego jest jego faktyczna likwidacja, np. w formie demontażu oraz sporządzenie protokołu fizycznej likwidacji i ujęcie tego zdarzenia w księgach rachunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Powyższe oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, pod tym jednak warunkiem, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami zatem będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

W kosztach enumeratywnie wymienionych, których nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodem, zostały wymienione m.in. straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności (art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdop). W świetle tego przepisu, w przypadku gdy likwidacja środków trwałych została dokonana z tej przyczyny, że dotychczas wykorzystywany w działalności gospodarczej środek trwały utracił przydatność z racji zmiany rodzaju działalności, to poniesiona strata nie stanowi kosztu podatkowego. Jeżeli jednak wszelkie działania w zakresie racjonalnej gospodarki środkami trwałymi w ramach prowadzonej już działalności gospodarczej skutkują likwidacją niektórych z tych środków i polegają na zastosowaniu lepszych rozwiązań technologicznych, są ekonomicznie i gospodarczo uzasadnione nie mogą być kwalifikowane jako zmiana rodzaju działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka M w związku z nowymi inwestycjami dotyczącymi modernizacji sieci ciepłowniczej będzie likwidować środki trwałe kolidujące z prowadzonymi pracami modernizacyjnymi. Nowe środki trwałe będą przebiegały po trasie istniejących rurociągów. Czasami będą to składniki niecałkowicie umorzone podatkowo, które będą podlegać likwidacji na postawie spisanego protokołu fizycznej likwidacji oraz zostaną wycofane z ewidencji środków trwałych.

Zatem, wyłączenie określone w wyżej cytowanym przepisie art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdop, nie znajduje w przedmiotowej sprawie zastosowania, bowiem fizyczna likwidacja środka trwałego nie została spowodowana utratą jego przydatności na skutek zmiany rodzaju działalności.

Stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o pdop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14 w razie wytworzenia we własnym zakresie, uważa się koszt wytworzenia.

W myśl natomiast art. 16g ust. 4 ustawy o pdop, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o pdop, nie ma uzasadnienia do podatkowego rozliczenia nieumorzonej wartości zlikwidowanego środka trwałego poprzez jej zaliczenie do wartości początkowej budowanego nowego obiektu, środek ten podlega bowiem odrębnej amortyzacji, której podstawą naliczania jest wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 16 ust. 4 ustawy o pdop. W szczególności wartość niedokonanych w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dotyczących likwidowanego środka trwałego nie może być utożsamiana z „rzeczowymi składnikami majątku” użytymi do wykonania nowego środka trwałego (surowcami, materiałami). Likwidowany środek trwały nie jest bowiem „wykorzystany” w toku budowy nowego środka trwałego.

Wobec powyższego, niezamortyzowana wartość zlikwidowanych środków trwałych będzie stanowić koszt uzyskania przychodów nie związany bezpośrednio z przychodem, a więc będzie on potrącalny jednorazowo w dacie poniesienia.

W odniesieniu do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami zastosowanie znajduje przepis art. 15 ust. 4d ustawy i pdop, który stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jednocześnie w odniesieniu do tej kategorii kosztów ustawodawca wyjaśnił jak należy rozumieć dzień poniesienia kosztu, a mianowicie jest to dzień, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o pdop).

Reasumując, straty z tytułu likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, spowodowane zdarzeniami niezwiązanymi ze zmianą rodzaju działalności Spółki, mogą być uznane jednorazowo za koszty uzyskania przychodu w dacie poniesienia (pod warunkiem fizycznej ich likwidacji), w wysokości niezamortyzowanej wartości tych środków.

Zatem stanowisko Spółki, iż jeżeli likwidacja środka trwałego następuje bez zmiany rodzaju działalności, wówczas strata z tego tytułu winna stanowić koszty uzyskania przychodów. Warunkiem zaliczenia do kosztu uzyskania przychodów nieumorzonej wartości środka trwałego jest jego faktyczna likwidacja, np. w formie demontażu oraz sporządzenie protokołu fizycznej likwidacji i ujęcie tego zdarzenia w księgach rachunkowych jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.