Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-606/12/ES
z 21 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2012r. (data wpływu 11 czerwca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 września 2012r. (data wpływu 17 września 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie posługiwania się identyfikatorem NIP czy PESEL podczas składania rocznego zeznania podatkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie posługiwania się identyfikatorem NIP czy PESEL podczas składania rocznego zeznania podatkowego

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 września 2012r. (data wpływu 17 września 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-606/12/ES z dnia 3 września 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wyjaśnienie kwestii wpisywania identyfikatora podatkowego NIP/PESEL w zeznaniach rocznych. W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz niektórych innych ustaw, a co za tym idzie obowiązku posługiwania się odpowiednim identyfikatorem podatkowym Wnioskodawca prosi o wyjaśnienie poniższej kwestii.

Na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, Rozdział 6 (art. 51 do 53), Wnioskodawca zatrudnił nianię na podstawie umowy uaktywniającej. Zgodnie z art. 51 pkt 1 ww. ustawy składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz wypadkowe oraz na ubezpieczenie zdrowotne opłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych - od podstawy stanowiącej kwotę nie wyższą niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego zgodnie z przepisami o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Na podstawie art. 51 pkt 2 za nianię, która przystąpiła dobrowolnie na swój wniosek do ubezpieczenia chorobowego, składki na to ubezpieczenie opłaca rodzic na zasadach określonych dla zleceniobiorców w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. Według art. 52 rodzic (płatnik składek) zobowiązany jest do niezwłocznego informowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o każdej zmianie mającej wpływ na opłacanie składek, w szczególności o rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy uaktywniającej. Wszelkich zgłoszeń dotyczących ubezpieczeń społecznych dokonuje rodzic w ZUS. W nomenklaturze ZUS rodzic zatrudniający nianię jest płatnikiem składek, które w rzeczywistości finansowane są z budżetu państwa.

Zarówno Wnioskodawca jak i jego żona są zatrudnieni na podstawie umów o pracę i nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej.

W związku z wprowadzeniem obowiązku posługiwania się odpowiednim identyfikatorem podatkowym NIP lub PESEL, a co za tym idzie pewnymi niejasnościami, którym identyfikatorem Wnioskodawca miałby się posługiwać, Wnioskodawca prosi o wyjaśnienie mu powyższej kwestii.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 września 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatków. Wnioskodawca nie jest płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Wnioskodawca opłaca jedynie składki na ubezpieczenie chorobowe, do którego niania przystąpiła dobrowolnie. Opłacania tych składek Wnioskodawca dokonuje na podstawie Ustawy o opiece nad dziećmi do lat 3 - art. 51 pkt 2.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wobec powyższego Wnioskodawca zwraca się z prośbą o jednoznaczne określenie jakim identyfikatorem podatkowym powinien się posługiwać podczas składania rocznego zeznania podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 września 2012r.), zatrudnia on nianię na umowę uaktywniającą na czas nieokreślony. Wszelkie składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne płacone są przez ZUS. Wyjątkiem jest składka na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, którą Wnioskodawca płaci za nianię. Wnioskodawca uważa, iż nie jest płatnikiem składek, gdyż opłaca jedynie składkę na ubezpieczenie chorobowe, wobec powyższego powinien posługiwać się identyfikatorem PESEL w zeznaniach rocznych. Wobec powyższego Wnioskodawca prosi o wyjaśnienie mu kwestii czy dobrze rozumuje, gdyż nie chciałby popełnić ewentualnego błędu podczas składania przyszłego zeznania rocznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Jak wynika z art. 1 ustawy z dnia z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz. U. z 2004r., Nr 269, poz. 2681 ze zm.) ustawa określa:

1. zasady ewidencji:
1. podatników,
   
2. płatników podatków,
   
3. płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zwanych dalej „płatnikami składek ubezpieczeniowych”;


2. zasady i tryb nadawania numeru identyfikacji podatkowej, zwanego dalej „NIP”;
3. zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym.
   
   

Jak wynika z art. 2 ust. 1 ww. ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków. (art. 2 ust. 2 ww. ustawy).

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych. (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Obowiązkowi ewidencyjnemu nie podlegają podatnicy, którzy uzyskali numer identyfikacyjny na podstawie art. 132 ust. 5 oraz art. 134a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) (art. 2 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
2. NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.
   
   

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy w sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1. organów administracji rządowej i samorządowej;
2. organów kontroli skarbowej;
3. przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;
4. banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;
5. stron czynności cywilnoprawnych;
6. płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 3 ww. ustawy płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

Jak wynika z art. 11 ust. 4 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1. organów podatkowych;
2. organów kontroli skarbowej i jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej;
3. płatników podatków;
4. organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;
5. podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.).
   
   

Dokonując analizy ww. przepisów stwierdzić należy, iż krąg podmiotów zobowiązanych do posługiwania się numerem NIP został określony w art. 2 oraz w związku z art. 11 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca, na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235) - rozdział 6 (art. 51 do 53) zatrudnił nianię na podstawie umowy uaktywniającej.

Wszelkie składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne płacone są za nianię przez ZUS. Wyjątkiem jest składka na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, którą Wnioskodawca płaci za nianię. Opłacania tych składek Wnioskodawca dokonuje zgodnie z art. 51 pkt 2 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatków. Wnioskodawca nie jest płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę i nie prowadzi żadnej działalności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku posługiwania się odpowiednim identyfikatorem podatkowym NIP lub PESEL na składanym w przyszłości zeznaniu rocznym.

W tym miejscu należy przywołać przepisy art. 50 i 51 ustawy z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235).

Zgodnie z art. 50 ust. 1 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 nianią jest osoba fizyczna sprawująca opiekę nad dziećmi na podstawie umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanej dalej „umową uaktywniającą”.

W myśl art. 51 ust. 1 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 za nianię, składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe oraz na ubezpieczenie zdrowotne, opłaca:

1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych - od podstawy stanowiącej kwotę nie wyższą niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego zgodnie z przepisami o minimalnym wynagrodzeniu za pracę,
2. rodzic (płatnik składek) - od podstawy stanowiącej kwotę nadwyżki nad kwotą minimalnego wynagrodzenia

-na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych oraz w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Natomiast art. 51 ust. 2 ww. ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 za nianię, która przystąpiła dobrowolnie na swój wniosek do ubezpieczenia chorobowego, składki na to ubezpieczenie opłaca rodzic na zasadach określonych dla zleceniobiorców w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.

Jak wynika z art. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) ubezpieczenia społeczne obejmują:

1. ubezpieczenie emerytalne,
2. ubezpieczenie rentowe,
3. ubezpieczenie z tytułu choroby i macierzyństwa zwane dalej „ubezpieczeniem chorobowym”;
4. ubezpieczenie z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwane dalej „ubezpieczeniem wypadkowym”.
   
   

Jak wskazano powyżej aby dany podmiot miał obowiązek posługiwania się numerem NIP musi być podmiotem, który podlega obowiązkowi ewidencyjnemu zgodnie z ustawą o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, w przeciwnym przypadku identyfikatorem podatkowym jest numer PESEL.

Jak wskazał Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie jest płatnikiem podatków lub składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

W tym miejscu należy podkreślić, iż w myśl ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ubezpieczenie chorobowe stanowi jeden z rodzajów ubezpieczenia społecznego, zatem Wnioskodawca dokonując odprowadzenia do ZUS składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe niani, jest płatnikiem jednego z elementów składki na ubezpieczenie społeczne.

Zatem właściwym dla Wnioskodawcy identyfikatorem będzie Numer Identyfikacji Podatkowej.

W związku z tym w przypadku składania rocznego zeznania podatkowego Wnioskodawca winien wskazywać NIP.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż w zeznaniach rocznych powinien posługiwać się identyfikatorem PESEL uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.