INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2011r. (data wpływu 20 maja 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 sierpnia 2011r. (data wpływu 17 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług kształcenia nauczycieli i kadr pedagogicznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług kształcenia nauczycieli i kadr pedagogicznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 sierpnia 2011r. (data wpływu 17 sierpnia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 lipca 2011r. znak: IBPP1/443-856/11/KW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi w ramach działalności gospodarczej, klasyfikowanej w PKD 2007 pod symbolem 8559 B - pozostałe pozaszkolne formy edukacji gdzie indziej nie sklasyfikowane - zajęcia dla nauczycieli. Zajęcia te prowadzi sam, jak również powierza - na podstawie umów cywlino-prawnych - ich prowadzenie innym osobom, posiadającym kwalifikacje pedagogiczne. Szkolenia dla nauczycieli i kadr pedagogicznych prowadzone są sporadycznie i dotyczą zakresu wiedzy, którą nauczyciele muszą zdobyć zgodnie z rozporządzeniami Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz z zarządzeniami kuratoriów oświaty. Celem szkoleń jest podniesienie kompetencji i kwalifikacji zawodowych nauczycieli. Szkolenia prowadzone są przez nauczycieli współpracujących z Instytutem, a osobą zamawiającą szkolenia jest dyrektor szkoły (podstawowej lub ogólnokształcącej).

W uzupełnieniu z dnia 11 sierpnia 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. Nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Dotychczas korzystał ze zwolnienia podmiotowego w zakresie tego podatku.
2. Obecnie nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu stosownych przepisów, lecz ubiega się o uzyskanie takiego statusu.
3. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, ponieważ kierowane są do konkretnych grup zawodowych (nauczycieli) oraz ma na celu podwyższanie ich kwalifikacji zawodowych.
4. Tematyka przykładowych szkoleń prowadzonych przez Wnioskodawcę:
   • Jak skutecznie motywować uczniów,
   • Pokonywanie stresu w zawodzie nauczyciela,
   • Emisja głosu - warsztaty higieny pracy z głosem,
   • Jak osiągać cele nauczania w perspektywie zmiany programowej 2009-2014.
5. Wnioskodawca nie dysponuje pełną wiedzą na temat źródeł pochodzenia środków, które w ramach opłaty za udział w szkoleniach wnoszą jego zleceniodawcy, jednak mając na uwadze okoliczność że realizuje te szkolenia na zlecenie dyrektorów szkół, a więc jednostek budżetowych, pozostaje w przekonaniu, że otrzymuje wynagrodzenie ze środków publicznych.Wnioskodawca w przyszłości zadba o stosowne oświadczenia złożone przez zamawiających szkolenia, z których jednoznacznie wynikać będzie z jakich środków pokrywane są jego wynagrodzenia za prowadzenie kursów.
6. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
7. Realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia pozostają w bezpośrednim związku z wykonywaniem zawodu nauczyciela, a także służą uaktualnieniu wiedzy pozostającej w związku z ich zawodem.
8. Tematyka szkoleń została wymieniona powyżej.
9. Wykładowcy zatrudniani są na podstawie umów cywilno-prawnych.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi wykonywane przez podatnika, opisane powyżej, korzystają z wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004r. zwolnienia przedmiotowo-podmiotowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia dla nauczycieli i kadr pedagogicznych, których celem jest podniesienie kompetencji zawodowych i ich kwalifikacji prowadzone są w zakresie i w formach akceptowanych przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, oraz kuratoria oświaty, tak więc należy uznać, że wypełniają dyspozycję podpunktu a punktu 29 prowadzenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, ponieważ odbywają się na zlecenie i zamówienie dyrektorów szkół, którzy każdorazowo zapoznani zostają z formą szkolenia, merytoryczną zawartością, jego przebiegiem i założonym celem jego przeprowadzenia.

Osoby prowadzące szkolenia posiadają odpowiednie kwalifikacje pedagogiczne, natomiast podatnik prowadzący działalność posiada stopień naukowy doktora nauk humanistycznych i jest nauczycielem akademickim, tak więc również przesłanka podmiotowa tego przepisu zostaje wypełniona. Reasumując - zdaniem podatnika świadczone przez niego usługi w zakresie szkoleń prowadzonych dla nauczycieli są takim rodzajem usług, które wymieniono w art. 43 ust. 1 pkt 29 i w związku z powyższym korzystają ze zwolnienia w podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 11 sierpnia 2011r. Wnioskodawca wyjaśnia, że świadczone przez Niego usługi kształcenia nauczycieli korzystają ze zwolnienia w podatku od towarów usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29, jako że są to usługi kształcenia zawodowego nauczycieli.

Ponadto, przedmiotowe szkolenie jest finansowane co najmniej w 70% ze środków publicznych, a tym samym zostaną spełnione warunki zawarte w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, uprawniające do skorzystania ze zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady, stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty ani też nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Mimo wezwania w tym zakresie, Wnioskodawca nie podał czy przedmiotowe szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach i jakich przepisach.

Wnioskodawca prowadzi szkolenia dla nauczycieli i kadr pedagogicznych, dotyczą one zakresu wiedzy, którą nauczyciele muszą zdobyć zgodnie z rozporządzeniami Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz z zarządzeniami kuratoriów oświaty. Celem szkoleń jest podniesienie kompetencji i kwalifikacji zawodowych nauczycieli. Szkolenia prowadzone są przez nauczycieli współpracujących z Instytutem, a osobą zamawiającą szkolenia jest dyrektor szkoły (podstawowej lub ogólnokształcącej). Realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia pozostają w bezpośrednim związku z wykonywaniem zawodu nauczyciela, a także służą uaktualnieniu wiedzy pozostającej w związku z ich zawodem.

Wnioskodawca nie dysponuje pełną wiedzą na temat źródeł pochodzenia środków, które w ramach opłaty za udział w szkoleniach wnoszą jego zleceniodawcy, jednak mając na uwadze okoliczność że realizuje te szkolenia na zlecenie dyrektorów szkół, a więc jednostek budżetowych, pozostaje w przekonaniu, że otrzymuje wynagrodzenie ze środków publicznych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
   2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy środki publiczne przeznacza się na:

1. wydatki publiczne;
2. rozchody publiczne, w tym na rozchody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
   
   

Zgodnie z art. 44 ust. 1 ww. ustawy wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokościach ustalonych w:

1. ustawie budżetowej;
2. uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego;
3. planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych.

W myśl art. 8 ust. 1 i 2 ww. ustawy jednostki sektora finansów publicznych są tworzone w formach określonych w niniejszym rozdziale. Jednostki sektora finansów publicznych mogą być tworzone na podstawie niniejszej ustawy albo na podstawie odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 9 ustawy o finansach publicznych sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
3. jednostki budżetowe;
4. samorządowe zakłady budżetowe;
5. agencje wykonawcze;
6. instytucje gospodarki budżetowej;
7. państwowe fundusze celowe;
8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
11. uczelnie publiczne;
12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
13. państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe kierowane do nauczycieli i kadr pedagogicznych mają na celu podwyższenie ich kwalifikacji zawodowych, pozostają w bezpośrednim związku z wykonywanym zawodem, a także służą uaktualnieniu wiedzy pozostającej w związku z wykonywanym zawodem, zatem spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że jeżeli świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dla nauczycieli i kadr pedagogicznych są w całości finansowane ze środków jednostek budżetowych, a więc środków publicznych, to korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli natomiast nie są one finansowane w całości, ale w co najmniej 70% ze środków publicznych wówczas korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi korzystają ze zwolnienia od podatku należy uznać za prawidłowe.

Na marginesie należy dodać, że w przypadku gdyby świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe nie były finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, należy je opodatkować 23% stawką podatku VAT.

Odnosząc się natomiast do stwierdzenia Wnioskodawcy, że zadba o stosowne oświadczenia złożone przez zamawiających szkolenia o pochodzeniu środków na finansowanie szkolenia stwierdzić należy, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby Wnioskodawca dysponował ww. oświadczeniami, jednakże ustawodawca nie uzależnił zakresu stosowania zwolnienia od podatku VAT w odniesieniu do usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych ze środków publicznych od posiadania jakiegokolwiek oświadczenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Nadmienia się, że w zakresie pozostałych stanów faktycznych przedstawionych we wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.